Anadolu Efes ile Galatasaray NEF arasındaki yarı final serisi harika maçlara sahne oluyor. Galatasaray, son iki yılın Euroleague şampiyonu Efes'i ilk maçta 35 farkla mağlup ederken, dün Lacivert-Beyazlılar, 91-77 kazanıp durumu 1-1'e getirdi. İlk maçtan önce de belirtmiştim. Efes'in 5 yabancı tercihini 3 uzundan yana kullanmaktan başka şansı yok. Simon, Beaubois, Anderson ve Bryant'tan 3'ü dışarıda kalacak. Moerman, Singleton, Dunston ve Pleiss'ten 3'ü içeride olacak... Aksi takdirde ne uzun rotasyonu yapabiliyor Efes, ne uzun ne kısa savunması, ne de ribauntlarda etkinlik sağlayabiliyor...

Taraftarı önünde

Ergin Ataman, ilk maçın aksine Beaubois'in yerine Dunston'u sahaya sürünce bir kere savunma dengesi oturdu ribauntlarda hakimiyet sağlandı. Maç dengeye gelince, Miciç, Bryant ve Larkin hücumda söz sahibi olabildi. İlk çeyrek 21-21 berabere geçildikten sonra Efes sistematik olarak farkı açmaya başladı. 35 fark yenilen ilk maçı aksine oyunun içinde kalmayı başaran, uzunları Dunston ve Pleiss'tan da 27 sayı bulan Lacivert-Beyazlılar, hem ribauntlarda, hem de asistlerde Galatasaray'a üstünlük sağlayıp, seride 'ben de varım' dedi. Şimdi seri yine aynı salonda ama Galatasaray tarafları önünde devam edecek.

İlk hamlesi...

Galatasaray, Pistoilis yönetiminde 11 maç sonra ilk kez kaybetti. Hayat bu seviyelerde güllük gülistanlık olmuyor. Yine de iyi mücedele ettiler. Kravish'in yerine Ndour tercihini kullandılar. Pistoilis de serinin devamını, neler yapabileceklerini düşünüyor. Sonuçta deplasman takımı olarak istediklerini elde ettiler. Ama bu seyirci avantajıyla 2 maçı rahat kazanacaklar anlamı taşımıyor. Ergin Ataman, 3 uzun tercihi ile ilk hamlesini yaptı. Bakalım Pistoilis, bu rotasyona karşı ne gibi bir reaksiyon gösterecek?...

Galatasaray NEF, coach Pistoilis geldikten sonra 10. maçını da kazanmayı başardı. Hem de son iki yılın Euroleague şampiyonuna karşı. Sezonu müthiş bitirmişlerdi, daha da gelişerek devam ediyorlar. Galatasaray iyi bir kadroya sahipti, Pistoilis ve Canaan'ın gelmesiyle birbirlerini tamamlayan bir takım haline geldiler.

3. periyottaki 36-17'lik seri, Dee Bost'un bu serideki resitali, 6 üçlük atan Bost'a, Canaan'ın 5 üçlükle eşlik etmesi, en önemlisi Okben ve Sadık'ın yanına Göksenin, Canberk, Eray'ın da monte edilip rotasyonun çok genişlemesi bu sıradışı zaferi Cim Bom'a getirirken, bu rotasyon Galatasaray'ı şampiyonluğun de en önemli adaylarından biri yapıyor.

Tabi ki seri uzun. Efes mutlaka reaksiyon gösterecektir.

Galatasaray sevris kırdı

Ama şu bir gerçek ki, Sertaç'ın gitmesiyle yerli rotasyonda kimyası bozulan Efes, her ne kadar Euroleague şampiyonu olsa da ligde geçmiş yıllardaki kadar favori değil...

Normal sezonda aldıkları 7 yenilgi de bunun göstergesi.

