12 Dev Adam, Dünya Kupası hazırlıklarının Avrupa bölümünü tamamladı ve bugün Çin’e uçuyor. Shuzou’da, Çin, Yunanistan, Senegal, Porto Riko, Dominik Cumhuriyeti, İran ve Venezuela’nın yer alacağı bir turnuva daha oynayıp 1 Eylül’deki Japonya maçını beklemeye başlayacak.

A Milli Basketbol Takımımız, Dünya Kupası hazırlıklarının önemli bir bölümünü tamamladı ve son turnuvasını oynamak üzere bugün Çin’e gidiyor... Burada da Çin, Yunanistan gibi takımlarla oynayıp son rötuşları yapacağız.

Atina’da, Sırbistan ve Yunanistan’a yenilirken İtalya’yı mağlup ettik. Genç bir takımız. Artı ve eksi yönlerimiz var.

Madalyadan ziyade, derece yapıp Olimpiyat’a gitme ya da Olimpiyat Elemesi oynama hakkını yakalayabilirsek başarılı olmuş sayılabiliriz.

İstikrar şart

NBA oyuncularımız Cedi, Furkan ve Ersan’dan istikrarlı katkı almamız şart. Bir de bu oyuncuların en az hatayla oynaması gerekiyor.

Maccabi’de iyi bir sezon geçiren Wilbekin kampa geç katıldı ve henüz tam olarak hazır değil. Ama son 10 günde daha iyi durumda olacaktır.

Sakatlıktan çıkan Semih de, bu 10 günü iyi geçirirse, sahada çok iyi bir beşe sahip olacağız. Burada önemli olan, diğerler oyunculardan ne katkı alacağımız. Doğuş’un, Melih’in, Sertaç’ın, Metecan’ın ve diğerlerinin işin içine biraz daha girmesi gerekecek.

Genç ve enerjik durumdayız

Her şey yolunda giderse, kritik maçı Shenzen’de Yunanistan ile oynayacağız gibi görünüyor. Atina’da Yunanistan’a farklı yenildik. Dönem dönem üstünlük sağladık ama genelde hakimiyet rakipteydi. En azından neleri yaparsak avantaj sağlayacağımızı, neleri yapamazsak sıkıntı yaşayacağımızı gördük.

Genç ve enerjik bir takımız. İtalya maçının son çeyreğinde sürekli tam saha pres yapabildik ve bu sayede 24-9’luk bir seri yakaladık. Bu, enerjimiz sayesinde oldu.

Şans yanımızda olursa...

Net ribaunt aldığımızda tam sahayı dripling yaparak geçecek oyunculara sahibiz. Cedi, Furkan, Doğuş ve kadroya girerse Berk, bu işi çok iyi yapabiliyor. Geçiş hücumlarından mümkün olduğu kadar çok sayı çıkarmanın yolunu bulmalıyız. İş set oyununa kaldığında genelde üçlük denemesine mahkum oluyor.

İşin mücadele kısmında ise sorun olmayacaktır. Şansımız da yanımızda olursa, bir Yunanistan galibiyeti neden olmasın!

Dünya Kupası öncesi çok ciddi takımlara karşı hazırlık maçları oynadık. Sırbistan ve Yunanistan’a oranla İtalya daha dişimize göreydi. Gallinari, Melli ve Datome sakattı ama devşirmelerle oldukça fizikli bir takımdı İtalya... Çok iniş-çıkış yaşadık. Çok iyi oynadığımız, çok kötü oynadığımız dönemler vardı ama son periyottaki savunma baskısı ve kararlılık sevindiriciydi. Tam 8 dakika basket yemedik. 24-9’luk 4. çeyrek tek kelime ile harikaydı. En önemlisi de Cedi Osman’ın, doğru şutları kullandığında ne kadar etkili olduğunun ortaya çıkmasıydı. Oyunun kendisine gelmesini bekledi Cedi, şut yüzdesi arttı. Ribaundu aldığında tüm sahayı driplingle geçip, geçiş hücumlarını başlatması, ofansımıza zenginlik kattı.

Belinelli faktörü!

Düne kadar 13’te 1 üçlük atan Cedi, İtalya karşısında 5/8 iki sayı, 3/6 üç sayı isabet oranı ile 20 sayı üretti. İtalyanlar’ın NBA oyuncusu Belinelli ise çoğu saçma sapan denemelerden olmak üzere 3/13 ile şut attı. Ekmeğimize de fazlasıyla yağ sürdü. Belinelli kendini NBA yıldızı sanıyor. Oysa ki, bizim Cedi, Furkan ve Ersan gibi sadece bir NBA oyuncusu. Yıldız değil. Umarım bizim gençler ileride bu hataya düşmezler.

