İki Avrupa maçı arasında, Fernando’suz bir oyunda deplasmanda karşılaşabileceği en iyi rakiple oynadı Galatasaray. 2 aydır her maç en az 2 gol yiyen, kazanamayan, skor yükünün %65’ini taşıyan 2 oyuncusunu satmış, kaleci ve savunma sorununu transferde halledememiş Kasımpaşa. Denizli’nin temel planı Trezeguet’yi görece ağır gördüğü Galatasaray savunma göbeğinin üzerine sürmekti.

Belki gol kadar rakibi eksik bırakmayı, kart görmelerini de muhtemel görüyordu bu yolla. Maç öyle de başladı ama Kasımpaşa’nın savunma orta saha ve kaledeki majör sorunları derinleşerek devam ettiği için Belhanda ve Feghouli çok rahat etti. Neredeyse markajsız kaleye gittiler. Donk durduğu yerden öldürücü paslar attı. Tam takım ve Avrupa arasına denk gelmese yüksek konstantrasyonla tarihi bir fark da olabilirdi. Misal Gomis’le geçen yılki Karabük maçına benzeyebilirdi.

Gecenin sorusu

Muslera’nın kapadığı köşeden yediği gol, onun yeteneklerine yakışmıyor. Baraj kalabalığının hatalı yerleşimi de onun sorumluluğu biraz da. Uruguaylı ne zaman bu krizi atlacak?

Maçın starı

Hat-trick yapan bir kanat oyuncusuna bu unvanı düşünmeden vermek lazım. Ben de veriyorum. Ama Belhanda’nın hakkını vermeden de geçemeyeceğim. Belhanda, oyun ona uygun olduğunda kalabalık arasında fark yaratıyor.

Maçın olayı

Galatasaray transferde 2 santrfor aldı. Şu ana kadar bu transferlerin etkisi sadece psikolojik oldu. Taraftar, hoca rahatladı. Yönetimin üzerindeki baskı kalktı. Rakiplerin özellikle Diagne’yi kontrol etme isteği, lig bazında hücumcu orta sahaları rahatlattı. Gol asist olmadan etki oldu.

Kısa mesaj

“29. haftaya 4 puan geride girersek şampiyon oluruz” demişti Denizli. Korkarım 29. haftada düşme hattının 4 puan üzerinde olma ihtimali var bu gidişle. An itibarıyla, puan mesafe 5 puan.

Birinci ve ikinci bölgelerde bir oyun ezberiniz olması lazım. Üçüncü bölgede ise ezber bozmanız gerekiyor. Özellikle de Konyaspor gibi alanı iyi kaplayan, kaymaları doğru yapan bir takıma karşı oynuyorsanız. Fenrbahçe’de dün eksik olan buydu. Eksik rakibine karşı sadece orta yaptı. Golü böyle buldu belki ve santim hesabıyla Alper’in golü de ofsayta takıldı. Ancak bu oyun Konya’yı huzursuz edecek işlerden uzaktı. Hep bekleneni yaptılar. Konya’yı şaşırtmadılar. Bunun için Moses önemli bir silah ama. Hep kalabalık içinde kaldı. Onu markajdan kurataracak plan çizmemiş Yanal.

Düşük tempoyla top çevirip sonra da orta atmaktan ibaret bir oyun. Bunu Slimani’yle yapmak zor. İnanılmaz bir koordinasyonsuzluk gösterisi. Eğer Kocaman’ın takımı 60 dakika eksik oynamak zorunda kalmasa muhtemelen Fenerbahçe’ye çok büyük sıkıntılar yaşatabilirdi.

Gecenin sorusu

Zajc neden oyundan çıktı? İşlemeyen o değildi. Fizik eksiklikten de bahsedemeyiz. Slimani çıksa daha doğru olmaz mıydı?

Maçın starı

Bir yıldız performansı izlemedik. Belki Fofana’nın attığı goldeki yetenek ve güç sebebiyle onu seçebiliriz. Kocaman’ın makinesinin 60 dakika eksik oynamasına rağmen pozisyonlar da bulup direnmesi diyebiliriz.

Maçın olayı

Hafta içinde santrforluğu hatırlayan Slimani’nin sergilediği oyun Soldado’lu oyunun da sergilenmesini engelledi. 40 metre koşup orta sahadan aldığı topu geri pas olarak kullanan ilginç bir santrfor örneği. İngiltere sonrası yeniden doğmak için harika bir sahne bulduğunu düşündüm ama her gün eriyor.

Kısa mesaj

Ersun Yanal’ın değişiklikleri Fenerbahçe’nin oyununu olumlu etkilemiyor. Hatta çoğunlukla oyun geri gidiyor.