Ergin Ataman, Galatasaray'ın süper kısalarına karşı Micic-Beaubous ve Bryant tercihini kullandı. Bence rakip kim olursa olsun Larkin jokeri de düşünüldüğünde 3 kısa yerine 3 uzun tercih edilmeli. Egemen ve Yiğitcan, bu seviyeler için tecrübesiz kalıyor. Burada Buğrahan ve Erten Gazi'ye güvenmek, Egemen-Yiğitcan tercihine göre daha mantıklı gibi geliyor.

Sonuçta harika bir Play-Off dönemi geçiyor. Çeyrek finalden itibaren hiçbir seride net favori olmadığını belirmiştim. Nitekim Darüşşafaka da Galatasaray da servis kırmayı başardı.

Önümüzde de bizleri bekleyen mükemmel maçlar var.

Anadolu Efes üst üste 2. kez Euroleague şampiyonu... Bunu yapabilen 3. Avrupalı, ilk Türk... Avazımız çıktığı kadar bağrıyoruz 'Şampiyon' diye. Şampiyon olmak zordur belki ama unvanı korumak daha da zordur. Nitekim çok zor bir yoldan geldi Lacivert- Beyazlılar. Herkes onu yenmek istiyordu. Sakatlıklar, istikrarsız basketbol vs. İlk kez Play-Off'ta saha avantajı olmadan yola çıkıyordu. Ama Messina'nın Milano'sunu eledi Efes. Ardından sezonun en formda takımı Olympiakos'u, son olarak da finallerin gediklisi Real Madrid'i. Simon yoktu. Beaubois hazır değildi. Efes'in sezon başından bu yana görünen en büyük problemi Sertaç'ın yerini dolduramamasıydı. Petrusev hiç katkı yapamıyordu. Nitekim ilk yarı bu eksikliği fazlasıyla hissettik.

Kazanmanın yolunu buluyorlar

Tavares, Real'in ilk 15 sayısının 12'sini atıyordu. Bütün ribauntları alıyordu. Real savunması, Efes kısalarını da etkisiz hale getirmeyi başarmıştı. Ama Ataman ve takımı her zaman kazanmanın bir yolunu buluyor. Atamıyorlarsa attırmamayı başardılar bu kez. Real, 3. çeyrekte 8, 4. çeyrekte ise 15 sayı atabildi. Hücumda ise bir kahraman çıktı.: Tibor Pleiss. Hem Real uzunlarıyla savaştı hem de öyle kritik anlarda öyle şutlar soktu ki resmen hayat öpücüğüyde Efes için. 8/10 isabet oranı ile 19 sayı attı, eksik oyuncuları fazlasıyla tamamladı.

Singleton işi bitirdi

Bir de Singleton... Hücumda ortalarda yoktu ama son dakikada 2 hücum ribaundu alıp işi bitiren isimlerden biri oldu. Ve tabii ki MVP Micic, yine ikinci yarıda oyunu tamamen kontrolü altına aldı. Attı attırdı, savunma da yaptı. İnanılmazdı. Geçen yıl olduğu gibi yine MVP seçildi. Ergin Ataman, sezon başından beri iddialı konuşuyordu. 'Yine şampiyon olacağız' diyordu. Özellikle Barcelona deplasmanında atılırken, yaptığı yumruk şovla bugünün mesajını veriyordu. Sözünde durdu Ataman. Efes'i yine Avrupa'nın zirvesine taşıdı. Son 3 yılda 3 final ve 2 şampiyonluk. Daha ne olsun. Bu takımla ne kadar gurur duysak az. Ülkenin mutluluk kaynağı oldular bir kez daha. Emeği geçen herkese tebrikler.

Türk basketbolu bir final heyecanı daha yaşıyor. Bahçeşehir ve Frutti Extra Bursaspor'dan sonra Anadolu Efes, sezonun finalini yapmaya hazırlanıyor. Normal sezonu 4. bitiren Real Madrid ile 6. sırada bitiren Anadolu Efes, Euroleague finalinde kozlarını paylaşacak. Yol uzun ve engebeliydi. Aslında iki takım da inişler-çıkışlar yaşadı ama sezon sonunda ayakta kalmayı başaran taraflar şampiyonluk kupasının kulbundan tuttu.