Zaman zaman ikili oyunlarda potamızı savunamadık. Pota altını yine gerektiği kadar kullanamadık. Tamamen fizik gücüyle büyük fark yaratan Gentile’yi Metecan oyuna girene kadar durduramadık. Metecan’ın savunma sertliği ve hücumda attığı kritik basketler galibiyette önemli rol oynadı. Yaptığımız işi şeyler; tam saha baskı dönüşü aynı konsantre savunmayı sürdürmemiz, Ersan 5 numara oynarken, hücumda çok geniş alan bulmamız, bu kez daha iyi geri koşmamız ve daha çok hızlı hücum sayıları bulmamızdı. Çin yolu artık çok kısaldı. Eksiklerimizi görmemiz açısından da bence çok faydalı bir turnuva oldu.

Dünya Kupası hazırlıklarını sürdüren A Milli Basketbol Takımımız, Akropolis Turnuvası’nın ikinci gününde de aradığını bulamadı. OAKA’da evsahibi Yunanistan ile karşılaşan 12 Dev Adam, salondan 84-70 mağlup ayrılırken, 25 sayıyla sahanın yıldızı olan Furkan dışında çok fazla iyi oynayan isim çıkaramadı. Maça 13-2 geride başladık. Aynı Sırbistan maçında olduğu gibi girmeyen şutlar sonrası geri koşamadık, potamızda sürekli turnike gördük. NBA’in MVP’si Antetokoumpno ve e Printezis pota altında fazlasıyla etkili olurken, biz yine çember altını kullanamadık. Milliler, dün yine 34 iki sayılık atış ve 36 üçlük denedi. Bu kez biraz daha iyi şut attık, dönem dönem oyunun içinde kaldık ama o kadar... Özellikle coach Ufuk Sarıca, Ersan’ı 5 numaraya çekip 4 kısaya döndüğümüz zamanlarda etkili olduk. Ama bu oyun düzenini bütün bir turnuvaya yaymamız imkansız. Mutlaka 5 numaralarımızdan skor katkısı almamız gerekiyor.

Cedi kayıplarda

Çin öncesi bu tip yenilgiler normal karşılanabilir ama en büyük sorunumuz Cedi’nin performansı. Sırbistan karşısında 0/5 üçlük atan Cedi, dün de 1/8 ile üçlük isabeti buldu. 13 şutun 12’sini kaçırdı. Takımın en çok top kullananan oyuncularından biri, bu kadar kötü atarsa maç kazanmamız çok zor olur. Sezonu neredeyse oynamadan geçiren, takımın en genç isimlerinden Furkan Korkmaz ise hazır. Konsantre, istekli, ne yaptığını bilen ve kararlı. Cedi ise bütün bir sezonu oynayarak geçirdi. Ama ortalıklarda yok. Bir an önce aklını başına toplaması, Furkan’ı örnek alması gerekiyor.

Sırbistan, Teodosic olmasa da Dünya Kupası’nın en büyük favorisi. Hazırlık dönemi boyunca en ciddi maçımıza çıkmıştık. Sonuç beklediğimiz gibi olmadı... Bu seviyelerde oynayacak tek pivotumuz var. Oda sakatlıktan çıkan Semih. Onlarda Marjanovic, Jokic, Radulija ve oynamayan Milutinov... Nitekim maç boyu 3 uzunumuzdan sadece 9 sayı üretebildik. Sırbistan gibi bir takıma karşı oyunun içinde kalabilmek için, iyi ve doğru anda şut atmalıydık. Ve topun değerini bilmeliydik. Bunların hiç birini yapamayınca fark da kaçınılmaz oldu.

İsabetsiz üçlükler can sıktı

Pota altını kullanamayınca ve bizden fizik üstünlüğüne sahip rakip savunma karşısında potaya gidemeyine 29 iki sayılık atış denerken, tam 37 üçlük kullandık. İç dış dengesini kuramadık. Bir de bu 37 üçlükten sadece 9 isabet bulunca, savunma direncimiz de düştü. Kaçan 26 üçlük sonrası geride koşamadık. Bence dününen can sıkıcı yanı buydu. Yenilgi, fark normal ama genç ve enerjik bir takımız. Kaçırdığımız çoğu şut ve kaybettiğimiz her top sonrası potamızda turnike gördük. Doğal olarak oyundan düştük.

Bogdanovic geri dönüşe izin vermedi Sırplar 8/21 ile üçlük atarken, Bogdanovic canımızı fazlasıyla yaktı. Tam yaklaştığımız anlarda arka arkaya üçlükleri potamıza gönderdi. Biz de ise Cedi 0/5, Wilbekin ise 1/7 ile üçlük attı. Kendimizi sınama ve ne durumda olduğumuzu görme fırsatı bulduk. Bence Sırbistan bu kupada final oynar. Bizim direkt rakibimiz değil. Yunanistan ve İtalya maçlarından sonra Dünya Kupası için daha fazla fikir sahibi olacağız.

