Futbol akademilerinde verilse de alınması pek mümkün olmayacak teorik bilgiyi, maç kaybı yaşayarak aldı Trabzonspor. Hatta aldı yerine hatırladı dersek daha da doğru olabilir. Birilerince ısrarla ‘kapanmaz’ ilan edilen puan farkları, bir mağlubiyetle yine aynı o birilerince ‘neden olmasın’ aşamasına geldi. Takip konusu matematiksel bir gerçeklik. Ancak bununla birlikte psikolojik faktörlerin doğru yönetilebilmesiyle yol almak mümkün olabiliyor... Rakiplerinin - ki olması gereken de bu-, iştahını gördü Trabzonspor. Medyanın ‘kesinlik’ ifade eden şampiyonluk sözlerinin aslında bir mağlubiyetlik ömrü olduğunu da yaşayarak test etti!

Hatay hücumda tehlikeli

Bu hafta rakibi ‘en yakın takipçiler’ listesindeki Hatayspor. Lige çıktığı andan itibaren pozitif futbol üreticiliğinden asla taviz vermiyorlar. Ömer Erdoğan’la birlikte hak ettikleri yerdeler. Oyuncu kadrosu iyi ve önemli hücum silahları var. Ancak Trabzon’a bazı isimlerinden yoksun geldiler. Antalyaspor deplasmanından bir maç, bir de Nwakaeme kaybı ile dönen Trabzonspor’da hedef mutlak galibiyet. Mutlak da bir reaksiyon verip kaldığı yerden devam etmek. İdeal diye tarif edilen kadrosunun bir arada 11’de olduğu çok fazla maçı olmamış Trabzonspor’un. Haliyle oynamayanların yeri her daim dolmuş. İç sahada en önemli aktörü ve galibiyet faktörü olan taraftarı ile bütünleşme zamanı şimdi.

Senkronize coşku...

Maç sonunda saha ortasında oyunculara horon kurdurmak, kolbastı yaptırmak için koca bir 90 dakika senkronize coşku üreteceklerdir. Marek Hamsik’in orkestrasını yöneteceği karşılaşmada; Bakasetas’ın maç eksiğini tamamladığı performanslar izleriz. Abdülkadir Ömür her oyuna dönüşünde olduğu gibi golle döner diye düşünüyorum...

Uzun zamandır maç kaybetmeyen, puan dahi kaybetmeyen Trabzonspor Antalya’da hem bu unvanını hem de 3 puanı bırakmış oldu. Sert ve hızlı başlayan Antalyaspor, daha ilk dakikalardan itibaren Trabzonspor’un oyun kurma etkinliklerine izin vermedi. Sertliklerde 'kartsız geçiş sistemi' uygulayan Zorbay Küçük'ün takdir hakları; etkisiz ve reaksiyonsuz Trabzonspor için işleri daha da zorlaştıran bir başka unsurdu. Trabzonspor için dün gece yaşanabilecek tüm olumsuzluklar yaşandı denilebilir. Sahanın Trabzonspor oyunlarına izin vermeyecek kadar ağırlaşması, Nwakaeme’nin sakatlanması, Dorukhan'ın ters vuruşu ve hakemin kartsız geçiştirdiği faullerin de eklenmesi bu mağlubiyetin sebeplerinden sadece bir kaçıydı.

Ders niteliğindeydi

Peres’in solda etkisizliği, Bakasetas'ın bir türlü oyuna dahil olamaması, Cornelius’un gol hariç gözükmemesi ve Yusuf'un etkisizliği önümüzdeki haftalar Avcı’nın düzeltmesi gereken konular. Teknik adamın özellikle hamle tercihleri başarısız gözüktü. Bu faktörler Trabzonspor adına düşük tempo, hızlanmadan oyun, anlamı taşıdı. Tempoyu sürekli kontrolünde tutan Antalyaspor’du. Alan daraltan yine Antalyaspor’du. Geçişleri doğru yapan ve özellikle kenarları doğru kullanan Antalyaspor’du. Maç öncesi öngörülerimizle örtüşen ön alan baskısı ve baskıya karşı çıkış modelleri de bu galibiyette Trabzonspor’un nerelerde yetersiz kaldığını düzeltmesi adına ders niteliğindeydi. Trabzonspor da kaybedecekti. Dersleri bol bir kaybediş uzun vadede kazandırır. Yol uzun ve meşakkatli. Antalya maçı bir çok açıdan erken uyarı gibiydi.

