Dün gece Ludogorets karşısında alınan mağlubiyet, Fenerbahçe takımına hiç yakışmadı. Tamam bir takım form düşüklüğü yaşayabilir, ama dibe vurmaz. Belki ağır oldu ama nedenlerini yazınca bütün Fenerbahçeliler hak verecektir. Bu maç o kadar önemli bir maçtı ki, oyuncuların bu derece laubali oynamalarını hiçbir Fenerbahçeli sindirememiştir. Gruptan çıkmaya en yakın olan rakibin Nordsjaelland sahasında berabere kalarak puan kaybetmiş. Sen bu maçı kazandığın takdirde gruptan çıkmayı garantilemekle birlikte, çok yüksek ihtimal ile grup birinciliğini de garantileyecektin. Böyle bir durum varken, oyunculara konsantrasyon konuşması bile yapmana gerek yok, kendi ayarında olmayan bir takımı yedek takım bile olsan rahatlıkla yenip işi bitirmeliydin. Ama gel gör ki takım yerlerde sürünüyor, oyuncuların ne oynadığı belli değil, giren çıkanı aratmıyor, futbolda hep söylerler, yenilebilirsin ama kötü koşamaz, kötü mücadele edemezsin. Ben dünkü Fenerbahçeli oyuncularda hiçbir istek ve hırs görmedim, maçı nasılsa kazanırız havasında oynadılar, rakibe saygı duymadılar ve resmen küçümsediler. Birkaç kelam da İsmail Kartal  hak ediyor bence, eksikler olabilir, form düşüklüğü yaşanabilir, ama bu kadar keskin bir dibe vurma olamaz, işte bu anlarda senin devreye girmen gerekiyor hocam. Bütün sezon boyunca sana güvenilmesi için tesis ettiğin o müthiş desteği iki maçla yıkma hocam.

 Şimdi dün geceki bu kötü mağlubiyetten sonra, taraftarlara sorsam, bu hafta sonu Fenerbahçe takımı, Adana Demirspor maçını kazanır mı ? cevap ortada bence.

Bütün otoriteler bu maçta Fenerbahçe’nin kaybetmesine sürpriz diyebilir. Aslında böyle düşünülmesi son derece doğru bir düşüncedir, bütün maçlarını kazanmış, moralli ve sonuç olarak ekstra motivasyonlu olunacak bir Trabzonspor maçı var. Ama tabelaya bakıldığında Trabzonspor’un galibiyeti görülmektedir. Ancak bütün otoritelerin pek dillendirmek istemedikleri bir konu vardı, oda defans kanadında oynayan bütün oyuncuların sakatlık yaşamaları ve bunlara ilaveten ana kadronun belki de en önemli dişlisi olan Fred’in sakatlanmasıydı. Şimdi bu oyunculara neden bağladık diye serzenişte bulunabilirsiniz, hemen cevap verelim, Djiku ve Becao defans çıkışında topları genel itibari ile olumlu ve dikine paslarla oyunu başlatıyorlardı ve orta sahada forveti besleyen ve seri pasları ile takımı ileriye taşıyan, ayrıca destek veren bir Fred vardı ki, ileri uca müthiş akışkanlık kazandırıyordu. Bu maçta bunların hiç birisini göremedik, takım bir türlü oyun kuramadı, o ileride her zamanki baskılı oyununu gerçekleştiremedi. Ayrıca bu maçta defans kanadında oynayan oyunculardan Samet’in ağır olması, bunlara ilaveten Osterwolde’nin kademesini hep kaybetmesi, Trabzonspor için bulunmaz bir nimetti bunu çok iyi değerlendiren rakip, istediği sonuca kolayca erişmiş oldu. Tabi bütün suç hep bu oyuncularda mı ? cevap hayır, genel itibari ile takımın hemen hemen bütün futbolcuları beklentinin altında kaldı diyebiliriz.

Sonuç itibari ile pek dillendirilmeyen ama puan kaybının olabileceği yönünde beklenilen durum gerçekleşmiştir. Fenerbahçe kanadı moralleri bozmadan, bu maçta sadece üç puan kaybedildiğini ve bir an önce unutulması gerektiğini bilmelidirler . Kırılganlık yaşamadan yoluna devam edebilmeleri için, İsmail hocanın bu eksiklere rağmen bir oyun planı hazırlaması gerekmektedir, bakalım bunu güçlü Adanademirspor karşısında gerçekleştirebilecekler mi göreceğiz.

