Erol Bulut, Samatta'yı tercih etti, Fenerbahçe'nin ilk yarıdaki iki pozisyonunda Samuel ve Nazım vardı! Beşiktaş 2. golü atsa işi bitirecekti ama adeta kale önünde eğlendiler. Altay da maçı tuttu ve Fenerbahçe yarışta, "Devam" dedi.

Kadroları görünce iki tarafta kazanmaya çıkmış dedik. Maç başlayınca bu defa iki tarafında kontrollü oynadığını gördük. Mutlak kazanmak durumunda olan Fenerbahçe’nin bu maçı yaşamış ustaları (Sosa, Ozan, Gökhan) kulübedeydi. Fenerbahçe maça önde başladı, ilerleyen dakikalarda geriye yaslandı. Çok adamla ikinci bölgeyi kalabalık tutup, İrfan Can, Pelkas, Valencia ve Samuel ile ani ataklar kovalamaya başladı. İlk yarıda oyunda hiç gözükmeyen Samatta’yı Erol Bulut neden tercih etmişti anlayamadık. İlk bölümde yakalanan iki gol pozisyonunda ise sahnede Samuel ve Nazım’ı gördük, Samatta’yı değil. Beşiktaş da oyunu ilk bölümde riske etmeyince, tatsız tutsuz bir 45 dakika izledik.

Ağırlığını koyanlar girdi

Erol Bulut oyundan memnun olacak ki, ikinci yarıya yine aynı 11’le başladı, ta ki golü yiyene kadar. Sonra sahada gözükmeyenler (Samatta, Valencia, Samuel, İrfan Can) yerlerini maça ağırlığını koyanlara (Sosa, Ozan, Thiam, Ferdi) bıraktılar. Son yarım saatte defans tedbirlerini ikinci plana iten Fenerbahçe oyunu rakip alana yıktı ve “Ben bu maçı bırakmam” mesajı verdi. Beşiktaş, rakibinin çok adamla üzerine gelmesiyle birlikte çok şans pozisyonları buldu.

2. golü atsa işi bitirecekti. Ama başta Aboubakar olmak üzere Ghezzal, Mensah, Larin kale önünde adeta eğlendiler. Bu arada kaleci Altay’ın hakkını da yememek lazım, öyle kurtarışlar yaptı ki maçı son dakikaya kadar tuttu.

Ekmeğine yağ sürdü

Sergen Yalçın’ın kupa yorgunu takımına el atmayışı (neden gereken zamanlarda oyuncu değiştirmedi), Fenerbahçe’nin ekmeğine yağ sürdü. Maçı kazandığını zanneden Siyah-Beyazlılar, Ozan Tufan’ın son dakika füzesi ile yıkıldı. Bereket bitime az kalmıştı. Yoksa doğru 11’i ve doğru planı son yarım saatte sahneye koyan Fenerbahçe maçı alıp gidecekti. 90 dakikanın sonunda, “Altay tuttu, Ozan vurdu” diye özeti yaparak şu notu düşelim; “Fenerbahçe devam” dedi.

Başlama düdüğüyle birlikte oyun hemen tek kale maça dönüştü. Gençlerbirliği güçlü rakibi karşısına etten duvar örmüş ”dan dun” futbolu oynayıp ”ya tutarsa” diyordu. Fenerbahçe tamamen kapanan rakibini açmakta zorlandı. Kanatlar çalışmadı. Mert Hakan etkisiz kalırken Pelkas sahne alamadı. Thiam, kayıpları oynadı. Maça ağırlık koymaya çalışan isimler ise sadece Gustavo, Sosa ve Samuel oldular. Tek kale maça rağmen gol yine duran toptan geldi. Sosa orta, Novak kafa ve gol geldi. Gol gelince, "Maç bitti" dedik, Serdar Aziz kendi kalesine attığı golle hepimizi yanılttı. Gol rakibi ümitlendirdi. Erol Bulut ise rakibi açmak için ikinci yarı bütün çilingirleri (Cisse, İrfan Can, Samatta, Ferdi) sahaya sürdü. Onları sahaya sürerken, defans tedbirlerini rafa kaldırdı. Futbolda sadece hücumu düşünürsen sonunda kaybedersin. Fenerbahçe’nin kaybettiği gibi. Ligde galibiyet almayı unutan, en fazla gol yiyen takımına da Kadıköy’de yeniliyorsan, şampiyonluk yarışından da kopuyorsun demektir. Yazık Fenerbahçe’yi sevenlere ve destekleyenlere..