Karşı presi doğru yapmadan Benfica’yı zor duruma düşürmek kolay değil. Yani onlar kaptıkları topla hızlı çıkmaya çalışırken topu kazanıp dengesizleştirebiliyorsunuz Portekizlileri. Bunu çok yapamadık. Onların istediği gibi yürüdü oyun. Sadece bu değil. Trezeguet/Edouk’suz Diagne sendromu da var. Onyekuru, Belhanda ve Feghouli ondan uzak olunca çok markajda kaldı, etkisizleşti. Markajda pas alması zorlaştı.

Ona odaklanmış savunmayı ona toplu topsuz yaklaşarak dağıtmak meşgul etmek şart. Ancak bunu her an kontra yeme riski varken sağlamak zor. Linnes ve Nagatomo tedirginlikle hücuma çok katılamazken kalabalıklaşmak kolay değil. Terim belki de bir destek santrforla onu denese daha yüksek randıman alabilir. Emre Akbaba’nın dönüşüyle Diagne’nin dönüşü de gerçekleşebilir.

Gecenin sorusu

Şu deplasmanda atılan gol zırvası ne zaman kalkacak? Eski zamanlarda deplasmanın yolu, şusu busu eziyet olduğundan konulmuş bu kural artık yarardan çok heyecan kaçırıcı. Gereksiz.

Maçın starı

Benfica makinesi yaz sonundan bu yana oldukça hızlanmış. Hep bir adım öndelerdi. Seferoviç’in bunda payı büyük. Takımla çizilmiş bağlantılarını gücü, hızı ve becerisiyle mükemmelleştirdi. Luyindama ve Marcao’yla boğuşup çoğunlukla üstün çıkmak az iş değil. Premier League seviyesi.

Maçın olayı

İspanyol hakemin çaldığı penaltı. Kılpayı dengede giden oyunda köprüyü yıkan bu karar oldu. Zar zor üstünlüğü aldığımız dakikada çaldığı işgüzarlık. Fikir yürüttü. Tam emin olamadı. Muhtemelen Marcao’nun kolunun açık olması ve topun sekmesinden bir sonuç çıkardı.

Kısa mesaj

Galatasaray orta sahası kağıt üzerinde parlak ama çok azı oyuna tam adapte oluyor.

Mükemmel yayılarak orta saha, savunma ve hücum bağlantılarını çok yakın kurarak başladı Fenerbahçe. Belki hentbol tarzı kalabalık savunma çevresinde top çevirmekle kaldılar. Araya oyuncu kaçırmaktansa sadece orta denediler. Ancak akın sürekliliği sağlamaları, ikinci topları sürekli alarak neredeyse hiç geri koşmak zorunda kalmamaları olağanüstüydü. Bunda ısınma sırasında Tolgay’ın yerine 11’e giren Elif’in rolü çok büyüktü. Tabii onu tamamlayan arkadaki 4’lünün de... Sadık ve Skrtel, Dzyuba’ya pivot işleri hiç yaptırmadı. Keza Topal ve Jailson’un da hiçbir boşluk bırakmadığını söylemek lazım.

İkinci yarı ise başka hikaye. Kapanmaları yapıp, açılmaları yapamayınca top kayıpları başladı. Oyun önce dengelendi. Sonra Zenit’e geçti. Ancak Sarı-Lacivertliler buna rağmen pozisyon vermeden kazanmasını bildi.

Gecenin sorusu

Bu kadar ortaya neden kimse ön direğe gitmiyor?

Maçın yıldızı

Slimani gol atmışsa o olmalı. Ama başka zorlayan adaylar da var. Sadık bu kadar kısa sürede sadece uyum sağlamadı. Takıma defansif kalite de kattı.

Maçın olayı

Harun... Olağanüstü bir kurtarış yaptı. 24 penaltıda 11. kez. Bu da yetmedi üst direkten dönen topu yerden burguyla kalkıp rakibin önünden aldı. Harun bu işi bilmekten öte bir seviyeye geçti. Penaltı kurtarmada virtüözlük olur mu? Olurmuş demek ki...

Kısa mesaj

Top rakipteyken daralmalarda sorun yok. Ancak açılmalarda daha doğru olmak ve basit top kaybı yapmamak şart.

Galatasaray çizgiden çizgiye yayılarak önde baskı ve direkt oyunla, kendi klasiğinin bir üst sürümüyle başladı. Novak, Pereira, Onazi, Sosa, Uğurcan gibi temel oyuncularının yokluğunu 4 pozisyonunda oynamayan oyuncuyla doldurmak zorunda kalan Trabzonspor penaltı golüne kadar bu oyuna hiç karşılık veremedi. Yerleşim hatalarıyla özellikle Onyekuru’yu marke etmekten çok uzaktılar. Galatasaray istediğinde kanatlardan, istediğinde göbekten geldi.

