“Eğer sana bir diken batmışsa

Bil ki onu sen dikmişsindir!

Şayet yumuşak ve latif kumaşlar içindeysen, O kumaşı da sen dokumuşsundur.”

Mevlana’nın bu dizelerdeki derin anlamını bir kişide hissetmek ister misiniz?

O zaman size bir soru daha soracağım. “Futbolu Ağlatan Adam: Hasan Doğan” kitabını okudunuz mu?

Kitapta Doğan’ın nakış gibi işlediği hayatının satırbaşlarının yanında, satır aralarında yerel değerlere bağlı kalarak evrensel rekabeti kovalamasını buluyoruz. Doğan’ın hayat hikayesini okurken bir Türk müteşebbisinin Ramsey gibi bir dünya markasını yaratmasının tarihini öğreniyoruz. Kastamonu’nun Abana ilçesinden çıkmış bir Anadolu insanının, A Milli Takımımız’ın Avrupa üçüncülüğünde eşiyle birlikte tüm halkımızın sevgisine mazhar oluşunun hikayesini de...

Kitapta, Doğan’ın sosyal sorumluluk projelerine verdiği önemden tek satır bahsedilmemişken kitabın tüm geliri Bedensel Engelliler Spor Federasyonu’na bağışlanmış. Neden dersiniz? Bu boşluğu da ben doldurayım:

2008 yılının ilk dönemlerinde yeni Başkan seçilmiş Hasan Doğan, kimseye haber vermeden Ankara’ya gelir ve beraberinde Yönetim Kurulu Üyesi Ufuk Özerten ile birlikte benden ilk defa ve 5 saati aşkın bir süre boyunca TFF olarak engelli futbolu konusunda yaptıklarımızı dinler. ( O zamanlar TFF’de Kurullar direk Federasyon Başkanına bağlıydı)

Doğan bu projelerden o kadar etkilenmiş olacak ki, Fransız spor gazetesi L’Equipe’e verdiği röportajda şunları söyler: “Futbolun sosyal yanını da geliştirmek lazım. Bunun yolu da görme, işitme engellilere, sokak çocuklarına futbolu aşılamaktan geçiyor.”

Doğan iki kere Ankara’ya geldi ve ampute futbolcularla gösteri maçları yaptı. Sincan’daki çocuk yuvasındaki mini futbol sahasının açılışında o dev gibi cüsseli adamın yüreğindeki çocuğu gördüm. Bakan Başesgioğlu’nun penaltılarında kaleye geçecek çocuk ararken “Durun ben kaleye geçerim” diyen tek yetişkin de O’ydu.

Vefatının ardından ‘Hasan Doğan Ampute Futbol Turnuvası’ yaptık. Oğlu Selim’e Doğan’ın engellilerle yaptığı maçların fotoğrafları olan bir albümü vermiştim. Bu sefer oğlu bu turnuvada babasının yerine geçmiş ve ampute futbolcularla gösteri maçı yapıyordu.

Bu konuyu yazdığımı söylediğimde Selim Doğan bana şu mesajı atmış: “O’nun adının böyle güzel yazılarda anılması ve hatırlatılması en büyük mutluluğumuz. Eline ve yüreğine sağlık.”

Bazen insanların yazgısı, büyük ve unutulmaz işler yapmak üzere yazılmıştır. Kadere inanan ama kaderci olmayan Hasan Doğan, yazgısının izinde giderek, Mevlana’nın dediği gibi hiçbir dikene batmadan, kendi yumuşak ve latif kumaşını dokudu. Başta engelliler olmak üzere tüm spor camiasının saygısı ve gözyaşlarıyla uğurlandı. Asıl senin eline ve yüreğine sağlık Hasan Doğan...

(Bu yazıyı Rahmetli Hasan Doğan’ın vefatından 2 yıl sonra yazmıştım. Elim kalem tuttuğunda ve yazacak yer bulduğumda bu yazılarımı tekrarladım!

Kadere bakın ki; bir zamanlar TFF’de baba Doğan’la çalışırken sonraları oğlu Selim ile yine TFF’de engelli futbolun gelişmesi için uzun süre birlikte çalıştık. Ülkemizin engelli futbolunda dünya markası olmasında Selim’in de büyük katkıları olmuştur.

Bugün görece olarak daha önemli bir göreve;TFF Denetleme Kurulu Üyeliğine seçilen Selim Doğan’ın gelecekte yine daha değerli bir görev olduğunu düşündüğüm engelli futbolunun gelişimine de hizmet vereceğine inanıyorum. Buradan değinmeden geçmeyeceğim bir konu da; Hasan Doğan ismini TFF Riva tesislerinde yaşatan dönemin Federasyon Başkanı Yıldırım Demirören’e de Engelliler Futbolu Koordinasyon Kurulu Başkanı olarak ‘A milli futbol takımımızın kaptanı Arda Turan nerede kamp yapıyorsa ampute milli takımının da, sesi gören millilerimizin de kaptanları aynı yerde kamp yapmalı’ önerim üzerine o tarihten itibaren bu tesisi Engelli futbolculara açmıştır. Rahmetli Hasan Doğan’ın ‘futbolun sosyal yönünü de geliştirelim sözü’ bugün kendi ismiyle anılan tesis de engelli milli takım oyuncularına da kucak açmaya devam ediyor. )

Babam Süleyman Gürsoy, Kırşehir’in Mucur ilçesinde doğmuş, fakirlikten, işsizlikten muzdarip memleketini bırakıp hayat mücadelesini Ankara’da yapmaya karar vermişti. Bugün 100 yaşına merdiven dayamış babamın bundan 3 çeyrek yüzyıl önce ayaklarında doğru dürüst bir ayakkabı olmadan yürüyerek ve yol boyu mısır koçanı yiyerek Ankara’ya gelişini hep dinler dururum. Lise dönemleri gelene kadar yaz tatillerini hep Mucur’da ve rahmetli annemim doğduğu Kurugöl’de geçirirdik. Neşet Ertaş’ın sözlerinden esinlenirsek “kesik çayır”larda koşar, “soğuk sular” içerdik. Köyün benim için en büyük anlamı, tıpkı Hollanda’da yaşayan dayım gibi, yaz tatiline gelen “Alamancılar”dı. Alamancılar aşağı, Alamancılar yukarı.. Yokluk içerisinde yaşayan köylüler için büyük bir ekmek kapısı ancak aynı zamanda tehditkar bir asimilasyonun “acı vatan”ıydı Almanya ve Hollanda.

Real Madrid’le imza atan Nuri’nin hikayesi de böyle başlıyor. Babam gibi, 40 yıl önce Kırşehir’in Kaman ilçesinden Almanya’ya yaşam mücadelesi için giden Savaş Şahin’in oğlu Nuri. Onun Neşet dinleyerek büyüdüğünü ve şükür, motivasyon kitapları okuduğunu daha önce yazmıştım.

