Türkiye, cimnastik dallarından biri olan trampolinde büyük bir kademe katetti. Hazırlanırken en tehlikeli branşlar arasında olan trampolinde bir dönem; can güvenliği olmayan kötü çalışma alanları, takım kurulmasına rağmen salon yokluğu ve prim yapan bir spor dalı olmaması nedeniyle trampolinciler adeta kendi kaderine terk edilmişti!.. Maalesef bunu da kötü tecrübe yaşayarak öğrendik; 2001’de trampolinden düşerek felç olan sporcumuz Mustafa Uyar hayatını kaybetti. Buna rağmen hala ders alınmamış ve 2009’da küçük trampolincilerin bir basketbol sahasının 4 metre yüksekteki tribününde antrenman yapmalarını, ‘Pota üstü Cimnastik’ başlığıyla gazetemizde yayınlayarak, acı gerçeği bir kez daha gündeme getirmiştik.

Türkiye’nin ilk altın madalyası...

İşte o zamanda bu güne ne değişti!... Oyun kuralına göre oynanınca, başarı da geldi. Geçmişte de olması gereken imkanlar biraz olsun düzeltildi ve özellikle son 5 yılda toparlanma sürecine giren ve kısa sürede Milli Takım’ı dahi oluşturulan trampolinde, Türkiye ilk altın madalyasına uzandı. Bolu ve İzmir’deki Türkiye Olimpiyat Hazırlık Merkezi’nde yetişen Koray Altınel ve Doğukan Büyükarslan ikilisi, 17-21 yaş grubu kategorisinde dünya şampiyonu oldu. Keşke kötü tecrübeler yaşamadan önce de olması gereken imkanlar sağlasaydı.

Biz Bulgaristan Göçmenleri için ayrı bir yeri vardır; Naim Süleymanoğlu’nun... Zorunlu göç öncesi, ülkede yapılan asimilasyonları tüm dünyaya duyuran en önemli isimlerden biriydi.

Ardından bizler gibi, vatanına döndüğü topraklar için, her podyuma çıktığında kaldırdığı o halterin ağırlığının üzerinde Türk bayrağını ve Türk halkını da koyar (!) gururla zirveye taşırdı.

Bizim gibi baskıyı gördü, film senaryosunu aratmayacak bir göçe tabi oldu ve aynı duyguları paylaşan bu efsane ‘Cep Herkülü’; bir nevi, Bulgaristan göçmenleri ve
‘gerçek vatan’ arasında hiç yıkılmayacak bir köprü oluşturdu. Spordaki efsaneleşmesi bir tarafa, onun başkaldırışı bir tarihi değiştirdi. Her şey için teşekkürler NAİM SÜLEYMANOĞLU...

2019 Dünya Kupası Elemeleri ile EuroLeague maçlarının çakışması nedeniyle milli takımlarda yaşanacak sıkıntıyı ‘Krize Davet’ başlığıyla duyurmuştuk.

Özellikle de EuroLeague takımlarını ilgilendiren krizin Türkiye ayağında ilk açıklama, aday kadroya çağrılan 5 Fenerbahçeli (Sinan, Dixon, Melih, Barış ve Egehan) oyuncudan geldi. Elemelere 2 hafta kaldı ve diğer ülkelerin EuroLeague oyuncularından da benzer açıklamalar gelmeye devam edecektir.

Sorunun merkezi ‘güç hırsı’ olan krizde; oyuncuları ‘kulüp ve milli takım’ arasında seçim yapmaya zorlamak ne kadar adaletli tartışılır. Zaten böyle giderse, 24’ten 17 kişiye düşecek milli takım aday kadrosu rotasyonunun yeniden gözden geçirilmesi gerekecek.

24-27 Kasım tarihleri arasında Avrupa, Amerika, Asya ve Afrika kıtalarında gerçekleşecek 2019 Dünya Kupası Eleme maçlarına 1 ay kala, ülkelerin aday kadrolarını belli olurken coach Ufuk Sarıca önderliğindeki Türkiye’nin de 24 kişilik kadrosu dün açıklandı. NBA takımlarında mücadele eden basketbolcuların çağrılmadığı kadrolarda göze çarpan en büyük sıkıntı ise; yine Euroleague ile FIBA arasında çözülemeyen takvim çakışması olacak. Çünkü; Euroleague, EuroCup, FIBA Şampiyonlar Ligi ve FIBA EuroCup olmak üzere, 4 Avrupa Kupası organizasyondan sadece Euroleague’nin takvimi 24 Kasım’daki Letonya ile 26 Kasım’da deplasmanda oynanacak Ukrayna maçıyla çakışıyor. Bu durum da en çok, Fenerbahçe ile Anadolu Efes’i yakından ilgilendiriyor.

