Karagümrük müsabakası sonrası; ‘Okan Buruk’un sürprizine hazırlanın’ demiştim. Kanaatimde ısrarlıyım. Fenerbahçe - Galatasaray derbisi sürprizlere gebe! ‘Peki neden böylesi sabit düşünce?’ diye sorabilir, haklı da olabilirsiniz! Ama şunu da düşünemez miyiz? Okan Buruk son lig maçı esnasında oynayan, giren çıkan oyuncularıyla; öyle bir sis perdesi ördü ki! Gel de çık işin içinden. Her izleyenin kafasının karıştığı gibi, İsmail hocanın da kafası karışmış olabilir mi acaba? Neden karışmasın? Kimin ne yaptığı, ne oynadığı konusunda; ne ser, ne de sır vermeyen bir 90 dakika! Klasik Aslan kadrosunu, kendi kafasına göre kurup, muhtelif formül ve taktiklerini sunan futbol bilginlerimiz var. Geçen sezon da benzer tahminlerde bulunup; Buruk’un aziz Jesus karşısında yer ile yeksan olacağı ve Kanarya’nın Galatasaray’ı fena halde buracağını ilan etmişlerdi.

Yine benzer eleştiriler

E oldu peki? Aziz Jesus evinde 3 yedi. Benzer tarife Aslantepe’de de tekrarlandı ve Jesus soluğu kutsal topraklarda aldı! Şimdiyse bilginlerimiz, haklı olarak ev sahibi Fenerbahçe’mizi favori gösteriyor. Dev rakip evinde. Konukta ise Ziyech’in düşük seviyesi, Demirbay’ın hımbıllığı, Zaha ve Tete’nin vurdumduymazlığı, Ndombele’nin şişmanlığı, Alper’den sol bek olmayacağı, Mertens’in etkisiz kalıp, Icardi’nin oyundan düşerek orada burada dolaştığı ve transferlerin uyum sağlayamadığından söz ediyorlar! Geçen sezon olduğu gibi yani! Kanaat, tahmin, gönüller birdi ama netice ne olmuştu? Sükut-u hayal! Fenerbahçe 0-3 Galatasaray... Sezon sonu mu? Şampiyon Galatasaray.

Aynı senaryo olur mu?

Tahminler, tespitler, eleştiriler tutar da, bu kadar mı tutar? Şimdi yine aynı vizyonla yazan, çizen, konuşan medyatik starlarımız sahnede! Geçtiğimiz sezonun beklenmeyen sürpriz vakasından zerre ders almayıp, Buruk oyun düşüncesine şaşan ulemalar, yine aynı hava konumunda, dileklerini sunmakta! Bilumum taktik planı, güç aksiyonları, golcüleri ve stoper arızaları, medyatik amincileri alenen meydandaki Kanarya’lar ile ne yaptığı da, yapacağı da, anlaşılamayan Aslanlar! Sizce kim sürpriz yapar? Sürpriiiiiiz hazırlanınız nokta.

İlk yarının topla, en ziyade buluşan futbolcusu; Galatasaray kalecisi Günay! Sakın ola Karagümrük baskısı ve atakları nedenli zannetmeyiniz. Kırmızı-Siyahlı ekip kendi yarı alanına, yek kalıp hamam sabunu gibi yerleşmiş, öylece sabit duruyor. Galatasaray da rölantide yarı sahasında ‘tıkır tıkır’ top gezdirmekte. Her fırsatta da Günay’a pas yapıp ısınmasını temin etmenin peşinde. Tamam, kaleci ısındı da, bu sefer forvettekiler dondu! Boey, Torreira, Abdülkerim, Alper mi ? Onlar her daim olduğu sıcak olmayı sağlıyor. Aktürkoğlu ve Demirbay her yerde görev kovalarken, Ziyech kendini, Nelsson sanırım konsantrasyonunu arıyor.

Keleş kısmeti!

Can Keleş ise keleş kısmetine yanıyor! Çok çalıştı gülmedi bahti. 15 ve 75’te vurdu Günay kurtardı. 35’te Lasagna ‘lazanya’ kıvamında servis etti, Eysseric pizza hamuru gibi şişirdi. Birinin öteye, ötekinin de ileri gitme niyetinin pek olmadığı ilk yarıda, sabırla tekeden süt çıkarma azmi ve inadındaki Aktürkoğlu, Demirbay’ın vurduğu, Emre’nin sektirdiği topu gole tahvil etti 1-0 Süleyman Hurma eski turizmcidir! Futbolcularına ‘sabun kalıbı gibi sabit durmayın, kayın göbek taşına, oradan kese standına, kurna başına dolaşın, kısmetinizi arayın’ dedi herhalde. İkinci yarı bambaşka bir Karagümrük ve mükemmel Günay kurtarışları izledim. İlk yarıda mükemmel ısınmasının ödülünü, ikinci devre aldı. Galatasaray ‘da 3 puanı tek golle aldı. Okan Buruk ise Fenerbahçe derbisi için nasıl bir plan program yapacağına dair ne şer ne de sır verdi. Kadıköy’de sürpriz var yani!