Önünde Mesut Özil gibi bir örnek varken Nuri Şahin köklerinin ne kadar sağlam olduğunu gösterdi ve A Milli Takımı seçti. (Mourinho da karakterinin sağlamlığından etkilendiğinden bahsetmişti). O, değerlerinden kopmadan Almanya’da saygın bir konuma gelirken 22 yaşında Dortmund’un kaptanlığına kadar yükseldi, oradan da kralların takımına kanat çırptı.

Alman basını bu konuya nasıl bakmış diye Stuttgart’ta oturan yeğenime sordum, manşetlerde “Deutsch-Türke” yazıyormuş.

Almanlar genelde iyi bir şeyler yapan, başarılı olan Almanya doğumlu Türkler için böyle derlermiş. Asimile olmuş ya da Türklüğünü vurgulamayanlar için bu ifade söylenmezmiş.

Kırşehir web sitelerinde birçok bilginin yanında sadece Neşet Ertaş’ın adı var. Bana göre artık Nuri Şahin için de bir sayfa açılması gerekiyor. Bu konularda Kırşehir Belediye Başkanı Yaşar Bahçeci ile sohbet ettik. Şehrin anahtarını ona vermeyi planlıyorlarmış.

Spordan Sorumlu Devlet Bakanı Faruk Nafiz Özak da Nuri’yi ilk arayarak kutlayanlardan. Kendisinden gurur duyduğunu ve başarılarının devamını dileyen konuşmasının Nuri’yi de duygulandırdığını ifade edelim.

Hemşehrim Nuri’yi ben de aradım ve kutladım. Özellikle şunun için kutladım: Nuri tüm ezberleri ve önyargıları bozdu.

Demek ki, Almanya Milli Takımı’nın formasını giymeden de Real Madrid’e transfer olunurmuş.

Demek ki, 22 yaşında da şampiyon bir takımın kaptanı olunurmuş.

Demek ki, paradan daha önemli şeyler de varmış.

Daha önemlisi, demek ki, bir insan hem doğduğu hem doyduğu hem de milli formasını giydiği ülkelerin insanlarının ortak gurur kaynağı olabilirmiş.

Bizim oraların deyişiyle ‘helal olsun hemşehrime’.

11 YIL ÖNCE

Bu yazıyı tam 11 yıl önce yine bir Mayıs ayında Habertürk’te ki köşemde yazmışım.

O zamanlar genç ama Real Madrid’in kapısına dayanan hemşerim Nuri Şahin artık Antalyaspor’un başarılı bir teknik adamı olarak karşımızda..

Kulüp tarihinin 15 maçlık yenilmezlik ünvanına sahip olma özelliğinin yanı sıra oynattığı futbolla da tüm spor kamuoyunun dikkatini ve haklı övgüsünü alıyor Nuri Şahin..

ERSUN YANAL VE NURİ ŞAHİN

Kadere bakın ki, Nuri Şahin’in oynattığı futbol bana selefi Ersun Yanal’ın

benim de o zamanlar Yönetim Kurulu Üyesi olduğum Ankaragücü daha sonra Gençlerbirliği’nde oynattığı modern futbolu hatırlatıyor.

Tempolu, önde koşan ve hücum zenginliği olan bir futbol..

Aslında yakın arkadaşım Ersun Yanal, Antalyaspor’da bunun tam tersi futbol felsefesini benimsemişken onun kaptanı Nuri Şahin geminin başına geçtiğinde bambaşka bir Antalyaspor yarattı.

ÖNDERİN NEFESİ

Uzun yıllar hem bürokrasinin bir çok kademesinde dönemin Başbakanları ve Bakanları, spor alanında Ankaragücü ve Basketbol Federasyonu Yönetim Kurulu Üyeliği ve 2006’dan itibaren de TFF Engelliler Futbolu Koordinasyon Kurulu Başkanı olarak 7 Futbol Federasyonu Başkanı ile çalışma fırsatı ve tecrübesi kazanmış birisi olarak diyebilirim ki, “her şey önderin nefesi kadardır”..

Büyük hamleler, büyük kararlar ve bunların neticelerinden birinci derece de sorumluluğu olanlarda liderlerdir, siyasette Başbakan veya Cumhurbaşkanlarının aldığı bu sorumluluğu Federasyonlarda ve Kulüplerde Başkanlar üstlenir.

Bundan nerdeyse daha 1 yıl önce İtalya ile oynayacağımız Avrupa Şampiyonası grup maçı için havaalanında tanıştığım ve sonrasında yakın bir diyalog içinde olduğum çiçeği burnunda Antalyaspor Başkanı Avukat Aziz Çetin’in de hakkını teslim etmeliyim.

Ersun Yanal gibi tecrübeli bir isim ile yolları ayırdıktan hiç bir teknik adamlık tecrübesi olmayan takımın kaptanı Nuri Şahin’i üstelik 5 yıllık bir kontrat yaparak takımın başına geçirmiştir.

muhtemel bir başarısızlıkta kafasına giyotine uzatmaktan farkı yoktu bu hamlesinin..

AZİZ ÇETİN’in LİDERLİĞİ

Geçmişte -gün gibi hatırlıyorum- rahmetle anacağım Ankaragücü’nün Başkanı bir başka avukat Cemal Aydın ilk 6-7 hafta üst üste mağlup olan genç Ersun Yanal’ın arkasında durmuş ve Türk futboluna damga vurmasının önünü açmıştır.

Bu örnekleri çoğaltabiliriz belki ama liderlik ve önderlik de bu olsa gerek.

Hemşerim Nuri Şahin’i sonuna kadar övelim ama Antalyaspor’un değerli Başkanı Aziz Çetin’ini de unutmayalım..

“Diplomasi ve siyaset ideali değil mümkün olanı elde etme sanatıdır” derler..

Bence Kulüp Başkanlığı da özellikle de bu topraklarda ki Başkanlık için de geçerli olduğunu düşünüyorum.

Aziz Başkan’da Ersun hoca değişikliğinin ardından Nuri Şahin hamlesi ile elinde ki imkanlar doğrultusunda en doğru kararı verdiğini göstermiştir.

Bizim oraların deyişiyle ‘helal olsun hemşehrime ve Aziz Başkan’a’..

“Bizim Çocukların” peş peşe gelen zaferleri sonrası önyargılarını bir türlü kıramayan bazı spor yazarları dışında Şenol Güneş ve öğrencilerine büyük övgüler geliyor, Süper Lig’de sadece ve sürekli hakem hatalarını gözümüze sokmaya çalışan yoru(m)cularımız dahi teknik, taktik analizleri ile donatıyor yazılarını..

Son 4-5 günde bunun gibi onlarca yazıyı okuduk.

Ben konuyu Şenol Hoca’ya getirmek istiyorum. Çünkü her şey önderin nefesi kadardır ve bu takımın lideri de Şenol Güneş’tir.

