1. Lig’de şampiyonluk mücadelesi veren Abalı Denizlispor, zirve yarışını yakından ilgilendiren maçta evinde Ümraniyespor’la golsüz berabere kaldı: 0-0.

Abdulkerim’le 1 topu direkten dönen Yeşil-Siyahlılar 51 puana yükseldi ve averajla liderliğini sürdürdü. Ümraniyespor ise puanını 45 yapıp Süper Lig umutlarını diri tuttu.

Mehmet Akyüz’ün sakatlığı ve Burak Çalık’ın kulübede başlaması Denizli’nin hızını net şekilde kesmişti. Ümraniyespor’un kompakt oyunu da Horoz’u durdurmak konusunda etkili oldu ve pozisyon açısından pek keyifli bir maç değildi.

Yine de kaybetmemek değerli. Ama içerideki kaybı, dışarıda telafi etme şartıyla.

Tribünler şok oldu

Gelelim önemli anlara...

11. dakikada ilk tehlikeli atağı Ümraniyespor geliştirdi. Leandrinho´nun ortasında Atabey kale dibinde topa dokundu. Meşin yuvarlak üstten oyun alanını terk etti.

68. dakikada Burak Çalık´ın ceza sahası sol çaprazından çektiği şutta kaleci Burak topa iki hamlede hakim oldu.

77. dakikada Denizlispor gole çok yaklaştı. Recep Niyaz’ın ortasında Abdulkerim kafayı vurdu. Ancak top üst direkten döndü.

Kehinde çıldırdı!

Tarık Tekdal’ın maç boyunca çok yakından marke ettiği Kehinde bir türlü skoru değiştirmeyi başaramadı.

Deneyimli forvet 71’de hocası tarafından kenara alınca kararı beğenmedi, el kol hareketleriyle tepki gösterdi ve doğrudan soyunma odasına gitti.

Ersun Yanal’ın analize en az mesai ayırdığı maç olabilir. Çünkü Abdullah Avcı zaten her maç sonunda planladığını rakamlarla ne kadar yapıp yapamadığını anlatıyor. Dolayısıyla Yanal’ın önlem alacağı veya inşaa edeceği oyun ortada. Ligin en fazla pas yapan takımına karşı bağlantıları kesmek, en fazla dripling yapan takımına karşı özellikle Visca’nın koşu yoluna engel olmak ve ön alan baskısını doğru trafikle kırmak. Yani geçen sezon Aykut Kocaman’ın yaptığını yapmak. Geçen sezonki hatasına düşmek istemeyen Avcı’nın ise Başakşehir’e oynattığı ilk iki sezondaki futboluna dönmesi en mantıklısı. Topu, bu sezon organize atak üretmekte sınıfta kalan ve kazanmak zorunda olan rakibe bırak, yakaladığın her hatayı pozisyona çevir ve kazan.

Bu istatistiğe dikkat

Bu sezon Süper Lig’de rakiplerine en az net gol pozisyonu veren 23 kezle Başakşehir. Avrupa’nın en az gol yiyen ekiplerinden biri olmak ancak bununla mümkün.

Kısa mesaj

8 puan öndeyken yarışı kaybetmek tarihi başarısızlık, bu farkı koruyup hedefe ulaşmak ise destansı bir zafer. Bu iki yol ayrımının yol göstericisi ise Fenerbahçe maçı.

Kim ön plana çıkar?

Kendisine yapılan büyük yatırımın karşılığını vermek, aldığı uzun ceza ve sakatlıklarla bekleneni karşılayamadığı takımını en kritik virajda sırtlamak ve en önemlisi 8 kezle kariyerinde en fazla yenildiği Fenerbahçe’ye karşı bu önemli maçta kazanmak... Sorumluluk almak gerekiyorsa bugün Arda’nın maçı.

‘Hakem görüş açım yok’ dedi, iki takımdan futbolcular ertelemeyi en doğru karar olarak değerlendirdi ama kamuoyunun tepkileri tüm gözleri Başakşehir-Bursa maçının üzerine dikti. Nitekim lider de boşuna zirvede olmadığını bir kez daha herkese gösterdi. Dünkü kadar olmasa da yine tipi görüş mesafesini etkiledi, zemin zaten temizleme çalışmaları nedeniyle berbat haldeydi. Bu yüzden iki takım da ayağa top oynamaktan vazgeçti, daha çok kenar ortalara yöneldi.

