Denk olmayan güçlerin mücadelesi güçlü olanın rotasyonlarıyla bir nebze denklik kazanabiliyor. Türkiye Kupası maçlarının bu turlarında teknik adamlar ‘dinlendirme, görme, şans verme, hazırlama’ adına görevlendirmeler yapabiliyor. Merak edilen, edildikçe de ‘oynasa var ya...’ denilerek çok şeyler yapacağı düşünülen isimler şans buluyorlar. Bu vesileyle teknik adamlar neden eldekilerin performansı düşük de olsa bu oyuncuları kenarda tuttuklarını açıklama yapmaksızın ‘buyrun işte merak ettikleriniz’ de derler... Abdullah Avcı şans verdi. Rakip şans kullanma adına idealdi. Kullanamadılar. Trabzonspor’un oyuncu yetiştirme misyonu olmazsa olmazıdır ve aksi düşünülemez. Ancak Trabzonspor takımında hemen o yıl, bilemedin ertesi yıl o sıçramayı gösteremeyen oyuncu varsa alttan gelecek diğer isimlerin önü kesiliyor demektir. Trabzonspor isim vermeye gerek yok. Acilen ‘olamayanlarla’ vedalaşmalı. Dün bu çok net gözüktü. Hadi alttan gelenler böyle. Peki transferde yüksek maliyetlerle kadroya dahil edilip umutsuz(!) olanlar ne olacak?

Ara oyuncu alınmamalı

Trabzonspor’un kadrosunu geliştirmesi, güzelleştirmesi, estetik hale getirmesi ve güçlendirmesi adına hakikaten zamana ihtiyacı olacak. Ara oyuncu asla alınmamalı. Bu tip oyuncuların alttan gelemeyenlerden(!) farkı yok. En azından ‘alttan gelemeyenlerin maliyeti yok’ der geçeriz. Dün sahada Enis Destan bir genç oyuncunun gelecek vaad etmesinin ne anlama geldiğini özetler gibiydi. Hocanın aklı derbide de gençlerin aklı nerede bilebilene aşkolsun! Onun haricinde bu tur için başka söze gerek yok.

Trabzonspor’un bu yılki hedefleri malum. Bu hedeflerden bir Avrupa bileti çıkarmak mümkün. Mevcut kadronun bundan fazla bir hedef belirlemesi zor. Bu kadro ile yeni oyuncu kazanmak da hedefler içine alınır ise asıl başarı bu olur bundan sonra. Antalya’ya gelirken Onuachu’yu Afrika’ya uğurlamak zorunda kalmıştı Abdullah Avcı. Bir de plan dışı sakatlıkla Bakasetas da olamayınca; ‘Kazanırsa ne ala, kaybetmesinler kafi’ aşamasına gelindi! Kabul edelim ki... Bu kadro yapısı ve mühendisliği ile bu kadar. Daha geçen maç elinde Bakasetas ve Onuachu varken de çok fazlasını üretmen mümkün olmamışken, zorlu Antalya deplasmanından çıkan bir puan iyi. Kadronun gücü bu. Rotasyon şansın sıfır. Hem kadro gücün, hem de kadronun fiziksel gücü düşük olunca ortaya çıkan şeye razı gelmek en doğrusu.

Üretme problemi

Maçın başında öne geçen, korumaya çalışan, topa az sahip olan, rakip ceza sahası içinde ceza kesebilecek kadar giriş çıkış yapamayan Trabzonspor, bu 1 puanı lig üçüncülüğü açısında ileride hayırla anabilir. Bekler malum, Mendy-Berat üretmek ve savunmak noktasında vasat kalınca tablo normal bence. Trabzonspor önümüzdeki sezonun planlamasını yapıyor. Devre arası ya da sezon sonu alınacak tüm isimler şampiyonluk planı üzerine alınmalı. Gönderilecekler de öyle. Trabzonspor her ne olursa olsun gelecek seneye şunu net olarak taşıyacak; bu takım en kötü haliyle bile kaybetmeyen, kolay gol yemeyen bir takım. Seneye bu çok lazım olacak işte.

Bu ay zor geçecek demiştik. Yoğun maç trafiğine girildikçe zorluklar daha da fazla hissediliyor. Trezeguet ve Pepe’yi Afrika’ya gönderen Trabzonspor, süreci tam da güzel yönetiyorum derken; sürpriz bir davetle mevcut planlarını yeniden revize etmek durumunda kalacak. Onuachu gibi bir fizik üstünlüğünü topla doğru zaman diliminde, doğru yükseklikte ve doğru hızla buluşturduğunuzda tabelaya gol yazdırmanız garantiydi. Şimdi böyle bir oyuncudan yoksun kalmak büyük bir boşluk anlamı taşıyor. Zaten rotasyon işine giremiyordu Abdullah Avcı. Mevcutlarla iyi işler yapma konusunda mahir teknik adam, bakalım kazanma odaklı oyununda eldeki bitiricilerinden ne kadar faydalanabilecek. Taraftarın da daha fazla süre almasını istediği Enis Destan’a forma şansı doğmuş gibi duruyor. Bakalım Enis bu yükün altından kalkabilecek mi?