Maçların teknik ve taktik analizlerinden daha çok orkestra şefi gibi takımını yöneten ve demeçlerinde ve yaklaşımlarında yıllardır gösterdiği “öğretmen” tarzının yanına “diplomasi”yi de kattığını görüyorum. Çünkü diplomasi; ideali değil mümkün olanı elde etme sanatıdır. Eksik olan hiç bir oyuncusunun mazeretine sığınmadan ve her maça özgü kadro mühendisliği ve oyun anlayışı.. oluşturduğu strateji ile sahadaki uygulamayı iç içe geçirmeyi başaran ve gergin bir ip üzerinde beceri ve incelikle yürümeyi bilen birisidir Şenol Hoca..

Norveç maçından sonra ısrarla gelen sorulara en az 3-4 kez “maçın tekniğine ve taktiğine girmek istemiyorum” diye cevap verdi.. Sanki başka şeyler konuşmak ya da başka sorular duymak ister gibiydi.

Belki futbolun felsefesini, belki de kendisinin futbol felsefesini konuşmak istiyordu..

Ben de Şenol Hoca’yı geçmişte ve bugün nasıl gördüğümü anlatmak istiyorum..

Daha kariyerine lig şampiyonluğu apoleti takmadığı ve Trabzonspor’u şampiyonluk potasına soktuğu 2010 yılında “Güneş’in Üslubu” yazımdan bir bölümü buraya taşımak istiyorum:

“Ankara Üniversitesi Gazetecilik bölümüne başlayan öğrencileri Türkçe derslerinde bekleyen bir öğretmen vardı: Emin Özdemir.

Ben de bu öğrencilerden biriydim ve O’nun derslerini çok önemsiyordum. Emin Hoca’nın ders konularından biri de üsluptu.

Üslup; tarz, yol, biçim, anlatım yolu demek.

Emin Hoca, sözcüklerin seçiliş ve bunların cümleleştiriliş biçimine bakarak üslubu türlendiren Falih Rıfkı Atay’ın bir yazısından da bahsederdi:

“Bizim idadinin edebiyat kitabında üslup üç türlüydü: Üslub-u sadeüslub-u müzeyyen, üslub-u âli. Sadesi belli: Ben senden vazgeçemem. Müzeyyeni: Gül bülbülsüz, bülbül nağmesiz olur, gönlüm sensiz olamaz... Alisine gelince: Zamin çâk, asuman çakçâk olsa, tufan içinde tekne-i Nuh belirip onu bırak da sen yalnız gel dense, gitmem.

Muallim Naci sadesine, Recaizade müzeyyenine, Abdülhak Hâmid de âlisine meraklıydı.”

Tabii üslup sadece edebiyatta değil diğer birçok alanda da çok önemlidir.

Özellikle spor yöneticiliğinde…

Bunlardan en önemlisi de teknik direktörlerin yönetim ve demeç üslubudur.

Milli Takımımızın tarihindeki en büyük başarıya imza atan, 4 yıllık Seul macerasının ardından şimdi de Trabzonspor’u çalıştıran Şenol Güneş’in duruşu, tarzı ve özellikle demeçlerinin altını çizmek istiyorum.

2002 yılında Kore’de yapılan Dünya Futbol Şampiyonası’nda bir mağlubiyet ve beraberlik sonrası dönemin Spordan Sorumlu Bakanı Rahmetli Fikret Ünlü ve içlerinde Cemil Çiçek, Abdülkadir Aksu, Murat Başesgioğlu , Edip Safder Gaydalı’nın da bulunduğu 19 milletvekili ile birlikte gruptaki hayati Çin maçına çıkacak milli takımın kampını ziyaret etmiştik. Stresin tam hâkim olduğu ortamda Şenol hoca çok güzel ve sakin bir konuşma yapmış, kendisine yapılan eleştirilerin altından kalktığını göstermişti. Öte yandan her biri basına manşet olacak çalışmalara da imza atmaya çalışmaktan durmuyor.

....bir yandan yenilik ve değişiklikleri takip ederken diğer yandan da mütevazı söylemleri ile galibiyetlerin şaşaalı görüntülerinden uzak duruyor.

Kazanılan maçta kendi rolünü ön plana çıkartmadan, başarıları abartmadan ve hâlâ hatalardan ders almayı amaçlayan söylemi de dikkat çekici.

Şenol Güneş’in teknik adamlığını edebiyatın Muallim Naci’sine benzetiyorum.

Hani sevgisini göstermek için “ben senden vazgeçemem” diyen edebiyatçı sadeliğine.”

Geçen 11 yılda Hoca’nın üslubu değişmiş mi aynı mı kalmış yorumu da size bırakıyorum.

Bu zaferlerin ardından yazımı Emile Zola’nın tarihe geçmiş ‘gerçek yürüyor, onu hiç bir şey durduramayacak’ sözünden ilham alarak bitirmek istiyorum..

“ Bizim Çocuklar yürüyor, onu hiç bir şey durduramayacak”

Okul/spor ikilemi... Karşımızda yıllardır kangrene dönmüş bu sorun ülke sporunun gelişiminde en önemli engel olarak karşımızda duruyordu. Gençlik ve Spor Bakanı Mehmet Kasapoğlu, sporda başarıya giden yolda mayınları teker teker temizliyor.

25 yıldır sporun her kademesinde görev yaptım; kimi zaman yönetici kimi zaman yazar kimi zaman da veli olarak ülkemizdeki sporun gelişimini yakından izleme fırsatım oldu. Bu süreçte her zaman karşımıza çıkan temel sorunlar vardı; okul/spor ikilemi... Karşımızda yıllardır kangrene dönmüş bu sorun ülke sporunun gelişiminde en önemli engel olarak karşımızda duruyordu. Spora yapılan yatırımlar artıyor; spora maddi ortam hazırlama görevine sahip devlet ekonomik olarak spora büyük kaynaklar aktarıyor, federasyonların bütçeleri artıyor, her gün yeni bir tesis açılışı oluyor ancak bir türlü yetenekli sporcuların 12-14 ve 17-18 yaş aralığında spordan uzaklaşmalarını engelleyemiyorduk.