Fenerbahçeli futbolcular bir gün önce Rize’de yaşanan hakem faciasından hiç etkilenmeden Pendikspor karşısında temposu biraz düşük olsa dahi kaliteli oyuncuları sayesinde maçı çok rahat kazandı. Düşününki seninle yarışan bir rakibin var, maçlarını zorlanarak ve lehlerine olan hakem hataları ile kazanarak, senin ensende takibini sürdürüyor. Bütün maçlarını kazanmış olduğu halde, ikinci takım ile arasında sadece iki puan var. İşte bu durumun üstesinden gelebilmek için çelikten sinirlere sahip olmak gerekiyor. Fenerbahçeli oyuncular bu psikolojinin de üstesinden gelerek maçı kazanmayı bildiler. Pendikspor maçına bakarsak Fenerbahçe takımı oyunu tamamen domine etti diyebiliriz. Oyuncuların hırsı gol iştahı üst düzeydeydi, maçta Fenerbahçe adına en olumsuz durum ise Serdar Aziz ve Djiku’dan sonra Fred’in de sakatlanması oldu. İsmail hoca devre arasında Becao’yu riske atmamak adına çıkardı, ardından ilerleyen dakikalarda Samet’in de sakatlanması ile son dakikaları gerçek stoper oyuncuları olmadan tamamlamak zorunda kaldılar. Ancak bu sakatlıklara rağmen yine etkin oyunlarını devam ettirerek maçı rahat kazandılar. Son olarak Edin Dzeko için birkaç kelam edilmesi gerektiğini düşünüyorum. Edin Dzeko ülkeye ilk geldiğinde yaşından dolayı herkesin kafasında soru işaretleri vardı, ama o öyle bir oyun ortaya koyuyor ki , attığı goller ile herkesi kendisine hayran bırakmayı başardı. Gollerindeki kaliteyi gördükten sonra, yıllardır Fenerbahçe’nin aradığı gerçek forvet olduğunu kanıtladı diyebiliriz.

Önümüzdeki hafta Fenerbahçe’yi zorlu bir Trabzonspor maçı bekliyor, sakatlıklar takımı ne derece etkileyecek, onu bu maçta net bir şekilde göreceğiz, İsmail hoca bakalım bunun üstesinden gelebilecek mi göreceğiz.

-İsmail Kartal’ın Fenerbahçe’si rekorlara doymuyor. Sezon başlangıcı ile birlikte çıkmış olduğu Avrupa ve Türkiye ligi dahil toplam 17 resmi maçını da kazandı. Ayrıca ligde Fenerbahçe tarihinin en iyi sezon başlangıcını yaparak 9 maçın 9’unu kazanarak rekor kırmayı başardılar. İsmail hoca öyle bir takım oluşturdu ki, Fenerbahçe deplasmanına gelen her takımı domine ediyorlar. Önde yapılan ölümcül preslerle golleri çok erken bularak maçı hemen rahatlatıyorlar. İşte burada en kritik iş ise skor anlamında öne geçtikleri zaman asla maçtan kopmuyorlar, konsantrasyondan hiçbir şekilde kopmuyorlar. Bütün bunlara ilaveten geçtiğimiz senelerde yaşadıkları kırılganlıkları tamamen bertaraf etmiş durumdalar. Geçen sene kaçan şampiyonlukta bir çok maçında stres yaşayan bir takım vardı, hatta öne geçtikleri bazı maçlarda puan kayıpları yaşadılar, maçlarda sağlam duramadıklarından dolayı ligde tutunamadılar. Tabi bu başarının arkasında kaliteli oyuncularında büyük katkısı var, kaliteli oyuncular yanındakilerine de kalite katarlar, ayrıca takımdaşlık o kadar üst sevideki oyuncular bir birlerini çok seviyorlar, hatırlayın geçtiğimiz maçların birinde Fenerbahçe takımı kontraya yakalanmıştı, Symanski geriden depar atarak bir atağı kesmişti ve sonunda bu hırsından dolayı diğer arkadaşları ona çok büyük sevgi gösterisinde bulunmuştu. Aynısını dün gece Samuel Osayi’ye yaptılar, Hatay’ın bir atağını büyük mücadele ile auta çıkmasını sağlamasından dolayı, arkadaşlarının büyük sevgi gösterisine şahit olduk. İşte bu sevgi Fenerbahçe’yi ayakta tutan en önemli etkenlerden biri olduğunu düşünüyorum.