Ancak 17’de Caiçara’nın asistinde Mossoro, 40’ta ise Arda’nın ara pasında Visca’nın golleri tüm olumsuz şartlara rağmen Abdullah Avcı kalitesindeydi. Zaten bu havada 45 dakikada 2 gol yeter de artar. İkinci yarı top çevirme, üşümemek için gezinme gibi geçti. Kritik hafta zirvenin sahibi için kayıpsız bitti. Kâbus gibi geçen, ucu ucuna ligde kalan Bursaspor’un en net sıkıntısı hücum hattının ilerisinde. Fernandao’dan beri forveti yok bu takımın. Haftalar sonra Sakho’nun dönüşü bile faydasız.

Ayağa kaldırır ama...

Yıldız oyuncu 42’de öyle bir gol kaçırdı ki evlere şenlik. Avrupa’nın en az gol yiyen takımlarından birine karşı yakaladığını atacaksın. Sivas’ta ağacın gölgesinde otururken Bursa’dan gelen teklifi, ‘Futbol şehrinde çalışayım’ diyerek kabul eden Samet Aybaba bile şehirdeki futbola olan sevgisizlikten söz etmeye başladıysa şapka artık öne düşmeli zaten. Çünkü kel çok net göründü! Mücadele gücü ne kadar yüksek olursa olsun tüm fertleriyle beraber Bursa camiası şu anda ateş hattının umut vaadetmeyenlerinden. Elbette Aybaba bu takımı ayağa kaldırır ama tek başına değil.

Spor Toto 1. Lig’de haftanın maçı Denizli’deydi. Sezonun yenilmez armadalarının kapışması. Ev sahibi 12, konuk Altınordu 14 maçtır yenilmiyor. İkisi de bileğinin hakkıyla bulunduğu yerde. Horozlar kadar sprinter takım görmedim, böyle fizik gücü Süper Lig’de bile çok az takımda var. Bu açıdan büyük fark yaratamadıkları ender takımlardan biri rakipti dün akşam, parantez açmış olalım. Ama Uçuyorlar adeta aldıkları her topla, muazzam. İzmir ekibi ise her zamanki gibi. Oynamaya çalışıyor, idmandaki hücum drillerini sahaya yansıtmaya çalışırken hedef hep ayağa top.

Müthiş taraftar

Bu yüzden son dönemlerin en heyecanlı 1. Lig mücadelesiydi. Elbette müthiş taraftar desteğini arkasına alan Denizli üstün bir ilk yarı izletti. Recep’in frikiği ve direkte patlayan şutu rakibi tehdit eden anlar. Altınordu’nun kaleyi bulan 2 şutuna karşı, 4 denemeyle Denizli biraz daha özgüvenli girdi soyunma odasına.

Mental fark kazandırdı

İkinci yarıda ise Sefa ve Anıl’ın organizasyonuyla daha fırsatçı görünen bir Altınordu vardı. Kırmızı-Lacivertliler, oyun olarak da, fiziksel olarak da başa baş mücadele etti ama Denizli zihinsel olarak kazandı. Çok daha agresif, çok daha istekli. Yani ‘Lider benim’ dercesine...

Kayserispor, Hikmet Karaman ile 6 maçta kaybetmedi, ancak 4 haftadır berabere kalıyor. Çok ihtiyacı olmasına rağmen transfer yapamadılar. Ligin en dar kadrosuyla aldıkları beraberlikler bu yüzden çok değerli. Fenerbahçe karşısında ligde tek golü bulunan Kravets forvette. Arkasında ise Umut Bulut. Çift forvet gibi gelse de kulağa Umut’un ana görevi ön alan presi. Chery ve Deniz gibi dinamik oyuncuların arkasında cezası biten Mensah da oyun kurucu rolünü üstlenecek. Yani Fenerbahçe bekleyen, kapanan bir Kayseri yerine önde saldıran bir takım bulabilir karşısında. Buna verilecek reaksiyon ise maçın belirleyici unsuru olacak.

Böyle bir maçı Süper Lig’de izleyemediğimiz için ne kadar üzülsek az. Ulusal bir kanalın yayınlamaya yanaşmamasına ne kadar kahrolsak az. Bu yüzden TV264’e teşekkür ederek başlayalım. Dev takımları kıskandıran bir atmosfer sundukları için de Tatangalar’ın önünde saygıyla eğilelim. Başından sonuna tribünlerin coşkusuna karşılık veren iki takım oyuncularını da tabii ki tebrik etmek lazım. Büyük desteği arkasına alan Sakarya doğal olarak bunu baskı olarak yansıttı sahaya. Alt liglerin Trapattoni’si İsmail Ertekin takımına oynattığı pasa dayalı futbolla bulunduğu yerin sürpriz olmadığını gösterdi. Buna karşılık golü bulan ise konuktu, savunma hatasını iyi değerlendiren Samet’in fırsatçılığı ile daha 6. dakikada.

