Kriz eşittir fırsat söylemine inanan biri olarak, Fenerbahçe için krizlerle dolu sezonun en önemli fırsatının Arda Güler olduğunu düşünüyorum. Daha 16 yaşında sahne alan ve oynadığı futbolla, birçok yıldız oyuncunun sorumluluk almadığı, formsuz bir sezon geçirdiği dönemde Fenerbahçe için adeta tek pozitif ayrıntı oldu. Elbette önünde çok uzun bir hayat ve büyük sınavlarla dolu bir kariyer var. Eğer Fenerbahçe (ki şimdiye kadar çok fazla yıldız oyuncuyu öğüten camia olduğu bir gerçek) Arda’nın gelişimi için doğru stratejiyi belirlerse, günümüz ekonomisinde parayla alamayacağı bir yıldız kazanmış olacak.

Sahadaki oyun netleşirse...

Bana göre genç bir oyuncunun yetişmesi, hatta bir yıldıza dönüşmesi biraz da oynadığı takımdaki diğer yıldızlara bağlı. Son dönemlerde, Hagi’nin Emre Belözoğlu’na, Emre Belözoğlu’nun Cengiz Ünder’e, Sosa’nın Yusuf Yazıcı’ya yaptıkları katkılar bu genç oyuncuları yıldız sınıfına soktu. Arda Güler de bu konuda çok şanslı. Yanında Mesut Özil gibi dünya çapında bir oyuncu var. O yüzden Fenerbahçe bu sezon bir türlü oturmayan, tarif edilebilecek oyununu yıldızları üzerinden netleştirdiğinde Arda Güler ve Çağtay Kurukalıp gibi oyuncuların da gelişimi hem daha çabuk hem de daha doğru olacak.

Farioli’nin rakip kim olursa olsun geriden pas yaparak çıkma stratejisi ilk yarıda çok pahalıya patladı. Siopis ve Dorukhan’ın yapılan baskıda enerji ve doğru pozisyon almaları, Nwakaeme ve Bakasetas’ın bu baskıya eşlik edişlerini kaliteyle birleştirmeleri, Marafona’nın hataları derken Nwakaeme, Cornelius ve Dorukhan ile gelen goller bir anda maçı 4-0’a getirdi. Alanya yediği her golde daha da demoralize olunca, içeriye 4 golden fazlasını kalesinde görmediği için şükrederek gitti. Trabzonspor oyunu 2 yönlü öyle doğru oynadı ki, Alanya taraftarı da bu kaliteli futbola kayıtsız kalamayarak Trabzonspor’u alkışladı.

Kasırga gibi esti

İkinci yarıda yaptığı önde baskıyı gevşeten ve rakibini biraz daha orta sahada karşılayan Trabzonspor’a karşı Alanyaspor kaleye daha kolay geldi. Milunoviç’le kaçan ancak harika bir duran top organizasyonunun dışında Candeias’la kazanılan penaltı, bu maçta yeterince rol almadığını hissetmiş olsa gerek Uğurcan’ın nefis refleksi ile gole dönüşmedi. Karşılıklı hamleler dostluk maçı havasına bürünen maçta düşük tempoyu değiştirmedi. Sonuçta Trabzonspor maçın ilk yarısında kasırga gibi estiği maçta, Alanyaspor’u sezonun genelinde olduğu gibi doğru strateji ile oynayarak yenmeyi başardı. Her ne kadar matematik olarak bitmemiş olsa da, Trabzonspor’un dünkü oyunu, herkes tarafından şampiyonluk oyunu olarak kabul edilmiştir diye düşünüyorum.

Lider Trabzonspor'da Alanyaspor maçı öncesi Abdullah Avcı'nın futbol adına oluşturduğu ortamın tüm detayları olumlu. Takım halindeki yüksek form durumunun yanında yıldız oyuncuların bireysel olarak form durumları da oldukça yüksek. Zorlu deplasmanda Trabzonspor'un lehine olan detaylar bir hayli fazla. Alanyaspor deplasmanı için ev sahibi takımın teknik direktörü Farioli'nin geriden oyun kurma çabası Trabzonspor'un önde yapacağı doğru presle kırılabilir ve son haftalarda olduğu gibi geçiş oyunları ile bu zaaf değerlendirilebilir.

