Sezona istediği gibi başlamayan iki takımın maçı tam anlamıyla bir patlama noktasıydı. Galibiyet mecburiyeti hırslı, mücadeleci ve açık bir futbol çıkardı ortaya. Bulduğu ilk fırsatı değerlendiren Ankaragücü oldu. Paintsil kontrolü kadar güzel bir vuruşla golü yaptı. 16’da ise Rize savunması şanssızlığın tablosunu çizdi. Paintsil kendisine armağan edilen golle takımını deplasmanda 2-0 öne geçirdi.

Alper kızarınca...

18’de Fernando’nun bazukasıyla ‘bu maç tarihe geçer’ dedik. 43’te Börven 3-1’e getirince heyecan yine dağılır sandık. Ancak 45+3’te Boldrin’in frikiği efsane ikinci yarının anonsuydu. Soyunma odası dönüşü Alper kızardı, konuk 10 kişi kaldı. Bu andan itibaren Rize sazı eline aldı. Remy çaldı, Karadeniz ekibi oynadı.

Yıldız damgası...

Yıldız oyuncu 55’te penaltıyla skoru dengeledi: 3-3. 62’de ikinci kez penaltı vuruşu için topun başına geçen Remy’in vuruşunda top filelere gitti: 4-3. 78’de kontratağa iyi çıkan ev sahibi ekipte Baiano’nun sağdan ceza çizgisi üzerine pasında Remy’in kontrol edip defanstan sıyrıldıktan sonra vuruşunda meşin yuvarlak filelere gitti: 5-3.

İlk 3 haftada sadece 1 puan toplayabilen düşme hattındaki Yukatel Denizlispor, evinde Konyaspor’la golsüz berabere kaldı: 0-0. Her iki takım da girdikleri pozisyonları gole çeviremezken, Denizlispor puanını 2’ye Konyaspor ise 5’e yükseltti.

İki takımın da tutanında sorun yok ama atanları büyük sıkıntı. Süper Lig’in değişmez gerçeği bu. İkisi de iyi olmazsa hedefe ulaşamazsın. Şu anki perspektif açık. Denizlispor da Konyaspor da kümede kalmak için oynayacak kalan 36 haftada. Denizli bir nebze kurtarır. Ancak Konyaspor Cikalleshi ve Kravets gibi ligin son yıllardaki en kötü forvetlerine bel bağlayarak kendi fermanını kesmiş görünüyor. İsmail Kartal tüm iyi niyetiyle çalışsa da bu grubun takım haline gelmesi pek kolay olmayacak. Ömer Ali ve Amir gibi yıldızlaşması gereken oyunculara yazık oluyor. Beşiktaş galibiyeti elbette değerliydi ama Bülent Korkmaz boşuna bırakıp gitmedi bu tezgahı. Konyaspor’un işi zor. Şimdiden yazmış olalım.

İki kırılma anı...

Maçla ilgili anlatacak pek bir şey yok. 3. dakikada Shengelia yukarıda anlattıklarımızı ispatlar bir kazmalıkla inanılmaz bir pozisyon kaçırdı. 86. dakikada ise yine Musa’nın kaçırdığı bomboş pozisyon evlere şenlik. Musa gibi adam nasıl atamaz şunu anlayamıyor insan. Maç bu iki Konya fırsatı arasında büyük bir ızdırapla sona erdi. Denizli için şunu söyleyelim. Subotic sevdası büyük dert açabilir. Kaya gibi Oğuz’u kızağı çekmek bir tercih hatası. En azından Oğuz, sadece kariyeriyle sahada olan ama ayakta durmakta zorlanan Subotic’in yanında daha toparlayıcı olur. Hücumda ise son gün buldukları forveti getirmeleri şart oğlu şart.

Gerek farklı iklimi, gerekse mesafesiyle Erzurum bu ligin en zor deplasmanı olmalı. Mehmet Özdilek’in çare bulamadığı tek konu bu sanırım. Çünkü takımı ev sahibi gibi oynayamıyor bir türlü. Her ne kadar Rizespor’a göre ayağa paslarda, hücum setlerinde daha organize bir ekip olarak öne çıksa da rakibi bunaltacak uzun süreli baskıyı gösteremiyor. Bu da vasat maçlara neden oluyor. Aynı dünkü gibi. Rizespor konuk takım olarak daha fazla arayan, isteyen taraf fakat Tomas’ın da sıkıntıları var. Takım savunmasını çözmüş, fırsat tanımayan konsantre bir ekibe dönüştürmüş ama hâlâ beraber hücum yapma konusunda meziyetsiz bir ekip görünümündeler. Maçın genel görüntüsü bu şekilde olunca ilk net pozisyon 65’te geldi.

