Altay ligde 14 haftadır galibiyete hasret. Kriz üstüne kriz yaşıyor. Moralsiz Fenerbahçe için aslında, 'Lokum gibi' rakip. Fenerbahçe’de teknik direktör koltuğuna oturanlar hemen takıma dokunuşlar yapmak istiyor. Mesut Özil kolay lokma olmuş, kulübeye çekilmişti. İsmail Kartal, Osayi ve Ferdi’yi sağ kanada monte etmiş, stoper Szalai’yi de sol beke atmıştı. Önüne de Pelkas’ı koymuştu. (Bir devre oyunda kalabildi) İlk 45 dakikada Fenerbahçe’den ne organize bir atak, ne de kaleye ciddi bir şut göremedik. Takım oyun sahasının sağ tarafını Osayi, Ferdi ve İrfan Can’la parsellemiş, ümidini onların ferdi becerilerine teslim etmişti. Beraberlik golü de İrfan Can’ın gayreti ve becerisiyle geliyordu. Devre berabere bitince İsmail Kartal hamle yapmada gecikmedi. Pelkas ile Szalai dışarı alıp Nazım’ı sağ beke Valencia’yı (Eski formunu aratıyor) da forvete yolladı. Dama taşı Ferdi’de sol beke geçti. İkinci bölümde gücü belli Altay kendi alanına çakılıp, ofansif futbola yönelemeyince, Fenerbahçe sıkıntıdan çabuk kurtulup işi bitirdi.

Kartal'a bir uyarı

Galibiyetin mimarları ise İrfan Can ve Osayi Samuel idi. İsmail Kartal’a bir uyarı yapıp yazıyı noktalıyalım. Futbolda her şeyi ile takım olmak önemli. İrfan Can beraberlik golünü atınca kulübeye Mesut Özil’e koştu. Bu bana mesaj gibi geldi. Takım içinde takımlar varsa, hocanın işi daha da zor.

Maçtan önce çiçeği burnunda teknik direktör İsmail Kartal, ”Taraftarlarımız biraz sabırlı olsun” derken şaşırmadık desem yalan olur. Hocam taraftarın sabır taşı çatladı, bunu bilmen lazım. Maç mı? Ofansif oyuncular Osayi sağ ek, Ferdi solbek olmuşlardı. Rossi sağ kanatta, İrfan Can (hiç sahneye çıkamadı) biraz daha değişken oynuyordu. Sosa, Zajc, Mesut Özil orta alanda ”al gülüm, ver gülüm” yapıyor, Serdar Dursun (bol bol faul yaptı) ilerde yalnızları oynuyordu. Antalyaspor oyunu kendi alanında kabul etmiş, hazırlık paslarıyla rakibinin geride bırakacağı boş alanları kovalıyordu. İlk 45 dakika bittiğinde topa yüzde 70 sahip olan Fenerbahçe’nin kaleye ne şutu ne de pozisyonu vardı.

Geciken hamleler

Kötü futbola rağmen İsmail Kartal‘ın geciken hamleleri son 25 dakikada geldi. Nazım sağbeke, Muhammed orta sahaya geçti. Rossi ve Mesut Özil (çıkarken bozuldu) dışarı alındı. Saha içinde de Osayi sağ kanada geçti. Sosa’nın serbest atışından gelen gol Fenerbahçe için bir şanstı ama son dakikalarda Berke boşa çıkınca, Doğukan cezayı kesti ve maça noktayı koydu. Maçtan önce İsmail Kartal, “Sabır” diyordu. Fenerbahçeliler de zaten şimdilik, “Ya sabır” diyorlar.

Fenerbahçe Başkanı, Pereira’yı açıkladığında nasıl herkesi ters köşeye yatırdıysa, İsmail Kartal kararında da yine şaşırttı. Şimdi bir defa daha altını çizeyim. Fenerbahçe ile ilgili çıkan teknik adam haberlerine hiç inanmadım. Neden mi? Herkes şunu bilsin ki Başkan Ali Koç kararları tek başına alıyor ve yönetimden de kimseyle PAY-LAŞ- MI-YOR. En son teknik direktör konusu 1-2 hafta sürer dedi, İsmail Kartal’ı açıkladı. Peki Kartal ne yapar? Muhabirlik dönemimden tanırım. Çalışkan, hırslı ama duygusal bir yapısı vardır. Ama hatırlatayım, geçen dönem görev yaptığı, iyi profesyonellerden oluşan bir kadro şimdi yok. Yerlisi, yabancısıyla gruplara bölünmüş bu kadro ile hocanın işi zor değil, çok zor. Umarım geçiş dönemi için kurban seçilmemiştir.