Visca ve Fountas’a dikkat

Antalyaspor ise Sergen Yalçın’la ilk galibiyetini de aldı. Moralleri iyi. Zor maç olacak iki taraf için. Aslında öyle bir ay yaşıyoruz ki, koşullar ağırlaştıkça hocanın kazanma odaklı bakış açısının da haklılığı ortaya çıkıyor. Bence empati kuran taraftar bu maç temposunda ‘kazanalım da’ noktasına geldi bile. Trabzonspor Onuachu’suz oyunla rakip stoperlerin öne çıkacağı, Visca, Fountas gibi oyuncularla net kaleye inecek bir oyun deneyecek. Özellikle bu ikilinin maçı olabilir.

Bazı istatistiki değerleri terse yatırmasına rağmen gol bulan, kazanmasına rağmen oyunu eleştiri alan Trabzonspor bu maç trafiğinde iyi iş çıkarmaya devam ediyor. Sonuç odaklı gidiyor. Lig sıralamasında mevcut yerini sağlamda tutuyor ve en yakın takipçisini kendisine yaklaştırmıyor. İnceden inceye de yukarıdaki gelişmeleri takip ediyor. Maç oynanırken ve akabinde yapılan tüm serzenişler ve eleştirileri anlamlı buluyorum. Olabilir diyorum. Ancak akabinde yeni sayfayı açmanın gerekliliğini de eklemek istiyorum. Dediğim gibi maç trafiği yoğun ve kulüpler bu trafikte zorlanıyorlar. Trabzonspor da eksikleri olan, rotasyona girmekte zorlanan takımlardan olunca kazanmanın önemine vurgu yapmanın daha mantıklı olduğunu düşünüyorum. Bekleri üzerine kaç yazı yazdım biliyorum ama yine bekleri çalışmayan bir Trabzonspor izledik. Stoperler özellikle onlerı da eksiklerini kapatırken özellikle Baniya iyi bir maça imza attı Benkoviç’le birlikte…

Oynanan oyunu özeti…

Onauchu demese de önde top tutamıyoruz eleştirisiyle biraz da onu işaret etmişti Abdullah Avcı. Bence istasyon oldu, iyi bir performans gösterdi Onuachu. Yalnızlığını anlatmak için uzun cümleler kurmak yerine oyunun son bölümlerinde sağ korner bayrağı yanındaki yalnızlığını hatırlatsam kafi gelir sanırım. En az üç pas opsiyonu olması gereken yerde yek kişi yoktu. Sanırım maçın da, oynanan oyunun da özeti gibiydi o sahne. Kazanmak Trabzonspor adına güzel. Kazanarak görmek, ders almak daha da güzel. Şimdi Antalya maçına bakmak lazım. Geçmiş geçmişte kaldı bile.

Ocak ayı maç trafiği oldukça yoğun. Kulüpler bu ayı hasarsız ya da minimum hasarla atlatmak istiyor. Trabzonspor da Abdullah Avcı yönetiminde kazanma odaklı oynuyor. Futbolunun taraftarını çok memnun etmediğini konuşmaya gerek yok. Taktik disiplinden taviz vermeyen Abdullah Avcı, saha içinde bir takım arayışlarla hem gidecekleri hem de almak istediklerini daha net belirginleştiriyor. İçeride taraftar desteği eski günleri aratıyor. İç saha avantajı o anlamda henüz yok. Samsunspor karşısında da takım savunması olgusu olmazsa olmaz nokta Trabzonspor için. Zira bek ve stoperlerin kapasiteleri düşünüldüğünde, hücumda çeşitlilik sorunları düşünüldüğünde oyun geçen haftaların kopyası olabilir. Ligimizde de belli bir çoğunluk geçişlerle sonuç alıyorken, riske girmeyen bir Trabzonspor bekliyorum.

Onuachu’ya dikkat!

Lig üçüncülüğü için önemli bir maç oynanacak iken tribünler oyunun hızını artıracak motivasyonu sağlayabilir. Sık tekrar etmekte fayda görüyorum. O sene öncesinde de bu sene gibiydi bir çok şey. Bakınız “Şampiyonluk Yazıları” kitabımdaki maç öncesi ve sonrası değerlendirmelerime... Onuachu’nun maçı olur bence. Ama golleri ama asistleriyle... Sabır oyununa sabırlı olma zamanları tam da.

Kırk yılda bir indiği çizgide topu rakip kalecinin kucağına atan bir sağ bekiniz ile yüzü kendi kalesine, sırtı iki rakip oyuncuya dönükken topla artistik dönmeye çalışan bir sol bekiniz olunca ‘Önemli olan kazanmak’ değil de başka ne olabilirdi ki? Yine zor maç oldu Trabzonspor adına. Dakikalar 80’leri gösterirken rakibinin üçte biri kadar faul yapmıştı Trabzonsporlu oyuncular. Oynamak isteyenle, oynatmak istemeyen farkı olarak da değerlendirilebilecek bu rakamlar, bana göre mücadeledeki zayıflığına işaretti yine. Fountas’ı beğendim ben. Visca’yı da aynı şekilde... Ama bekleri bu kadar verimsiz olunca kanatlar ofans mı, defans mı yapacak, asli görevleri neydi, bilemedim. Hâl böyle olunca; Onuachu da bir o yana bir bu yana koşmak, presten kaçmak, göğsüyle de boşluğa ya da rakibe indirmek harici pek bir varlık gösteremedi. Zemin kötüydü. Oyunu elbette etkiledi ama Trabzonspor’un oyunu yine istenen hız ve seviyeye ulaşamadı.

