Aynı anda bir başka yerde oyuna sonradan giren İlkay Gündoğan gol atmadan önce Manchester City dakikalarca pas yapıyor. Hem de savunma kalitesiyle bilinen Mourinho’nun takımına karşı. Biz ise burada, Boğaz’ın hemen kıyısında Dolmabahçe’de, “Yabancılar ligimize kalite getirdi’’ boş lakırdısının cirit attığı ülkemizde üç kaliteli pası üst üste göremediğimiz Beşiktaş- Sivas maçını izliyoruz! Beşiktaş ilk yarı boyunca gereksiz bir telaş, abartılı bir acelecilik içinde. Oysa tek oyunu var; ‘Ne yap et topu Quaresma’ya ulaştır!” Koca devrede bundan başka hiçbir şey yapamıyor Beşiktaş. Elbette Caner Erkin manasız ortalarını da not etmek gerek. Aslında yedikleri gol ilk devre oyunlarının özeti gibi... Akılda kalan tek şey buluştuğu ilk topu gol yapan Güven’in çocuksu sevinci... Oysa teknik direktörsüz sahaya çıkan Sivas sakin. Sadece bu sakinlik bile daha çok pozisyona girmelerine yetiyor ilk devre boyunca. İkinci devre de aynı düzen sürüp gitti. Bireysel kaliteye bel bağlayan Beşiktaş hızlı değil telaşlı oynarken, defans arkasındaki boşlukları gözleyen Sivas, Emre Kılınç ve Robinho ile rakibini sürekli sıkıntıya sevk etti. Skor rahatlığıyla da son dakikaları keyfince oynayıp üç puanı aldı.

Gecenin sorusu?

En önde oynayan ve bir gol atıp, bir serbest vuruş kazandırırken bir de şut girişiminde bulunan Güven Yalçın’a top ulaştırmanın tek yolu Quaresma üzerinden oynamak mıdır?

Maçın starı

Sivas’ı sahada sakin, düzenli tutup işlevsel oynatan Hakan Keleş. Bence yerine adam aramaya gerek yok. Kim gelirse gelsin Keleş’ten daha iyi olmayacağını tahmin edebiliriz!..

Maçın olayı

VAR... Oyun kalitemizi yükseltemedi ama en azından ‘ince ofsayt’ler konusunda toplumu tatmin ediyor. Optik gelişmelerle birlikte de yakında hakemlik müessesesine gerek kalmayacak sanırım!..

Kısa mesaj

Harcanan milyonlarca Euro.. 30 yaş üstü iki takım... Ve bu oyun kalitesi!.. Artık nedense kimse hiçbir şeye şaşırmıyor!...

Zor zamanlar geçiren Beşiktaş için ‘çıkış maçı’ olarak sunulan karşılaşmanın ilk 35 dakikası geçmiş yıllardan çağrışımlar taşıyordu. Üstelik 12. dakikada Lens’in sakatlığıyla plan değiştirmek zorunda kalmış olmasına rağmen. Topa sahip olma, onu gezdirme konusundaki rahatlık üst düzeye çıktığında Oğuzhan’ın tek topla Pektemek’i kaleciyle karşı karşıya bıraktığı pas maçın gösterişli anlarından biriydi. İlk devrenin son 10 dakikasında oyun elden gittiyse de soyunma odasına önde girmek önemliydi. Bu durum ikinci devrenin planı için Şenol Güneş’e ciddi rahatlık sağladı.. Ve Beşiktaş, bu rahatlık avantajını özellikle orta saha baskısında kaptığı toplarla pozisyonlara girdikçe daha net gösterdi. Zaman zaman baskı yemiş olsa da maç boyu kontrolü kaybetmeden doğru oynadı Beşiktaş. Ta ki o son ana kadar!.. Oyun seviyesi iyiydi ama sonuçlandırma konusundaki sıkıntıları maçı kazanmalarını engelledi.

Gecenin sorusu

Rize maçında aslında yanlış yere koşarak en zor pozisyondan fantastik bir gol çıkaran Mustafa Pektemek’in karşı karşıyayı kaçırmasını nasıl açıklayalım?

Maçın starı

Son zamanlarda konu Beşiktaş, soru ‘maçın adamı’ olunca ilkin Ricardo Quaresma’yı zikretmeden olmuyor. Ve maçı kaybetmeyi engelleyen Tolga Zengin elbette...

Maçın olayı

İlk maçta olanlar ve kulübün genel problemleri düşünüldüğünde bu maçta kazanmanın kapısından dönmüş olmak bile başlı başına olaydır...

