Galatasaray ve Fatih Terim için derbiye ekstra bir hazırlığa gerek olduğunu düşünmüyorum. Hatta tam tersine belki de uzun zamandır hiçbir derbi öncesi her şey bu kadar net olmamıştır. Hücum hattının baştan aşağı yüksek formu, Sivas maçında oynanan baskın oyun, Lemina ve Seri’nin Ömer Bayram’la oluşan uyumları, forma rekabetinin kulübedeki hamleleri çoğaltması, savunma bloğunun oturmuş görüntüsü, Mariano’nun hücum katkısı yaparken yarattığı etki, Muslera, Fatih Terim, iç saha avantajı derken bütün oklar derbi için Galatasaray’ı favori gösteriyor.

Onyekuru yetişmezse...

Ancak bazen de tek zayıf nokta, işte bu favori olarak sahaya çıkmak olabiliyor. Fazla özgüven, şampiyonluk yarışında rakibini de bu hedefe ortak etmemek, fazla risk alarak oynamak, bu favori olmanın olumsuzlukları olabiliyor. Galatasaray için olumsuz olabilecek bir konu da Onyekuru. Eğer derbiye yetişemezse Beşiktaş için Gökhan Gönül’ün çok daha önemli bir koz olacağı gerçek. Galatasaray için ise bana göre doğrusu Ömer Bayram’ı o pozisyona çekip orta sahada Emre Akbaba ya da Belhanda’yı kullanmak. Çünkü birbirini tamamlayan forvet hattı için kanat oyuncularından biri çabuk ve savunma arkasını zorlayan bir oyuncu olmazsa, sezonun ilk yarısı gibi akordu bozuk bir saza dönersiniz.

Hızlı başlayacaklar

Beşiktaş Sergen Yalçın’la tekrar bir çıkışa geçse de bireysel hataları hâlâ çok yapan bir takım. Galatasaray’ın özellikle maçın başında önde presle bu zafiyetten gol çıkarabilmek adına hızlı bir giriş yapacağını düşünüyorum. Ancak skorun dengede gitmesi de daha çok Galatasaray’ın üstündeki kazanma baskısını artırır. Yani erken gol olmazsa Galatasaray’ı gösteren oklar her geçen dakika Beşiktaş’a dönmeye başlar

Trabzonspor ciddi bir avantaj kaybettiği Gaziantep maçından ders çıkararak Malatya’ya gitmek zorunda. Öncelikle oyunu zaman zaman kontrollü oynayabilirsiniz, evet ama maçın tamamını olur mu? Hayır. O yüzden iyi kapanacak bir takıma karşı bulduğun her boşluğu dikine paslarla geçmek zorundalar. Guilherme’nin yokluğunda doğru tercih, Ndiaye’nin son 2 maçtaki görüntüsüne bakınca Abdulkadir Parmak gibi. Özellikle Ekuban ve Nwakaeme’yi iyi kullanmak için Sosa ve Parmak ikilisinin kalitesi daha yüksek. Da Costa yokken Hüseyin Türkmen iyi seçenek. Hosseini de iyileşti. Ayrıca Sörloth’a baskıdan kurtarabilmek için uzun boyuna rağmen stoperlerden kurtulma becerisi varken maçın içinde kanatlara gitme özgürlüğünü sunmalı Trabzonspor.

Çok istemek önemli

Artık her kaybın telafisi daha zor iken şampiyonluğu isteyen bir takım görüntüsüne bürünmek kısaca maçı çok isteyen takım olmak ise bireysel performanlardan daha önemli. Trabzonspor öyle bir maç oynayacak ki 3 gün sonraki Başakşehir maçını hatta Galatasaray derbisine geliş şeklini bile etkileyebilir.