Yok böyle heyecan

36’da ise Canberk’in kazandığı penaltıyla Dilaver skoru eşitledi. Devrenin dönüşünde Oğuz, Samsun’u bir kez daha öne geçirdi. 53’te bir penaltı daha ve yine Dilaver’le tabelalar eşit. Aynı saatte oynanan Beşiktaş-Trabzon maçına, ‘Son dönemin en heyecanlı maçı’ diyenlerin en büyük şanssızlığı bence Sakarya-Samsun’un son 35 dakikasını izlememeleri. Hangi takım yese yazık olacaktı, kardeşçe bitti. Kimse üzülmedi. Gönül ister ki seneye aynı heyecanı bir üst ligde yaşayalım. Gecenin en kötüsü ise hakem Caner Ak’tı.

Topla oyun 17., topa sahip olma 14., pasla oyun 18., ceza alanına top 15., toplam şut 11., isabetli şutta ise 10. sırada. Bu saydıklarım matchstudy’nin düne kadar Yeni Malatyaspor’la ilgili tuttuğu rakamlar. Yani neredeyse tüm önemli istatistiklerde takım küme düşerken doğru alan kullanımı, hızlı atak sonlandırma becerisi ve duran topların dönüşlerinde bulunan gollerle üst sıralara oynuyor Doğu ekibi. Akhisar karşısında gelen gol de öyle. 41. dakikada Ceza ne alanına gönderilen top, sezonun iyilerinden Donald tarafından son anda içeri çevriliyor ve Aleksic 6. kez fileleri havalandırıyor. Akhisar’ın mecburi stoperi Sissoko da sadece izliyor.

Ne forvet ne stoper!

Forvetsiz, stopersiz Akhisar, orta alan kalabalıklığıyla kilit açmaya çalışsa da kaleye yaklaşmayı bile başaramadı uzun süre. Ta ki 81’e kadar. Onur indirdiği topu müthiş saklayan Bokila, vuruşu da aynı kalitede yapınca gol geldi. Cihat Arslan tüm imkansızlıklara rağmen yapabileceği tüm hamleleri denedi. Önce Vrsajevic’i alıp, Sissoko’yu ortaya çekti, oyunu dengeledi. Bokila’yla da skoru.

Oyunu anlatan birçok istatistikte ligin sonlarında yer almasına ateş hattı yerine zirve etrafında dolaşması mucize sayıldı hep Antalyaspor’un... Ancak kolay lokma olarak çıktıkları her maçı toplu değil, topsuz oyun performanslarıyla kazandılar. Topu rakibe bırakıp, mücadele ettiler, koştular. Pes etmediler, her hatadan faydalandılar. Sözün özü düne kadar Akdeniz ekibi, ayakta alkışlanacak işler yaptı. Dün yaşadıkları ise kendi tuzaklarına düşmek gibi. Çünkü Akhisar rolleri değiştirdi, topu ev sahibine verdi. Doğru alan kontrolü, gerektiği kadar pres ve özellikle kenarlara baskı. Bu üç unsur Akhisar’ın anahtarı oldu. Çünkü tüm rakamlarda kendini üstün gören Bülent Korkmaz, kazanabileceğine inandı, Mevlüt’le forveti çiftlerken orta sahadan Yekta’yı yanına aldı.

Serdar Özkan yetmedi

Fırsat kollayan rakip karşısında bir nevi kumar yani. Nitekim 64’te kaçırdıkları yüzde yüz pozisyonun dönüşü Akhisar’ın enfes bir kontrası, Barbosa’nın klas golüyle sonuçlandı. Bu gol Bülent Korkmaz’ı dönülmez bir yola soktu. Hoca mecburen Serdar Özkan’ın dar alan performansına sığındı. Yanılmadı da. Serdar’ın başlattığı atak, Doukara’nın golünü getirdi. Bu golden sonraki şuursuz saldırı, pusuya yatan Akhisar’ın bir gol daha bulabilme ihtimalini artırıyordu ki; yine bir hızlı hücum ve bu kez Lopes’in kaliteli bitirişi. Sahada planı daha güçlü olan kazandı. Akhisar bu kadar eksikle diriliş yolunda dev bir adım attı.