Kendi sahasında oynamasına rağmen topu biraz Beşiktaş'a bırakarak başlayan Fenerbahçe planları tutan taraftı. Fırat Aydınus'un verdiği yoruma açık penaltı ve sezonun en kötü stoper performansına sahip Vida'nın bireysel hatalarını iyi değerlendiren Fenerbahçe Berisha ve Mesut'la ilk yarıda istediğini alan taraftı. Beşiktaş ise Josef'in golüne rağmen skor olarak sürekli geri düştüğü için dikine pası arayan, çabuk ve dikine oynamaya çalışan ancak skor olarak geride olan taraf olarak soyunma odasına gitti.

Baskıyı kuramadı

2. yarıya Oğuzhan'la gelen Beşiktaş yine topa ve oyuna hakimdi. Larin ve Batshuayi çok etkisiz kalmasına rağmen günün yıldızı Josef bir kez daha sahne aldı. Rıdvan'ın ortasında kafayla skoru yaptı. Fenerbahçe'de Pereira hamle için adeta gol yemeği bekledi. Aslında mesele daha geneldi. Fenerbahçe maçın hiçbir bölümünde Beşiktaş'a Kadıköy'de bir derbi oynadığını hissettirecek baskıyı kuramadı. Beşiktaş'ın pas oyununu idare eden Pjaniç, Oğuzhan oyuna girdikten sonra, Fenerbahçe'nin İrfan ve Mert Hakan hamlelerine rağmen oyun olarak genelde üstün oldu. Sonuçta alınan sonuç iki tarafa yaramazken, Fenerbahçe pamuk ipliğiyle bağlı olduğu şampiyonluk yarışından daha da uzaklaştı

Trabzonspor, Hatay’ın topu bırakarak yaptığı 5’li savunmayı çözebilmek adına son derece sabırlı oynadı ilk yarıda. Set hücumunda topun hızını iyi ayarladılar. Çözümü de santrforu doğru zamanlarda kullandıklarında buldular. Cornelius ve Djaniny’nin gollerinde birbirinden şık organizasyonlar, final pasları ve son vuruşlar vardı. Bakasetas ve Hamsik ile yakalanan pozisyonlar gol olsa maç ilk yarıdan da bitebilirdi. Bu kaliteli oyunun savunma kısmı da neredeyse kusursuz olunca Uğurcan da ilk yarıda adını duymadığımız isim oldu.

Yerinde hamleler

İkinci yarıya Ömer Erdoğan’ın hamleleri ile hem normal dizilişe hem de pas oyununa dönen Hatayspor iyi başladı. El Kaabi ve Diouf pozisyonları ya Uğurcan’ın ellerinde eridi ya da final vuruşlarının kötülüğüne kurban gitti. Abdullah Avcı’nın Siopis-Ömür hamlesi ile tekrar artan direnç, Hatay etkisini ortadan kaldırırken Trabzonspor yine etkili oldu.

Koita hazır olsa

Özellikle Berat, Siopis, Dorukhan, Hamsik aynı anda sahada olunca orta saha Trabzonspor’a geçti. Siopis’in bu enerjisiyle yaptığı sürpriz çıkışlar ve yakaladığı fırsatlar dikkat çekti. Koita hazır bir oyuncu olsa fark daha da büyüyebilirdi. Sonuçta Nwakaeme’nin yokluğunu neredeyse hiç hissetmeyen Trabzonspor, rakiplerinin birbiriyle oynayacağı haftada çok önemli bir galibiyet daha aldı.

İki önemli detay...

Maçın yıldızı ise attığı ve attırdığı golle Cornelius oldu. Maçın sonunda iki önemli detay vardı... Ömer Erdoğan’ın maça 3’lü savunma ile başlayıp oynadığı mahkum oyun ve Trabzonspor’un ilk yarıda sergilediği futbol ve yaptığı harika hücum organizasyonları.

Trabzonspor için kısıtlı kadrolarla iyi iş çıkarmak, Abdullah Avcı’dan sonra gelenek haline geldi. Antalyaspor mağlubiyeti de bu geleneği değiştirmeyecektir. Şimdiye kadar skor tabelasına dokunmadığı maç olmayan Nwakaeme’nin yokluğunda bile...

Aslında Gervinho’nun sezonu kapatmış olması, Bakasetas’ın sakatlık dönüşü henüz maç temposunu kazanamayışı, Abdülkadir Ömür’ün yüzde 100 hazır olmayışı gibi unsurlar Nwakaeme’nin yokluğunu daha büyük bir sorun haline getiriyor. Hatay gibi boş alan seven, kadro kalitesi yüksek ve formda bir rakibe karşı bu eksiklerle maç daha da zor olacak. Ancak Trabzonspor’un Abdullah Avcı ile yakalanan oyun disiplini, sabırlı oyun stratejisi ve rakip analizi konusundaki başarı bana göre Hatay maçının da anahtarı.