Sabır ve stres...

Bu kadro mühendisliği ile bundan iyisini bu sezon izlemek belki mümkün ama yine de zor olacak gibi duruyor. Devre arası transferleri genelde işe yarar transferler olmuştur. Yine öyle bir dönem bekliyorum. Şampiyonluk sezonunun bir evveli de böyleydi. Benzerlikler çok o anlamda. Trabzonspor ve Abdullah Avcı taraftarlarına önce ‘Sabrı ve istikrarı’ yeniden hatırlatıyor gibi duruyor. 90 dakikayı takımla aynı stresi yaşayarak içselleştirin gibi bir mesaj bu. Hedef önümüzdeki sezon şampiyonluk ve bu yıl da lig üçüncüsü olabilmek. Bir de Türkiye Kupası alır bu takım. Önemli olan kazanmaktı. Çünkü kazanarak doğruyu bulmak, kaybederek ders almaktan daha az maliyetli.

Trabzonspor’un mevcut kadrosu ile Abdullah Avcı birlikteliği her geçen gün biraz daha fazla zaman geçirmiş olmanın etkilerini sahaya yansıtabilir. Kolay kazanamıyorlar ama kolay da mağlup edilebilecek bir takım gibi de gözükmüyorlar rakiplerine. Taraftarlarını çok memnun etmese de bu oyun; tabelada lig üçüncülüğü getirdi. Her hafta biraz daha hız artışı, biraz daha öne oyun beklentisi bu hafta istatistiki anlamda kendini gösterebilir. Ankaragücü iyi takım ve önemli oyuncuları var. Denswil’in olmadığı oyunda Trabzonspor’da Abdullah Avcı’nın ikilisi merak konusu. Benim gibi Mendy’yi orta alanda izlemeyi bekleyenler radikal bir değişimle karşılabilir.

Yeni oyunlar, yeni tercihler

Trabzonspor Mendy ile Berat ile stoperlerini çok yormayacak bir orta alan oluşturabilir. Bu ikili hücumda da savunmada da Trabzonspor’u daha güçlü gösterir. Trezeguet takımı öne taşıyan en önemli en eleştiri alan oyuncuydu onun yokluğu yeni oyunlar ve tercihler anlamı taşıyabilir. Kenarlar çalışırsa, Onuachu boş geçmez yine. Bakasetas veda maçlarına damga vurur. Zor gibi gözüken bol gollü maç olacak gibi.

Pelkas, sezon başından itibaren en iyi oyununu Trabzonspor’a karşı oynadı dersek hata yapmış olmayız. Pelkas mı iyiydi, Trabzonspor’un klasik oyunu mu buna izin verdi, yorumu size bırakıyorum. Trabzonspor savunması orada o kafa vuruşunu yaptırıyorsa yazalım oraya bir kallavi transfer... Bekleri uzun zamandır üretmekten uzak bir Trabzonspor’da Larsen ve Eren’in oyunları yine şaşırtmadı. Abdullah Avcı da Mehmet Can’ı alarak Larsen’e ‘tamam’ demiş oldu. Oraya da yazalım kallavi bir transfer daha... Trabzonspor temposuz top çevirdi. Yavaş oyun Başakşehir’i tehdit etmeyince, buldukları geçişlerle golü de bulan ataklar yaptılar. Trabzonspor yavaş. Volkan Bayarslan yavaş. Ortaya heba edilmiş koca bir ilk yarı çıkmış oldu. Abdullah Avcı, ideal kadrosunu sahaya sürerek daha baştan endişeleri artırsa da “oyunun gelişimi başka yöne evrilmiş olabilir” diyenler de henüz değişen bir şeyle karşılaşmamış oldu.

Önemli bir mesaj...

Oyunlarda tempo düşük ve yavaş olmasına rağmen dakikalar aynı şekilde ilerlemiyor. Puan isteyen ev sahibi takım taraftarları için dakikalar hızla ilerlerken, bu oyun tesadüfleri ne kadar sevebilirdi? Trabzonspor’da Uğurcan Çakır hariç herkesin kendi sahasında cesurca(!) bu kadar geriye oynaması kabul görmeyecekti, dün gece kabul görmedi... Tasvip edilmeyen oyunun, oyuncu tercihlerinin protestosu önemli bir mesaj oldu... Kenarlar bir kere bile risk alamıyor. Herkes adeta geri oynamanın daha emniyetli olduğunu düşünüyor. Onuachu ile Enis’i birlikte oynatmanın formülünü yazmak ise bu kadar zor olmamalıydı.