Birbirini iyi tanıyan iki coach iki takım!

Belgrad'da iki yarı final serisi de harika geçti. Anadolu Efes, Micic'in son saniye üçlüğü ile zafere ulaşırken, Real Madrid, ezeli rakibi Barcelona'yı geriden gelip mağlup etti ve bu yıl Katalanlar'ı ilk kez yenme başarısı gösterdi. Finalde birbirini çok iyi tanıyan iki coach ve iki takım var. Real Madrid'in finale çıkması her ne kadar sürpriz olarak görünse de çok yönlü oyuncuları olan, hücumda alternatif silahları olan, rakibi her an şaşırtabilen bir potansiyele sahip Real. Keza coach Laso da.

Sonunda kazanan hep Ataman'ın takımı oldu

Dünkü basın toplantısında Ergin Ataman da son bir yıldır Laso'nun kendilerine karşı sürekli 'şapkadan tavşan' çıkarmaya çalıştığından bahsetti. Efes yine kendi oyununu oynayacak, Laso da Efes'in kısalarını durdurmanın yollarını arayacak. Aslında geçen yılki Play-Off serisinden bu yana izlediğimiz film aynı. Real'in, eksiklerine rağmen Laso sayesinde Efes'e kafa tutması, ardından diğer bütün coachların Laso'nun izinden gitmesini seyrettik sürekli. Jasikevicius, bu yılki Play-Off serisinde Ettore Messina... Hepsinin ana planı, kendi oyunlarını oynamaktan ziyade, Efes'i ritimden çıkarmanın yolunu aramaktı. Nispeten bu yolu buldular da. Ama sonunda kazanan hep Ergin Ataman'ın takımı oldu.

Biz uzunlara onlar bizim kısalara önlem alacak

Efes, Micic-Larkin üzerinden oynayan bir takım. Real ise Tavares, Poirier, Yabusele gibi uzunlarını daha ağırlıklı kullanıyor. Olympiakos da, dün Fall ve Martin'in sayılarıyla Efes'e pota altında üstünlük sağlamıştı. Efes, rakibin uzunlarına, onlar da bizim kısalara önlem alacaklar.

Hedef bunu başaran 3. takım unvanını almak

Satranç mücadelesine benzer bir maç izleyeceğiz. Sonunda işi biraz da bireysel yetenekler çözecek. 4 yıldır Efes Avrupa basketbolunun zirvesinde. Buraya gelmelerinin tesadüf olmadığını defalarca kanıtladılar. Ergin Ataman ve öğrencilerinin önünde şimdi yeni bir hedef var. Üst üste 2 kez şampiyon olmayı başaran 3. takım olmak. Bunu daha önce sadece Maccabi ve Olympiakos yapmıştı. Sıra şimdi Anadolu Efes'te... Haydi Efes. Şampiyonluğa sadece bir maç kaldı... Daha önce yaptın, yine yaparsın...

Kalpten gidiyorduk az kalsın ama Efes'te MVP çok... O ana kadar maçı Larkin ve Bryant getirdi belki ama noktayı kaybedilmesi halinde en çok eleştiriyi alacak oyuncu olan Miçiç koydu... Efes üst üste 3. kez finalde... 4 yıldır Avrupa basketbolunu domine ediyorlar. Bir yıl pandemi olmasa belki şu an 3. şampiyonluk peşinde koşacaklardı. Sezon çok inişli - çıkışlı geçti belki ama Ataman ve öğrencileri, yine ait oldukları yere geldiler. Bu çok özel bir takım. Belgrad'da 10 bin Olympiakos taraftarı vardı. Hücumun en önemli dişlilerinden Simon yoktu, Beaubois de yok gibiydi.. Dakikalar 34'ü gösterdiğinde Efes'e 20, Olympiakos'a sadece 10 faul çalınmıştı. Dunston 5'leyip kenara gelmişti.

