Bilic’in pozisyon vermeyen ve düzenli takımını yenmenin yolu delici oyuncularla mümkündü. Samet hocanın kadro tercihi de tamamen bunun üzerine kuruluydu. Tita, Isaac ve önde Lamine Diarra surdaki gedikten geçti, geçerken de deliği büyüttü.

Kabul etmek gerekir ki, Bilic’in öğrencileri bu sezona en iyi başlayan takımdı. Santrforuyla stoperi arasındaki mesafe çok kısa olduğu için maç boyu diri kalan Beşiktaş’ın en önemli artısı ise sete sette pozisyon vermemesiydi. Ama bugüne kadar kimse Beşiktaş’a karşı kontraya kalkışmadı, kalkışamadı. Çünkü Serdar Kurtuluş-Gökhan Töre ile Motta-Olcay hattı hep rakipten daha hızlı koştu ve yangını büyümeden söndürdü. Ayrıca ilk 4 haftadaki rakiplerin santrforları (Henrique, Vleminxx, Cenk Tosun, Pinto) tam da Siyah-Beyazlı stoper ve beklerin dişine göreydi.

Samet hocanın Beşiktaş’a hazırladığı en büyük sürpriz Diarra’ydı aslında. Aybaba, bu sezon 4 kez Baros ile başladı, hatta hafta içinde Körfez Belediye ile oynanan Türkiye Kupası’nda bile onu oynattı. Eski takımının zaaflarını bildiğinden olsa gerek ısrarla Diarra’yı sol stoperin (Escude) üstünden Beşiktaş kalesine gönderdi. Fransız stoperin futbol aklı yeterli olsa da Ajax ve Sevilla dönemlerinde kaldırdığı UEFA kupalarının üzerinden hayli zaman geçmiş, 33 yaş yavaşlığı artık futboluna sirayet etmiş.

Senegalli santrfor attığı ilk golde Atiba’yı Escude’yi birlikte geçti, Sivok yetişemedi. 2. golde Escude, Sivok’un kademesine koştu ama o da yetişemedi. Çünkü ikisi de bu sezon ilk kez bu kadar fuleli bir santrfora karşı oynadı. (Burak da dahil)

Galatasaray’lı Bruma geçen hafta bir tabuyu yıktı aslında, tek devrede Siyah-Beyazlılar’ın en büyük zaafının hız olduğunu gösterdi. O yüzden geçen hafta kaybettiği bir maçın çok ötesindeydi Beşiktaş için. Dün gece daha net anlaşıldı.

Kasımpaşa bu ligin en yetenekli kadrolarından birine sahip. Şota’nın kadro mühendisliği takdiri hak ediyor. Ersun hoca, potansiyelli Kasımpaşa’ya karşı kazanan Sivas kadrosunu bozmadı. Bu Yanal’ın forma adaletinin bir göstergesi gibi algılanabilir. Webo’nun Emenike sonrası tribüne çıkma ihtimali Ersun hocanın en büyük imtihanıydı. Formayı hak eden Webo’yu tutup, Sow’u istatistiksel gerekçelerle dışarıda tutarak bu sınavı kazandı. Kamerunlu santrfor da Yanal’a hediyesini dün gece iki golle verdi.

Bu adalet dağılımı Webo’yla sınırlı değildi. Sivas maçında farkı yaratan Holmen’le hareketli bir 4-3-3 şablonu çizmek Kasımpaşa’yı en etkin olduğu orta alanda vurmaya yönelik doğru hamleydi. Çünkü Kasımpaşa’da Porto’nun yetenek havuzundan taşan Castro Ferreira ile bu ligin en kilit açıcı ofansif orta sahalarından Oscar Scareione varken, onları etkisiz kılmak ancak yüksek tempoyla mümkündü. Holmen, Abdullah Avcı döneminde ligin en akademik 4-3-3’ünü icra eden İBB’nin oyun merkeziydi. Efe ve Zeki’yle hafızalarda iz bırakacak bir performans göstermişti. Ama Fenerbahçe’de sadece temposuyla aynı etkinlik seviyesine ulaşması o kadar kolay değil.