Gecenin sorusu

Bu sene o sene değilse, faturayı kim öder?

Maçın starı

İnanılmazı başaran Gençlerbirliği takımı.

Maçın olayı

Kadıköy, artık rakipler için umut deplasmanı.

Kısa mesaj

Çok transfer yapmakla şampiyon olunmuyor. Doğru transfer yapmak önemli. Thiam’la, Samatta ile büyük hedefler kovalanmaz.

Futbol hayatlarının sonuna bile yaklaşsalar bazı oyuncuları çözmek mümkün olmaz. Bu oyunculardan biri de şüphesiz Caner Erkin’dir. Futbola Manisa’da başlayan, kısa sürede müthiş bir çıkış yakalayan Caner, 2007 yılında daha 18 yaşındayken CSKA Moskova’ya transfer oluyordu.

2009 yılında kiralık olarak Galatasaray’a gelen Milli futbolcunun ömrü İstanbul’da uzun sürmüyordu. Hem agresif yapısı hem de performansı yüzünden Caner, sezon sonu tekrar Moskova’ya dönüyordu. Aynı yıl (2010) Fenerbahçe’nin radarına takılan Caner Erkin bir büyükten diğerine transfer oluyordu. Sarı-Lacivertli takımda 6 yıl forma giyen genç futbolcu hem futboluyla, hem de olaylarıyla hep gündemde kalıyordu.

Beşiktaş da gözden çıkarttı

Dönemin Fenerbahçe Başkanı Aziz Yıldırım 2015-2016 sezonunda kaçan şampiyonluk sonrasında radikal kararlar alıyor, Caner Erkin ile bağları koparıyordu. O günlerde Başkan Aziz Yıldırım kesin açıklamalar yapmasa da Milli futbolcunun gidişinin sadece saha performansı ile ilgili olmadığı biliniyordu. Fenerbahçe defteri kapanan futbolcu sürpriz bir gelişmeyle İnter’e transfer oluyor ama İtalyan takımının formasını giymeden Beşiktaş’a kiralanıyordu (31 Ağustos 2016).

Beşiktaş’ta başarılı olan ve 2 şampiyonluk yaşayan Caner Erkin’in saha içi olayları, fazlaca cezalı duruma düşmesi can sıkıyordu. Sonunda Beşiktaş yönetimi de Caner Erkin’i gözden çıkartıyordu. Bu sezon başında Fenerbahçe, Gökhan Gönül ile birlikte Caner Erkin’e yeniden kucak açıyordu. Gökhan Gönül bu vefanın karşılığını verirken, Caner Erkin’in saha içi agresifliği, her yedek kalışında ve her oyundan alınışında gösterdiği tepkiler göze batıyordu.

Umarım futboluyla döner

Göztepe maçının kaybedilmesinde başrol oynamasına rağmen, son bölümde oyundan alınışına tepki koyması ile kendini bir anda kadro dışında buluyordu. Fenerbahçe’nin çok geniş bir kadrosu var. Her futbolcu her maç forma şansı bulamıyor. Ama hiç kimsenin sesi çıkmıyor, tepkisi olmuyor. İki haftadır kadroya alınmayan Caner Erkin affedildi. Son kadro dışı kalışından ders alması kendi menfaatine olur. Geri dönerken kredisinin tamamen bittiğini bilmesi gerek. Çünkü bu geri dönüş onun son şansı olacak. İşin kötüsü tatsız ayrılıklar, futbolu bıraktıktan sonra da onlara hiç tat vermiyor. Dönüp geriye baksa bunun çok örneklerini hemen görür. Temennimiz Caner Erkin’in sahalara olaylarıyla değil, futboluyla dönmesi.