Kısa mesaj

İyi oynamak 'evet' ama maçı elde tutmayı becerebilmek de şart. Bu da takımın gelişmişlik seviyesinin göstergelerinden biridir.

Geçen sezon şampiyonluk yarışında dört takım olunca kaliteli addedilen ligimizin gerçek seviyesi bu sezon netleşti! Vasat! Dün akşam da onlardan birini izledik. Başakşehir, eldeki oyuncuların yapabileceklerine uygun organizasyon prensibinden taviz vermeden oynadı ilk yarı. Az ve özdü gol için yaptıkları. En iyi uyguladıkları pozisyonda kıl payı VAR’a takıldılar ama kornerden yine ülke vasatına uygun bir gol bulmayı bildiler. Hem de Atiba’yı ekarte ederek. Beşiktaş ise şablonları var görünmesine rağmen başta Lens ve Love gibi uygulayıcılara takılınca çırpınıp durdu. İkinci devre Babel’in işleriyle açıldı. Böylece Beşiktaş görünür hale geldi. Yine de 1-0 önde oynamayı iyi bilen Başakşehir ceza sahası önüne kapanınca görünürlük ve gayretten sonuç alamadılar. Maçın sonundaki şuursuz Beşiktaş baskı ise sadece teselli ikramiyesi olarak kayda geçer sanırım.

Gecenin sorusu

Maçın iki takım açısından da bu kadar düşük hızda ve ‘düşüne taşına’ oynanmasının nedeni ne olabilir? A) Yaş ortalaması. Diğer şıkları siz bulun!..

Maçın starı

Epureanu ve Da Costa ikilisi... Hem oyunu geriden başlatma hem savunmayı sağlamladıkları için... Bir de ülkedeki futbol işleyişi yüzünden onca yılı heba olan kaleci Mert Günok.

Maçın olayı

Yedekten gelerek sıkışık maçları çevirebilecek potansiyeli olan Oğuzhan ve Tolgay gibi oyuncular yerine genç Güven’in sahaya gönderilmiş olması. Beşiktaş’ta sorun gerçekten büyük görünüyor.

Kısa mesaj

Başakşehir enerjisini tasarruflu kullanırken maç içinde onca yıpranmaya rağmen skoru bulamayan Beşiktaş’ı sisli günler bekliyor gibi..

Biri son maçlarını diğeri başından bu yana doğru oynama güçlüğü yaşayan iki takım ilk devreyi beraberliğe razı düzende geçirmek için sahada. Görülüyor ki sonucu, sevilen tabirle, ‘bireysel hata’lar belirleyecek. Bu nedenle iki takım da sanki organize gol değil ‘duran top’ arıyor. Ki, Fenerbahçe’de Valbuena’nın bunca maç sonra sahada olmasının ilk açıklaması bu olmalı. Nihayetinde Donk kornerden golü yapıyor. İkinci yarı Galatasaray skor güveniyle çullanıyor ve bir korner sonrası golü kaçırınca devamında Alper’in ‘bireysel hatası’yla ikiyi buluyor. Fenerbahçe ne yapacağını bilmez halde geri büzüşüyor! Fakat o ne? Bir VAR penaltısı oluyor ve maçın rotasını yeniden değişiyor. Bu kez Galatasaray manasızca dağılıyor ve akan oyunda Galatasaray defansı öylece bakarken, beraberlik geliyor! Ve maç sonu.. Fatih Terim aldığı maçı ‘yedek teknik direktör’e hediye ediyor.

Gecenin sorusu

Galatasaray hem skoru hem oyunu üstelik kendi sahasında eline almışken bir puanı kurtarmış olmasının birincil sorumlusu kimdir?

Maçın starı

Mutlaka biri olacak mı? Muslera ve Harun ilk iki... Devamında VAR hakemleri!..

Maçın olayı

Fenerbahçe’ye verilen penaltı diyecektim ama Jailson’un kovalandığı anla başlayan maç sonu Amerikan futbolu görüntülerini analiz edecek VAR hakemlerinin çaresizliği!..

Kısa mesaj

Bir penaltı golü 2-0’dan sonra maçın dengesini böylesine değiştiriyorsa durum hakikaten bilgi değil, ‘ruh hali’yle ilgiliymiş, ben de kabul ettim..