Gerçek bir ilham kaynağı

Nwakaeme’nin yokluğunda ise en önemli koz Marek Hamsik... ‘O’nun saha içinde yaşanan her problemi çözebilme becerisi, Abdullah Avcı’nın Hamsik’i doğru kullanmasıyla büyük bir silaha dönüşebilir. AçıkçasıHamsik, daha tamamlanmadan ilk yarının en özel orta saha performansına sahip. Yeteneğinin yanında temposunun yüksekliği, top rakipteyken de aktif oluşu ve çalışkanlığıyla arkadaşları için de bir ilham kaynağı olmaya devam ediyor.

En önemli 90 dakika...

İşin üretkenlik kısmında ister tek, ister çift santrforla olsun, hücum organizasyonlarının finalini net fırsatlara dönüştürebilmek maçın anahtarı olacaktır. Bu hafta İstanbul’da oynanacak 2 kritik maç ve şampiyonluk yolundaki tüm takımların oyun kalitesindeki istikrarsızlık düşünüldüğünde, Hatay karşılaşması sezonun en önemli 90 dakikalarından biri olarak kabul edilebilir.

Fenerbahçe için maç kâbus gibi başladı. Berke’nin önde yakalandığı pozisyonda Figueiredo orta sahadan belki de sezonun en güzel golünü atarak Gustavo’nun basit hatasına cezayı kesti. Daha maç başlamadan tartışmaya açık Gustavo-Crespo seçimi, iyi kapanan Gaziantep’e karşı oyunu daha da sıkıntılı hale getirdi. Bu değişmesi zor görüntüyü ancak özel yıldızlar değiştirebilirdi. Mesut Özil de Osayi-Samuel’den aldığı pasta enfes bir vuruşla skoru dengeleyerek ne kadar özel olduğunu gösterdi.

Az ama öz geldiler

Pereira’nın Gustavo ısrarı devam ederken Gaziantep 3’lü savunmaya dönüp işi iyice kontratağa döktü. Az ama öz geldiler. Önce Maxim’in penaltısı ile öne geçtiler. Zajc’ın nefis golüne Figueiredo ile bir kez daha karşılık verdiler. Fenerbahçe maçı çevirme konusunda ne zaman ümitlense bireysel hata yapan oyuncuları bunu engelledi.

Kredi tükeniyor

Önce Gustavo sonrasında ise Ferdi ve Kim’in hataları telafisi çok zor skor çıkardı ortaya. Pereira için yapılan seçimler, oynanan oyun ve skor bir kez daha hayal kırıklığı getirdi. Bu kadar geniş ve kaliteli bir kadro için ‘önceliğimiz lig’ diyen Pereira, Trabzonspor’un mağlup olduğu haftayı değerlendiremeyerek kredisinden tüketmeye devam etti.

Galatasaray lige nazaran tamamen değişen Avrupa konsantrasyonunun yanında Fatih Terim'in Babel ve Feghouli tercihi ile hem enerjisi yüksek hem de kaliteli bir takım görüntüsü verdi. Lazio'nun galibiyete daha fazla ihtiyacı olmasına rağmen risk almaması ve Galatasaray oyun üstünlüğünü ilk yarı boyunca rakibine vermemesi bizim için pozitif ayrıntılar oldu. İmmobile'nin pozisyonu hariç işin savunma tarafı neredeyse kusursuzdu. 2. yarıya başlangıçta tempo daha da düşüktü.

Skorun Galatasaray'ın avantajına olması kontrollü oyunu beraberinde getirdi. Diagne biraz kaderine terk edildi. Lazio risk almamakta direnince karşılıklı hamlelerinde oyuna ya da temponun yükselmesine bir katkısı olmadı. Hatta Fatih hocanın en öne Diagne yerine Kerem'i atması bile İtalyanlar öne çok adamla çıkamayınca avantaja dönüşmedi. Futbol adına olumlu konuşulacak neredeyse hiçbir şey yoktu. Galatasaray skora bakınca istediğini alan, lider geldiği İtalya'dan yine lider dönen taraftı.

Sonuçta Galatasaray için Mart ayına kadar bu genç takımın daha olgun ve oynama pratiği gelişmiş bir takıma dönüşebileceği düşünülürse, gruptan lider çıkmak, kura avantajını da beraber getireceğinden Galatasaray'ın iyi bir derece yapmasını sağlayabilir.