A Milli Basketbol Takımımız, Dünya Kupası hazırlıkları kapsamında dün Ürdün’ü çok farklı mağlup etti. Ürdün bizim ayarımızda bir takım değil ama sonuçta Milliler, ne durumda olduklarını görme fırsatı buldu. Forma giyen tüm oyuncular skor üretirken, son iki maçta dikkat çeken özelliğimiz, mümkün olduğunca çabuk hücum etmemiz oldu. Cedi ve Furkan bu oyuna NBA’den fazlasıyla alışık. Coach Ufuk Sarıca da, geçiş hücumlarında pozisyon bulduğumuz anda topu kullanmamızı istiyor. Set tempomuz da iyi durumda. Gerçi Ürdün ve Senegal savunmalarının seviyesi belli ama genç oyuncularımız bile özgüvenle şut atıyor. 4 hazırlık maçında da çok iyi üçlük attık. Dün de 16/30 ile üç sayı isabeti bulduk.

Asıl sınav...

Metecan, Berkan, Yiğit hepsi katkı verdi. As oyuncuları da dinlendirme fırsatı buldu Ufuk Sarıca. Şampiyona yaklaşıyor. Bence fena durumda değiliz. Semih’in iyileşip oynamaya başlaması çok önemli. Turnuvaya kadar tekrar eski formunu bulmasını umut ediyoruz. Asıl sınav ise haftasonu... Atina’daki Akropolis Turnuvası’nda ne seviyede olduğumuzu göreceğiz. Küçük çaplı bir Avrupa Şampiyonası gibi. Üç günde Yunanistan, Sırbistan ve İtalya ile karşı karşıya geleceğiz. Bence harika bir turnuva olacak.

12 Dev Adam, 2019 Dünya Kupası’na hazırlanıyor. Ersan, Wilbekin, Semih ve Tolga olmadan Fransa’da, Fransa ve Tunus’u yenen Milliler, ilk kez taraftarı önüne çıktı. Rakip 12 maçın 10’unu kazanarak Afrika Elemeleri’nden Dünya Kupası’na katılacak olan Senegel’di. Rakip, her ne kadar bizim seviyemizde olmasa da, oyunu ciddiye alan, 40 dakika konsantre basketbol oynayan ve en önemlisi hazırlık döneminde çalıştığı oyun prensiplerini sahaya yansıtmaya çalışan bir Milli Takım vardı sahada. Semih ve Tolga dün de yoktu. Coach Ufuk Sarıca, 14 oyuncusunu da görme ve onlardan verim alma fırsatı buldu.

Fizik olarak iyiyiz

Cedi, Furkan, Ersan, Melih gibi as oyuncularla başladığımız maçta hemen üstünlüğü ele aldık, periyodu 21-6, devreyi de 38-27 önde bitirdik. Dikkat çeken ve sevindirici istatistikler vardı dün. Bir kere sonradan gelenler hariç, takım fizik olarak her geçen gün zirveye doğru ilerliyor. Çoğu iyi durumda. Berk’in özgüvenle potaya gidip 7 sayı ve 2 asiste oynaması, Yiğit’in çok kısa sürede 10 sayı atıp, 4 asist yapması, keza Metecan’ın 11 dakika sahada kalıp 6 sayı üretmesi önemliydi. İyi savunma yapıp, çok fazla fast break sayısı bulduk. Ki bu bizim gibi genç bir takım için çok önemli.

Emeğin karşılığı...

Geçiş hücumlarından ne kadar çok skor üretirsek, bu Dünya Kupası’nda bizim işimize o kadar çok yarayacak. 25 asiste karşın sadece 6 top kaybı yapmak da, ne kadar motive oynadığımızın bir göstergesiydi. Fark bir ara 39 sayıya çıktı: 84-45. 94-59 da bitti. Sonuçtan ziyade, şu ana kadar harcadığı emeğin karşılığını almaya başlamış bir takım görmek güzeldi.

Çok yetenekli ve umut vaadeden bir takımımız var. 18 yaş altı takımımız, Yunanistan’da ciddi bir performans sergileyip Avrupa Şampiyonası’nda finale kadar yükselmişti. Finalde ise rakip, bütün maçlarını kolay kazanan İspanya idi.

Milliler, her zamanki gibi oyuna çok konsantre savunma yaparak başladı. Mustafa ve Göktuğ’un basketleri ile öne fırlayan Türkiye, ilk periyodu 16-13, devreyi de 31-23 önde bitirdi.

