Östersunds faciasından sonra eleştirilerin hedefi olan Tudor’un, tarihin belki de en fazla flaş transferinin yapıldığı takımı nasıl oynatacağı en büyük merak konusuydu. Yalnızca Galatasaraylılar değil futbolu takip eden her birey kağıt üzerindeki bu müthiş kadroyu sahada görmek ister. Stada gelen 30 bin taraftarın tepkileri kenara bırakıp tribüne koşması da bu yüzden.

Fernando farkı

Bu farkındalık takıma iyi empoze edilmiş ki coşkulu bir Aslan izledik ilk dakikadan itibaren. Kayserispor’un da geçen seneki 11’inden yalnızca 4 oyuncuyla yeni bir ekip olarak çıkması, atmosferin şokunu üzerinden atana kadar golü getirdi. 16’da Rodrigues’in ortasına altıpasın içinde dokunanTolga gecenin uzun olacağını belli etti: 1-0. Stoperlerin arasına girip oyun kuran, top rakipteyken karşılamayı bilen, soğukanlılığıyla çevresini rahatlatan bir önlibero Aslan’daki her derde deva. Fernando bu rolün gerçek sahibi. Hal böyle olunca Tolga bile golü düşünüyor. Attığının daha kolayını 52’de Ndiaye’nin enfes pasında kaçırdı mesela.

Gol Muslera’ya yazar

29’da kronikleşen duran top hastalığından faydalanıp Levent’in attığı gol savunmaya değil, Muslera’ya yazar: 1-1. Kalenin içine düşen topu da bir zahmet alması gerek. Ama dikkat çekilmesi gereken asıl mesele; yenen golden sonra klasik panik yapan değil, aksine çok uzun süre sonra organize şekilde kaleye giden bir Galatasaray var. 35’te Gomis’in Belhanda’ya attırdığı gol tam da bunun izahı. Faslı yıldızın dokunuşu aynı hazırlanış gibi kalite: 2-1.

Kayseri’ye Ndiaye kilidi

Gomis’in 37’de farkı ikiye çıkaran vuruşu ise tam bir forvet işi. Stoper Sapunaru, bozmak için tüm gücüyle saldırıyor. Ancak Gomis, bırakın etkilenmeyi önce onu, sonra kaleci Lung’u nakavt ediyor: 3-1. Kalanı keyiften ibaret. Ndiaye’nin değerini 2 senede 350 bin Euro’dan 7.5 milyon Euro’ya katlamasının en büyük faktörü top ayağında olduğundan çok topsuz oyundaki katkısı. Girdiği 15 ikili mücadelenin 11’ini kazanması, 5 kezle sahanın en fazla adam geçen ismi olması, 4 top kapması Kayseri’nin neden oyun kuramadığının da özeti bir bakıma. Böyle bir gecenin kapanışı Gomis’e yakışırdı. 87’de ‘Premier Lig golcüsüyüm’ dercesine yaptığı vuruş tribüne gelen taraftara en güzel teşekkür.

Çaykur Rizespor gibi düzgün yönetilen, ekonomik sorun yaşamayan takımların küme düşmesinin tek bir izahı olabilir. Teknik heyet ve oyuncu başarısızlığı. Belki yüz takımdan 99’u Hikmet Karaman’la yollarını ayırır, yepyeni bir oyuncu grubuyla girerdi sezona. Ancak Rize yönetimi tam tersine, mevcut takımın ve teknik heyetin Süper Lig’deki tüm sözleşme şartlarını koruyup bir anlamda geri dönüş için tüm ekibi borçlandırdı. Yani Kweuke’nin 1 milyon Euro ücreti aynen devam ediyor. Şartlar böyle olunca da her futbolcu iki kat daha fazla istekle oynuyor. 4. dakikada Özgür Çek’in frikik golü, 6’da Oğulcan’ın takibi ve tek vuruşuyla gelen iki gol de aslında söylediklerimizin ispatı.

‘Çek’ bir frikik!

Manisa’nın geçen sezondan pek farkı yok. Axel Meye ve Atiemwen ile biraz daha hızlı takım olmuşlar sadece. Yine de kolay pes etmediler. 31’de Meye farkı 1’e indirdi. Ama 38’de Atiemwen kaleyi şaşırınca Rize rahata erdi: 3-1. 61’de Özgür Çek bir kez daha duran topun başına geçip Emrullah’ı avlarken maçın da skorunu tayin etti: 4-1. Çaykur Rizespor; yönetimi, hocası ve kadrosuyla bu ligin uzak ara favorisidir. Şimdiden söylemesi. Mehmet Uslu’nun müthiş özgüveni de takıma ayrı bir seviye katmış.