En önemli koz taktik disiplin

Trabzonspor için bu deplasmanda sıkıntı yaratacak unsur; Alanyaspor'un hücum hattındaki çabuk oyunu ve dikine oyunu iyi oynayan oyuncuların çokluğu. Emre Akbaba'nın hem pas hem şut kalitesinin oluşturacağı tehdit Trabzonspor için handikap olacak. Hızlı hücumlar da ev sahibinin bir başka artısı olabilir. Dayanıklılığı iyi bir takım olan Alanyaspor'a karşı Trabzonspor için en önemli koz yine taktik disiplin ve Abdullah Avcı'nın sezon başından beri birçok kez yaptığı ve maçların kaderini değiştirdiği hamleleri olabilir.

Ligdeki başarıyı yakalamalarında ciddi bir savunma kalitesi yakalayan 2 takımın maçında elbette en büyük test forvet hatlarınındı. Trabzonspor bu testi maçın ilk yarısında Cornelius, Bakasetas ve Visca’nın performansları ile başarıyla geçti. Konyaspor, Trabzonspor’un yüksek temposuna karşılık vermesine rağmen kalitesine karşılık veremeyince topa hakim olan, pozisyona daha çok giren, 2 kez direğe takılan ama golü bulan da Trabzonspor oldu. 2. yarıya Konyaspor daha çok öne çıkarak başladı. Trabzonspor, sahaya iyi yayılıp iyi savunmayla karşılık verince pozisyon çıkmadı. 15 dakikalık bu hikaye, Abdullah Avcı’nın Djaniny hamlesi ile bitti. Çabuk ve dikine oynanmaya başlayan oyun, Nwakaeme’nin ceza sahası içinde 4 Konya’lı oyuncuyla boğuşarak Visca’ya attırdığı gol ile taçlandı.

Hamleler iyi iş çıkardı

Abdullah Avcı’nın 11’i kadar hamleleri de İlhan Palut’un hamlelerinden daha iyi iş çıkarınca maçın hikayesi de netleşti. Siopis’in enerjisi, Dorukhan’ın nerde oynarsa oynasın yadırgamadığı, Visca’nın yıldızlaştığı, Bakasetas’ın formunu tekrar yukarı çektiği ve Nwakaeme’nin kendine has işlere geri döndüğü akşamda en yakın rakibi Konyaspor’u yenerek mutlu sona doğru büyük bir adım attığını söyleyebilirim. Sokol Cikalleshi’nin harika golü sonucu değiştirmedi.

Galatasaray kağıt üzerinde sezonun en kaliteli forvet hattıyla çıktı Kayserispor maçına. Top kendilerindeyken Feghouli üzerinden organize olmaya çalışan ve yine Feghouli ile net bir fırsat kaçırdıkları ilk yarıda top Kayseri'ye geçtiğinde ise gerçekten de kağıt üstünde kaldılar.

Forvet hattı aktif dinlendi, Kayserispor pas yaparken zorlanmadı ama kaleye de gitmedi. Sonuçta temposuz, kalitesiz bir futbolun sonucunda tabela da değişmedi. 2. yarıya az da olsa tempoyu artırarak geldi Galatasaray. Kerem denemelerinde kaleci Bilal, Gomis denemelerinde beceriksizlik vardı. Berkan, Babel, Cicaldau denemeleri golü getirmese de oyuna giren Mostafa Mohamed, Kerem'in kornerinde attığı gol ile takımını ipten aldı.

Disiplinden ödün vermediler

Galatasaray daha 3 gün önce yüksek tempolu maç oynayan Kayserispor'u tempo olarak yeterli derecede zorlayamazken, Kayserispor oyun ve taktik disiplininden ödün vermeden, sahaya çok iyi yayılarak puanı kapmayı başardı. Galatasaray aldığı puana rağmen yine hayal kırıklığı yaşarken oyuncular her maç bir sonraki maçı kendileri için daha stresli hale getirmeye devam ettiler

Trabzonspor'un maç temposu çok eksik rotasyonlu kadrosunda birbirini tanımayan oyuncular maçın ilk yarısında beklenenden uzak ve uyumsuz bir görüntü verdiler. Özellikle zaman zaman ideal kadroda süre alan Berat, Hüseyin ya da alması beklenen Yunus ve Yusuf Erdoğan gibi isimlerde işin topla oynanan kısmında neredeyse hiç yoktular. Yine de duran toptan Hüseyin Türkmen ile gelen gol tabelayı Trabzonspor lehine değiştirdi.

Denizlispor'un oyunu mücadeleye dökerek kazandığı toplarla rakip kaleye gitme çabası Berat ve Hüseyin'in kolay top kayıpları ile karşılığını bulsa da final paslarını atacak kalite olmayınca sonuç çıkmadı. Bu devrede Erce'nin de zaman zaman dengesiz çıkışları ve topu ikilediği anlar dikkat çekti.