‘İşiten, duyan, hisseden yöneticilere ulaştı’

Sporcular mutlaka bir kırılma anı yaşıyorlardı. Okul tercihinden dolayı sporu bırakan binlerce gencimiz var... Yani taburenin bir ayağı hep eksik kalıyordu. İşte veliler, sporcular, antrenörler, federasyonlar yıllardır bu sorundan dem vurup, çözüm arıyorlardı. Aslında her ikisinin de aynı anda yürüyebileceğini inanıyorduk. Ama bir türlü çözüm gelmiyordu. İşte geçtiğimiz dönemde peşi sıra gelen imza törenleriyle bu taleplerin ‘Sağır kulaklara’ değil 'İşiten, duyan ve hisseden’ yöneticilere ulaştığını görüyoruz. Gençlik ve Spor Bakanı Mehmet Kasapoğlu, sporda başarıya giden yolda mayınları teker teker temizliyor. Gerçek bir devlet adamı Henry Ford’un, "Hata değil çare bulun" sözünü Kasapoğlu hayata geçirmiş oldu. Her devlet adamı geleceğin taleplerini geçmişin tecrübeleri ile tartmak zorundadır. Ben bu projelerle Kasapoğlu’nun gerçek bir devlet adamı olarak davrandığının altını çizmek istiyorum. Önce üniversite çağına gelen başarılı sporcular için 52 Vakıf Üniversitesi ile yapılan işbirliğinin ardından önceki gün de orta ve lise öğrenimi gören Milli sporcularımızın Özel Öğretim Derneği’ne üye kurumlara yüzde 100 burslu eğitim almalarının önü açıldı.

‘Gelecek nesiller anlayacaklardır’

Bunu ben spor alanında ‘Sessiz bir devrim’ olarak değerlendiriyorum. Gelecek nesiller bu sağlanan imkanların önemini daha iyi anlayacaklardır. Her zaman söylediğim bir şey var; Spor Bakanlığı madalya peşinde koşmaz, madalyaya giden yolda vizyon projeleri ortaya koyarlar. Gençlerimizi eğitim/spor ikiliminden kurtarmak geleceğimiz açısından en önemli ‘Vizyon’ projelerinden birisidir. Hem de bu işbirliğinin 2 kamu kurumu arasında değil de özel sektör ile kamunun el sıkışması şeklinde olmasını daha anlamlı ve başarılı buluyorum.

‘Zirveye giden yol...’

Her zaman özel sektörün esnekliğine, dinamizmine inanmış birisi olarak bunu söylüyorum. Sporda başarıya giden yolda özel okul sahiplerini, okul müdürlerini bu Milli davaya ortak etmek son derece akılcı ve başarılı bir girişim olmuştur. Özel okullarımız Milli sporculara destek veren bir yapıya dönüşürken Türk sporcusunun gelecekte elde edeceği başarılarda da önemli bir parametre olarak tarihte yerini alacaktır. Dünyanın en büyük 20 ülkesi arasında yerini sağlamlaştıran ve gözünü ilk 10’lara diken Türkiye’nin sporda da hedefi ilk 20’ler hatta ilk 10’larda olmalıdır. Bunun yolunu da ülkemizin kamu/özel sektör işbirliği ile yapmalıyız.

Görünmeyen kahramanlar

Özel Öğretim Derneği’ne (ÖZDER) bağlı özel okullarda yapılan bu işbirliğinin diğer özel okullarımızla da yapılacağını umuyor ve bekliyorum. Yıllardır Türk basketboluna büyük hizmet vermiş TED’i ve Genel Başkanı değerli arkadaşım Selçuk Pehlivanoğlu’nu, yine sporun birçok alanında destek olan Okyanus Koleji, Bahçeşehir-Uğur Koleji, Sınav, Doğa, Final ile yıllardır kadın voleyboluna destek olan Maya Okulları’na ve yine kadın basketboluna verdiği hizmetten dolayı 'Nesibe ‘Aydın’ Spor Politikası'nı köşe yazılarıma taşıdığım değerli dostum Mirkan Aydın’a da bu seferberlikte yer almaları konusunda çağrıda bulunmak istiyorum. Tabii her başarı hikayesinin bir de görünmeyen kahramanları vardır. Geçmişinde Milli Eğitim Bakanlığı Müsteşar Yardımcılığı görevinde de bulunan akademisyen Prof. Dr. Halis Yunus Ersöz, Gençlik ve Spor Bakan Yardımcılığı görevine başladığı günden itibaren spor camiası ile kamu/özel eğitim kurumları ile köprü görevini başarıyla üstleniyor. Kasapoğlu’nun projelerine ve hayallerine hayat veriyor. Bir sporsever olarak emeği geçen herkese teşekkür ediyorum.

Geçtiğimiz günlerde Şanlıurfa’nın Viranşehir İlçesi, Sarıbal Köyü’nde kendi imkanları ile tenis kortu yapmış ve voleybol filesini korta takıp ellerinde raketlerle kimi şalvarlı köylülerin tenis oynayan görüntüleri medyaya düştü. Köydeki tüm çocukların ilgiyle emmilerini, babalarını, dayılarını tenis oynarken izlemeleri bende birçok çağrışım yaptı. Hele ki, Bakan Kasapoğlu’nun Viranşehir için dört başı mamur bir tenis kortu inşa edeceğini ve her türlü malzeme desteğini vereceğini açıklamasının ardından bundan tam 10 yıl önce kaleme aldığım ‘Çetin Altan’ın tenis hayali’ yazım aklıma geldi. Çetin Altan çok uzun seneler önce Türkiye'nin kalkınması için bir referans noktası açıklamıştı: "Köylerinde tenis oynanan bir ülke."

Yanlış algılanmıştı

Tenis oynanacak bu köyler tatil köyleri değil elbet. Altyapı, eğitim, sağlık ve hatta güvenlik meseleleri çözülmemiş yüzlerce köyde tenis oynamak fantastik bir fikir olarak görülebilir. Ama Altan'ın söyleminde sporun hele de tenis gibi 'lüks' bir sporun bile hayatın her alanında anlam bulmasını istemek gibi güzel bir hedef aranmalı. Peki Çetin Altan bunca spor branşı içerisinde niçin tenisi örnek olarak göstermiş dersiniz? Hemen aklımıza tenisin pahalı bir spor olduğu cevabı gelebilir. Hâlbuki geniş tarlaları düşünerek golf gibi, binicilik gibi tenisten daha pahalı branşlar da seçebilirdi. Bana kalırsa tenisi, golf ve binicilikten ayıran en önemli özellik yıllardır tenisin ülkemizdeki algılanmasında bir statü, bir sınıf farklılığı yaratmasıdır.

Tenis bir halk sporudur

Altan, bu farkın ortadan kalkmasıyla ülkenin kalkınması konusunda paralellik kurmuş olsa gerek. Neyse ki, Altan'ın düşü bir nebze gerçekleşti, Kasapoğlu’nun girişimleri ile Türkiye’nin köylerinde tenis kortları yapılmaya başlandı. Her zaman iddia ettiğim bir şey var; tenis tam bir halk sporudur, halkın sporudur. Yeter ki eşit fırsat sağlansın.. Tenisi ülkenin batısından orta anadoluya, doğuya doğru taşımalıyız. Bir çok Avrupa ülkesinde sadece şehir merkezlerinde değil ilçeler ve köyler tenis kortları ile donatılmıştır. Bakan Kasapoğlu’nun Viranşehir köyüne tenis kortu yaptırması bana bunları hatırlattı. “Köylü milletin efendisidir" diyen büyük bir liderden feyz alıp çağdaşlaşma yoluna girmiş bir ülkede, "Beyefendilerin hanımefendilerin lüks sporu" olarak görünen tenise doğru, kitleselleştirici her türlü çaba için tesisleşme vakti.