Fenerbahçe’nin 18 kişilik kadrosunda tam 4 merkez orta saha oyuncusunun bulunması kriz anında hamlenin sadece 2. bölgeye yönelik olacağının göstergesiydi. Önce Holmen- Alper değişti ardından Selçuk-Topuz son olarak da Meireles-Topal. Yani bunun açılımı şu: Şablondan memnunum sadece enerji takviyesi yapıyorum. Fenerbahçe’ye dün gece maçı kazandıran, orta alan enerjisinin 90 dakika yüksek kalmasıydı.

Fenerbahçe Andre Santos dönemindeki ritmine ulaşmak için iki yılda sol beke 15 milyonu aşan yatırım yaptı. Hasan Ali, Ziegler ve bu sezon da Kadlec. Ama oynayan yine Caner Erkin. Ersun hocaya kişisel gelişimiyle ilgili çok şey borçlu olan sol açıktan devşirme bek, Fenerbahçe adına en heyecan veren oyuncuydu. Stoper Ryan Donk’un Babel vuruşuyla attığı gole karşılık kaydettiği nefis frikik üzerinde uzun uzun konuşmayı gerektirecek cinstendi.

Fenerbahçe takım ritmini ararken kalesinde standartların üzerinde gol görüyor. Ersun hocanın ilk hafta Konya’dan 3 gol, 5 attığı Sivas’tan 2 ve Kasımpaşa’dan 2 gol yemenin sebepleri üzerinde hayli kafa yorması gerekecek gibi.

Aradan geçen 5 ayda iki takımın sadece forma renkleri aynı kalmış. Beşiktaş’ın 11’nde (5’i yeni) 7, Bursa’nın kadrosunda ise 6 farklı oyuncu vardı.

Biliç’in takımı 6 resmi maçta rakiplere kaleyi göstermedi, Erciyes ve Trömsö’den yedikleri ikişer gol Escude ile Ersan’ın asistleri ve bir de Atiba’nın sebep olduğu penaltıdan geldi. Siyah-Beyazlılar sete sette pozisyon vermiyor, dün gece de Bursaspor’u resmen cezasahasına sokmadılar.

Beşiktaş’ta 5 ayda değişen çok şey var. Biliç’in takımında parola, ‘Ayakta kal ve bilinçsiz uzun top atma’. İkili mücadelede düşen hemen kalkıyor kademeye koşuyor, amaç faul almak değil, ayakta kalmak. Dürüst futbol oynuyor Biliç’in öğrencileri.

En önemli farklardan birisi de kimsenin boşa, bilinçsiz ve hedefsiz uzun top atmaması. Stoperlerin uzun
vurmaması için herkes birbirine yakın oynuyor. Sırf stoperler sağlıklı top çıkarsınlar diye Fernandes’in defalarca kendi ceza yayına kadar gelip atak başlatması bu yüzden.

Beşiktaş’a gelene kadar, yeteneklerine inanılan ama performansına güvenilmeyen oyuncu sınıfında işlem gören Gökhan Töre, Chelsea sonrası kaybettiği değerini bulacağa benziyor. Çalım yeteneğine her gün yeni bir halka ekleyen Töre, asıl gelişimi savunmada gösteriyor. Bu sezon rakiplerin sol bekleriyle çarpışan Gökhan, sırasıyla Olcan Adın, Ekrem Ekşioğlu, Şenol Can, milli maçta Rumen Razvan Rat ve dün gece de Taiwo’ya karşı hep kazanan oldu. Tek handikapı peş peşe attığı çalımların ardından bir sonraki hamlesini kafasında canlandırmaması.

Motta doğru karar

Sezon başında Önder Özen ile Biliç’in kadro mühendisliğine itirazım vardı. Şampiyonluğa oynayan bir takımın asıl sol beki sakatken stoperden devşirme bir bekle sezona başlaması büyük handikaptı. Ramon Motta transferi hızır gibi yetişti Biliç’in imdadına. Çünkü Ersan’ın sol bek olduğu Beşiktaş, nefis bir takım elbisenin altına alakasız ayakkabı giyen rüküş adam gibiydi. Brezilyalı sol bek ilk maçında ‘yeterli’ göründü. Motta’nın geçen yıl bir maçını 90 dakika izledim, sonra da maç özetlerini. Oyun karakteri gereği Motta’nın bu sezon takımda kırmızı karta en yakın oyuncu olduğu söylenebilir. Motta’yla birlikte bu sezon ilk kez gerçek bir sol bekle 90 dakika oynadı Beşiktaş. Takım temposu çok yükseldi, Sivok ve Escude rahat çıktı. Motta hızlı bir bek, yan toplarda stoperleri gönderip takımının hücum opsiyonlarını zenginleştirdi. Yoksa Beşiktaş taraftarı Fernandes’in ortaladığı topu Sivok’un indirip Escude’nin nefis bir vuruşla ağlara göndermesini nasıl görecekti?