İkinci yarıda da her şey kontrolümüz altındaydı. Her ne kadar düşük bir serbest atış yüzdesi ile oynasak da, rakibe hiç ritm vermiyorduk. İspanya, kendi basketbolunu oynayamıyordu. 25. dakikada geleceğin yıldızları arasında gösterilen Alperen’in basketleri ile farkı 10 sayıya çıkardık: 39-29. Ancak, maçı koparacağımız anlarda basit top kayıpları, İspanya’nın oyunda kalmasını sağladı.

Aldama’yı tutamadık

Rakip alan savunmasına döndükten sonra ise hücumda düzeni bir türlü oturtamadık. İspanya da, o ana kadar maçın suskun ismi Aldama ile iki üçlük bulunca, maç birden kafa kafaya geldi. Yine Aldama’nın sayıları ile geri düşmemize rağmen pes etmedik. Fakat son dakika içinde Adem Bona’nın yaptığı nizami bloğa çalınan faul ve ardından Garcia’nın geri pas hatasının görmezden gelinmesi, altın madalyanın İspanya’ya gitmesine neden oldu.

Pırıl pırıl gençler...

Coach Gökhan Güney ve takım çok iyi bir turnuva geçirdi. Şampiyonluğu da hak etmişlerdi ama olmadı.

Önemli olan madalya değil, bu pırıl pırıl gençlerin üst düzey oyuncu olabilmesi. Eğer bunu başarırsak, geriye dönüp baktığımızda kaybedilen bu finale hiç ama hiç üzülmeyeceğiz.

Geçen yıl Bayern Münih’e gelip ilk Avrupa deneyimini yaşayan yıldız forvet Derrick Williams’ın sayı ortalaması ve üçlük yüzdesi yukarıya çıkacaktır. Obra’lı Fenerbahçe, Final-Four’un her zaman en büyük adayıdır. Ama bu yıl De Colo ve Williams’la birlikte daha heyecan verici bir takım izleyeceğimiz kesin. En önemlisi, Fenerbahçe bu takımı kurarken Guduric’ten gelecek olan bonservis de düşünüldüğünde geçen sezondan daha fazla para harcamayacak.

Fenerbahçe Beko için en heyecanlı transfer dönemlerinden biri geçiyor. Son 5 yıldır Final-Four oynayan, 3 kez finale çıkan Sarı-Lacivertliler, ilk kez yıldız statüsündeki oyunculara yöneldi. De Colo transferinde de yazmıştım. Fransız yıldız, Obradovic döneminde takıma katılan tek ‘süperstar’ oyuncuydu. Daha önce ya gelecek vadeden ya da iyi ve takım oyuncusu diye nitelendirebileceğimiz isimlere yönelen Kanarya, bu kez gidenlerin yerini daha iyileri ile doldurdu.

Gherardini ve Obra’nın eseri...

Maurizo Gherardini ve Obradovic, sezon biter bitmez yoğun bir çalışma temposuna girdi. Sonunda da ortaya izlerken de çok keyif alacağımız bir takım çıktı. Green, Guduric ve Melli’nin yerine, De Colo, Westerman ve son olarak da Derrick Williams geldi. 2011 NBA draftinde 2. sıradan seçilen, ama kariyeri düşüşe geçen, Çin’den sonra geçen yıl Bayern Münih’e gelip ilk Avrupa deneyimini yaşayan yıldız forvet, konsantrasyonu, azmi ve mücadelesi ile tekrar çıkışa geçmek için kararlı olduğunu gösterdi. 13.4 sayı ortalaması ile oynadı... Yüzde 33 ile üç sayı ortalaması yakaladı. Bu Fenerbahçe’de daha da yukarı çıkacaktır. Çünkü, Obradovic’in sisteminde doğru şutu bulmak daha kolay olacaktır.

Guduric’in bonservisi...

Nitekim, Sarı-Lacivertliler, oyunculara tek tek baktığımızda keskin şutörler olmamasına rağmen geçen sezonun en iyi 2 ve 3 sayı yüzdesi ile şut atan takımı olmuşlardı. Sahaya yayılım, pas açılarını ayarlamak, Obra’nın uzmanlık alanı. En önemlisi, Fenerbahçe bu takımı kurarken Guduric’ten gelecek olan bonservis de düşünüldüğünde geçen yıldan daha fazla para harcamayacak. Obradoviç olduğu sürece Fenerbahçe, Final-Four’un her zaman en büyük adayıdır. Ama bu yıl De Colo ve Williams takviyeleri ile çok daha heyecan verici bir takım izleyeceğimiz kesin.