Takımın teknik direktörü yok, tribünde beklenen seyirci yok, futbolcularda heyecan, istek yok. Sanırsınız ki, lig bitiyor formalite maçları oynanıyor.

Alt yapı hocası ve futbol akıllarının çıkardığı 11'de Mesut Özil bel ağrısı, Ferdi sakatlıktan yeni çıktığı için yok, kulübedeler. Ofansif futbolu seven ayaklar ( İrfan Can, Pelkas, Sosa, Mert Hakan Osayi, Valencia) sahada. Rakip Adana Demirspor zemine çok havalı çıkıyor. Bu hava yüzünden kendi alanından çıkarken çok hata yapıyor. Gel gör ki, Fenerbahçe'de rakibin bu zaaflarını değerlendirecek oyun yok. Varsa yoksa İrfan Can. Top onagelecek o orta yapacak, biri çıkıp vuracak.

Başkan güvenoyu denesin

Tek kişiye bel bağlamış, santrforu olmayan bir takım nasıl maç kazanır? Elbette kazanamaz. Hem de öne geçtiği maçı. 90 dakikayı fazlaca anlatmaya gerek yok. Rakip akıllı oyunu, iş bitirici ayaklarıyla (Gökhan İnler, Belhanda) Fenerbahçe'yi tahminlerden bile çabuk avladı.

Fenerbahçe mi? Başkan bana göre teknik direktör aramayı bırakıp, yeniden güvenoyu almayı denesin. Çünkü artık bu takım için sadece 'Vah Fenerbahçe vah' denir.

Vitor pereira gittikten sonra Fenerbahçe -inanılır gibi değil ama- dördüncü resmi maçına teknik direktörsüz çıkıyor. Aslında Fenerbahçe yönetimi şunu demek istiyor: “3 kulvarda yarışıyor gözüksek de taraftarlarımız bilsinler ki bu sezon bizim için bitmiştir!” inanmak zor değil mi? Ama gidişat, vurdumduymazlık ve sessizlik bizi böyle düşünmeye adeta mecbur ediyor. Adana Demirspor maçı mı? rakip içerde ve dışarda iyi futbol oynayan ve oyun planını hep kazanmak üzerine yapan takım. Gol silahları Balotelli’nin olmayışı tek dezavantajları.

Sadece olumsuzluk var

Fenerbahçe’nin sahaya nasıl bir 11’le çıkacağını kestirmek yine zor. Kaleci Berke ve kaptan Mesut Özil dışında kalan 9 kişiyi alt yapı hocası mı belirleyecek, yoksa diğer futbol akılları mı, bilmiyoruz. Başkan sevmediği için defans 4’lü olur onu biliyoruz. Taraftar maça çok fazla ilgi göstermez, bunu da tahmin ediyoruz. Zaten tribüne gelenler de kötü futbola, sonuca çok fazla sabır göstermezler. Düşünün ligin ikinci yarısı başlıyor, Fenerbahçe adına gündemde hep olumsuzluklar konuşuluyor.

Sabır taşı çatladı

Elbette sarı-lacivertli camia bunları hak etmiyor. Camianın büyük ümitler ile göreve getirdiği Başkan Ali Koç neler düşünüyor bilemeyiz ama bizim bildiğimiz sabır taşının çatladığıdır. Fenerbahçe kazanırsa, zaman kazanır, yeni hoca beklenir. Kazanamazsa, gelecek hoca kim olursa olsun, bu saatten sonra Fenerbahçeliler’in çok fazla umurunda olmaz. Kısacası Kadıköy’de her sonuca gebe bir 90 dakika bizi bekliyor.

Tahmin ediyorum ki, Fatih Erkoç’un bir zamanlar hit olan şarkısı şimdi yeniden Fenerbahçeliler’in dillerinde. Nasıl olmasın?

Lig başlayacak, Fenerbahçe 3 kulvarda yarışıyor, takımın yine teknik direktörü ortada yok. Başkan Ali Koç, 20 yıl sonra Aziz Yıldırım’ı devirdiğinde bütün camia umut doluydu.

Ancak çok kısa zamanda Fenerbahçe Başkanı, sınırsız zannettiği kredisini bitiriverdi. Geldiği günden beri sportif başarıyı yakalayamayan başkan, yapılan eleştirileri dikkate almayarak, hep mazeret üretti.

Yol haritasını anlayan yok

Başkan çok zeki, iş bitirici özelliği olan bir insan. Maddi olarak yaptığı büyük desteği kimse inkar edemez. Kendisini yakından tanıdığım için bunu biliyorum.