Son bir detay: Barcelona’yı son yıllarda fenomen yapan en önemli özelliklerinden biri, topu rakibe kaptırdıktan sonraki 10 saniye içinde kazanması. Beşiktaş’lı futbolcuların Bursa karşısında, kaptırdıkları toplardan sonra geri kazanım mücadelesi Barcelona pratikliğinde olmasa da Türkiye standartlarının hayli üzerindeydi. Aradaki farkı oluşturanlardan biri de buydu.

Tepeden tırnağa futbolcu

Fernandes bu ligin en üretken, en faydalı ofansif orta sahası. Futbolun tüm inceliklerini biliyor. Feldkamp 2007’de ikinci kez Galatasaray’a geldiğinde Barış Özbek’e ‘kornerde rakibin ayağına nasıl çaktırmadan basılır’ı öğretiyordu. Fernandes dün gece futbolun arka sokaklarındaki jargona hakim olduğunu da gösterdi. Topun nasıl saklanacağını, ikili sıkıştıran rakibe karşı nasıl durulacağını öğretti. Yani Fernandes, ‘tepeden tırnağa futbolcu nasıl olunur’un tarifini yaptı.

Hamza Hamzaoğlu evde oynayacakları maçta Gekas'ı kulübeye çekip Bordo-Mavili ekibe özel bir kadro ile çıkmıştı sahaya. Gekas yoktu 11'de ama oyuna ikinci yarıda girip tabelayı ve Akhisar'ın kaderini değiştirmişti.

Hamza hocanın birlikte oynama pratiği kazanmış takımı dün gece Trabzon karşısında yüzde 90'a varan benzerlikle sahadaydı. Bu kez Gekas yoktu, tek farklı oyuncu sağ açık Niasse'ydi. Gekas'ın yokluğuna alışmak kolay olmayacak Akhisar için. Top tutan ve arkadaşlarını 3. bölgede rahatlatan bir santrfor yerine artık Bruno Mezenga var. Gekas ile oyun karakterleri çok farklı.

Top tutma yeteneği sınırlı olmasına karşın, Mezenga defans arasına yaptığı koşularla fizik gücü yüksek ve geniş Trabzon stoperlerini kalenin uzağına taşıdı. İlhan Mansız'ın 2002 Dünya Kupası'nda Senegal'e attığı golün benzerini atan Bruno'nun açtığı kanalları kullanan Güray, Bilal ve Niase bol pozisyonlu bir maç izletti bize.

Çok süre alamasa da Galatasaray ile UEFA Kupası'nı kazanan kadronun içinde bulunan sağ bek Emrah Eren, tecrübesiyle Akhisar'ın direnç merkeziydi. Topu çoğu zaman stoperlerin ayağından alarak uzun vurmalarının önüne geçen sağ bek Emrah, pas trafiğinin de başlangıç noktasıydı.

Trabzon gibi ayağa top oynayan pas temelli bir takımı bozan sadece Akhisar'lı futbolcular değildi. Top kontrolünü zorlaştıran bozuk zemin Reşit Akçay'ın öğrencilerinin ön sahadaki etkinliğini engelledi. Zokora ve Aykut'la orta yay civarında oyunu tutmaya çalışan Bordo-Mavili takımda Volkan Şen solda, Adrian yine Rize maçındaki gibi sağ kanattaydı. Hareketli santrfor Henrique'nin arkasında ise bir haftada iki nefis gol atan Malouda vardı. Bu hücum dörtlüsü gerçek performansları düşünüldüğünde büyük güç ama bozuk zeminde top kontrolü zorlaştığında sıradan oyunculara dönüştüler.