Çoook ama çok sevinçliyiz… Gool Ball Milli takımımız Avrupa şampiyonu olarak yurdumuza döndü. Eczacıbaşı ve Vakıfbank Kadın Voleybol takımlarımız da, Dünya kulüpler arası şampiyonasının finalisti olarak, sahne aldı. Eczacıbaşı harikulade geçen müsabaka, izlediğimiz muhteşem voleybol şöleni sonunda, 3-2 galibiyetle şampiyon olarak yurdumuza dönüyor. Bu onur hepimizin, aziz Türk milletinin. Kutlu olsun, mutluluk ve sevinçlerimiz ; elbette zaferlerimiz daim, evlatlarımız sağ olsun var olsun.

Dün Mete Gazoz’umuz söyleşisini büyük keyif, elbette hayranlıkla izledim TRT Spor’da. Eczacıbaşı - Vakıfbank müthiş final şöleni öncesi. Eşsiz okçumuz, Dünya ve Olimpiyat şampiyonumuz anlattıkça, Mete Gazoz’un kazandığı zafer değerleriyle müsemma; fevkalade insani meziyetleri olduğunu keşfettim. Yine şampiyona nedeniyle kampta olan Eczacıbaşı ve Vakıfbank kadın voleybolcularımızın; disiplin, ciddiyet, özgüven ve inançlı duruşları nedeniyle. Bu evlatlar farklı, çok ama çok farklı. Aileleri, kulüpleri ve tabii katkıda bulunan herkese, elbette kendilerine şükran duygularımı, teşekkürlerimi, saygılarımı arz etmek isterim.

Mete Gazoz’un ‘Şahsım için Dünya şampiyonluğunu değil, takım olarak başarıyı yakalamamız gereğini arzu edip, bu konsantrasyon ile müsabakalara gittim’ Bu ne güzel bir hissiyat ne kutsal birlik, beraberlik, azim kalibresidir? Aynı muhteşem duygular voleybolcu kadınlarımızda da vardı. Çatır çatır mücadele ettiler, imrenilesi karakter sergilediler ve zirvede dönüyorlar vatanlarına. Helal olsun valla… Ne hayal ettim, ne düşündüm biliyor musunuz? Futbol turnuvalarından benzer zaferlerle dönebilecek futbol kulüplerimizi ve sevinçlerimizi hayal ettim. Neden beceremediklerini de kara kara düşündüm! Bu konuda konuşulacak çok şey, ziyadesiyle edinilmesi gerek kültür değerleri var! Dünya zirvelerinde yer alıp, asla yorgunluk, bıkkınlık ve yoğunluktan söz etmeyen sporcularımızı; anlayabilmek ve hakettikleri manada değerlendirmeyi becerebilmekte, Türk sporu aydınlık geleceği adına yarar var. Hem de çok var!

Önceki gece Ankara’da akıllardan asla silinemeyecek, unutulamaz, utanılası neticeyle ‘The end’ diyen, Meler’e savrulan yumrukla biten, bir film izledik. Hakemimiz yaralı, gönüllerimiz yaralı, üzüntümüz büyük. Bu denli kısa olup da böylesi etki yapan bir kısa film yapımı için büyük beceri, uzun süreli senaryo ve hazırlık süreci gerekir. Başardılar! Galatasaray‘ın uzun metrajlı 90 dakikalarından biri de Kopenhag da ta gösterideydi. Özellikle ilk yarı Aslanlar adına, golün dışında umut zerk eden düzeydeydi. Çok korner kullandık, pozisyon aradık fakat fileleri sarsacak beceriyi bulamadık! Fizik kalitesi mükemmel, organize rakibimiz de tork gücünü özellikle savunma anlamında, müthiş kullandı. Hücum aklını da öyle elbette. Neticede Şampiyonlar Ligi şansını da, bize bırakmadı. Şampiyonlar Ligi kalitesine yakışan Galatasaray yapısının; ikinci 45’te daha dikkatli, tabii gole daha konsantre sahada olacağını umuduyla ermedim desem yalan olur. Olur da ismiyle müsemma Lerager, bizi fena halde gerdi ve ev sahibini 58’de 1-0 öne geçirdi.