Türkiye'yi sevince boğdu

Ama bu özel takım yine ortaya müthiş bir karakter koydu. Son 2 dakika içinde Larkin ve Miçiç hiç alışık olmadığımız şekilde 3 serbest atış kaçırmasa, maç son topa bile kalmazdı belki. Ama o ana kadar çok düşük yüzde ile oynayıp tercih hataları yapan Miçiç, 'Ben MVP'yim. O topu yine ben kullanırım' dedi. Mental olarak da çok güçlü olmak gerekli. Miçiç dahil takımdaki tüm oyuncularda Ataman'ın aşıladığı bu özgüven var. Sırp yıldız son saniyede o zor üçlüğü attı, tüm Türkiye'yi sevince boğdu. 10 bin Yunan taraftar ise şoktaydı... Maçın başında iki uzunu Fall ve Martin'le tam 17 sayı bulan Olympiakos skoru hep önde götürdü.

1 galibiyet kaldı

Efes ilk yarıda beklenen savunma konsantrasyonundan çok uzaktaydı. Kolay basketler yediler. Ama ikinci yarıdan itibaren Efes savunması normale döndü. Burada bir kahraman ortaya çıktı. Elijah Bryant, ilk 4 üçlüğün tamamında isabet bulup, Simon ve Beaubous'dan gelmesi gereken skor katkısını yapmayı başardı. Hal böyle olunca Miçiç ve Larkin üzerindeki savunma konsantrasyonu da azalmış oldu.

Son şampiyon Anadolu Efes bir kez daha Euroleague'de finale yükselmek için sahaya çıkıyor. Üst üste 3. kez Final-Four'a kalan, Vitoria'da final oynayıp, Köln'de kupayı kaldıran Lacivert-Beyazlılar, Belgrad'da bu kez unvanını korumaya çalışacak.

Rakip Ege'nin diğer tarafından Olympiakos. Bu iki kulüp arasındaki rekabet de bir Euroleague klasiği haline gelmiş durumda. Son yıllarda Efes bir adım önde dursa da müthiş bir geleneği olan, üst üste 2 kez şampiyonluğu elde eden iki takımdan biri olan Olympiakos da finalist olabilmek için elinden geleni yapacak.

Buraya gelene kadar Efes, zorlu yollardan geçti, çok inişli-çıkışlı bir sezon geçirdi. Sakatlıklara ve saha dezavantajına rağmen Milano'yu eleyip yine de ait olduğu yere, yani Final-Four'a bir kez daha yükselmeyi başardı.

Ataman kadar özgüvenli değil

Olympiakos içinse sezon harika geçti. Ekim ayında Final-Four adayı olarak gösterilmiyorlardı belki ama oynadıkları basketbolla bunu hak ettiler. Yarı finalde de Monaco'yu zor da olsa 3-2 ile geçip yıllar sonra son dörde kaldılar.

İki takımı karşılaştıracak olursak... Anadolu Efes, Larkin-Micic-Beaubois (Simon sakat) gibi kısalarının üzerinden organize olurken, Olympiakos da Sloukas-Walkup ve Dorsey ile aynı işi yapmaya çalışıyor. Şutu olan ve yüzü dönük oynayan 4 numara Vezenkov yılın 5'ine seçildi. Burada Micic ve Singleton ikilisi en az Vezenkov kadar değerli.

Upuzun Mustafa Fall, pota altında dengeleri değiştirebilecek bir fizik yapısına sahip. Ama avantajı olduğu kadar dezavantajları da var. Fall-Martin ikilisine karşı bizde de benzer uzunlar Pleiss ve Dunston var. Burada çok daha tecrübeliyiz.