Trabzonspor dün gece sadece sahada kaybetmedi. Çaykur Rize maçında Volkan'ın seyirciyle tartışıp sahayı terketmesinin yankıları sürerken dün gece de Adrian'ın kendini oyundan alan hocasına tepki göstermesi Bordo-Mavili takım adına yeni bir krizin habercisiydi.

Kadlec ve Yobo’yu tribüne gönderip, defansın 4’te 3’ünü değiştirdi. (Gökhan, Egemen, Caner) Arsenal’i yenmenin yolunun önce orta sahada kazanmaktan geçtiğini ilk maçta tecrübe eden Yanal, Konya maçından sonra yüzüne bakmadığı Cristian’ı üçlü orta sahanın ön ucuna koyarak Ramsey’in sağlıklı top almasını engellemek istedi. Plana göre Selçuk Cazorla’ya basacak, Meireles, Wilshere’i biraz da faulleriyle yıldıracaktı. Ama Ramsey kendini oyunun akışına bırakıp öne atınca Wilshere ile Cazorla orta yayı ve doğal olarak oyunu tuttu. Orta alanda Meireles, Selçuk, Cristian adam değiştirmek zorunda kaldı.

Dengeli oyun
Fenerbahçe, Londra’da bu sezonun en dengeli futbolunu oynadı desek yanılmış olmayız. Sow üçlü forvet hattının solunda, Kuyt sağında başladı. Muhtemelen Ersun hoca bu stratejiyi evinde Eskişehir maçının tekrarını izlerken planladı. Zira Es Es karşısında Gökhan-Kuyt’lı sağ kanat rakibe sadece 6/1 orta şansı tanırken, Caner-Alper’li sol kanat Veysel ile Kamara’ya 13/2 orta imkanı sundu. Yani Caner-Sow’lu Fenerbahçe’nin solu İngilizlerin deyimiyle ‘kurşundan hızlı Walcott’lu Arsenal sağ kanadına resmen ‘gel gel’ yapacaktı. Kuyt, sağ bek Jenkinson’a basarak, Walcott’la bağlantısını kesmeyi denedi. Böylelikle ‘Kurşun çocuk’ her defasında top almak için beke kadar inmek zorunda kalacaktı. Ama futbol komplike bir oyun, bir bölgede yenilince ona bağlı diğer bölgelerde de yeniliyorsunuz. Yani bir anlamda Almanlar kaybedince siz de kaybetmiş sayılıyorsunuz.

Arsenal’in Ramsey’le golü bulması Kuyt’ın sağa, Sow’un sola geçtiği anda geldi. Ramsey, ceza sahasına penetre ettiğinde Kuyt koşuya bir adım geç başlayınca Volkan topu ağlardan çıkardı. Ramsey’in attığı 2. gol de tam bir orta saha golü. Benzerlerini bizim ligde Fernandes, Selçuk, Holmen atıyor.

Nicelik var nitelik yok
Fenerbahçe’nin orta saha rotasyonunda Mehmet Topuz’u da katarsak tam 8 oyuncu var, Holmen’e henüz lisans çıkartılamadı. 8 orta saha oyuncusundan Topal, Emre, Meireles ve Cristian 4’er kez ilk onbirde başladı. Alper 2 kez, Selçuk da sadece 1 defa seromonide yer alabildi. Salih’e henüz sıra gelmedi. İyi tarafından bakarsanız Ersun hocanın elinde nefis bir oyuncu grubu var dersiniz. Ama kağıt üstündeki gibi olmuyor bu işler. Bu kadar merkez orta saha bolluğuna rağmen Fenerbahçe son 5 maçında orta alanda yüzde 46 topa sahip olabildi. Bu hücum bölgesi etkisizliğini de tetikliyor. Beşiktaş Atiba’yı alarak bu sorunu çözdü, Terim de Melo-Selçuk’la iki sezondur rahat uyku uyuyor. Ama Ersun hoca böyle bereketli bir orta sahaya rağmen oyuna hükmeden bir takım yaratamıyor.

Fenerbahçe dün gece kaybetmesine rağmen dirençli futboluyla az da olsa ışık verdi. Ersun hoca belli ki en doğrusunu bulana kadar arayacak. Ama bakalım Fenerbahçe camiası buna ne kadar sabır gösterecek?