Pozitif ayrıntılar

İkinci yarının başında temposu ve topla ilişkisi iyice zayıflayan, 3 pası arka arkaya yapamayan Trabzonspor çok kötü bir 20 dakika oynayınca Denizlispor Mustafa ile yaptığı 2 denemeden birinde golü buldu. Abdullah Avcı hemen müdahale etti. Bakasetas ve Puchacz'ı oyuna alıp Kouassi'yi santrfora çeken Trabzonspor'da işler de hemen değişti. Kouassi maçın 77 dakikasında ilk kez yapılan kaliteli pas trafiğini aynı kalite ile bitirerek Trabzonspor'a geldiği ilk maçta golü de bulmuş oldu.

Sonuçta Trabzonspor ideal kadrosundan neredeyse hiçbir oyuncusu olmamasına rağmen kendi sıkletinde olmayan Denizlispor'a karşı çok zorlandı. Bakasetas ve Puchacz'ın kaliteleri ile yarattığı fark ve Kouassi'nin farklı pozisyonlarda oynayarak takıma faydalı olabileceğinin sinyallerini vermesi gecenin pozitif ayrıntılarıydı.

Fenerbahçe maçın ilk yarısında lige göre çok daha istekli olmasına rağmen hücumda organize olma konusunda yine sıkıntılıydı. Osai Samuel'in hareketliliğine rağmen eşlik eden olmayınca pozisyon çıkmadı. Kayserispor'un da kazandığı toplarla çıkmayı başaramayan görüntüsü maçı daha da çekilmez yaptı. Bu kötü hikayeyi değiştirebilmek adına adım atan isim Ozan Tufan oldu.

Baskının karşılığı olmadı

Harika driplinglerle getirdiği topta Uğur Demirok atılınca maçın ikinci yarısı öncesi Fenerbahçe skor olarak olmasa da oyuncu sayısı olarak avantajlı içeri gitti. İkinci yarının başında Ozan Tufan-Pelkas değişikliği ile bu avantajı kullanmayı deneyen Fenerbahçe, Berisha'nın iyi vuramadığı kafa denemeleri dışında yine pozisyon üretemedi. İsmail hocanın Serdar Dursun hamlesine, Mert Hakan'ın oyun kurucu olarak iyi iş çıkarmasına rağmen yakalanan baskının karşılığı olmadı. Sonuçta Fenerbahçe genel anlamda formsuzluğunun sıkıntısını Türkiye Kupası'nda da yaşadı ve 10 kişiye, ağırlaşan zeminde normal sürede gol atamadı. Bu duruma Ramazan Civelek'in frikiğinde, biraz da futbol şansı ile cezayı kesen Kayserispor da kabus gibi bir sezon geçiren Fenerbahçe'ye bir darbe daha vurmuş oldu.

Beşiktaş’ta iç sahada ilk kez denenen 3’lü savunma, bugüne kadar bek oynamış Rıdvan ve Rosier’i öne çıkarma isteği ilk yarıda karşılığını bulmadı. Özellikle Alex Teixeira ve Emirhan’ın vasat kalışı ile pozisyon bulmakta zorlanan Beşiktaş, Antalya’nın savunma arkası denemelerine de hazırlı olunca son derece kısır bir 45 izledik. Montero’nun kafasında direğe takılması dışında akılda kalan bir an yoktu. Beşiktaş’ta Önder hoca, 2. yarıya 4’lü dizilişle döndü. Emirhan’ın sağ kenarda bulduğu alan genişledi, Necip öne çıkınca orta saha etkinliği iyice Beşiktaş’a geçti, ancak değişmeyen şeylerde vardı. Batshuayi’nin ve Teixeira’nın etkisizliği gibi. Önder hoca bu kez değişikliklerle müdahale etti ama tempo sürekli artmasına rağmen pozisyon kısırlığı devam etti.

Hücumdaki form düşüklüğü...

Rıdvan’ın bindirmeleri ile bu problem bir parça çözülmüş olsa da Larin fırsatları cömertçe harcayınca tabela da değişmedi. Boffen’in de performansı dikkat çekiciydi. Sonuçta Beşiktaş üstün oynadığı bir maçı daha kayıpla kapatırken, özellikle hücum hattındaki oyuncuların form durumunun düşüklüğü bu kayıpların en önemli nedeni olmaya devam etti.