Coachlara gelecek olursak, Bartzokas ve Ataman'ın birer Euroleague şampiyonluğu var. Bartzokas, beklenmedik bir şekilde Olympiakos'u normal sezon ikinciliğine taşıdığı için 'Yılın coach'u seçildi. Ama Ataman kadar özgüvenli ve formda olduğu söylenemez.

Çok fazla tahmin edilebilir bir takım

Baktığımız zaman Olympiakos düzen içinde oynuyor, sistemini oturtmuş ama çok fazla 'tahmin edilebilir' bir takım. Ne oynadıkları, kimin hangi dakika girip çıkacağı bile belli. Efes'i şaşırtmak mı isteyecekler 'Ki Barcelona, Real Madrid, Milano' dahil bu yıl bütün takımlar kendi basketbollarını oynamak yerine, temsilcimizi düzenden çıkarmaya çalıştılar.

Yoksa kendi basketbollarını mı oynayacaklar. Anadolu Efes, her iki tarza da alışık.

Sezon boyunca bütün takımlar 'Kral'ı devirmeye çalıştı çünkü. Ataman ve ekibinin her şeye verecek cevabı olduğunu düşünüyorum.

Anadolu Efes ise çıkıp kesinlikle kendi basketbolunu oynamaya çalışacak. 3 yıldır onları Avrupa'nın zirvesinde tutan basketbolu. Ne kadar başarılı olacaklar, bugün Stark Arena'da göreceğiz.

Bir aksilik olmazsa, Efes'in Olympiakos'tan çok üstün bir takım olduğunu ve kazanıp finale çıkacaklarını düşünüyorum.

19 Mayıs'ta ülke olarak çifte bayram yaşamak dileğiyle...

Bu yıl bütün Play-Off serileri çekişmeye gebe. Kim kazanırsa kazansın bana göre sürpriz sayılmayacak olan bir seri de Ülker Arena'da başladı. Son bir ayın en çok konuşulan takımı olan Frutti Extra Bursaspor, normal sezon lideri Fenerbahçe Beko'ya konuk oldu. Uzun süredir ciddi maç yapmayan, ritmden uzaklaşan Fenerbahçe, tam tersi olarak adeta istim üstünde olan ama yorgunluğun etkilediği Bursa'yı son çeyrekteki oyunuyla geçti, seride durumu 1-0'e getirdi. İlk üç çeyrek beklenildiği gibi çok çekişmeli ve keyifli geçti.

Vesely bunu kaç kere yaptı!

Bursa, skorer isimleri ile sayı üretirken Fenerbahçe Beko, uzun süredir sakat olan De Colo önderliğinde üstünlüğü ele aldı. İlk yarı Melih, Vesely ve Booker da etkili olunca devre 50-47 sona erdi. Burada Fenerbahçe Beko adına önemli nokta, Vesely ve Pierre'i kaybetmelerine rağmen, kenardan gelen Metecan, Şehmuz gibi isimlerin sorumluluk alarak geri adım atmaları oldu. Vesely'ye gelince. Bunu kaç kere yaptı, kaç kritik maçta takımını yalnız bıraktı saymakla bitmez. Haklı olduğu bir pozisyonda hakeme itiraz etti. Hakem görmezden geldi. Ardından önüne geçip itirazlarını sürdürünce teknik faulu aldı. Ardından itirazları daha da şiddetlendirince kendini resmen bilerek attırdı. Hakeme başka çare bırakmadı çünkü.

Bursa'yı yorgunluk etkilemiş olabilir

Pierre de 3. çeyrekte sakatlanınca Sarı-Lacivertliler, güçlü rakibi karşısında 3 yabancıya kaldı. Buna rağmen morali bozmayan Sarı-Laivertliler, daha da agresif oynayıp, 4. periyotta yakaladığı 28-17'lik seriyle maçı da 100-87 kazandı. Bursa son bölümde oyundan düştü. Yorgunluk onları etkilemiş olabilir. Ama İstanbul'daki son maçta da rakibinden 99 sayı yiyen Eurocup finalistinin, bu savunma performansı ile maç kazanması zor...