Sergen Yalçın geldiği andan itibaren Beşiktaş’ın görüntüsü, sonuca odaklı maçlarda galibiyet, şampiyonluk adaylarına karşı ise iyi oyuna rağmen puan kayıpları şeklinde geçti. Deplasmanda gerçekleşecek Galatasaray derbisi ise en zor sınav. Galatasaray’ın Sivas’ta galibiyete yakın bir oyun oynaması, formda hücum ve orta saha hattı, iç saha ve Fatih Terim faktörleri Sarı-Kırmızılılar’ı favori yapıyor. Beşiktaş ise maçı kendi lehine çevirebilmek için birçok sıkıntısını gidermek zorunda. Öncelikle duran topla kolay gol bulan Galatasaray’a karşı yan top adam paylaşımlarında yüksek konsantrasyon şart. Mariano- Feghouli’nin uyumları bu pozisyon için savunmaya yardım konusunda N’Koudou’yu, Onyekuru’nun çabukluğu Gökhan Gönül tecrübesi ve formda oluşu düşünüldüğünde çok önemli hale getiriyor.

Boateng, katkı verebilirse...

Hücumda her maç sağ önde farklı bir isme yer veren Sergen Yalçın’ın, Saracchi’nin çabuk oyunculara karşı zaafını kullanabilmek adına Lens ya da Diaby’yi tercih etmesini bekliyorum. Büyük oyuncular büyük maçları sever. Falcao-Burak Yılmaz rekabetine eğer Boateng katkı verebilirse Beşiktaş’ın Galatasaray savunmasını araya ya da arkaya atılan toplarda zorlaması mümkün.

Daha az baskı hissedecekler

Son olarak maçın sonuçları ne getirir... Beşiktaş şampiyonluğa daha Sergen Yalçın gelmeden havlu attığı için oyuncuların kısmen Galatasaraylı oyunculara göre az baskı hissedebileceğini düşünüyorum. Skorun dengede gittiği her dakika, Beşiktaş bunu avantaja dönüştürebilir. Eğer 3 ya da 1 puan alabilirse hâlâ şampiyonluktan bahsetmesi zor. Ancak Galatasaray’ın puan kaybı şampiyonluk yolunda çok ağır yara alması demek. Kısaca Beşiktaş kontrollü oyunda iyi savunma yapıp rakibinin bıraktığı boşlukları çabuk görebilirse maçı kazanabilir ama Galatasaray’ın şu an için birçok ayrıntıda Beşiktaş’ın önünde olduğu gerçeğini kabul etmek gerek.

Trabzonspor kaybettiği 2 puanla ligin kalanı için bir avantajı kaybetti belki ama asıl problem oynadıkları oyunun kendilerini buraya getiren oyun olmayışıydı. Üstelik bu oyunu ligin belki en rahat takımlarından birine karşı oynadı. Şimdi ise can derdine düşmüş Malatya’dan galibiyetle dönmenin peşinde. Yapması gereken şey ise oyunu daha hızlı oynayabilmek.

Bildiğimiz görüntüden uzaklaştılar

Geriden oyun kurarken skor ne olursa olsun oyunu yavaş ve sürekli yana oynamak Trabzonspor’u bildiğimiz dikine giden takım görüntüsünden uzaklaştırıyor, kontrol edilmesi kolay takım haline getiriyor. Yani Antep’te Nwakaeme, Sörloth gibi boş alan seven oyuncuları kapalı, kademeli savunmalara değil, hazırlıksız yakaladıkları defanslara hücum etmelerini sağlamak.

Eksikler takımı etkilemez

Guilherme ya da Da Costa’nın yokluklarının ise takımın oyununu kötü etkileyeceğine inanmıyorum. Da Costa’nın Antep’te kırmızı kartın ucundan döndüğü, Guilherme’nin pas trafiğinde etkili olamadığı ve Ndiaye’nin 2 maçtaki görüntüsüne bakınca zaten Abdülkadir Parmak ve Hüseyin Türkmen tercihleri zaten daha doğru gibi.

Fenerbahçe’nin teknik direktörünün olmayışının yanı sıra oyuncu kadrosunda sezon başından beri sürekli şans bulan oyuncuların yokluğu maçın ilk yarısında Fenerbahçe’nin dağınık görüntüsünün en önemli sebebiydi. Ekici’nin duran top özelliği Ozan’la beraber Fenerbahçe’nin gol bulmasını sağlasa da takımın kötüsü Tolgay’ın eli ile gelen penaltı ve kırmızı kart Denizli için hem skoru dengeleme hem de maçı kazanma şansını getirdi. Bu şans için hiç acele etmediler. Fenerbahçe’nin Tolga hamlesi ile direnci yüksek tutma planı ne hücumda ne de savunmada etkili olmadı. Bu sezon bir arada oynamamış Fenerbahçe kadrosunun şaşkın, özgüvensiz hali ne doğru dürüst pas yapabildi ne de pozisyon bulabildi. Denizlispor Mustafa Yumlu ile golü bulup fırsatı kaçırmadı. Ancak işin sonunu getiremedi. Fenerbahçe puanı yine son dakikada yine duran toptan Serdar Aziz ile bulup oynadığı oyuna göre kötünün iyisi bir skor almayı başardı.