Datome’den ret cevabı

Sarı-Lacivertliler’de 5 Türk oyuncu; Sinan, Dixon, Melih, Barış ve Egehan Milli Takım’a davet edilirken İtalya da, Melli ile Datome’yi çağırdı. Henüz Sırbistan, Hırvatistan, Yunanistan, Çekya, Kosova, Ürdün gibi ülkeler kadrolarını açıklamasa da Fenerbahçeli Kalinic, Guduric, Vesely ve Sloukas gibi sporcuların davet edilmesi an meselesi. Aynı şekilde Anadolu Efes’te de Doğuş, Birkan, Muric (Slovenya) aday kadroda yer alırken, Stimac, Simon, Doellman, Motum da çağrılması muhtemel isimler arasında bulunuyor. Bu davetler sonrası şimdiden Datome ve Melli’den ret cevabı geldi. Ancak bu oyuncuların milli takım davetini reddetmesiyle ilgili federasyonları tarafından ceza alıp almayacağı da merak konusu olacak.

Avrupa kulüpleri de sıkıntılı

Kaldı ki, Euroleague’de yer alan Avrupa’nın dev kulüpleri; Real Madrid, CSKA Moskova, Barcelona, Olympiakos, Panathinaikos (vs.) aynı sıkıntıyı yaşayacak. Deniz aşırı kıtalarda yapılacak elemeler için 3 Avrupa Kupası organizasyonu, maçların öncesinde ve sonrasında 1 haftalık ara verirken Euroleague’de bu durum uygulanmadı. Önümüzdeki günlerde milli davetin krize dönüşüp dönüşmeyeceğini ise hep birlikte göreceğiz.

MiLLi TAKIM ADAY KADROSU

ANADOLU EFES: Doğuş,Birkan
FENERBAHÇE DOĞUŞ: Sinan,Ali Muhammed (Dixon),Melih, Barış, Egehan
BANVİT: Tolga
BEŞİKTAŞ S.JAPAN: Erkan, Sertaç, Kenan, Samet
DARÜŞŞAFAKA: Furkan A. Okben, Doğuş
G.SARAY ODEABANK: Mehmet, Göksenin, Ege
HACETTEPE ÜNİ.: Semih
PINAR KARŞIYAKA: Berk, Metin, Egemen
SAKARYA BŞB.: Metecan
TOFAŞ: Yiğit

FENERBAHÇE DOĞUŞ

OYUNCU ÜLKE
*N.Melli İtalya
*L.Datome İtalya
*Barış Türkiye
*Melih Türkiye
*Sinan Türkiye
*Egehan Türkiye
*Dixon Türkiye
-J.Vesely Çekya
-K.Sloukas Yunanistan
-N.Kalinic Sırbistan
-M.Guduric Sırbistan
-Ahmet Ürdün
Wanamaker ABD
J.Thompson ABD
J.Nunnally ABD

ANADOLU EFES

OYUNCU ÜLKE
*E.Muric Slovenya
*Doğuş Türkiye
*Birkan Türkiye
-V.Stimac Sırbistan
-K.Simon Hırvatistan
-J.Doellman Kosova
-B.Motum Avustralya
Yiğitcan Türkiye
Onuralp Türkiye
Berk Türkiye
Muhaymin Türkiye
R.Ledo ABD
E.McCollum ABD
B.Dunston ABD
D.Brown ABD
J.Adams ABD

(*) Milli takıma çağrıldı
(-) Çağrılması muhtemel. (Bu ülkeler henüz aday kodrasunu açıklamadı)

Türkiye’nin ikinci turda elendiği 2017 Avrupa Basketbol Şampiyonası tarihi bir başarıyla tamamlandı. İspanya ve Sırbistan gibi favoriler arasından sıyrılan Slovenya sadece bu turnuvada değil, olimpiyat ve dünya şampiyonluğu dahil tarihinin ilk kürsü sevincini hem de altın madalyayla süsleyerek yaşadı. Peki, Türkiye son 4 takım arasındaki yerini alamaz mıydı?.. Hele bu 4 takım arasında, grupta adeta elimizden kaçırdığımız Rusya ile Sırbistan’ın, ikinci turda da yenmeye çok yaklaştığımız İspanya’nın olması dikkat çeken unsur oldu.