Fenerbahçe taraftarı uzun yıllardır bu kadar mutlu olduğu bir dönem yaşamamıştı. Her geçen gün takımlarına olan destekleri artarak devam etmektedir. Her iç saha maçında stadı hınca hınç dolduruyorlar ve maçın her anında takımlarına müthiş destek veriyorlar. İşte Fenerbahçe de bu bütünlük devam ettiği sürece başarı gelecektir.

Fenerbahçe takımı arkasına hiç bakmadan her maçına kazanmak için elinden gelen azami çabayı sahaya gösteriyor. Bütün oyuncular o kadar çok kararlı ki, konsantrasyonları bir an olsun bile bozulmamaktadır. Her geçen maç oyunlarını daha çok geliştirerek, rakiplerine daha kolay üstünlük sağlamaya başladılar. Maçın ilk dakikasından son dakikasına kadar pres yapmaktan hiç geri adım atmıyorlar, işte bu oyun olgusu takımı çok rahatlatıyor. Bütün oyuncular görevlerini çok iyi benimsemiş, dolayısıyla dönen çarkta dişliler yerine oturunca oyunda tıkır tıkır işlemeye devam ediyor. Kasımpaşa maçına bakarsak, yine farklı bir sonuç alabilirlerdi, ama cömertçe son pozisyonları gole çeviremediler. Ama bu durum morallerini hiç bozmadı, aynı tempoda son dakikaya kadar gol aramaya devam ettiler. Fenerbahçe oyuncuları arasında bir tek Batshuayi’nin kafası karışık, geçen sene ilk on birin değişmez oyuncusu iken, Edin Dzeko’nun yedeği olmak ona biraz ağır gelmiş belli ki, hırsından ve akıl karışıklığından dolayı çok kolay atabileceği golleri kaçırıyor. Oysa ki İsmail hoca kendisine yeterli süreler vermekte, aldığı süreleri en iyi şekilde değerlendirmek için konsantre olsa hem kendisi için hem de takım için çok daha fazla yararlı olacağını bir an önce anlamalıdır.

 İsmail Kartal’ın Fenerbahçe’si rekorlara doğru koşmaya devam ediyor, dilek olay 16 resmi maçın hepsi kazanılmış, ligde ve Avrupa’da kayıpsız yoluna devam ediyor. Tam bir bahar havasını Fenerbahçe taraftarına yaşatıyor, şimdi milli ara var, bakalım dönüşte bu aradan etkilenmeden yoluna devam edebilecekler mi ?. Bu sorunun cevabını sadece ben değil, bütün Türkiye merakla beklemektedir.

İsmail Kartal takımıyla öyle işler başarıyor ki, her teknik direktör yerinde olmak, övgüleri toplamak isterdi. Ama İsmail hoca öyle bir savaşın içerisinde ki, kendini kabul ettiremediği bir kesim hala bir takım eleştiriler yaparak, yaptığı işi küçültmeye, ortaya koyduklarının yetersiz olduğunu söyleyerek, hem kendisini hem de takımı kırmaya çalışıyorlar.

Ama o asla bu sözlere kulak asmadan yoluna devam ediyor. Takımı da kendisine laf gelmesin diye var gücü ile, hiçbir maçı küçümsemeden aynı ciddiyet ve konsantrasyon ile maçlarını kazanmaya devam ediyor. İsmail Kartal, dün çok ciddi bir rotasyon ile sahaya çıktı, biz şunu gördük ki, yedek olarak görülen oyuncularında ne kadar kaliteli ve hazır olduklarını bize kanıtladılar. İlk yarı oyun üstünlüğü hep Fenerbahçe takımındaydı, ancak tabela değiştirilemediğinden dolayı, İsmail hoca oyuna müdahale etmek istedi.

Djiku, Szymanski ve Fred değişiklikleri ile maçı bambaşka bir boyuta taşıdı. Kaliteli pas ve ileride yapılan baskı artınca daha on dakika dolmadan hemen sonucu elde ettiler. Ardından Trnava takımı gol için açılınca çok geçmeden ikinci golü bulan Fenerbahçe istediği sonu elde etmiş oldu. Ancak son dakikalarda Ostervoldenin bir anlık hatasından dolayı yenilen gol, bütün işleyen çarkı sarstı, ama Fenerbahçe takımı burada da başarılı bir sınav vererek panik yapmadan maçı kazanmayı bildi.

İsmail kartal yoluna dolu dizgin devam ediyor, bence en azından kendi camiasına karşı kredisini oldukça fazla çoğalttığını düşünüyorum, o aynen şimdi yaptığı gibi söylenenlere kulak asmadan işini yaparsa kimse önünde duramaz. Böyle devam İsmail hocam.