Konyaspor 2.5 senedir Aykut Kocaman’ın hem takımına hem de tribünlere kabul ettirdiği mütevazı ama başarılı sistemiyle sahadaydı hep. İstikrarlı bir şekilde oyun anlayışı üzerinde duran, sonuca da ulaşan bir takım için Mustafa Reşit Akçay gibi hız ustası ve hastası bir hocaya alışmak kolay olmayacaktı. Avusturya kampında Freiburg ve Leipzig’le oynanan hazırlık maçlarını izlerken de oyuncuların üzerindeki şaşkınlık netti. Vukovic’in yerine yeni transfer Moke’yi monte edip savunmayı öne çekmek, önde pres yapıp kapılan toplarla direkt kaleye gitmek. Akçay’ın Konyası’nın oyun modeli bu artık. Açıkçası ilk 60 dakikada bu anlayışı tam olmasa da sahaya yansıtabilmeleri oyuncuların da bundan keyif almasından. Traore’nin attığı enfes gol ise bireysel yeteneğini sergileyebilme özgürlüğünden.

Taraftar memnun

Akçay, Osmanlı’da onu ileri taşıyan Ndiaye’sini de bulmuş. Mehdi tam bu rolün sahibi. İlerleyen dönemde çok daha katkı sağlar. 22’lik Fofana’nın patlayıcı gücüne bitiricilik de eklenirse geçen sezon esamesi okunmayan oyuncu da yeni transfer etkisi yapacaktır. Zaman zaman blokların arası çok uzasa, Aykut Kocaman’ın bıraktığı savunma mirasının dışına çıkılsa da agresifçe saldıran Yeşil-Beyazlılar’ın sahadaki görüntüsü Konyalı’yı memnun etmiştir. İlk yarıda 13-2’lik faul sayısı ispatı bunun. Bu söylediğim oyun en az kazanılan kupa kadar değerlidir Konyalılar için. Tebrikler Konyaspor.

Küçücük bir masa takımı olarak Bayrampaşa Çetin Emeç Stadı’ndan bugüne uzanan bir öykü aslında Başakşehir’inki. Hayal falan değil. Planlama, projelendirme, stratejiyi hayata geçirme, organizasyon gibi ne kadar süslü kavram varsa Türk futbolunda görmeyi arzu ettiğimiz, hepsinin sahaya yansıması işte İstanbul ekibi. Bırakın bu, “Akbile zam, sol beke Clichy” ayaklarını. Türkiye’de ‘Belediye’ desteği almayan, siyasetten nemalanmayan kaç takım var ki! Nereden neyin geldiği umrumda değil. Dün gece karşımızda her sene Avrupa arenasında yer alan Brugge var. Hani şu Beşiktaş’ın UEFA Kupası hayallerini yıkan Belçikalılar. Sahada ise ‘Bizim çocuk’ dediğimiz Clichy, Adebayor, Caiçara, Elia gibi yıldızlar. Top göstermedik. 3-3’ün rövanşında 7’de Adebayor, 34’te Visca’yla ezdik geçtik. Rakibin elle tutulur pozisyonu yok, ne ilk yarı ne de son düdüğe kadar.

Fark da olabilirdi

Devreyi 2-0 bitirmemize rağmen rehavete girmedik. 46’da Mossoro, 57’de Caiçara ile farka da gidebilirdik ama bu da yetti. Aslında Brugge’un hocası Leko, basın toplantısında, ‘Taktiği Tudor’dan aldım’ dediğinde turu geçmiştik! Ancak Avcı ve öğrencileri sadece turu geçmek değil, geçen sezondan 9 oyuncuyla çıktığı gecede Düşler Sahnesi’nin bile hayal olmadığını göstermek istedi bize. Ayaklarına sağlık, fazlasıyla gösterdiler. 3 yıl, sadece 3 yıl... Doğru adımlar atıldığında, projeye sadık kalındığında her şey mümkün. Umarım ‘Büyük’ takımlarımız artık farkına varır bunun.

Badou Ndiaye tam bir teknik adam oyuncusu. Yani onunla çalışacak hoca etkili özelliklerini doğru kullanabilirse ödenen bonservis ücretinden daha fazla katkı sağlar. 3 taksitle 350 bin Euro bonservis ödeyerek onu kadrosuna katan Osmanlıspor’da sergilediği performans tam da bunun izahı.

Hem top kaptı hem ateşledi

Hızlı oyun ustası Mustafa Reşit Akçay’ın Osmanlıspor’u, son iki sezonda Süper Lig’in en fazla dripling yapan, topu 2. bölgeden 3. bölgeye en hızlı taşıyan takımdı. Sadece geçen seneden örnek verecek olursak en fazla dripling yapan 2. takımdı. Ndiaye ise geçiş oyununda hep merkez isim oldu. Aldığı ya da kaptığı her topu süratiyle kaleye taşıdı. Umar ve Regattin gibi etkili kanat silahlarını sahada ateşleyen isimdi. Bruma ve Castillo’dan sonra ligin en fazla adam eksilten oyuncusu ayrıca.