Tek gerçek; yüreğimizle oynadık

Şampiyona öncesi, zaten Ay-Yıldızlılar için sıkıntılı geçti. Milli takım, en büyük sorunu yine NBA’e giden oyuncularımızdan verim almamakta yaşadı. Buna bir de yine gelmek istemeyen isimler eklenip, sakatlıklar yaşanınca kadro eksik kaldı. Her şey bir tarafa, coach Ufuk Sarıca ve mevcut kadrodaki her sporcumuzun elinden gelen yapması, yürekleriyle oynamaları tartışılmayacak tek gerçekti. Yine de İspanya gibi rakiplere karşı, mücadele etmenin de bizi bir yere kadar götürdüğünü gördük.

Dragic’ten 9 yılda 5 şampiyona

Türkiye neden bir Slovenya olamamasındaki en önemli faktör; tabii ki, Doncic ve Dragic farkıydı. Altı çizilmesi gereken nokta ise 2008’den bu yana NBA’de forma giyen Goran Dragic’in istisnasız ‘milli takımı yalnız bırakmamasıydı. 31 yaşındaki tecrübeli oyun kurucu, NBA’ye gitmesiyle birlikte; 2015 Avrupa Şampiyonası hariç, 2009, 2011, 2013’teki şampiyonalarda forma giydi ayrıca 2010 ve 2014 Dünya Kupası kadrolarında da yer aldı. Dragic’in ayrıca mental yönden de istekli ve hazır olarak Milli Takım’a gelmesi, farkını da ortaya koymasını sağladı. Türkiye’de ise sistem böyle işlemedi. NBA’e giden isimler çoğaldı ancak Milli Takımımız, bu oyunculardan hiçbir zaman tam randımanlı geri dönüş alamadı.

2017 Avrupa Şampiyonası’nda Türkiye, İspanya karşısında mucizeyi gerçekleştiremedi. Aslında, kalite anlamında mevcut kadroda eksiklerimiz çoktu ama Ay-Yıldızlılar, turnuva boyunca, en iyi yaptığı şeyi; ‘Yüreğiyle mücadele etme’ özelliğini Boğalar’a karşı da kullandı ama yetmedi. Uzun rotasyonunda alternatifi bol ve fizik farkına rağmen Türkiye savunmada iyi işler yaptı hatta Hırvatistan gibi, İspanya’yı 70 sayıda tutmayı başardı, hücumda ise etkili olamadı. Ay-Yıldızlılar’ın mücadelesi de bir yere kadar yeterli oldu. Türkiye, kalitesi, tecrübesi ve başarılı yıldızlarıyla İspanya gerçeğini değiştiremedi ve güçlü rakibini yenilip, şampiyonaya veda etti.

Bazen mücadelede yetmiyor

Milliler maça, pota altındaki ikili sıkıştırmalar için; Sertaç-Semih ikilisiyle başladı. Sertaç’ın ekstra sayıları skoru 9-6 yapsa da faul problemi yaşadık. Sertaç 3 ve yerine giren Barış 2 faulle kenara gelirken 8 kez faul çizgisine giden İspanya 1. çeyreği 19-10 üstün geçti. Karşılaşmanın temposu tam istediğimiz gibiydi, bir de İspanya’nın üçlüklerde kötü bir yüzde yakalaması lehimize işledi. Eşleşmelerde fizik farklarına rağmen savunmada iyi mücadele ettik. Hücumda bir türlü isabeti yakalayamadık ya da hücumları basit top kayıplarıyla harcadık. İspanya’da bunun cezasını skor farkının artırmakla kesti, devreyi de galip kapattı 33-25. 3. çeyrekte hızlı hücumlarda başarı sağladık, farkı 28’de 3’e indirsek (46-43) son bölüme 49-43 mağlup girdik. Gasolları iyi tuttuk ancak 4. çeyrekte uyanan Rubio ve Rodrigues’in kritik üçlükleri maçın sonucunu belirledi. Ufuk Sarıca’lı milli takım gelecek için umut verdi.