Futbol birçok şey olduğu gibi ‘moral değerler’ oyunudur da... Maçların ilk devrelerini birazda yaş ortalamasının zorunlu sonucu olarak ağırlıklı olarak kontrollü geçiren Beşiktaş, sadece Rize ile değil son haftalarda yaşadıklarının tortusuna da karşı sahadaydı adeta. Sadece sahadakiler mi? Keza tribün de öyle. Hem saha hem tribün geçmiş yıllardan örneklerle süslendikçe herkesin keyfi yerine geldi. Durumu sahada somutlayan uzun süre forma giyemeyen Pektemek’in vücut diliyse tribündeki hal “Efsane yazdıklarıyla Beşiktaş”a sarmalanmıştı. Oyunu özellikle Quaresma üzerinde enine genişletmeyi başaran Beşiktaş erken gelen gol ve rakibin aynı hızda eksik kalmasıyla son haftalarda girdiği ‘sıtma’dan çıkmayı başardı. Eksik Rize ikinci devreye golle başlayınca zaten gözle görülür savunma zaafları olan Beşiktaş bir ara gerilir gibi oldu. Ne var ki, VAR’la gelen ama kaleci Gökhan’ın kurtardığı penaltı sonrası oyun bir kez daha ve geri dönmez biçimde Beşiktaş’a geçti.

Gecenin sorusu

Üzerinde rakip baskısı olmadığı anlarda bile onca metrekareyi kullanma özgürlüğüne sahip Oğuzhan’ın formsuzluğunu sadece kendi psikolojik durumuyla mı açıklamalı? Yoksa...

Maçın yıldızı

Tartışmasız Quaresma. Ardından, hocasının hakkındaki olumsuz görüşlerine rağmen çıkıp takır takır oynayan Mustafa Pektemek ile Rizespor kalecisi Gökhan Akkan...

Maçın olayı

Geçen hafta içi bu sahada protesto edilen Quaresma’ya kaçırdığı penaltının ardından gösterilen teveccüh! Hangisi doğruydu dersiniz? Saadane’nin yok yere kendini attırması da bir başka saçmalık!...

Kısa mesaj

Quaresma’nın her zaman bu seviyede oynamasını beklemek iyimserlik olur. Beşiktaş’a hem savunma sağlamlığı hem hücumda farklı şablonlar şart görünüyor.

Tıpkı kentlerin birbirine benzemesi gibi yeni stadyumlarla birlikte tribün profili de türdeş halde. Taraftarı olduğu takımın tarihi, kültürel geçmişi fark etmeksizin tribüne gelenlerin çoğunluğu sadece kazanmak ve sürekli eğlenmekle ilgili. Harcadıkları para ile fevrileşme özgürlüğü arasında doğru orantı var sanıyorlar. Oysa oyunu anlatan en eski söz derdi ki; “Önemli olan kazanılan misketler değil, oyundur.” Kazanamayan oyuncunun lanetlendiği günümüzde bu söz de unutulanlar listesine girdi.

Acıyı paylaşmak...

Beşiktaş, taraftarı olduğum Şanlı Beşiktaşımız da nasibini alıyor bu ‘yeni dünya düzeni’nden. Oyuncularından bazıları sahada ayağına topu aldığı anda dünyayı başına geçirmeye niyetli bir kalabalık başlıyor veryansına!.. Ki onlardan biri, kısa süre önce yere göğe koyamadıkları Ricardo Quaresma. Oğuzhan ile Tolgay’a etmediğini bırakmamaya yeminli görünen kitle ile ben ve benim gibi düşünen epey bir insan aynı takımın, Beşiktaş’ın taraftarıyız! Oyunun kolektif bir etkinlik olduğunu, birlikte sevinmek kadar kaybetmenin acısını da paylaşabilmek gerektiğini, böylece hepimizin yükünü biraz olsun hafifletmeyi düşünen bizlerle aynı takımı tututuyor onlar da.

Kötü günlerin replikası...

Bu günler “Ahmet Dursun, Seba gitsin” günlerinin kötü replikası gibi. Kulüp hesapsızca borçlandırılırken gıkını çıkarmayanlar, yaşını başını almış namlı oyuncuları heyecanla alkışlayanlar skor gelmeyince tribünü inletiyor. “Bu yaptığımız kimin ne işe yarayacak?” diye soran var mı aralarında merak ediyorum!..

Dünyayı yeniden kurmak...

Hepimiz gibi takımlar da kötü zamanlardan geçer. Bu takım eğer tribündekilerin de takımıysa yapılması gereken yaptıkları değildir. Çünkü kötü zamanlar sadece oyuncuların değil hepimizin kötü zamanlarıdır ve tıpkı ailede olduğu güzel günler için gayret, dayanışma ve bir arada olmak işin esasıdır. Ve dünyayı yeniden kurmak için tribündeki görev sesi daha da yükseltmektir; “Güzel günler göreceğiz çocuklar, güneşli günler...”