Tudor bunu düşünmüş olabilir

Galatasaraylılar’ın belki de son yıllarda en çok isyan ettiği konu; Selçuk İnan’ın yan ve geri paslarıyken Tudor’un Ndiaye’yi, bu özellikleri ve rakamları dikkate alarak transfer ettiğini düşünüyorum. Eğer haklıysam da yeni sezonda Selçuk İnan’ın yerinde takımın patlayıcı gücü olarak izleriz Ndiaye’yi.

Dinamik bir orta saha olur

Ndiaye önde oynayan takımda kilit açan 10 numara değil, rakibin en ufak zaafında topu direkt kaleye taşıyan, savunma arkasına hızla sarkan ve son vuruşları affetmeyen gerçek bir 8 numara. Bu iyi bilinmeli. Süper Lig’de attığı gol 17, asistin ise 6 olması da bu yönünü yeterince anlatıyor sanırım. Top kapma yüzdesi de oldukça yüksek olan Ndiaye’nin geçen sezon oynadığı 26 maçın 25’inde 90 dakika sahada kaldığını da söylersek Aslan’ın artık ne kadar dinamik bir orta sahaya kavuştuğunu anlatmış oluruz.

Takastakiler belli değil

Osmanlıspor Teknik Direktörü Bülent Uygun, Ndiaye transferinde kontrat gereği Galatasaray’dan almaları gereken 3 genç oyuncuyu henüz belirlemediklerini, araştırmalarının
devam ettiğini söyledi.

İşte maliyeti

Galatasaray, bu transfer için Osmanlıspor’a 7.5 milyon Euro bonservis bedeli ödeyecek ve 3 genç oyuncuyu bonservisiyle birlikte Başkent kulübüne gönderecek. Senegalli orta saha oyuncusuna da senelik 2.2 milyon Euro garanti ücret
ödenecek.

Geçen sezon onlar için kritikti çünkü sil baştan kurulan bir kadro vardı. Ancak buna rağmen sezonu 43 puanda tamamlayan, düşme korkusunu hiç yaşamayan Kırmızı-Mavililer, yurt dışı kampında ise gelecek adına çok daha olumlu sinyaller verdi.

Kadroyu büyük ölçüde koruyan, Hamidou Traore, Torje ve Grozav gibi önemli transferler yapıp 10 numara problemini de çözen Karabükspor, hiç şüphe yok ki geçen seneden daha iyi olacak.

1.Lig’de yakaladığı başarıyla adından söz ettiren Erkan Sözeri, ilk Süper Lig deneyiminde sürpriz yaşamamak adına sıkı çalışıyor, futbolculardan daha fazla efor sarf ediyor. Edindiğimiz tüm izlenimler ışığında Karabükspor, bu ligin kalıcı ekipleriden biri olacağını gösteriyor.

Gaziantepspor’da tüm olumsuz şartlara rağmen fark yaratmasını bildi. Ne şehirde patlayan bombaları sorun etti ne de aylarca alamadığı parasını. Yalnızca işine baktı. Hiç bilmediği bir ülkede hiç karşılaşmadığı kadar sorunla yüzleşmesine rağmen 8 gol, 3 asist üretti.

Göztepe gibi para sorunu yaşanmayan, Türkiye’nin en güzel şehirlerinden birinde, en güçlü taraftar topluluğuna sahip bir takımda daha fazlasını yapmaması için hiçbir neden yok. Antep’te attığının iki katı gol kaçırmıştı. Son vuruş şansı yanında olursa eğer güçlü fiziği ve üstün pozisyon bilgisiyle Nabil Ghilas şovuna kaldığı yerden devam eder.

Çaykur Rizespor takımı; yönetimiyle, hocasıyla, teknik ekibiyle, futbolcusuyla ve taraftarıyla başarısız. Bir kere bu net bir şekilde kabul edilsin. Bursa üst üste bu kadar yenilip intihar etmese şimdiye kadar çoktan düşmüştü. Timsah yenildikçe iştahları ve daha önemlisi inançları arttı. Alanya maçı için önemli eksikleri olsa da Vagner Love, Fernandes ve Tzavellas’tan yoksun rakibi yenmeleri zor değil, kulakları Trabzon’da olacak. Yani göbekleri başkasına bağlı. Taraftar tribünü dolduracakmış diyorlar. Keşke iş buralara kalmadan destek olsalardı da hoca ve oyuncular bu duruma düşmekten çekinseydi