Meireles’ten ne bekliyorsunuz?
Fenerbahçe geçen sezon yine bu vakitlerde Şampiyonlar Ligi ön elemesinde Spartak Moskova’ya elendi. Aziz Yıldırım, 4 yıldır Devler Ligi’nin kapısından dönmenin tepkisini Raul Meireles transferiyle dizginleme yolunu seçti. Liverpool ve Chelsea’nin direk oyuncusu olan Meireles’in CV’sindeki görev tanımıyla Türk futbol kamuoyunun ona biçtiği rol arasında ciddi fark var. Meireles, Liverpool’un orta sahasında Gerrard ile oynuyordu, Chelsea’deki partnerlerinden biriyse Lampard’tı. Portekizli’nin görevi kilit açmak değil, çilingire malzeme getirmekti. Bu yüzden Raul hep ‘en iyi yardımcı erkek oyuncu ödülü’ne aday gösteriliyordu. Hem Gerrard hem de Lampard, Meireles’in oynadığı takımların esas oğlanlarıydı. Takım önde oynadığı için ceza sahasına daha yakın olan Portekizli, Chelsea’de 6, Liverpool’da 5 gol atmıştı şimdi niye atmıyor, Fenerbahçe’yi kurtarmıyor diyoruz. Oysa ki o standartlarını koruyor. Bunu kabullenelim artık.

Samet Aybaba'nın orta sahayı tutacak, doğru koşularla rakibin pas kanallarını tıkacayacak, enerjisiyle Fernandes'e daha çok özgürlük alanı tanıyacak bir dinamosunun olmayışıydı asıl sebep.

Artık Beşiktaş'ın direnç noktası Atiba. Stoperlerin arasına girip top alıyor pas trafiğine katılıyor, enerjisiyle Fernandes'in 70'ten sonra daha diri kalmasını sağlıyor. Yani Eduard Cisse ya da bizim Marco Aurelio'gillerden. Sırtı dönükken stoperlerden top alma yüzdesini biraz daha artırırsa defansın sıkışıp uzun top vurmasının önüne geçer ve takımının topa sahip olma yüzdesini yükseltir.

Geçen sezon Ujfalusi'nin ani sakatlığı, sol bek almayı planlayan Fatih Terim'i Cris'e yönlendirmişti. Ama eski Lyonlu stoper hatalarıyla, rahat bir sezon hayali kuran Terim'in başını hayli ağrıtmıştı. Hoca, Cris'e az daha sabretse belki sezonu kaybedecekti ama onu göndererek takımının geleceğini kurtardı.

Ama Biliç Terim'den daha şanssız. Kabul etmek gerekirki Beşiktaş, defansında doğru planlama yapamadı. Her maç farklı bir oyuncudan darbe yiyor. Trömsö'de Escude-Ersan yaktı, dün gece yine Ersan sahnedeydi. Kayseri'de fazlasını attıkları için kriz olmadı. Ama Biliç, Ersan'daki gereksiz ısrarını sürdürürse başı çok ağrıyacağa benziyor. Bazen zorlamayacaksın. Belli ki Ersan'dan sol bek olmayacak.

Her ne kadar arkada açıklar verse de Beşiktaş'ın fark yaratacak oyuncuları var. Gökhan Töre delici penetrelerini dün gece de nefis bir golle süsledi. Dikine oynamaya bayılıyor. Holosko sonrası Töre, Beşiktaşlı taraftarlara stabilize yoldan asfalta çıkıyormuş hissi veriyor.

Fuat Çapa tabelada kaybetse de kadro mühendisliğinde Biliç'i yendi. Cem Can, Azofeifa, Vleminxx ve eski öğrencisi Yasin'le Gençlerbirliği'nin iskeletini beraberinde getiren Çapa, Rennes'ten iki eski takım arkadaşı Fransız'ı alıp, ligin ağırbaşlı sol beki Ekrem Ekşioğlu'yla sağlam bir takım kurmuş. Stoper Mangane, Chedjou'nun Galatasaray'a gelişi sonrası Lille'in almak istediği stoperlerden biriydi.