Ülkemizin temel sorunu topu oynatmaktan öte bir yerde. Temel sorun topu oynatacak güce sahip olamamakta! İki gece üst üste izlediğimiz takımlarımızın maçlarında gördük ki, bu skorları almak için bu kadar Euro harcamaya, bu kadar antrenmana gerek yok sanki! Bu oyun atletizm olmadan, sadece yetenek satın almayla oynanamıyor. Beşiktaş dün ilk devre boyunca rakibini şaşırtacak hiçbir şey yapamadı. İkinci devre bile 2-0 geri düşene kadar benzer biçimde işledi. Peki sorun neredeydi? Bir gün önce yapılan basın toplantısının ‘sorunsuzluk anlatısı’ takıma mı geçmemişti ya da futbolcular futbolu mu unutmuştu? Yoksa ‘yaş ortalaması’ mı kendini hissettirdi? Veya durumu ‘idari olarak paralize’ olmak açıklar mı bilemiyorum ama Beşiktaş’ı çok zorlu bir sürecin beklediği açıkça ortada. Dahası iyi oynamasa bile oyuncusunu yuhalayan kültürü alt etmeyi başaramayınca ülkede işlerin yoluna koyulması yakın gelecekte mümkün görünmüyor.

Gecenin sorusu

Hakikaten, kiralık alırken bile birkaç kez düşünülmesi gereken Lens’in bonservisi neden alınır? Ve yabancıların bile fark yaratmakta güçlük çektiği ülkemizde o çok övülen ‘yetenek’li oyuncular kimler ve neredeler?

Maçın starı

Takım olarak Genk. Her anında oyunu her bir öznesiyle doğru oynayarak ‘Futbol takımı nasıl olmalı’yı gösterdiği için.

Maçın olayı

Uzun zamandır antrenman fotoğrafları dışında görüntüye çıkmamış Guti Hernandez’in, Şenol Güneş ile pozisyon kritiği yaptığı ekran görüntüsü! Hayırdır inşallah!..

Kısa mesaj

Beşiktaş gerek idari gerek teknik yönetim olarak belli ki karışık. Bunu basın toplantıları anlatmıyorsa da sahada olan biteni izleyerek anlayabiliyoruz.

Yaş ortalaması 30’a dayanmış iki takım ilk devre ciddi efor sarf etti. Çünkü, Göztepe ya Halil ile Yasin’e uzun oynadı ya da bu iki oyuncu topları süratle ileriye taşıdıkça iki takım oyuncuları uzun mesafeler kat etti. Bu da birilerinin yorulacağı anlamını taşıyordu. Bu durum da öndeki üçlü Babel-Love-Lens’in etkili olmasını engelledi. Böylece Göztepe bekleyerek değil öne oynayarak kalesini savununca ilk devre izlenir hale geldi. Zaten tecrübe etmediği bir savunma kurgusuyla sahada olan Beşiktaş ikinci devrenin başında kalecisi Karius bağlantılı paslaşmalarla çıkmak isterken golü yedi. Yetmedi, o kısa erimli zihinsel dağılma sona ermeden Roco-Medel bölgesine indirilen toptan ikinci gol de gelince zihinsel dağılma kronikleşti. Yorgunluk ve ‘maçı çeviremeyiz’ ruh hali de devreye girince Şenol Güneş’in öne adam alarak reaksiyon gösterme planı da suya düştü. Oyunu eline alan Göztepe sadık kaldığı ilk planını revize dahi etmeye gerek duymadan üç puanı almayı bildi.

Gecenin sorusu

Acaba hangi performans verilerine bakılarak kiralık Lens’in bonservisi alındı ve pas değil ama vuruş kalitesi tartışmalı Oğuzhan’ın penaltı kullanması tuhaf olmadı mı?

Maçın starı

Göztepe kalecisi Beto. Hem penaltı kurtarışı hem de kalesindeki duruşuyla takıma cesaretli oynama konusunda güven verdi.

Maçın olayı

Ülkede ‘yaş ortalaması’ sorunu ‘yıldız isim sıvası’ ile kapatıldığı için oyunun gerçek sorunlarını tartışıp çözüm aramak da mümkün olmuyor. Sonunda olan samimi duygular ile savrulan paralara oluyor ve “İşte hayat böyle akıp gidiyor.”

Kısa mesaj

Göztepe’nin taviz vermez oyunu karşısında Tolgay, Oğuzhan, Gökhan, Caner, Lens, Love gibi oyuncuların ‘görünmezlik pelerini’ giydiği bir takım maç kazanamazdı..