Remy fena kaçırdı!

Remy’nin kontrolü harika, vuruşu ise tam tersi. Onun dışında Novikovas’ın uzaktan 3 denemesi, Emrah Başsan’ın 35’ten füzesi var, ancak kaleci Gökhan gününde. Son anlarda da pozisyonumsu bir Rize atağını gördük o kadar... 2 puanda kalan Rize’de bu kadro fazlasını oynar, Tomas hoca için stresli bir milli ara olacak. Koltuğu sallantıda. 7 puan toplayan Dadaşlar ise daha rahat.

4 oyuncu vardı dün sahada. Elindeki kaliteli iskeleti 1. Lig’de koruyup geri döndüler ve bu kez nokta atışı takviyelerle ders alarak geldiler. Mehmet Özdilek de takımını fiziksel olarak iyi hazırlamış sezona. Ligin başında uzun süre böyle yüksek tempolarla oynayabilmek kolay değil. Zaten takım enerjisi düşmese farkı çok daha fazla artıracak fırsatları da buldular.

Assolistleri Novikovas

Rashad, Obertan, Emrah Başsan ve İbrahim Akdağ takımı taşıyan isimler. Assolistleri ise kesinlikle Novikovas. Bu sezonun en dikkat çeken ismi olacaktır, 3 haftalık bölümde oldu zaten. Ara transferde de lig sonunda da adından çok söz ederiz ve tabi böyle giderse takım olarak da Dadaşlar çok konuşulur.

Son söz Sissoko’dan

Maça gelince... Deplasmanda oynamasına rağmen ilk yarıda kurduğu baskının karşılığını 42’de Rashad’ın golüyle aldı Mavi- Beyazlılar... Tabi golden çok Novikovas’ın enfes pası kalacak hafızalarda. Devreye gitmeden aynı Novikovas bu kez Emrah’ın pasını kendinden çok emin bir vuruşla asiste dönüştürdü. Kayseri’nin sergilediği direnç ve skoru değiştirme çabası 83’te Pedro ile bir penaltı golü getirse de Sissoko son sözü söyledi, maçı bitirdi: 1-3.

Pandemi sürecinin etkilemediği takım çok az. Maçtan bir gün önce Korona vakası yaşayan Samsunspor için de içerideki Ümraniye sınavı önemliydi. Altay deplasmanından alınan bir puandan sonra ev sahibi olarak kazanmak şart favori gösterilen takım için. Ertuğrul Sağlam ve öğrencileri de rakibine bu mecburiyeti hissettirdi fazlasıyla. Neredeyse maçın tamamını rakip yarı sahada oynadı Kırmızı-Beyazlılar. Uzun süre önde basarak oynamak sezon başı için ciddi bir fiziksel güç gerektiriyor. Bu oyunların riski takımın baskıdan ötürü enerjisinin azalmasından sonra ortaya çıkıyor. Skoru alamazsanız rakibinizin cesur kontraları daha da belirginleşiyor.

‘Sağlam’ kondüsyon!

Ancak Ertuğrul Sağlam ve ekibini bu açıdan kutlamak gerek. Takım kondüsyon anlamında pek zaaf yaşamadı. 53’te Tomane kilidi açarken 80’de tartışmalı penaltının ardından Gökhan farkı ikiye çıkardı. 90’da ise Enes sonucu belirledi. Samsunspor en büyük eksikliği; yıllardır yaptıkları koreografilerle büyük takımları kıskandıran muhteşem taraftarı. Pandemi süreci sona erene kadar zirve civarında kalırsalar taraftarlar uçarlar zaten.

Türk futbolunda insanların onu tanıdığı andan itibaren kafalarında oturmuş sağ bek profili Gökhan Gönül'e ait. Neden? Savunmada sert, çevik ve hızlı. Enerjik, bindirmeyi seven, oyundan düşmeyen ve skora katkı sağlayan oyuncu. Bu yüzden hâlâ üst düzey ve bu yüzden insanlar sağ bek tarif ederken tanımı onun üzerinden yapıyor. 'Yeni Gökhan' denilen çok oyuncu geldi, geçti ama çoğu silindi, gitti.

Nazım'ın hücuma çıkışları, Gökhan'dan bir tık daha fazla olan sürati onu önce Milli Takıma, sonra da Fenerbahçe'ye getiren özelliği. Savunmada üzerine koyması gereken şeyler hâlâ var. Gökhan onun eksiklerini tamamlayıp formayı teslim edecektir en kısa zamanda. Trabzon'dan Novak, Sosa; Aslan'dan Mert Hakan, Beşiktaş'tan ise Caner ile Gökhan... Fenerbahçe rakiplerine transferde önemli goller atmaya devam ediyor. Ama daha önemlisi bunların sahaya yansıması. Erol hoca bu servetten üst düzey verim alabilmeli.