Ama inanın Fenerbahçe için çizdiği yol haritasını anlayan yok. Şampiyonluk ve kupalar hedefleyen bu takım, 3 ayda bir teknik adam değiştirir mi? Geçmiş yönetimi dava etmiş ve Fenerbahçe’den tazminat almış bir teknik adamı (Pereira) yeniden göreve getirir mi?

Tedavi imkansız değil

4 yıldır bütün futbol otoritelerinin gündeme getirdiği ve takımın ihtiyacı olan bir santraforu neden transfer etmez? Yönetimini oluştururken, Fenerbahçe’nin iç yapısını bilen tecrübeli birkaç ismi neden hiç düşünmez? Fenerbahçe’nin eski başkanlarıyla (Ali Şen, Aziz Yıldırım) neden kavga eder, barış sağlamaz? Evet, Fenerbahçeliler mutsuz. Belirsizlik onları adeta çıldırtıyor.

Şarkıdaki gibi ‘Oynatmaya az kaldı, doktorum nerde’ diyorlar. Aslında tedavi imkansız değil. Yeter ki, doktor teşhisi vakit geçirmeden koyup, tedaviye hemen başlasın.

3 ayda bir teknik adam değiştirirsen, takım deneme tahtasına döner. Düşünün, Pereira gittiğinden beri Fenerbahçe üçüncü resmi maçına alt yapı hocasıyla çıkıyor. Takımı kim yapıyor bilinmez. Sosyal medya etkili ki, tribün protestosu yiyenler (Mert Hakan, İrfan Can) kulübede, 'Niye oynamıyor?' denilen Burak Kapacak ilk defa sahada.

Muhammed sol kanat savunucusu, biraz havalanmış. Nazım ile Rossi sağ kanadı kullanmaktan aciz. Burak ilk maç ilk heyecan ama topla oynamayı çok seviyor. Pelkas gayretli, Valencia geriye gitmiş. Rakip Afyonspor mütevazi, tecrübesiz bir 2. Lig takımı. iyi niyetle oynuyorlar, çapları belli.

Fenerbahçe ilk devreyi boş geçince, 2. yarı sahaya Rossi, Meyer ve Burak’ın yerlerine Mert Hakan, Zajc ve İrfan Can gönderildi. 'Papuç pahalı, kazaya uğramıyalım' diye. Osayi ve Serdar Dursun hamlelerinden sonra maç tek kaleye döndü, yine gol gelmedi. Oyun uzadı. Uzatmada imdada penaltı yetişti ve tur beklenenden zor geçildi. Bu futbolla ne kupa kovalanır, ne de mutlu olunur...

Yaralı Malatyaspor, kriz dönemindeki Fenerbahçe için en ideal rakipti. Kadroyu yapanlar(!), maçtan önce söylediğimiz gibi sosyal medyaya kafayı takmışlar, geçen hafta kulübede sakladıkları Osayi ve Crespo’yu (İyi oynadılar) ilk 11’de sahaya sürmüşlerdi. Başlama vuruşuyla Fenerbahçe topa sahip olup önde baskı kurunca ilk 10 dakikada Novak’la öne geçti. Rakip kazanılan topları iyi kullanamıyor, çabuk atağa kalkamıyor ve de hücumda çoğalamıyordu. Böyle bir rakip karşısında bile atak oynayan Fenerbahçe’nin rakip kale önünde fazlaca akılda kalan pozisyonu yoktu. Oyunda top Osayi ve Mesut Özil‘e geldiğinde biraz daha hareketleniyor ve renkleniyordu, hepsi o kadar. İkinci bölümde Malatyaspor 3’lü defansa dönüp, ileriye dönük oynamaya başladı. Ama ne gol atacak mecalleri ne de becerileri olmayınca Fenerbahçe oyunda sıkıntıya düşmedi. Son 30 dakikada Fenerbahçe’den hamleler geldi. Kafasına göre takılan İrfan Can’ın yerine Pelkas oyuna alındı. Sonrasında da Crespo-Zajc, Serdar Dursun-Valencia değişiklikleri geldi.

Kolay rakip bulmak zor

Valencia girer girmez asistini yaptı, Pelkas’ın şık golü geldi. Maçtan önce Fenerbahçe favori demiştik, bu defa yanılmadık.

Ama bir daha Malatyaspor gibi kolay rakip bulmak zor. Galibiyete rağmen tribün protestoları yeni gelecek hocadan çok, yönetimin başını ağrıtacak dersek yanılmayız sanırım. 3 puan kriz dondurdu, şimdilik hepsi bu.