Her futbol sezonu başlangıcında artık geleneksel hale gelen ‘Merhaba futbol’ yazımı her yıl karışık duygular içerisinde ve ilk kez de sezon başladıktan sonra kaleme alıyorum. Geçen yıl son yılların en zor sezon başlangıcını yaşadığımızı yazmışım. Zorluklar gözümde öylesine büyümüş ki, “Kulüplerin mali yapılanmaları, yayıncı krizi derken artık ligimiz başladı” diye özetlemişim 2019 yılı başlangıcını…

Nihat Özdemir’in başarısı

Bu yazının yayınlanmasından 7-8 ay sonra dünyayı korona belasının kasıp kavuracağından hiç birimizin haberi yoktu. Meğerse tüm dünyayı kasıp kavuran Kovid-19 belası bizi bekliyormuş… Ne dersek diyelim sadece futbol değil tüm spor branşlarını olumsuz etkileyen süreçlerle karşılaştık ve hâlâ da sorunlar çözülebilmiş değil, büyük bir belirsizliğin içinde futbol maçları oynanıyor. Bundesliga’nın öncülüğünde Avrupa’da Mayıs ayında başlayan futbol liglerine Türkiye de büyük tartışmalar eşliğinde TFF Başkanı Nihat Özdemir’in liderliği, Yönetim Kurulu’nun kararlılığı ile Haziran ayında Süper Ligi oynatma başarısı ile katılmıştır.

Mali kıskacın içerisinde

Elbette futbolumuzu kuşatan çalıları tam olarak budayamamış olsak da her zaman Türk futboluna umudumu korudum. Özlem ve heyecanla beklediğimiz ligimiz sonunda başladı ve bundan sonra bu güzel oyunun tadını çıkaralım. Korona gölgesinde 21 takımlı bir lig deneyimi yaşayacağız. Mali kıskacın içerisinde 18 oyuncu transferi ile adeta ‘bu sene şampiyon olmalıyız’ diyen Fenerbahçe başta olmak üzere diğer tüm kulüplerimiz kadrolarını güçlendirdi. Daha heyecanlı olacak Hiç de alışık olmadığı yerde sezonu bitiren Fatih Terim ve öğrencilerinin sezona fırtına gibi girerken 2-3 hafta da fırtınanın dinmesi, şampiyonluğu son haftalarda Başakşehir’e kaybeden ve transferde büyük kayıplarına rağmen Trabzonspor’un yine iddialı olması, Sergen Yalçınlı Beşiktaş’ın şampiyonluğa ortak olma arzusu ve şampiyon olduktan sonra ‘büyülenmiş’ bir şekilde 360 dakika gol atamayan Başakşehir’in hayal kırıklığı içerisinde kadrosunu son günde yaptığı transferlerle güçlendirerek koruması.. Hepsi bize 42 haftalık maratonun geçmiş sezonlara göre daha heyecanlı geçeceğini gösteriyor.

Filozof kayıkçı diyaloğu gibi

Yepyeni sezon, yepyeni heyecanlar, keyifler, hüzünler, yeni transferler, eskimeyen tartışmalar gerginlikler içinde büyük rekabet bizi bekliyor. İster pembe gözlük takmış olalım; bu rekabet içinde hayatı ıskalamayalım, tıpkı filozof ile kayıkçının arasında geçen diyalog gibi...

Önemli olan keyif almak

Bir filozof fırtınalı bir havada karşı kıyıya geçmek için kayıkçının küçük sandalına biner ve aralarında şöyle bir konuşma geçer:

Filozof: Tarih hakkında hiçbir şey biliyor musun?

Kayıkçı: Hayır!

Filozof: O zaman ömrünün yarısını boşa geçirmişsin. Peki, hiç matematik öğrendin mi?

Kayıkçı: Hayır!

Filozof: O zaman ömrünün yarısından çoğunu ziyan etmişsin. Tam bu anda büyük bir dalga sandalı devirir, filozof ve kayıkçı suya düşerler.

Kayıkçı: Peki sen yüzme biliyor musun?

Filozof: Hayır!

Kayıkçı: O zaman sen ömrünün tamamını boşa geçirmişsin. Kıssadan hisse, hayatı anlamlandırmaya çalışırken bazı temel şeyleri ıskalamamak ve hayatın değerini bilmek gerekir. Önemli olan keyif almak

Taktik direktörlük yapacağız!

2020-2021 futbol sezonu başladı. Sezonun sona ereceği 16 Mayıs 2021 tarihine kadar hepimiz futbol yorumcusu olarak teknik, taktik direktörlük yapacağız. Evde, sokakta kahvede, hakem, hoca, yönetici kararlarına, futbolculara dair açılımlar getireceğiz: “Hoca 3-5-2’de neden ısrar etti anlamadım. Adamın futbol felsefesi yanlış. İşin matematiğini bilmiyor, Dön 4-4-2’ye, çıkar şunu, al sağ tarafa fuleli, driplingci filancayı, besle tandemi... Ah biraz tarih bilseler, bak 80’de şu maçta ne olmuştu... Vizyon yok bunlarda... Halbuki dünya futbolunda...” Hal böyle iken önümüzdeki 10 ay boyunca futbolun felsefesi, tarihi, matematiği havada uçuşacak.

Iskalamamak için…

Sonra ligler bitecek, dönüp arkaya baktığımızda, o tartışmalardan geriye hiçbir şey kalmamış olacak. Sadece “Bu lig güzel geçti mi, kimin maçından, oyunundan, yönetiminden zevk aldım?” diye düşüneceğiz. O sezonun sonunda, o anları yaşamış olmamın hazzı, eğlendiğimiz, coştuğumuz, güldüğümüz, ağladığımız, kızdığımız zamanlar, kısaca duygularımız ve duyumsadıklarımız bir hoş seda olarak kalacak. Üçün beşin ikinin, matematiğin, felsefenin hesabını yapmadan, gönül verdiğiniz renklerin, sevgilinin seyir zevki ile hayatımızın bir eğlencesi olarak gördüğümüzde bir şeyleri ıskalamamış olacağız.

Enseleri karartmayalım

Futbolun geçtiği zorlu aşamalarda Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın desteği ve “Kasapoğlu’nun futbola yaklaşımı” yazımda uzun uzun anlattığım gibi Gençlik ve Spor Bakanı Mehmet Kasapoğlu’nun sorunları çözmek için her zaman futbol ailesinin içinde olması, ‘geleneklerimizde Türk sporunu desteklemek var” diyen Demirören Holding Yönetim Kurulu Başkanı Yıldırım Demirören’in Misli. Com ile basketbol ve voleyboldan sonra futbolda 2. ve 3. Lig kulüpleri için verdiği can suyu, yine TFF Başkanı Nihat Özdemir’in dediği gibi de ne kadar çok futbol konuşur ne kadar az tartışırsak bu oyunu o kadar çok sevdirir, ilgiyi artırırız.