Gecenin sorusu

Fenerbahçe için sezonun kalanı nasıl geçer? Takımın bu halini görünce çok acil oyuncuların dilinden anlayan bir futbol adamına yetki vermek şart. Belirsizlik durumunda futbolcuların toparlanması mümkün gözükmüyor.

Maçın starı

Yıldız olacak kadar iyi oynayan bir oyuncu yoktu. Yine de Ozan Tufan takımının ayakta kalan oyuncularından biriydi.

Maçın olayı

Fenerbahçe’nin sakatlıklar üzerinden telef olan kadrosunda yine her pozisyon orta saha oyuncuları ile doluydu. Forvet hattında da, savunmada da pozisyonunun oyuncusundan çok devşirme oyuncular vardı. Kötü kadro mühendisliğinin ne kadar kötü olduğu bir kez daha ortaya çıktı.

Kısa mesaj

Matematik ne der önemi yok. Bana göre Fenerbahçeli oyuncular kafa olarak çoktan lige havlu atmışlar.

Fenerbahçe’nin tek orijinal savunmacısı Falette de sakatlanınca hem savunma göbeği hem de 3’lü orta sahası topla oynamayı seven oyunculardan oluştu. Trabzonspor’un önde basma çabası işte bu 5 oyuncunun kolay top kaybetmemesi sayesinde boşa gitti. İki takım da etkili hücum edemezken Fenerbahçe skoru dengede, topu da ayağında tutarak ilk yarıda istediğini aldı. 2. yarıya Trabzonspor daha istekli başladı. İlk yarı iyi gözüken orta sahadan bozma stoperlere önce Sörloth kesti cezayı, sonra sol bek Deniz Türüç’e Ekuban’ın asistinde Novak. Bu gollerle Fenerbahçe için risk alma zamanı gelmişti. Zajc ve Ferdi hamleleri ile gerçek anlamda hücum etmeye başladılar. Karşılığını Ekici’nin ortasında belki de ilk kez santrforu Muriç’in pozisyona girip tur için umut tazelediği golle aldı. Sonuçta Trabzon küçük de olsa avantaj yakaladı, Fenerbahçe için ise Ersun Yanal döneminin kötü bitti.

Gecenin sorusu

Ersun Yanal için genel bir değerlendirme yapsam neden Mehmet Ekici, Tolgay, Ferdi ve Zajc’ın, bu takımın kalitesini arttırabileceği ortadayken sezon boyunca daha fazla süre almadı diye sorardım.

Maçın starı

Futbolda bir oyuncuyu özellikle de santrforu en değerli kılan ayrıntı dengede giden oyunu bireysel çabası ile değiştirebilmesidir. İşte Sörloth bu özelliği ve formuyla kalitesini yine gösterdi.

Maçın olayı

Fenerbahçe’nin Falette’nin sakatlığından sonra ne kadar orta saha oyuncusu varsa sahaya sürmek zorunda kalışı gecenin olayıydı. Kazanmış olmasına rağmen Trabzonspor bunu yeterince avantaja çeviremedi.

Kısa mesaj

Uğurcan’ın arkasında beklemesine rağmen iyi çalışıp yüksek konsantrasyonla sahada olduğunu hissettiren Erce’yi de çok beğendim.

Her iyi futbolcudan iyi teknik direktör olmayacağı gibi her iyi yöneticiden de iyi bir kulüp başkanı olamayabileceğini Ali Koç’la öğrenmiş olduk. Şanssızlık yaşadığı konular yok mu? Elbette var. Mesela işi bilene bırakma düşüncesi doğru, Comolli hamlesi yanlış. Sonuç; Fenerbahçe için potansiyel olarak uygun olmayan transferler ve başarısızlık.