Dünyanın yer çekimi bulunan her yerinde üst üste 3 hedef maçını kaybeden bir takım, teknik direktör ve futbolcu grubu eleştirilir. Ersun hoca da eleştirilme sezonunu erken açanlardan.

Fenerbahçe, kabul etmek gerekir ki Galatasaray ile birlikte Türkiye’nin en iyi, en geniş ve en yüksek kalibreli kadrosuna sahip. Bu oyuncu grubuyla çok farklı sistemleri oynayabilirsiniz. Ersun hoca da nihayet bunun farkına varmış olacak ki, Eskişehir karşısına Emenike ve Webo’yu önde başlatarak 4-4-2 ile çıktı. Kadlec ve Hasan Ali’nin temposuzluğuna üç maç tahammül edebilen Yanal bu kez kadrodaki en iyi kanat oyuncusu olan Caner’i sol bekte kullandı. Orta alanda hasret kaldığı tempoyu yakalamak içinse Meireles, Selçuk, Alper ve Kuyt’ı orta 4’lüye yerleştirdi. Fakat Caner’in önünde Alper ya da Sow oynarsa tempodan bahsetmek çok mümkün olmaz.

Hoca iç sahada oynadığı için Caner ile sağ bek Gökhan’ın çıkışlarına yüklemiş kanat organizasyonlarını. Ama görüldü ki, Fenerbahçe’nin iyi kanat açıkları olmadan tempo kazanması mümkün değil. Yanal’ın 11’inde yine 3 merkez orta saha oyuncunun yanına Kuyt iliştirilmiş. Böyle giderse Fenerbahçe’nin ritim kazanması için rakiplerinden bir fazla oyuncuyla sahaya çıkması gerekecek. Bu da mümkün olmayacağına göre üç merkez orta saha yerine iyi iki kanat oyuncusuyla 4-4-2’yi oynamak daha mantıklı bir seçenek.

Ersun hocanın sahip olduğu oyuncu grubu düşünüldüğünde Fenerbahçe’den daha baskın, daha keyifli bir futbol beklemek gayet doğal. Ama gerçek futbol, Play Station oynamaya benzemiyor. Oyunun ilk 15 dakikalık bölümünü saymazsak sahada dominant olan taraf Eskişehirspor’du.

Eskişehir ligin en dişli takımlarından biri olarak gösterilebilir. Ertuğrul Sağlam Kadıköy’de, kazanan Bursa kadrosunu bozmadı. Yaş ortalamasını hayli düşük tutan Sağlam oyunun temposunu orta alan etkinliğiyle eline aldı. Ertuğrul hoca ligin icatçı hocalarından biridir. Yeni oyuncular keşfetmeyi, bazen de eski oyunculara yeni görev tanımları yapmayı iyi becerir. Yoksa Özgür Çek’teki değişimini nasıl açıklardık, 3. bölgede geniş özgürlük tanıdığı Erkan Zengin’in sahadaki diğer 21 meslektaşından farklı stiline rağmen takım oyuncusu olduğuna nasıl inanırdık? Neticede Sağlam’ın takımı Yanal’ın takımını sahanın her bölgesinde yendi. Ama ilginçtir maçı Yanal’ın takımı kazandı.

Süper Lig’e bu sene terfi etmiş Konya, Fenerbahçe cezasahasında tam 26 kez topla oynama başarısı göstererek ilk haftanın bu alandaki lideri oluyordu. Sebebini kestirmek çok zor değil oysa ki... Ersun hoca sahanın dirisi Alper’i kenara alarak orta alanı rakibe bırakıyor, Fenerbahçe orta sahasının çöküşünü hazırlayan hamleler yapıyordu.