Güler yüzle yaşamak

Her ne kadar bir kaos ortamı gözükse de hepimizin yüreğine su serpen bir Milli Takımımız var. Şenol Güneş yönetiminde önde basan ve tempolu futbolu uygulamaya çalışan Milli Takımımız’ın maçlarından keyif almadığını söyleyen kimse görmedim. Şu ölümlü dünyada futbolu anlamlandırmaya çalışmaktan daha çok, futbolu hayatı yaşar gibi güler yüzle yaşamak bizi mutlu kılacak. Kayıkçının denize düşen filozofa dediği gibi, “Ömrümüzün tamamını boşa geçirmemek” için, futbolu sadece futbol olarak, bu “Basit” zevkleri ile yaşayacağımız bir sezon diliyorum. Merhaba futbol! Sağol.

Gençlik ve Spor Bakanı Mehmet Kasapoğlu göreve geldiği ilk günlerden itibaren futbol dünyası ile bir araya geliyor. Özellikle son dönemlerde daha sık bir araya geldiğini görüyoruz. Bunu sadece kulüplerin içinde bulunduğu ekonomik kriz ve bunların çözüm yerinin devlet olarak görülmesinin dışında çok farklı dinamiklerin de etkili olduğunu düşünüyorum. En son 2008 yılında yapılan Spor şurasından sonra bu yılın başında 5 gün süren Spor Çalıştayı’nda 2 günü futbola ayırması, liglerin 21 takımla oynanması, BAL Ligi’nden 9 takımın 3. Lig’e yükseltilmesi kararlarının alındığı toplantıya katılması ve en sonda önceki gün yine TFF Başkanı Nihat Özdemir ve Kulüpler Birliği Başkanı Mehmet Sepil ile birlikte içlerinde Fenerbahçe, Galatasaray, Trabzonspor Başkanlarının da bulunduğu kulüp temsilcileri ile bir araya gelmesi.

Gelecek stratejisi

Bir çok kişi siyasetin futbola müdahalesi olarak değerlendirse bile ben bu konuya daha farklı bir açıdan bakıyorum. Acaba Kasapoğlu’nun ülke futbolunun sorunlarını çözmek ve geleceğe yönelik stratejilerin belirlenmesinde rol alması müdahale etmek mi yoksa nüfuz etmek olarak mı ele almalıyız. İngiltere örneğinden yola çıkarak meramımı anlatmaya çalışayım. Önce kısa bir hatırlatma. Latince “hür bir şahsa yakışan” anlamına gelen “liberalis” kelimesinden doğan liberalizm, siyasi ve felsefi olarak eski Yunan’a kadar uzansa da iktisadi olarak İngiltere’de doğar ve gelişir. 2009’da İngiltere’de önemli bir gelişme oldu. Dönemin İngiltere Spor Bakanı Gerry Sutcliffe’nin İngiltere Futbol Birliği’ne reformları geciktirdiğinden dolayı “uyarı” verdiği anlatılıyordu. “Federasyon kendi evine çeki düzen vermeli, aksi halde bundan futbol zarar görecek” diyor İngiliz Bakan.

İngiltere örneği...

Olayın aslı şöyle: 2005 yılında Tony Blair hükümeti adına Lord Burns İngiltere’de futbolun gelişmesi ve yaygınlaşması için yapılması gerekenler, hatta bayan futbolundaki, engelli futbolundaki konular hakkında bir öneriler paketi hazırlayıp Futbol Federasyonu’na sunuyor. Geçtiğimiz 4 yıllık dönemde Federasyon bunları göz ardı ediyor. Bunun üzerine yeni spor bakanının kendinden önceki Spor Bakan’ının hazırladığı pakete sahip çıkarak Federasyon’a bunların derhal yapılmasını, yapılmadığı takdirde hükümetin yaptığı yardımların kesileceği uyarısında bulunuyor. Bunun üzerine Federasyon bakanın mektubu üzerinde dikkatle çalışacağını açıklıyor

Özerk olmalı tabii ki

Galatı meşhur algı ile meseleye bakılsa hemen itiraz etmek gerekir: “Bu da nereden çıktı? Liberalizmde hem de doğduğu yerde olur mu böyle şeyler? Hani Federasyonlar özerkti? Devlet piyasaları -bunun içinde endüstrileşmiş ve ticarileşmiş futbol da olmak üzere- iktisadi faaliyetleri özerk kurumları ile denetleyip düzenleyecekti?” Hayır. İtiraz yersizdir. İşte tam da kürek çeken değil dümen tutan devlet örneği budur. Bu olaydan çıkaracağımız birçok ders var. Baştan belirteyim ben federasyonların özerk yönetilmelerinden yanayım. Modern devletlerde devlet hizmeti kendi sağlamaz, hizmetin sağlanmasını sağlar ve bunları denetler. Aynı durum federasyonlar için de geçerlidir.

Ana sponsor devlet

Öte yandan devletten bağımsız spor organizasyonu olur mu? Bu sorunun cevabı da kesinlikle hayır. Sadece tek bir örnek vereyim.. Hiç bir federasyon devletle işbirliği yapmadan uluslararası organizasyonlara ev sahipliği yapamaz. İngiltere örneğinden çıkaracağımız dersler bununla da bitmiyor. Sadece futbol için değil Türk sporu içinde ders çıkarmamız gereken hususlar var: Federasyonların özerk olması (ki İngiltere Futbol Birliği (FA) üstelik bizde ki gibi yasayla kurulmuş bir yapı değil) devletten mali destek almasını engellemez, bu bilinenin aksine özerkliğe aykırı bir durum da değildir. Zaten Rahmetli Turgut Özal da 1987-88 yılında ilk seçimli genel kurulu futbol federasyonu yasasına devletten her yıl 5 bin lira destek verileceğini koydurmuştu. Öte yandan Almanya spor yasası “devlet sporun ana sponsorudur” temeli üzerine inşa edilmiştir.

Yardımlar kesilirse...

İngiltere örneğinden çıkaracağımız bir önemli ders de; devletin amatör futbol, kadın futbolu gibi konularda önceden belirlenmiş bir stratejiye yönelik kaynağı federasyona aktarıp işin peşini bırakmamış olması.. Yani bir branşın gelişimini ve kaderini sadece federasyona bırakıp köşeye çekilmemiş. Aktarılan kaynağın takibini yapmış doğru yere mi kullandılar diye. Stratejiye uygun kullanılmadığını tespit ettiğinde ve alarm çanları çaldığında Spor Bakanı Federasyonu uyarmış, gerekirse yardımları keseceğini bildirmiştir. Kimse de bunu müdahale olarak değerlendirmemiş İngiltere’de.