Lider Trabzonspor bu hafta Antalya'da serisini devam ettirip puan farkını açmak istiyor. Ligin 'boy' kısmı her hafta biraz daha kısalırken, 'en' olma konusunda Trabzonspor bir çok kalemde haklı liderliğinin hem takdirini görüyor hem de keyfini çıkarıyor. Abdullah Avcı ve öğrencileri bu olumlu atmosfere rağmen temkinli davranmaktan da geri durmuyor. Trabzonspor sabırlı, istikrarlı oyunu ve bu oyun planına sadık oyuncu grubuyla hedefine kilitlenmiş görünüyor. Bu hafta rakibi Antalyaspor… Akdeniz temsilcisinde Nuri Şahin'le birlikte değişen hava, değişen oyun planları dikkat çekiyor. Üçlü oynuyorlar… Önde baskıyı etkili yapıyorlar ve kaleciden itibaren ayağa oynayarak çıkan takımlara bunu hissettiriyorlar. Benzer baskıyı yediklerinde de etkili çıkabiliyorlar.

Defans arkasına atılacak toplar

Trabzonspor ve Abdullah Avcı’nın üçlü oynayan rakiplerine karşı pratikleri var. Aldıkları sonuçlar da hep galibiyet oldu. Antalya defans üçlüsü arkasına atılacak toplar sonucu belirlemede önemli olacak. Hamsik’in bu konuda ön plana çıkacağını düşünmekle birlikte o koşulara santrafor harici isimlerin de eklenmesi zaten sürpriz olmaz… Bakasetas ve Abdülkadir Ömür'ü bu alanda sıklıkla göreceğimizi düşünüyorum… Ayrıca Trabzonspor, rakip savunma kurgusu düşünüldüğünde kornerler ve duran top uygulamalarından gol bulabilir... Solda Nwakaeme'nin Bünyamin'le eşleşmesi sonrası oluşacak fiziksel güce bağlı gitgellere karşı Berat'ın o bölgeye etkili kaymalarını izleyebiliriz.

Aynı senaryo ile oynuyor

Trabzonspor devre arasına kadar kolay kolay puan da kaybetmez bir görüntü içinde. Bu görüntüsünün Antalya'da da devam edeceğini düşünüyorum. Elbette her maçın hikayesi ilk düdükle başlar. Olaylar gelişir vs.. Ancak bu yıl Trabzonspor bir çok maçını aynı senaryo ile oynuyor. Haliyle de maçlarının hikayesini Trabzon’da tesislerinde yazarak çıkıyor karşılaşmalarına.

Geçen hafta ve bu hafta iki İtalyan teknik adamın çalıştırdığı takımlara karşı oyun üstünlüğü kurarak kazanmak Abdullah Avcı oyunlarının değerini anlamak adına çok önemli... Teknik analiz yerine rakiplerini uyutarak kazandığı iddiasında olanlar için benzer karşılaşmalardan biriydi belki ama oynadığı oyunun temelinde yatan matematik, Trabzonspor’u kazandıra kazandıra hedefine doğru götürüyor. Adana Demirspor karşısında maçın başından sonuna kadar devam eden şeyin özünde oyuna sadakat ve sabır vardı. Öyle ki Cornelius’un zorunlu değişiklikle yerini Koita’ya bırakması bile ‘oyuncu değil oyun önemli’ dedirtti. Hamsik’in organizatörlüğünde kazanılan oyunda özellikle Nwakaeme’nin kilitlenen oyunu çözmedeki etkisi bir kez daha ortaya çıktı... Adana Demir merkezini son derece iyi kapatan, kenarları etkili kullanan bir takım. Göbekten de Balotelli ile uzaktan şut deneyen bir ekip. Bu iyi takım ve kurguyu çözmede dolu trübünler önünde sabırlı ve belki de gösterişsiz oyun sonucu aldıran unsurdu.