Maçın röntgenini çekmek için ilk 10 yetti. Fenerbahçe başlama vuruşuyla birlikte topu aldı, önde baskıyı kurdu, rakibine nefes aldırmadan 30 dakikada 2 farkla öne geçti.

Konyaspor'un aklı başına yediği gollerden sonra geldi ama maçı döndürecek ne mücadelesi vardı ne de becerisi.

İkinci yarıdaki hücum girişimlerini baştan neden yapmazlar o da bilinmez. Fenerbahçe takımında maçın kaderini her an değiştirecek ( Sosa, Pelkas, Mert Hakan) topla süratli, adam eksiltecek, dikine oynayan( Samuel, Valencia) tecrübelerini konuşturan(Gökhan Gönül, Serdar Aziz, Novak) ve de joker Szalai gibi ayaklar sahne alınca deplasman 90 dakikası beklenenden kolay geçti.

Düşünün bir de bu takımın sahaya sürdüğü hamle oyuncuları Gustavo, İrfan Can, Ferdi ve Ozan Tufan oluyordu.

Rakibin ikinci bölümdeki ofansif görüntüsü de Fenerbahçe'nin maçı rölantiye alışıyla ilgilidir.

İçeride değil, dışarıda kazandığı maçlarla 'Deplasman Kralı' olan Fenerbahçe şampiyonluk istiyorsa Kadıköy fobisini yenmek zorundadır.

Gecenin sorusu

Fenerbahçe takımında geçekten bir golcü var mı?

Maçın starı

Defanstaki başarısını hücum katkılarıyla süslüyor. Dün kapıyı açan golü de attı. Atilla Szalai'yi kim görmüş, kim önermiş, kim aldırmışsa onu da alkışlamayı unutmayalım. Unutmadan bir alkış da Osayi Samuel'e.

Maçın olayı

Fenerbahçe’de maçın en iyilerinin başında Szalai ve Samuel geliyordu. İlk 2 golde imzası bulunan bu oyuncular takıma sezon başı değil, ara transferde geldiler.

Kısa mesaj

Kadrodan aynı ayarda iki 11 çıkıyor. Ama Fenerbahçe’nin başağrıları hiç bitmiyor. Neden?

Maç başlamadan sahadaki görüntüyü tahmin ediyorduk. Fenerbahçe topu alacak, Antalya tam takım kapanacak. Öyle de oldu. Pelkas dışında adam eksilten oyuncu yokken, Mesut hâlâ yorgun gözükürken (Fredy’nin ikram pasını bile boş kaleye atamadı.), Ozan tek doğru pas yapamazken, Sosa ve Samuel çırpınırken, Samatta gezinirken, rakibi indirmek kolay olmadı. Antalyaspor ilk atağında Tisserand’ın asisti (!) ile golü de bulunca maç çıkmaza girdi. İlk bölümde Fenerbahçe'nin organize tek hücum girişimi yoktu. İkinci bölümde Ozan’ın yerine Valencia sahadaydı. Erol Bulut tüm hücumcuları sahaya sürdü. Ancak maç kazanmak için sahada golcün olacaktı. Thiam, Cisse ve Samatta’yı toplasan bir golcü yaratamazsın. Golcün yoksa da kaçan maçlara oturup ağlamayacaksın. Valencia’nın becerisiyle attığı gol de maçı kurtarmaya yetmedi. Sonuç; İç saha fobisi devam eden Fenerbahçe’ye şampiyonluk için deplasman galibiyetleri yetmez.