Geleceğe umutla bak

Acaba dedim ‘Angelino, Kopenhag golcüsüne daha yakın olabilir miydi?’ Çünkü Danimarka ekibi bizim yediğimiz goldeki zaafımızı, asla örneklemedi. Hele hele 90 da kaçırdığımız değil; onların mani olduğu bir gol fırsatımız var ki... Aman da aman! Kısa film utanç, uzun film ise hüzün şelalesi modunda bitti! Sıra şimdi taze senaryo ve startta. Geçmişi dikkatle irdele, geleceğe umutla bak Galatasaray... Daha yaşanılası çok güzel günler var.

Harikulade bir mücadele izledim, dün gece. Dünyaca meşhur Adana kebabı lezzeti, Rams Park zemininde; tüm futbolseverlere sunuldu, 90 dakikalık şölenin içinde. Futbol ustaları kış ayazında, mücadele değerleriyle tüm izleyenleri mutlu etti. Hele hele Kerem Aktürkoğlu kenara, çekildiği 77. dakikaya kadar 1 asist, 1 de gol katkısıyla, ‘Gecenin aşçıbaşı şahsımdır’ dedi, cümle aleme. Boey, Michelin yıldızı kalitesinden asla taviz vermediği gibi, mükemmel savunma menüsünü golle çeşnilendirdi. KA hücum ve savunma, Boey ise savunma ve hücum lezzetini; attıkları birer golle süsledi. Bravo. Tete öylesi güzel işler yaptı ki, bravo. Bir de gollerle buluşur asistleriyle çeşni katarsa. Grandesiniz Mertens ve Torreira. Abdülkerim mi? Etli ekmek lezzeti hava kaldı yanında. Barış aksamadı sol arkada, bir de kaymayı bıraksa! Sahada çalışan diğer futbolcuların da hakkını yememek, ürettikleri lezzeti belirtmek ve teşekkür etmek gerek.

Kolay mı?

Sadece futbolu düşünen ve icra eden karakterlerin; karşılıklı mücadelesi, şahane tad bıraktı damaklarda. İki de penaltı var oyunda bir Niang, bir de Icardi’den. ‘Aşkın olayım’, gecenin başarılı kalecisi Magomedalıyev’e şans tanımadı ve ‘Sakın tutayım deme’ dedi, vuruşuyla. Umutlarla bezeli salı öncesi Okan Buruk ve futbolcuları; sadece Galatasaraylılar’a değil Türkiye’miz tamamına moral ve güven zerketmiştir. Zorlu ekip Adana Demirspor’u bu şekilde geçmek ve 3-1 yenmek kolay mı?

Daha 3 gün önce Rams Park’ta; 50 bin Galatasaray taraftarı önünde oynayan Galatasaray, Pendik’te sadece 97 taraftarı önünde! Bu vaziyete ‘zirveden Pendik’e demeyelim de, ne diyelim?’ Cin gibiler cincin çiğner, sahada da ayak topu bekler! Gözlerimizin önündeki en çok dikkat çeken etkinlik, futbol temaşasından ziyade muhterem belediye başkanı Ahmet Cin’in devasa reklamı! Yanda da evler ve Bahriye teyzenin hamur açarken, sahaya doğru gidip gelen oklavası! İlk devre Erdem, ikinci yarı da Muslera adına korku yaşadım valla. Ya bi taraflarına; sahaya doğru gidip gelen oklava, kazayla batsa. Kart kime hoca? Kısa süre elektrikler gitti. Mehtap sokakta kesim için, yanlış adrese gidildiği belirtildi ve derhal ceryan verildi. Karanlık esnasında Torreira yere serilmişti. Sebebi belirlenemedi!

Futbol yoktu

‘Maçtan bahsetsene kardeşim!’ Diyeceksiniz de, nesinden konuşacağımı bilemedim. Pozisyon yok, heyecan yok, yani futbol namına bir şey yok! 10 numara Ziyech sağ yanda, Kerem oralarda buralarda. Tete rölantide. Pendik mi? Blok halinde kapanıp, çabuk çıkamaya çalıştı. Bir de direkten dönen topu var ilk yarı. Galatasaray mı? Planlı programlı pek bişi yapamadı. Küçücük stadyumda futbol çabaları minnacık kaldı ilk yarı. Uzun zamandır hasret kaldıklarımız sahne aldı sonra. 69’da Bakambu, Mertens‘in kaleciden seken topuna, kafayı dokununca 1-0 öne geçti konuk. 82’de de Ziyech bir sol vurdu, Erdem topu filelerde buldu: 2-0. Pendik - Kadıköy hattı minübüsleri gibi süslü ama futbol temaşasına zerre katkı yapmayacak bu sahada, yıldız futbolculara Süper Lig maçı oynatmaya kalkmak; sadece ve sadece cinlik, fuzuli işgaldir. Zerre yakışmamaktadır nokta. Galatasaray kazandı 3 puan daha.