Arsenal 16 yıldır Şampiyonlar Ligi’nin gediklisi. Geçemedikleri eleme turu olmamış bugüne kadar. Ersun hoca da çok iyi biliyor ki Arsenal’i durdurmanın yolu orta sahadan geçiyor. Belli ki Arsenal’in Galatasaray’a Emirates Cup’ta 1-0’dan maç vermesi Türk futbol kamuoyunu fena halde yanıltmış.Ama unutulan bir şey var, ilk yarıyı 1-0 önde kapattıktan sonra Arsene Wenger ikinci yarı 92-95 ve 97’li üç oyuncuyu ikinci yarıda görmek için sahaya sürdü. Buna mukabil Fatih Terim’in hamle oyuncuları 35’lik Drogba,Sneijder ve Sabri olmuştu. Yani Arsenal çocukları denerken Galatasaray ağabeylerini çağırmıştı. Arsenal’in oyun merkezi Ramsey’in üstünde. Stoperlerin arasına girip aldığı toplar hücumun başlangıcı oluyor ve en geride kalarak geniş bir açıyla baktığı sahayı yönetiyor. Fenerbahçe’deki muadili Mehmet Topal ise stoperlerin arasından çıkardığı her topu hemen yanına koşan Emre’ye veriyor. Bu haliyle Topal’ın stoperlerden bir farkı kalmıyor. Orta sahada bir eksik kalıyor Fenerbahçe.

Arsenal orta sahasını yöneten adam Ramsey sağına Wilshere’i alarak yay hizasında tartışmasız egemenliğini ilan etti. Fenerbahçe’nin hücumcu orta saha karakterlerinin bu ikiliye baskısı da yumuşak kalınca oyun bu merkezden yönetildi. Solda Podolski yerine Cazorla 10 numara pozisyonunda Rosicky ve sağdaki Walcott üçlüsü arasındaki pas trafiği zaman zaman baş döndürücü boyutlara ulaştı. Emre Topal’a çok yakın oynamasına rağmen top almaktan kaçıyor. Daha doğrusu topTopal’ın ayağındayken herkes saklanıyor kimse topu almak için kendini göstermiyor. Hele Meireles orta sahadaki en etkisiz elemandı. Bezgin Portekiz’linin solunda yalancı defans yapan Sow ile sağında temposuz Kuyt varken dinamik Arsenal orta sahası Kadıköy’ü yangın yerine çevirdi.

Bu takım kimin takımı?

Aykut Kocaman’ın takımı 4 ay önce Lazio ve Benfica serilerinden alnının akıyla çıkarken kusursuz bir kadroya sahip değildi. Hızlı bir lider stoper ile iyi bir sol beke ihtiyacı vardı. Stopere Alves geldi, üst düzey bir isim olduğu su götürmez. Sol beke Kadlec geldi, vasatın biraz üstü. Eksiklere rağmen o takımın kusursuz işleyen bir hücum hattı vardı: Solda Sow önde Webo sağda Kuyt. Dün gece Ersun hoca Kocaman’ın en kusursuz hattını bozmadı. Solda Sow önde Webo sağda Kuyt’la çıktı Arsenal karşısına. Fakat oyuncuların Aykut hoca dönemindeki performanslarıyla uzaktan yakından alakaları yoktu. Sow yalancı pres yapıyor, Kuyt bilindik savunma becerilerinden çok uzak, Webo Emenike tehdidiyle sürünüyor. Ersun hocanın bir an evvel bu takımın geleceği için karar vermesi lazım. Ya Kocaman’ın saygı uyandıran sistemine bir kaç rötuş yapacak ya da baştan aşağıya yeni bir senaryo yazacak. Çünkü Galatasaray, Konya ve Arsenal karşısındaki takım ne Kocaman’ın ne de Yanal’ın takımı.

Emenike bu tur için alındı

Fenerbahçe’nin sahaya çıkacak 11’i açıklandığında beni en çok şaşırtan Emenike’nin kulübede oturmasıydı. Emenike
bu turu geçmek için alındı. Rus Ligi’nde 4 haftada 3gol atarak Fenerbahçe’ye geldi. Fizik olarak Fenerbahçe kadrosunda Alves haricindeki tüm oyunculardan daha formda olduğuna şüphe yok. Artı Konya deplasmanında Webo’nun yerine ilk on birde başlamışken Emenike’yi Arsenal maçında yedek oturtamazsın, oturtursan da bunun altından kalkamazsın. Arsenal’i orta sahada yenmek kolay değil. O yüzden forvet hattınla fark yaratabilirsin. Mertesacker gibi statik, Koscielny gibi limitli iki stopere karşı gezen bir Emenike’yi hayal ettik hep. Stoperleri sürüklediğinde Sow ve Kuyt alan açacaktı ama olmadı. Fenerbahçe orta sahada ezildiği halde forvet hattıyla fark yaratamadı.