Öncelikle Avrupa mesaisinde hiçbir takımımız için iddiası kalmadı söylemini kabul etmek mümkün değil. Ülke puanı ve alınacak galibiyetin kulüplerin kasasına dövizin yüksekliği de düşünüldüğünde katkısı çok önemli. Fenerbahçe’nin de Frankfurt maçı özelinde rotasyonda kullanabileceği kaliteli isimler mevcut. Artık çıkış arayan ve kalitesini hissettirmesi beklenen Pelkas, ligde cezalı İrfan Can, hafta sonu dinlenmiş Sosa ve sağlık durumunun elvermesi halinde az dakika alsa bile Valencia gibi özel isimler Frankfurt maçı için kullanılabilir.

Frankfurt’un bize göre iddialı olması ise çok önemli değil. Önemli olan telafisi kalmayan lig için kadrodaki tüm oyuncuları kullanabilme lüksüne sahip olabilmek. Eğer forma rekabeti yaratabilmek ve tüm oyuncuları hazırlayabilirken bir de Frankfurt maçını galibiyetle bitirebilirse hem Fenerbahçe hem de Pereira için büyük bir güven kazanımı olacaktır.

Pereira'nın 3'lü savunma ve önlerinde Gustavo-Crespo seçimi ile kapanan Rizespor'u açabilmek için tek yol kaldı, oyunu olabildiğince kenarlara yayabilmek. Maçın ilk yarısında FerdiRossi'nin kullandığı sağ tarafı iyi işleyen Fenerbahçe, kalabalık savunmaya rağmen hem golü hem de farkı arttırabilecek pozisyonları buldu. İşin içinde Rossi'nin olduğu anlar genelde net fırsatlara dönüştü. Rizespor ise formsuz görüntüsüne rağmen hücumda Aminu'nun çabukluğu ile fırsatlar üretmesine rağmen gol çıkaramadı.

Serdar ilan etti

2. yarıda Fenerbahçe'nin sağ kenar etkinliği daha da ağır bastı. Rizespor'un Hamza hoca hamlelerine rağmen Fenerbahçe'ye gücünün yetmeyeceği belli oldu. Pereira'nın Sosa ve Serdar Dursun hamleleri ise düşmeye başlayan tempoyu tekrar yükseltti. Szalai asistinde Serdar Dursun bitirip maçın fişini çekti. Maçın devamında maçın yıldızı Rossi, Mesut Özil ve Ferdi tam anlamıyla Fenerbahçe'nin domine ettiği oyun içinde sanat yapar gibi oynadılar. Serdar Dursun ise hat-trick yaparak sonucu ilan etti. Sonuçta Fenerbahçe kendi sahasında sürprize izin vermezken şampiyonluk yarışından uzak kalmamak adına bir adım atmış oldu.

Dizilişi, form durumu ve yıldız isimleri ile maça iyi başlayan Adana Demirspor’un rüzgarı, Balotelli’nin denemeleri başarısız olunca çabuk dindi. Cornelius’u kaybetmesine rağmen Hamsik, Nwakaeme ve Berat oyuna ağırlıklarını koyunca ilk yarıda maçın hakimi Trabzonspor oldu. Çabuk düşünen ve iyi pas yapılan hücumda genelde şampiyonluk adayı takımların formdayken attığı, tüm hücum oyuncularının topa dokunduğu Nwakaeme golü ile de baskın oyunu taçlandırdılar. Yine de Adana Demirspor maçın hikayesini değiştirebilmek adına ilk yarının sonunda Svensson ve Balotelli ile fırsatlar yakaladı ancak değerlendiremeyince kaçınılmaz son geldi.

İyi santrfor olsa...

Maçın ikinci yarısında Hamsik ve Nwakaeme’nin oyunu gittikçe daha dominantlaştı. Hamsik’in golünde Nwakaeme’nin asisti kalite kokuyordu. Eğer Trabzonspor Cornelius’un yokluğunda iyi bir santrfora sahip olsa çok daha kolay pozisyonlar ve goller bulabilirdi. Yine de işin savunma kısmında her zamanki görüntüsünden ödün vermemeleri attıkları gollerin değerini bilmelerini, Uğurcan’a da sahip olmaları 3 puanı almalarını sağladı. Sonuçta ligimizin şampiyonluk adayları içinde en güçlü oyunun sahibi Trabzonspor rakiplerinin beklentilerini bir kez daha boşa çıkartmayı başardı.