Bu ölü suratlı bizi yakmazsa iyidir! Jose Maria resmen, Salvador Dali’nin ‘Belleğin azmi’ tablosunun Rams Arena’ya sarkmış hali! İspanyol; ‘hakemin azmi’ formatında psikotik halisiyasyona girmiş! Çaldığı düdükler, gösterdiği sarılarla ‘UEFA şaşırmış, tribünlerimiz dehşete düşmüştür’ desem, haksız mıyım yani? Bir mutlak penaltıyı çalmadı, Icardi’nin attığı golü ofsayt saydı, Galatasaraylı futbolculara gaddarca sarıyı çıkardı, ölü suratlı! Yolumuzu kesme girişimlerinin alayını sahneledi ama Ramspark ASY cehennemi ateşinde çaresiz kaldı! Elinden gelen her musibetliği yaptı, yaptı da Ziyech fantastik vuruşları ve Kerem’in Picasso’dan farksız eserini hesaplayamadı. E tabii mani de olamadı. Okan Buruk ise gerçekten mükemmel değişikliklerle, vaziyet son derece kritik olmasına 1-3 yenik duruma düşmemize rağmen; asla pes etmedi.

Orta saha ve savunmada...

Şimdi gelelim fasulyenin faydalarına. FT fonzedesi Muslera; iki kaşı ortasından olmasa da, kapattığı köşeden goller yedi! Savunmamız da hızlı rakip çıkışlar karşısında derbederdi! Şampiyonlar Ligi orta saha ve savunmada, böylesi defoları pahalı ödetir. Ödetti de zaten! Milletçe çektiğimiz ıstırabı, ifade edebilmek mümkün mü? Torreira her yerde oldu da, ölmedik. Aksi halde çok insanımız kahırdan gidecek, cinayet aletini de hiç kimse bulamayacaktı! ‘3-3’e bakalım göbek atalım’ diyeceğim de. Sahadaki kayıp futbolcularımız ve ölü suratlıyı hatırladıkça diyemiyorum! Top kazanan, kazandığı topu da doğru, dürüst kullanan bir yapı şarttır Galatasaray’a…

Geçtiğimiz yılların etkili, doğru yapılanmış kadrosu ve futbol değerleriyle herkesin beğenisini kazanan ekibi Alanyaspor, ne halde? Düşler bahçesi kulübü şimdi, kâbus ve karabasanlar topluluğu olmuş! Acile yatırılıp, bir de entübe edilirse, vay haline. Daha da uyanamaz! Okan Buruk, yürüyen değil yüreğini koyan; diri dipdiri bir kadro sahaya sürdü. Hazır ve güçlü elemanlar, kendi alanında 8, Ertuğrul ile 9 futbolcuyla savunma gayretinde olan konuğu, 35 dakika sürklase etti. 2’de tehlikeli kontra yedi. Oğuz dikkat gerektiren bir spirinter! Alanyaspor’un tüm gayreti gol yememekti, 37’de pes etti, Icardi: 1-0. Mertens‘e ayrı bir sayfa değil, kalın bir dosya açmak gerek. İlk golün. asisti, hele hele 2. gol bir şiir güzelliğinde; müjgan ile göz yaşlarının buluşması gibiydi. Mertens iştahlı ve diri olduğu gün rakip savunmalara acı, Galatasaraylılar’a ise büyük mutluluk enjekte eden, sihirli bir Belçikalı. Icardi asistinde 3. golü de yaptı.

Doğru tercihler...

Zaha mükemmeldi. Rakiplerini adeta ipe dizer gibi geçtikçe, tribünleri mest etti. Gecenin güzelliklerine attığı şahane golle de renk kattı. Kazımcan, Ndombele-Boey mükemmel; Muslera liberodan farksızdı. Sanchez ve Torreira olmazsa olmaz tadında, Kaan her yerde daima hazır formatında sahadaydı. Barış tank, İcardi hem gol hem de pas maestrosu değil de, ne peki? Okan Buruk doğru tercihleriyle, Galatasaraylılar’ı çok mutlu edecek ve hedefe ulaştıracak güveniniz, desteğinizi esirgemeyiniz yeter: 4-0 da çok güzel.