Gecenin sorusu

'2 hafta sonra oynar' denilen Gustavo neredeyse 2 aydır yok. Gustavo’nun neyi var?

Maçın starı

Müthiş mücadele etti. Adeta tek başına defans yaptı. Kritik toplar kesti, hücuma katkı yaptı. Atilla Szalai sahanın en iyisiydi.

Maçın olayı

Bu sezon golcü diye transfer edilen, Valencia, Cisse ve Thiam maça kulübede başladı. Sahadaki (Samatta) ise golcü mü tartışılır. Kulübedekiler de yine maçı döndüremediler.

Kısa mesaj

Kadıköy demek ki 12. Adam varken Kadıköy'müş.

Konuk ekibin önemli galibiyeti, beraberinde önemli mesajlar verdi; Fenerbahçe şampiyonluğun en büyük adaylarından, Trabzon'un zirve hayalleri sona erdi ve Erol Bulut da sezon sonuna kadar görevinin başındadır.

Şampiyonluk hesabı yapmak ve iddialı konuşmak için iki taraf da kazanmak zorundaydı. Ev sahibinin 11’i tahmin edildiği gibiydi. Ya Fenerbahçe? Erol Bulut yine “Papatya falı” açmıştı. Caner kadro dışı, Novak kulübede, stoper Szalai sol bekte deneniyordu. Tisserand bu deneme yüzünden, Mert Hakan da Ozan kulübeye çekilince kendilerini sahada bulmuşlardı. Maçtan önce Fenerbahçe topu rakibe vermez, önde baskı yapar demiştik. İlk bölümde öyle oldu. Fenerbahçe top tekniği yüksek oyuncuları (Mesut, Pelkas, Sosa, Osayi) ile fiziksel olarak bile rakibine üstünlük kurdu. Çabuk atağa kalktı, çabuk geriye döndü. Sol bekte görev yapan Szalai kusursuz oynadı. Pozisyonlar buldu, Uğurcan’ı geçemedi.

Performans dikkat çekiciydi

Fenerbahçe’nin sahaya çıkan ve merak uyandıran 11’nin ilk 45 dakikada ortaya koyduğu performans dikkat çekiciydi. İkinci bölümde de kazanmayı rakibinden çok isteyen, takım Fenerbahçe'ydi. Kendi evinde oynamasına rağmen Trabzonspor hücumda hiç etkili olamıyor. Nwakaeme ve Ekuban markajdan kurtulup sahneye çıkamıyordu. Son bölümde Erol hoca’nın hamleleri geldi. Bu hamlelerin hemen ardından Ferdi’nin asisti ile topla buluşan Pelkas’ın uzaktan attığı şut, yerden sekince başarılı Uğurcan’da avlanıyordu. Maç bittiğinde gelen önemli galibiyet beraberinde bir dolu mesajlar veriyordu.

Ayak uyduranlar giyer

Sıralayalım... Fenerbahçe şampiyonluğun en büyük adaylarından biridir. Trabzonspor’un zirve hayalleri sona ermiştir. Erol Bulut sezon sonuna kadar görevinin başındadır. Atilla Szalai ve Osayi transfer başarısıdır. Sosa ve Pelkas bu takımın vazgeçilmez oyuncularıdır. Sarı-Lacivertli formayı bundan sonra bu takıma ayak uyduranlar giyer. Galibiyetlere rağmen bu takımın hala iyi bir golcüsü yok.