Takım dinamitlendi

Takım içinde değişim yapma hamlesi doğru, bu hamleyi takımı kökünden dinamitleyerek yapmaya kalkışması yanlış. Eğer bu işi her transfer döneminde 2-3 oyuncu üzerinden alınacak isimleri iyi analiz ederek yapmış olsaydı, bugün gelinen noktaya asla gelinmezdi. Sonuç; düşmeme mücadelesi verilen tarihinin en kötü sezonlarından biri. Kötü giderken sergilenmesi gereken duruş çok önemliydi o da olmadı. Taraftarın aklından çıkmayan ancak Fenerbahçe’den sonra çalışsa da inzivaya çekilmiş Ersun Yanal hamlesi, takımlarında problemler yaşayan, potansiyeli belli olsa da hazır olmayan panik transferleri ile berbat geçen bir sezon. Sonuç; Ali Koç’a olan güvenin bir miktar sarsılması.

2 sezon olmadan çöktü

Yeni sezon için şampiyonluk parolasına rağmen kadronun yeterli derecede iyi kullanılamayışı, ekonomik kriz ve zamansız oyuncu göndermelerin yanında bir de Falette gibi anlamsız transferler ve Ersun Yanal’ın bırakması. Sonuç; Ali Koç’un geldiği dönem hayal edilen herkesle barışık başkan profili, Avrupa’da bile başarılı, Türk futbolunun lokomotifi bir takım hayalinin 2 sezon dahi bitmeden çökmesi.

Eşi benzeri yok

Son olarak söylemeden geçemeyeceğim, daha önce hiç rastlamadım. Başarısız olmuş bir teknik direktörle yollarını ayırıp belki de sezonun kalanında iddialı olabileceğin tek kulvarda telafisi zor bir maça aynı hocayla çıkmak. Oyuncuyu 1 gün sonra idmana çıkmayacak bir hoca ile maça çıkarmak. Hakikaten eşi benzeri olmayan bir karar.

Beşiktaş, Alanyaspor’a karşı Trabzon maçının özetini tekrar geçti maçın ilk yarısında. Topa ve oyuna hakimdi. Boateng ve Ljajic’in serbestliği Boyd’a tanınmıştı. Özellikle N’Koudou üzerinden etkili olundu. N’Koudou, Atiba, Gökhan ve Burak’la net fırsatları harcayıp ilk verdiği pozisyonda da Fernades’in kafasından golü yedi. Skor dengeliyken Alanya’nın çabuk ataklarına hazırlıklı bir görüntü vermişti. Bu görüntüsünü 2. yarıya da taşıdı. Alanya’ya karşı risk alarak oynamasına rağmen pozisyon vermeden golü aradı. Elneny’nin güzel pasında ve yine N’Koudou-Boateng organizasyonun getirisi penaltıda Burak’ın golleri ile maçı çevirdi. Pozisyona girme ve bitirme becerisini iyi savunması ile taçlandırıp geri dönüşü yaptı. Beşiktaş için ayağa kalkmak adına önemli bir maçtı ve Sergen Yalçın gerek 11, gerekse hamleleri ile iyi bir iş çıkardı.

Gecenin sorusu!

Alanya için sezon bitti mi? Özellikle kupada Galatasaray’ı eledikten sonra Alanyalı oyuncularda biz yapacağımızı yaptık havası hissediliyor. Maçta skor avantajını yakalamalarına rağmen çok etkisiz kalmaları bunun göstergesi gibiydi.

Maçın starı

Beşiktaş geriden oyun kurarken Elneny, top rakibe geçtiğinde ilk müdahaleler Elneny, gol ararken al da at pasını yapan Elneny ve elbette maçın yıldızı Elneny.

Maçın olayı

Beşiktaş neredeyse Trabzon maçı senaryosunu tekrar yaşayacaktı. Bu kadar kolay pozisyona girmesine rağmen bitiricilik konusu hala sıkıntılı gibi. Yine de Burak gibi attıkça atası gelen bir oyuncunun 2 golü kalan haftalar için Beşiktaş tarafında önemli.

Kısa mesaj

N’Koudou’nun görüntüsü her maç biraz daha iyiye gidiyor. En azından 2 kanattan biri iş yapmaya başladı.