Uğurcan’a ayrı parantez...

Bu ligde kolay maç yok. Kolay takım yok. Adana Demirspor da onlardan biri ve çok çok iyi takım. Bu takımları yenmek için ezeli rakiplerinizin yapamadığı şeyleri yapmanız gerekmiyor mu net ifadeyle? Trabzonspor bunu yapıyor. Abdullah Avcı inandığı yolda inandığı oyunla yoluna devam ediyor... Yine koca bir parantez daha açalım... Kime mi? Uğurcan Çakır’a elbette. Öyle anlarda, öyle tuhaf ve zor pozisyonlarda sahneye çıkıyor ki hedeflenen yolda tam da ‘tutan iyi olacak’ tanımına yakışır işler yapıyor.

Lider Trabzonspor mutlak kazanmak istiyor. Rakibi Adana Demirspor uzun süredir kaybetmiyor. Adana Demirspor’un puan bandı da düşünüldüğünde karşılaşmanın zorluk derecesi ortaya çıkıyor. Klasik ifade olacak ama bu ligde zaten rakip anlamında ‘kolay’ kelimesinin karşılığı yok. Trabzonspor’un rakiplerine karşı sonsuz saygılı oyununu sürdüreceğini biliyoruz. Sabır yine ana aktör olacak. Abdullah Avcı sezon itibarıyla çizgisinden, sistemlerinden, formasyonlarından asla taviz vermeyen görüntüsüyle yine fark yaratıyor. Elbette oyuncu önemli...

Siopis’ten vazgeçmez...

Ancak oyuna yapılan yatırımın uzun vadeli kazanımlarıyla eksikleri hissettirmiyor. Avcı’nın sadece oyuncularını değil, Trabzonspor bileşenlerini de ikna etmesi önemli kırılmaydı. Sabır faktörü istikrarı da beraberinde getirip ortaya güçlü bir lider çıkarmış oldu. Rakibinin ismi, gücü fark etmeksizin kendi istediği oyununun sahada oynanmasını istiyor. Adana Demirspor karşısında da Siopis’in ilk 11 başlayacağını düşünüyorum. Onun iki kişilik performansından vazgeçmeyecektir hoca.

Planda aksama olmaz

Önceden eksikler üzerinden şekillendirdiğimiz maç öncesi görüşlerimizi, şimdilerde daha rahat yazabilir haldeyiz. Sistemler teorisinde olduğu gibi. Kendi kendini düzenleyen organizmalar gibi. Oyun içinde kendini defalarca düzenleyen bir sistem oluştu Trabzonspor’da. Özetle kim oynarsa oynasın plan aksamıyor. Saha ve seyirci avantajının da devreye gireceği maç, rakip alanda becerikli ayakların coşkusuna da sebep olacak. Nwakaeme ve Abdülkadir Ömür’ün maçı olacak.

Rakipleriyle takip mesafesini korumak için mutlak kazanması gerekiyordu Trabzonspor’un... Karagümrük gibi sağlam bir rakibe karşı sahaya güçlü bir oyun konması gerekiyordu. Abdullah Avcı, Siopis tercihiyle özellikle orta alanda güçlü oyun üreticisi rakibine fiziksel üstünlüğü bırakmak istemediğini göstermiş oldu. Merkezde ele geçirilen bu üstünlük Karagümrük takımını kanatları kullanmaya zorladı. Orada da pas bağlantılarını kesip rakibini daha da etkisizleştirdi. Hamleleriyle de istediği galibiyeti alarak Trabzon’a döndü. Haftalar ilerledikçe yükselen hakem ve VAR uygulama tartışmalarına bir katkı da biz verelim bu yazımızda... Zira bakış açılarının oluşturabileceği algılar hepimizin malumu. Dünkü maçta Cüneyt Çakır deneyiminde bir hakemin çıplak gözle görmesi gereken bir penaltıyı VAR’ın toparlamasıyla vermiş olması düşündürücüydü.