Fenerbahçeli oyuncular oynadıkları bu oyundan o kadar çok zevk alıyorlar ki, her maç daha fazla coşkun ve hırslı oynuyorlar. Bütün oyuncular birbirlerine çok yardımcı oluyor, her oyuncu diğer arkadaşının açığını kapatıyor. Fenerbahçe bu takım ruhu ile oynayınca başarı kaçınılmaz oluyor. Fenerbahçe taraftarını en çok sevindiren olay ise, takımın asla tabelaya bakarak hareket etmemesi, oyuncuların devamlı gol arayışında olması bu farklı sonuçları alması taraftarı mest ediyor. Her geçen maç form düzeyleri ve fiziki güçleri biraz daha artmakta. Ayrıca verilen taktikleri o kadar güzel uyguluyorlar ki, giren çıkan kim olursa olsun hiçbir şekilde oyun yapısı değişmemektedir. Rize takımı bildiğiniz gibi ligin iyi takımlarından biri, ayağa top yapan, kontra atağı iyi yapan ve yetenekli oyunculara sahip bir takım. Ama Fenerbahçe takımı rakibini o kadar güzel çözmüş ki, oyun kurmalarına izin vermeden, müthiş fiziki mücadele ile topları çok kısa sürede geri aldı ve rakibi defansta eksik yakalayarak bir çok pozisyona girdiler. Tabi bunların üzerine Fenerbahçe de kaliteli oyuncuların çok olması, maçların rahat kazanılmasında büyük etken olmaktadır. Artık Fenerbahçe takımının bir sonraki maçını herkes sabırsızlıkla beklemektedir.

İsmail Kartal’ın hakkını verelim;

Bence İsmail hocaya ne kadar övgü düzülse azdır, kendisinin üzerine o kadar çok gidiliyor ki, o bazı kişiler için ağzıyla kuş tutsa yaranamaz. İsmail hoca bence kendisini artık kanıtlamıştır, kendi felsefesini kabul ettirmiştir, şimdi yapması gereken sadece bir şey kalmıştır, oda derbi maçlarında alacağı galibiyetler, işte bunu başarırsa artık o bölücü kitlenin ağzını tamamen kapatmış olacaktır.

İsmail Kartal’ın takımı öyle bir oyun oynamaya başladı ki, taraflı tarafsız herkesin beğenisini kazanmaya başladı. Bu sene gelen oyuncular ile, zaten takımda olan oyuncuları o kadar güzel sentezledi ki, ortaya zevk veren bir takım çıktı. Sezon içerisinde muhakkak bir takım inişler söz konusu olacaktır, ama bu oyun bize gösterdi ki, bu kayıpların asgari düzeyde olacağı yönde fikir vermektedir. Çünkü bu takımdaki oyuncular hem takım oyununu çok iyi oynuyor, hem de kalitelerini gösterebiliyorlar. Maça baktığımızda Fred’in oyunu kurması ve dikine pasları etkili olduğunu gördük, ayrıca bir bakıyorsun kanatta orta atıyor, bir bakıyorsun orta sahada top kesiyor, sahada basmadık yer bırakmadı desek yalan olmaz.

Szymanski her maç jeneriklik gol atıyor, ileri uç presine o kadar çok destek oluyor ki rakibin oyun kurmasını engelliyor. İrfan Can’ın bu seneki değişimi o kadar göz dolduruyor ki, artık ıslıklanan değil, taraftarın sevdiği oyuncu olmayı başardı. Osterwolde’nin o muhteşem bindirmeleri, seriliği ve kalıbı ile hücuma o kadar güzel destek oluyor ki, insan maç hiç bitmese de hep izlesek diyor. Djiku ve Becao duvarını konuşmadan geçemeyiz, Fenerbahçe’nin uzun yıllardır beklediği defans ikilisi bence yakalandı, bu ikili rakibi ısırmakla kalmayıp, geriden oyun kurmada her ikisi de topu o kadar olumlu kullanıyor ki, takımın atağa kalkmasında çok büyük katkıları oluyor. Kaleci Livakoviç ise kalesinde taraftar ile birlikte takımın defansına o kadar güven veriyor ki, önde oynayanların kafasında soru işareti oluşmasını asla izin vermiyor.

Sonuç itibari ile, Fenerbahçe takımı her hafta oyununun üzerine koyarak yoluna dolu dizgin devam etmektedir. Dilek olay 13 resmi maçın hepsi kazanıldı, bakalım bu seri nereye kadar devam edecek.