Zirvedeki 4 takımı ilgilendiren bir 90 dakika. Kazanan, Galatasaray ve Beşiktaş için en tehlikeli rakip olacak. Maçtan önce Abdullah Avcı kafa olarak daha rahat, Erol Bulut ise sıkıntılı ve stresli. Düşünün maç kadar Erol Bulut konuşuldu. Sahaya çıkartacağı 11 mutlaka eleştirilecek. İçinde bulunduğu şartlarda Erol hoca maça nasıl kafa patlatır bilinmez. Trabzonspor kaybetse bile hocası yoluna devam eder. Fenerbahçe bırakın kaybetmeyi, beraberlikte bile hocasından vazgeçebilir. İki taraf da kazanmak istiyor ama iki taraf da kaybetmekten çok korkuyor. Kontrollü oynayacakları kesin. Ev sahibi saha avantajıyla maçta daha üstün gözükebilir. Fenerbahçe’nin topu rakibe vereceği görüşü hakim.

Uzun süre konuşulur

Ancak Sarı-Lacivertli takımın oyuna önde baskı yaparak başlamasına şaşırmam. Seyircisiz maç Fenerbahçe için avantaj. Ama gel gör ki Fenerbahçe’de maç kadar Gustavo konuşuluyor. Çünkü Fenerbahçe onsuz maçları çoğu zaman kaybediyor. 22 futbolcu transfer ediyorsunuz ve kadronuzda ne Gustavo’ya alternatif var ne de santrforunuz. Trabzonspor’un hücum hattı çok etkili, Nwakaeme ve Ekuban skora katkı sağlayacak ayaklar. Kaleci Uğurcan’ın dönüşü moralleri daha da artırdı. Fenerbahçe kalecisi Altay’a, duran top ustalarına ve bu maçta başrole soyunacak Mesut Özil’e güveniyor. Sonucu merakla beklenen 90 dakika maçtan sonra da öncesinde olduğu gibi uzun süre konuşulacaktır.

Pelkas dönmüş ama Erol Bulut, Karagümrük maçının kazanan 11’ni bozmamıştı. Maç başladığında gördük ki Fenerbahçe takımı 'hurra' hücum diyor, defansı umursamaz bir halde oynuyordu. Halbuki rakip onu üzerine çekecek çabuk ayaklarla (Soner, Ndiaye, Diabate, Halil) ava çıkacaktı. Fenerbahçe topa fazlaca sahip oluyordu ama sonuca gidemiyordu. Çünkü belli bir oyun planı yoktu. Samuel, Valencia bir sağda bir solda, Caner’in aklı ofansta ve duran toplarda, Thiam kayıp, Sosa küskün, Ozan gayretli, Mesut maça yön vermeye çalışıyordu. Rakibin her ani atağı tehlike oluyordu (Neredesin Gustavo?). Sahada kelepçesiz (!) dolaşan çabuk Halil Akbunar rakip defansı tedbirsiz yakaladığı ilk topta cezayı kesiverdi. Golü erken yemesine rağmen bol santraforlu (!) Fenerbahçe net pozisyonlar bile bulamadı. İkinci bölümde Erol Bulut, Pelkas’ı hatırladı, saçma hamleler yaptı, (Cisse maç biterken girdi) yorgun Mesut’u daha da yordu.

Sonuçta maçı kaybedip, şampiyonluk hesaplarını karıştırdı. 22 transfer yapmışsın hala Gustavo’yu arıyorsun. Fatura mı? Onu da Erol Bulut’a ödetirler.

Gecenin sorusu

Sezon başı Nazım Sangare yedek kalır Gökhan Gönül oynar deniliyordu. Nazım form tutunca roller değişti mi?

Maçın starı

Maçı kazandıran golü attığı için değil, yürekten oynadığı için Halil Akbunar. Defansı ayakta tutan Atınç Nukan’ı da unuttuk sanmayın.

Maçın olayı

Transfere büyük paralar harcayıp, kadronuza yıldız oyuncular katıyorsunuz. Bunların başında Mesut Özil var. Sonra onları tarla görünümlü bir sahaya sürüyorsunuz. Stadın zeminini yapmak ne zor ne de pahalı.

Kısa mesaj

Caner Erkin’i oyundan alınırken izleyin. Sonra Fenerbahçe takımında disiplin var mı yok mu tartışalım.