Tur önemliydi ancak...

Maç öncesi bir kaç beklentisi vardı Trabzonsporluların... Birincisi elbette turu geçmekti. İkincisi ise Meunier’i izleyip hakkında fikirler edinebilmekti. İlk yarı 1-0 bitince ilk beklentinin zora girmesinin endişesi yaşanırken, ikinci beklenti Meunier’in oyuna girişiyle hızlı karşılık bulmuş oldu. Orta kesen bir bek özlemi de böylece son buldu. İlk maçında asist yaptı Meunier. Karşılaşmanın ilk bölümünde varlık gösteremeyen bir Trabzonspor izledik... Gerçi bir çok bölümünde net bir üstünlük de olmadı. Dakikalar 14 olduğunda Melih Bostan’ın attığı golle Trabzonspor geriye düştü. İlk yarıda ne gol öncesi ne de gol sonrası ‘cılız’ aşamasını geçen hiçbir şeyi olmadı Trabzonspor’un. Cılız atak, cılız şut, cılız defans anlayışı; üretmeyen, kalesinde gol gören Trabzonspor izledik. Melih Bostan’dan öyle bir gol yedi ki Trabzonspor, defansına dair bir kitap yaz dense özeti o golün kendisi olurdu.

Kaybetme psikolojisi

Trabzonspor’un mücadele eden, savaşan takımlara karşı zorlanabileceği bilinen bir gerçek. Dün de 1.Lig’in mücadeleci yüzüyle karşılaştı. Zorlandı, üretemedi, zaman tüketti... Beşiktaş maçında verilen olumlu sinyalin aslında rakibin de oyunundan kaynaklı olduğu böylece anlaşılmış oldu. Hatay maçı zor geçecek belli. Son dakika golüyle uzatan, son dakika golüyle perçinleyen ama asla beğenilmeyen bir Trabzonspor izledik. Hoca gergin. Bazı oyuncular net gergin. Bu gerilimden iyi çıkan tek şey tur oldu. Kaybetme psikolojisi büyük camialarda daha da kaybettirir. Denk bile olmayan takımlara karşı da bu zorlanma yaşanıyorsa sorun büyük demektir. Evet tur geçmek önemliydi! O kadar.