Diagne 4 net gol pozisyonuna girdi. Trabzonspor zor çıktı, çabuk top kaybetti. Golden sonra Galatasaray enerji ekonomisine girince Trabzonspor; Yusuf ve Abdülkadir’le çıkmaya başladı ama akın sürekliliği sağlayacak orta saha ve savunma yerleşimlerini, takım boyunu kısaltmayı yapamadılar. 2. yarıda Abdülkadir Parmak oyuna girince orta saha Trabzonspor’un eline geçti. Bu kadroyla hele 3-1’den sonra hala arayabilmeleri her ne kadar verilemese de bir penaltıya yaklaşmaları ve Muslera’nın 2 net pozisyonu çıkarışı takdire şayandı.

Gecenin sorusu

MHK hakem konuşmalarını yayınlayıp bir sürpriz yapar mı?

Maçın starı

Belhanda. İlk gol normal şartlarda ona değil Hüseyin’e yazar ama asist onun. İkinci gol de usta işiydi. Bu kadar değil. Galatasaray’ın baskı oyununun tetiği değilse de kabzası o.

Maçın olayı

Yine hakem. Penaltıda Arda’nın sağ ayağı Onyekuru’nun sol ayağına takılıyor. Burada sorun yok. Ancak Diagne’ye çıkmayan 2. sarı, Trabzon’un VAR’da verilmeyen penaltısı! Nagatomo’nun F..O..’nun uyarı bile almaması konusu mutlaka olay olacak.

Kısa Mesaj

Trabzon’un gençlerine bakın... İşte bu kadar basit gençleri eğitin ve onlara güvenin. Yabancı oyuncu yasağı getirip onları tembelliğe itmeyin.

Fenerbahçe geçtiğimiz 2 haftadaki gibi yüksek isabetli bir pas trafiği ile rakip alana yığılamadığı dünküne benzer oyunlarda büyük bir sorun yaşıyor: Oyuncuların bireysel kalite eksiklikleri işi bozuyor.

Fenerbahçe bireysel performanslarla oyun kurtaramaz. Oyuncu kalite dengesi gel-gitli. Hasan Ali, Dirar, Isla, Ayew, Jailson gibi bir çok oyuncunun kullanımı ikililer üçlüler kyomakla mümkün olabilir. Geçen haftaki gibi 500 isabetli pasla %85 isabet oranına ulaşarak ceza sahasına etkili girişlerle oyuna hakim olunabilir. Dün Hikmet Karaman bunun önüne geçmek için önde sıkı bir pres uyguladı. Hücum oyuncularından harika bir savunma ritmi aldı. Yanal'ın takımına korkunç pas kayıpları yaptırdılar. Fenerbahçe sürekli geri koşmak zorunda kaldı. Boşa çok enerji sarf ettiler. Volkan uzun vurmak zorunda kaldı ama 2. topları toplayamadılar.

Kayseri hak etti. Karaman'ın planı 2 haftalık rüyayı bozdu.

Maçın yıldızı

Umut Bulut'u en kolay pres gücüyle tarif edersiniz. Dün de 15 yıldır olduğu gibi her büyük maçta, özellikle de Fenerbahçe maçında olduğu gibi inanılmaz bir pres gücü oldu. Takımı ona uyum sağladı. Fenerbahçe'ye top yaptırmadılar. Onun yanına orta sahada müthiş yeteneğinin hakkını tam olarak vermeyen Mensah'ı yazabiliriz. İyi değil büyük futbolcu olmasının önündeki tek engel kendisi. Dün yeteneklerinden bir kısmını sergilemesi çok şeyi değiştirdi.

Maçın olayı

Soldado'nun saçma kırmızı kartı ve sonrasında Yanal'ın yaptığı 3 hamlenin de takımı geriye götürüşü. Moses'a göre bir oyun kuramadılar. Varlığı değersiz kaldı. Frey'i anlatmak zor. Topu stop ettirmekte pas alıp vermekte sıfır noktasının da altındaydı. Elif de korkunç bir top kaybıyla Kayseri'ye gol yolunu açtı. Fenerbahçe Yanal'In her değişikliğiyle daha geri gitti.

Kısa mesaj

Alper Ulusoy ligde kafası hiç rahat olmayan hakemlerin başında geliyor. Soldado kararından bahsetmiyorum. O kadar dengesiz düdükleri ve kartlar çaldı ki gözlerime inanamadım. Sadece Frey'e gösterdiği sarı karta bakın ve bir de Varela'nın Moses'ın yüzüne omzuyla darbesine faul dahi vermeyişine. Ne dediğimizi anlarsınız.

Soru

Konyaspor ve Beşiktaş. 2 pas ustası takım. Bakalım ne olacak?