Avrupa Şampiyonası’nda A Milli Basketbol Takımımız, Belçika’yı yenerek gruptan çıkmayı garantilemişti ama 16’lı turda kupanın en büyük favorisi İspanya’yla eşleşmemek adına son maçında Letonya’yı mağlup etmek zorundaydı. Genç yeteneklere sahip Baltık ekibi, güçlü bir rakipti... Ancak 12 Dev Adamımız da her şey bir yana, potansiyeli olan bir takım olduğunu Rusya ve Sırbistan maçlarında göstermişti. Basit hataları azaltıp, maçın sonunu da iyi oynadığında, Letonya’yı 2.18’lik Porzings’e rağmen devirebilirdi. Ancak ortada; ne diğer maçlardaki ‘takım olarak’ ortaya koyduğumuz kazanma potansiyeli ne hücum organizasyonu ne de istikrarlı savunma olmayınca mağlubiyet kaçınılmaz oldu: 89-79. Belki de şampiyona boyunca en kötü basketbolunu oynayan Ay-Yıldızlı oyuncular mücadele etti, bireysel anlamda skor üretti ama bu yeterli olmadı.

Hücum organizasyonu yoktu

Maçta baştan sona kadar hücumda bir türlü organize olamadık. Böyle olunca, her çeyrekte bir isim yıldızlaştı. İlk çeyrekte Melih dış şutlarıyla ortaya çıktı: 24-22. 2. çeyrek de kâbus gibiydi. Ne hücum ne de savunmada dengeyi kuramadık. Top kayıpları 8’e çıkarken, sadece 4 asist yapabildiğimiz devreyi 47-39 geride kapattık. İkinci yarıda Porzingis’e karşılık Cedi sahne aldı.
9-1’lik seriyle Türkiye farkı 6’ya indirdi: 69-63. 4. çeyreğin başında Ay-Yıldızlılar kendini bulur gibi oldu, farkı 2’ye çekti: 69-67. Ancak bunu koruyamadık, hemen hataları değerlendiren Letonya sahada 89-79 galip çıktı. Türkiye pazar günü oynayacağı 16’lı turda İspanya’yla eşleşti.

Avrupa Şampiyonası’nda Rusya ve Sırbistan’ı elinden kaçıran, grubun zayıf halkası Büyük Britanya karşısında da aldığı tek galibiyetle yolun devam eden Türkiye için tur şansı Belçika maçına kalmıştı; hele de dünün açılış karşılaşmasında Letonya, Rusya’yı yenince, tek şansımız oldu. Ya yenip, son 16 takım arasına girecektik ya da kaybedip turnuvaya veda edecektik. Tabii ki, 12 Dev Adamımız yüzümüzü kara çıkarmadı. Zaten şampiyona boyunca eksiklere, sakatlıklara rağmen mevcut kadrodaki oyuncular elinden gelen mücadeleyi bir kez daha sahaya yansıttı ve Belçika’yı 78-65 mağlup edip, kupanın sahibi bulacağı Sinan Erdem Spor Salonu’nun yolunu tuttu. Millilerimiz maça müthiş başladı. Belçika’ya top kayıpları yaptıran Ay-Yıldızlılar bunu da iyi değerlendirdi, Cedi, Semih, Melih ve Barış’ın skorer oyunuyla ilk çeyreği 23-14 üstün geçti. Belçika De Zeeuw ve Salumu’nla 12’de farkı 1’e indirdi: 23-22. Ancak bu kısa sürdü. Furkan Korkmaz, Semih ve Sinan etkili olduğu dakikalarda, Türkiye devreyi de 40-33 galip kapattı.

Son noktayı Melih koydu!

3. çeyrekte ise Türkiye kabusu yaşadı. Özellikle de Tabu, Lecomte, Gillet ve Van Rossom’la dış şutlarda başarı sağlayan Belçika farkı eritip öne geçti: 51-50. Sertaç’ın sayılarıyla millilerimiz, son bölüme 55-53 üstün girdi. 4. çeyrekte ise kırılma anı, bitime 4 dakika kala yaşandı. Skorda 60-60 dengedeydi, Furkan Korkmaz’ın faul atışlarından bulduğu 4 sayı sonrası Melih’in üçlükleri, Kenan da katkısıyla 13-0’lık seri yakaladı ve 78-65’lik skorla zafere gidildi. Şimdi gözler yarın oynanacak Letonya maçına çevrildi. Ay-Yıldızlılar rakibini yenmeyi başarırsa, 16’lı tura 3. sırada katılacak.