Süleyman Hurma, Türk futbolunun ciğerini bilen birkaç adamdan biri. İki senede takımı 2. Lig’den Süper Lig’e getirmesi bunun en net ispatı. Hem de hiç bilmediği yerde başardı bunu. Sportif direktörü Murat Akın. Futbolu yeni bıraktı, 34 yaşında. Yaşamadığı şampiyonluk yok. 6 dil konuşuyor. Böyle bir ikilinin Süper Lig planlaması kötü olamazdı. Geçen sezondan kalan iskeleti çok doğru hamlelerle takviye ettiler. İlk hafta alınan galibiyetin sürpriz olmadığını dün Antep’te daha maçın başında gösterdiler. Deplasmanda nasıl oynaması gerektiğini çok iyi bilerek başladı Karagümrük. 26’da zukanovic’in karambolde bulduğu gol tesadüf değil. Çünkü iki dakika sonra çok daha netini kaçırdılar.

Kenar savaşı...

Ev sahibi ikinci yarı daha agresifti. Geçen haftaki mağlubiyetin ardından içeride Karagümrük’e de yenilmek Sumudica’nın koltuğunu sallayacaktı. Rumen hocanın kenardaki çılgın hali ve erken hamleleri bu yüzden. Nitekim işe yaradı da. 53’te Karagümrük’ün golüne benzer bir şekilde ev sahibi skoru eşitledi, Kana-Biyik attı. Muhammet’in oyuna getirdiği ahenk ikinci golü de getirdi. Asist ondan, gol yeni forvet Andre’den geldi. Karagümrük, ev sahibinin bu agresifliğine, oyunu değiştirecek hamlelerle yanıt veremedi. 75’e kadar bekledi, sonradan açıldı. Karagümrük hala eksik bir takım. Kulübesi saha içinden daha fazla heyecanlandırıyor. Onlar da katılınca eminim ki lige çok daha renk katacak. Buna rağmen oyunu bırakmadılar, son ana kadar savaştılar ve hak ettikleri 1 puanı Mevlüt’le kazandılar.

Maçtan önceki basın toplantısında, “Yenilere şans vereceğim” diyen Şenol hoca, iskeleti bozmadan bir karışık yaptı ortaya. Mert Hakan Yandaş, Emre Kılınç, Ahmet Kutucu ve Mert Müldür’ün ilk 11’e girişleri elbette 291 gündür birbirlerini görmeyen A Milli Takımı etkiledi. Bunun sancılarını ilk yarıda çok net yaşadık. 12. dakikada Holender’i Uğurcan durdururken 18’de Szoboszlai, direğe takıldı.

Plan fena sayılmaz ama...

Ayağa paslarla oyun kurmaya çalışan, atağı savunmadan başlatmak istedi iki takım da. Ancak bunu ilk 45 özelinde daha iyi yapan Macarlar oldu. Oyunu sahamıza yıktıkları üstünlüğün karşılığını net yoklamalarla aldılar. 31’de bir kez daha tehlikeli geldiler, bu kez direğimizi döven Holender’di, enfes şutu üst direkten dışarı gitti. 35’te Szalai’nin ceza sahasının dışından kullandığı sert şutta top kaleci Uğurcan’dan döndü.

İlk şut Mert Hakan’dan

İlk şutumuzu attığımızda ise dakikalar 38’i gösteriyordu. Hakan Çalhanoğlu’nun pasında ceza sahası dışında topla buluşan Mert Hakan kaleyi yokladı, şutu istediği gibi olmadı. İlk yarıda ortaya konan tablodan izleyenler gibi Şenol hoca da memnun değildi ve devrede hemen müdahale geldi. Önce Yusuf Yazıcı, ardından İrfan Can girdi. Ama tempo değişmedi.

Erken başladılar

Kendi ligi başlayan, 3. haftayı geride bırakan Macarlar, fizik olarak da organizasyon olarak da bariz üstündü. Golü bulmaları da çok uzun sürmedi. 80. dakikaya geldiğimizde Dominik Szoboszlai günün yıldızı olarak muhteşem bir frikikle takımını öne geçirdi. Uğurcan’ın direnişine de son verdi. Kalan bölümde Milliler yine çaba gösterdi ama üretkenlikten bir hayli uzak kaldık ve B Ligi’ne de kötü başladık.