Frutti Extra Bursaspor, elde ettiği müthiş dereceden bağımsız olarak gösterdiği mücadele, oynadığı basketbol, ortaya koyduğu karakter, yönetim, sponsor ve oyuncu tarafının birleştirici söylemleri ile taraflı tarafsız herkesin sempatisini kazanan, ülkeyi heyecanlandıran bir takım oldu. Özellikle de başta Bursa kenti olmak üzere ülkenin gurur kaynağı oldu. Sezona belki böyle bir hedefle başlamadılar ama geldikleri nokta kimsenin hayal bile edemeyeceği bir yer oldu. Çıtayı çok erken yükselttiler, koydukları hedefe çok erken vardılar. Şimdi planlarını yeniden gözden geçirecekler belki ama onlar da bozulan bu planlardan hiç şikayetçi değiller...

Asıl hedefleri sürdürülebilir bir yapı!

Doğru bir kulüp yapısı, harika bir sponsor, harika bir teknik ve oyuncu kadrosu... Ve arkalarında harika bir taraftar desteği. Sponsor Ömer Kızıl ve Başkan Sezer Sezgin, Partizan serisi başlamadan önce yaptığımız röportajda asıl hedeflerinin burada sürdürülebilir bir yapı kurmak olduğunu söylemişlerdi ısrarla... Neydi bu sürdürülebilir yapı? Tesis, salon, tribün, sponsor, tv ve diğer gelirlerle kendi kendine yetebilecek, aynı zamanda her sene Play-Off oynayan, Avrupa'da da her sene yukarıları hedefleyen bir kulüp olmaktı...

Kur artışına rağmen krizi iyi yönettiler

Hiç hesapta olmayan kur artışına, bütçenin neredeyse iki katına çıkmasına rağmen krizi yönetebilen Bursa, üstüne üstlük Eurocup'ta final oynadı, Türkiye Ligi'nde de ilk kez Play-Off oynadı. Partizan serisinden önce de söylüyordum. Frutti Extra Bursaspor, çok iyi basketbol oynuyordu ve Partizan dahil diğer rakiplerini yenmesinin benim için sürpriz olmayacağını düşünüyordum. Nitekim kendi basketbollarını oynadılar ve finale kadar yükseldiler. Finalde işleri çok ama çok zordu. Yine de Teodosiç, Belinelli, Jaiteh, Hackett ve Shermadini'li Euroleague takımı olan Virtus Bologna karşısında hiç geri adım atmadılar. Son ana kadar denediler. Çalınan ucuz fauller, 3 periyodu oyun kurucu Needham olmadan oynamalarına rağmen finale şans eseri çıkmadıklarını gösterdi Alimpijeviç'in öğrencileri...

Kriterleri rahatlıkla karşılıyor

Şimdi ne olacak? Eurocup şampiyonu doğrudan Euroleague'e gidiyor. Rus takımları olmazsa bir kontenjan daha açılacak. Bursa, Euroleague kriterlerini rahatlıkla karşılıyor. Bütçe, yeni sponsorlar ve belediye destekleri ile beraber istenilen seviyeye çıkar. Salon harika. Taraftar desen var. Şehir, havalimanına bir saatlik mesafede...

Çok şey kaybetmiş olmayız

Peki ULEB yönetimi wild card hakkını Bursa'ya verir mi?.. Obradoviç'li Partizan'ın da Euroleague için kurulduğunu gözönüne aldığımızda her şey olabilir. Ama Frutti Extra Bursaspor, gelecek yıl Euroleague oynamasa da çok şey kaybetmiş olmaz. Bu kez ayakları daha sağlam yere basarak o hedefe 2-3 yıl içinde ulaşabilirler. Eğer Euroleague’de oynarlarsa da bu sponsor ve yönetim işbirliği ile ligin hakkını kesinlikle verirler...