Sürekli işbirliği şart

Öyleyse devlet ve federasyonlar arasında sürekli bir işbirliği gerekir. İngiltere’de de bu böyledir Türkiye’de de. Burada karşımıza hassas bir denge çıkıyor: Müdahale ve nüfuz etme. Madem yazıya İngilizlerden başladık, Fransız spor yasasından bir cümle ile bitirelim: Devlet özel spor sistemine (yani federasyonlara) onun bağımsızlığına ve özerkliğine müdahale etmeksizin nüfuz eder. Kasapoğlu’nun da modern devlet tanımına uygun olarak futbola nüfuz ettiğini rahatlıkla söyleyebiliriz.

Geçtiğimiz hafta boyunca biz de TFF Başkanı Nihat Özdemir’in ligleri başlatma kararı tartışıla dursun tüm futbolseverlerin gözü kulağı Bundesliga’da başlayacak futbol maçlarına çevrilmişti. Ve nihayet Bundesliga 1 ve Bundesliga 2’de sezon kaldığı yerden başlamış oldu.

Sadece bizim için değil tüm ülkeler için de adeta bir “laboratuvar” özelliği taşıyan Bundesliga liginin ilk haftası ile ilgili bir çok yorum okuduk. 21 ülkede canlı yayınlandığından, fiziksel mücadeleden kaçınan yeni oyunda teknik kapasitelerin öne çıktığından, gol sonrası kutlamalarda göze çarpan yeni normal ritüellerin üretilmesine kadar her şeyi inceleyen yazı ve haberler..

Ama benim için Bundesliga’nın başlaması bunlardan çok daha fazlasını ifade ediyor, büyük bir hikayenin yazıldığını düşünüyorum ve bu hikayenin başlığı da “Umut”tur.

Umut deyince de aklıma yıllar önce dönemin Gençlik ve Spor Bakanı Faruk Nafiz Özak ile Trabzonlu hemşerisi ressam Mustafa Ayaz’ın Ankara’da kendi kaynakları ile kurduğu ‘Mustafa Ayaz Müzesine’ yaptığım ziyaret gelir.

Bugün 82 yaşına merdiven dayamış dünyaca ünlü ressam Ayaz’ın renk seçimleriyle ilgili söylediği sözleri o zamanlar köşeme de taşımıştım:

“Siyah boyalar getirin. Çok çok siyah boyalar. Her şeyin anlamsız olduğunu göstermek için kapkara siyah boya...”

Tüm dünyayı teslim alan koronavirüs, Ayaz’ın benzetmesindeki gibi her şeyi anlamsız gösteren sürekli siyah fırçaların vurulduğu karanlık bir tablo gibi hepimizin üstüne çöktü. Ama, “Her şey ne kadar karanlık, anlamsız, ne kadar boş değil mi diyen” Ayaz bile umutsuzluğun simgesi siyahın üstüne fırçasından bir renk akıtmak ister: Kırmızı!

Diyor ki,”.. ama küçücük bir kırmızı, küçük bir ışık gerek. o da yaşadıkça umudum olacak”. Simon Kuper’in hepimize öğrettiği ‘futbol sadece futbol değildir’ mottosunda olduğu gibi, Bundesliga’da sadece 11’ e 11 maç yapılmasını değil virüsle mücadele azmini ve kararlılığını da göstermiştir. Geleceğimize yönelik bir umut vermiştir. Dünyamızı kapkara boyayan virüse karşı kırmızı bir fırçadır Bundesliga ligi..

Ayaz’ın dediği gibi; Almanlar bize ihtiyacımız olan küçük bir ışığı vermiştir: Umut

Almanlar sadece kendi ulusları için değil tüm dünya için bu siyah tablonun üstüne kırmızı fırçayı vurmuştur.

Normalleşmenin en önemli bağışıklık güçlendiricisi ‘morali’ verdiler..

Ve dahası geleceğe ümitle bakmayı öğretti Almanlar bize.. Kontrollü, tedbirli ve bilimsel bir çalışmayla virüsü futbol yoluyla da yenebileceğimizi gösterdiler..

O zaman şunu da sormak lazım; biz neden başar(a)mayalım.

Ergin Ataman’ın çığlığı

Uzun yıllar Basketbol Federasyonu’nun da görev yaptım. . Hatta Federasyon’un bugün ki Başkan dahil tüm oyuncu kökenli yöneticileriyle 2001 Avrupa Şampiyonası’nda 12 Dev Adam ile aldığımız ikincilik de yönetim kurulu üyesi olarak yer aldım. 2010 yılında Dünya ikincisi olduğumuzda da Federasyonda görevlerim vardı. Dolayısı ile basketbola ilgimi hiç kaybetmedim. Bugün de Basketbolda ‘beyaz sezon’ ilan edilmesi üzerine elbette benim de görüşlerim var. Ama tüm bunların ötesinde yukarıda ifade ettiğim gibi küçücük de olsa bir umut duymak isteyen kapkara sezona fırçasıyla kırımızı bir boya akıtmak isteyen bir antrenörün de sözlerinin de altını çizmek istiyorum. Kimine göre ‘Don Kişot’ gibi yel değirmenlerine savaş açan kimilerine göre de her konuda cesaret ve akıl dolu demeçleri ile ‘Basketbolun Şövalyesi’ olan birisi.. kimi zaman demeçleri bazı sağır kulaklara düşerken ağırlıklı olarak toplumun sağduyulu kulaklarına hoş seda bırakan, ama seveniyle sevmeyeniyle her zaman söyledikleri ilgiyle takip edilen birisi.

Hem Türkiye liginde hem de EuroLeague’de fırtına gibi esen Anadolu Efes’in Başantrenörü Ergin Ataman, federasyonun beyaz sezon kararını acele alınmış bir karar gördüğünü açıklamasını eleştirmişti.

Ataman ‘mutlaka oynayalım’ da demiyor açıklamasında..

Eleştirdiği nokta, tıpkı futbolda Almanya’nın, Türkiye’nin veya Basketbolda EuroLeague’in, Almanya’nın, İsrail’in, İspanya’nın yaptığı gibi bir takvim açıklanması gerektiğini söylüyor.

Ancak, ümidi ve umudu kırılan bir teknik adam O aynı zamanda..

“Entellektüeller uluslararası sistemlerin çalışmasını analiz ederler; devlet adamları ise, bu sistemleri kuran kişilerdir. Analist hangi sorunu inceleyeceğini kendisi seçebilir; devlet adamı ise sorunları önünde bulur. Analist üzerine risk almaz. Devlet adamı ise, bir tek tahmin yapma hakkına sahiptir; yaptığı yanlışlardan geri dönüş yoktur.” Henry Kissinger’in meşhur ‘Diplomasi’ kitabından aldım bu cümleyi. Bu sözleri sadece siyasette değil bir çok alanda hatta spor yönetimi içinde de kullanabiliriz!