Ya VAR olmasaydı?

Ya VAR olmasaydı? Ya VAR olmadığı dönemler? Trabzonspor sakin, sabırlı, kontrolü elden bırakmayan görüntüsüyle amacına, hedefine odaklı karşılaşmalar oynuyor. Abdullah Avcı ilk kurgusuyla, oyun içi hamleleri ve kenardan oyuncu hamleleriyle detayda ders niteliğinde işlere imza atmaya devam ediyor. Abdülkadir Ömür aslında Trabzonspor’un ve Abdullah Avcı uygulamalarının kısa özeti gibi. Abdülkadir Ömür’e bak tabloyu gör. Hiçbir şey tesadüf değil o nedenle.

Geldiği andan döneceği ana kadar geçecek konaklama süresinde kendisini asla deplasmanda hissetmediği şehre, İstanbul’a geldi Trabzonspor... Moral, motivasyonun bu işin olmazsa olmazı olduğu düşünüldüğünde bu seyahatin maça konsantrasyonda ‘şehrinde gibi’ hissetme adına avantajları göz ardı edilmemeli. Sezon başından itibaren taraftarlarına hatta rakiplerine ‘Trabzonspor mutlaka golü bulur’ diye düşündüren bir Trabzonspor izliyoruz. Geri düştüklerinde, eksik kaldıklarında ve hatta her iki olumsuz durumu aynı anda yaşadıklarında, geri dönüşlerini hatırlatmış olalım.

Biglia’nın yokluğu etkiler

Karagümrük, idealist teknik adamı Farioli ile oynadığı tüm karşılaşmalarda ‘zor takım’ görüntüsü veriyor... Başta Biglia olmak üzere çok önemli eksikleri bulunsa da ‘topsuz alanda agresif ve topa sahip olan’ oyun anlayışından ödün vermeyeceğini düşünüyorum. Topa sahip olma istekleri iki takımın ortak özelliği. Bu durum sıkı bir maç başı tempo vadediyor.

Djaniny’ye karşı Caner

Trabzonspor’da hedef mutlak galibiyet. Abdülkadir Ömür çok formda, Hamsik dönüyor. Djaniny-Caner eşleşmesi gerçekleşirse o alan maçın da aksiyon alanı olabilir. Kenar ortaları her iki takım için de mecburiyete dönüşebilir. Cornelius nitelikli ortalar alırsa fark yaratır. Nwakaeme ise yine günün kahramanı olabilir. Kısacası yıldız farkı ve kazanma alışkanlığıyla yine Fırtına ağır basıyor.

Çok önemli eksiklerini yine çok önemli ve özel oyuncularının üstün performanslarıyla telafi etmesini bilen bir Trabzonspor izledik. Abdülkadir Ömür'ün kaptan olarak çıktığı karşılaşmada kilidi açan golü de atması yükselişine devam edeceğinin ilanı gibiydi. Gaziantep takımının etkili başlangıcına sadece savunma futboluyla karşılık veren bir Trabzonspor başlangıcı vardı. Ve bu oyun açıkçası Trabzonspor'un bilindik oyunlarından farklı değildi. Böyle olunca da tüm tribünler ve izleyenler sabırla bekleyerek, "Nasılsa golü buluruz" düşüncesindeydi diyebilirim.

'Bir Ömür'lük hikaye'

Bu temponun düşeceği ya da Trabzonspor'un geçişle istediği gole ulaşabileceğini düşündüğümüz anda mükemmel bir gol estetiği tüm oyunu Trabzonspor lehine çevirdi. Böylesi bir haftada kazanma iradesi göstermek hedeflenen şampiyonluk için önemliydi. Ağlayarak çıktığı maçtan artık alkışlanarak çıkan bir Ömür’lük hikayesi de var Trabzonspor’un. Bu karşılaşmalardan iyi oyun değil skor beklendiği için Avcı rakipleriyle mesafesini korumanın mutluluğu ile önümüzdeki Karagümrük maçının planlarına başlamış gibi bitirdi karşılaşmayı.