Belhanda-Feghouli-Ndiaye-Fernando-Onyekuru 5’lisinin artık konvertibl bir oyunu olmalı. Her zaman, her yerde, her zemin ve her rakibe karşı, içeride dışarıda oynayabilecekleri bir oyun. Rakipler dün olduğu gibi bu 5’liye özellikle de hücuma yakın 3’lüye tedbirler getirdiğinde başka bir yöntem bulabilmeliler. Öyle olmuyor ama. Alanya’nın hiç de defansif olmayan beklerini de hücuma sokan oyununda özellikle Onyekuru için mükemmel fırsatlar vardı. Ama her defasında rakibe toslamayı ve arkadaşlarını kullanmamayı başardı. Şimdi Mitroglu’nun yokluğundan bahsetmek kolay. Ancak Yunan santrforun hangi oyunun ne şekilde bir parçası olacağına dair hiçbir ipucu alamadığını da söylemek lazım. Korkunç bir kolay top kaybıyla oynadı orta saha. İkİnci yarının başında Galatasaray kendi sağına dönüp Belhanda biraz uyanınca belki bir şeyleri biraz anlamıştır. Bakalım Galatasaray ne zaman bu konvertibl orta saha oyununa ulaşacak.

Gecenin sorusu

Sergen Hoca, Fernandes’i neden 80’de çıkardı? Djalma Campos’u daha formda gördüğü için mi? Galatasaray’ın son dakikalarda alacağı riski Şilili’yle daha kolay avantaja çevirmez miydi?

Maçın starı

Efecan. Oyun bilgisi, zekası, çalışkanlığı ile yine parlaktı. Kimse ‘yabancı sınırı gelsin’ demesin. Bu oyuncular bu kadar parlıyorsa yüksek rekabetten. Yatmayıp çalışan hakkını alıyor. Ehliyetin milliyeti olmaz.

Maçın olayı

Muslera mümkünse 40 yaşına kadar oynasın fikrimde bir değişiklik yok. Ancak Uruguaylı, yılda 1-2 kez tekrarladığı sakarlığını son haftalarda çok sık göstermeye başladı. Önce bacak arasından kaçırdı sonra da her ne kadar beklenmedik bir şut olsa da Campos’dan garip bir gol yedi.

Kısa mesaj

Hakem performansları maalesef çok dengesiz. O kadar çok saçmalık oldu ki, hiç girmesem daha iyi.

Delicesine, göstermelik bir presle enerji sarfiyatı yapmak yerine iyi yayıldılar. Boş alan bırakmadan rakibe yakın durdular. Topu alınca da genişlediler. Göztepe’nin Serdar Gürler’i kullandığı sağ kanada dönmesini engellediler. Kalabalık tuttukları kendi sağ kanatlarına yönlendirdiler. Ekici, Dirar ve Isla ile yıpratıcı bir pas trafiği kurdular. Bir diğer fark ise Benzia’nın ilk kez vasata yakın bir oyun oynamasıydı. Topa değil etrafına baktı. Tek pas oynamayı başardı. Her seferinde en doğru pası vermedi belki ama yanlışları azdı. İkinci yarıda Yasin’in de oyuna girişiyle Göztepe rakibin hakimiyetini aynı yolla pas yaparak kırdı. Ama eksik kalışları yapabileceklerini sınırladı. 2-0 ise moral törpüledi. Tolgay ve Moses’ın oyuna girişleriyse Fenerbahçe’ye kontra şansını da tanıdı. Maçı da böyle bitirdiler.

Gecenin sorusu

Sadık iyi mi? Çok sert bir faule maruz kaldı ve açıkçası yerden kalkamayacak zannettim. Bir kırıktan korktum herkes gibi. Ayağa kalktı ama oyunu tamamlayamadı. Umarım yükselen sağlam performansı sekteye uğramaz.

Maçın starı

Sezon başından bu yana oynadıkları standartlara bakarsanız göreceli olarak bütün oyuncular için yıldız performansı sergiledi denebilir. Böyle olunca da Ersun Yanal uygulanabilir bir oyun bulduğu için alkışı ediyor. Eğer illa bir oyuncu seçmek gerekirse bu oyuncu tartışmasız Isla. Topal’ın şahane pasına verdiği tepki maçta yaptığı tek şey değildi.

Maçın olayı

Moses Fenerbahçe’ye hem kontra oynama hem de dikine oyun tehdidi şansı veriyor. Ancak bundan önemlisi Fenerbahçe’nin oyunu manalı pas üzerine kuruşu. 4 pasta bir mutlak ileri oynama niyetinde, Isla’yı sürekli oyuna sokan bir oyun. Bunu ikinci yarıda istedikleri seviyede yapamadılarsa da dağılmadılar da. Gidecekleri yol belli.

Kısa mesaj

Çılgınca bir pres değil. Bu takıma uyan belli ki dünkü aktif pas oyunu. 2 hafta önce 208 isabetli pas yapmışlardı. Geçen hafta 422 dün ise %86 isabetle 501 olumlu pas yaptılar.