İlk yılında büyük zorluklar...

Bugün sporun bir numaralı maddesi de futbol ve futbol liglerinin başlatılması olduğu için analistleri gazeteci/spor yazarı, devlet adamını da TFF Başkanı olarak okuyabiliriz. TFF Başkanı Nihat Özdemir göreve geldiği ilk günden itibaren yayınıcı krizi, Yıldırım Demirören zamanında başlayan kulüplerin borç yapılandırmaları yine kulüplerin mali kurallara uygunluğu doğrultusunda kulüplere transfer limitleri konması gibi sorunlarla boğuşurken, bir yandan hakem hataları nedeniyle kendisine atılan okları göğüslemeye çalıştı! Ve bu mayınlarla döşenmiş yolda ilerlerken, A Milli Takımımız'ın Avrupa Şampiyonası’na katılma sürecini yönetti, Şenol Güneş ve oyuncularına rahat bir çalışma ortamı yarattı! Daha başkanlığının ilk yılında bu kadar zorluklarla uğraşırken şimdi de tüm dünyayı teslim alan koronavirüs tehdidi geçmişte futbolda yaşanan tüm zorlukları mumla arattı.

Kesin hüküm veremeyiz

Liglerin ertelenme kararının verilmesi de maçların oynanma kararı da elbette zor kararlardır! Biz yazarlar bu konuyla ilgili değerlendirmeler yapabilir, kimimiz kararın doğru, kimimiz yanlış olduğunu söyler yazarız.. Kimimiz ‘şöyle olsun, böyle olsun’ diye yazarız! Hatta sevgili Mehmet Demirkol gibi; "Ben Federasyon Başkanı olsam bu kararı almazdım" da diyebiliriz veya ülkemizin en önde gelen yorumcularından Rıdvan Dilmen gibi gelecekte yaşanacak muhtemel sorunları ve duyduğu endişeleri sıralarken "Sizin kararınız ne olurdu?" sorusuna -ekran başında dahi - "Ben ortadayım" da diyebiliriz. Yine ünlü yorumcumuz Erman Toroğlu gibi endişelerimizi sıralar ve Sağlık Bakanlığı’nın da devreye girmesini tavsiye edebiliriz ama yazımızın sonuna "Evet lig oynansın" ya da "Hayır lig oynanmasın" diye kesin bir hüküm de veremeye(bilir)iz. Riskler göze alınır Kissinger’in dediği gibi risk de almayız. Ancak, yaptığımız analizlerle yaptığı yanlışlardan geri dönüş şansı olmayan karar verici makamların zihinsel beslenmelerine katkı yaparız. Ama günün sonunda bir karar vermesi gereken sorumlu makamlar olacaktır! Yine Kissinger’in dediği bu kişiler için tek bir tahmin yapma hakkı vardır ve riskleri göze alırlar! Elbette Nihat Özdemir de bu kararı alırken son 1 aydır futbolun tüm paydaşları ve kamu kuruluşlarıyla da görüştükten sonra terazinin bir tarafına artıları diğer tarafına da eksileri/riskleri koyarak artının fazla olduğunu gördüğü için bir karar almıştır. Çünkü bir çok görevde de olduğu gibi TFF Başkanlığı da bu ülkede çok ama çok zor bir görevdir. Zor kararlar liderlik ister Bu zorlu görevlere gelenler işte böyle fırtına, tsunami içinde giden gemiyi limana sağ salim yaklaştırmak için vardırlar. Burada altını çizmek istediğim konu kararın doğruluğu veya yanlışlığı değil... Ortada alınması gereken zor bir karar var ve liderler bu zor kararları almak için vardır. Bunu yaparken de geleceğe yönelik alternatifli projeksiyonlar yaparlar ve bunlar için de simülasyonlar yaparlar! Daha başkan seçilmeden önce yine bu sütunlarda ‘Futbolda Nihat abi modeli’ yazımda geçmişte tenis ve golf oynayan Özdemir’in karşılacağı zorlukları ve bunlara nasıl göğüs gereceğini anlatmıştım:

Pes etmeyecektir

“Agassi’nin bir boks maçı olarak değerlendirdiği ve gerçek bir düelloyu ifade eden tenis bilinenin aksine çok büyük bir mücadele ve fiziksel/mental dayanıklılık ve de strateji isteyen bir branş. Boksta olduğu gibi teniste de duruş çok önemlidir. Çünkü bir sporcunun hücum ve savunma gücü ile hızı, dengesine ve harekete her an hazır olmasına bağlıdır. Özdemir bu özelliklerinin yanında her topun peşinden koşan karakteri ile de kolay pes etmeyeceğinin işareti olarak görüyorum. TFF Başkanlığı'nda da ‘strateji, dayanıklılık, mücadele azmi, pes etmemek’ gibi özelliklerini de yansıtacağını düşünüyorum. Golf branşı ile de dayanıklılık ve stratejinin yanına bir ‘Gandh’i sabır’ eklediğini de görüyoruz. Saatlerce süren golf oyununda üst düzey kondisyon ve sabır gerekiyor. TFF Başkanlığı’nda da ‘adalet’, ‘pes etmemek’ ve ‘strateji’nin yanında en çok ihtiyacı olacağı şey; en iyi bildiği özelliği olan ‘sabır’ olacak.”

Strateji ve sabır

Sizce tüm hayatını strateji üzerine kurmuş Nihat Özdemir bu kararı alırken duygusal davranmış olabilir mi? Özdemir alması gereken riski almış ve liderlik göstermiştir. Bu kararı alırken de elbette tek başına değil kamu otoritesi ile istişare ettikten sonra ve birlikte görev yaptığı Yönetim Kurulu Üyeleri’nin oy birliği ile almıştır. Bir de şöyle soralım; ligleri oynatmama kararı ile ligleri oynatma kararının sorumluğu ve riski aynı mı! Elbette aynı değil, AVM’leri kapatmak kolay ama açmanın daha zor, yine okulları kapatma kararının kolay ama açma kararı almanın ne kadar zor olduğunu, THY’nin uçuşlara ara verme kararı mı uçuşları tekrar başlatma kararının daha mı zor olduğunu düşünürsek, Özdemir zor olan kararı seçmiştir.

'Hata değil, çare bulun'

Biz yazar ve yorumcular gibi ‘ortadayım’ deme hakkı olabilir mi Özdemir’in.. Veya bir an böyle ‘ben de ortadayım’ dediğini düşünelim.. Ne olurdu? Yer yerinden oynayacağına eminim. Açıkladığı ilk dakikadan liglerin biteceği son dakikaya kadar en zor durumda olacak belki de geceleri en çok uykusu kaçacak kişi de yine Özdemir olacak. Bakalım bu gelişmelerden sonra Basketbol, Voleybol ve Hentbol Federasyonları nasıl bir karar alacak!

Günün sözü: Hata değil, çare bulun! (Henry Ford)