Türkiye’nin en başarılı teknik direktörlerinin hem fikir olduğu bir nokta var: Aatif gibiler her takıma lazım. Yedek kalırsa asla sorun yapmaz, 5 dakika şans bulsa bile 5 dakikadan daha fazlasını takımına verir. Son zamanlarda Sivas’ta gol kralı olduğu dönemki formunu yakalayan bir Aatif var: Her vurduğu gol oluyor. Çünkü şut atmak için değil gol atmak için şut atıyor. Her pozisyonda ne şekilde ve ayağının neresiyle hangi şiddette vurması gerekiyorsa öyle vuruyor. Aatif’ın gol olup yağmasını sağlayan baş taktiksel faktörlerden birisi de Soldado’nun artık Fenerbahçe’nin birinci santrforu olması. Tamam İspanyol forvet belki Valencia’daki altın çağındaki kadar güçlü ve kudretli değil. Ancak form geçici klas kalıcı. Son vuruşları halen çok zekice olmakla beraber Soldado sadece son vuruştan ibaret değil. Sürekli gezerek, hücum yönünü geliştirerek topsuz koşularla da sürekli rakip savunmaların dengesini bozarak takımına büyük katkı sağlıyor.

Gecenin sorusu

Ligin sonu yaklaştıkça hakem hataları iyice arttı. Top rakipten gelince nasıl ofsayt olabilir?

Maçın starı

Giuliano bir kez daha Fenerbahçe’nin kazanması için her şeyi yaptı: Seri paslar, gol, arkadaşlarına alan açma ve pozisyon geliştirme dallarının hepsinde kusursuzdu.

Maçın olayı

Bir ara Kadıköy’de ıslıklanan Dirar’ın asistlerine devam etmesi. “Futbol basit bir oyun, zor olan onu basit oynamak” diyen Cruyff çok haklı.

Kısa mesaj

Fenerbahçe sürekli kazandıkça oyununu da geliştirdi. Bu oyun kalan lig maçlarını kazanmaya yeter.

Vodafone'daki tribünlerde her zamankinden de daha fazla pozitif enerji vardı. Ancak Negredo'nun fırsatçı vuruşunda gelen kolay golden sonra maç 1-1 olana kadar geçen sürede Beşiktaşlı futbolcularda o enerjinin yarısı bile yoktu. İç saha maçı için fazla temkinliydiler. Oynamaya oynamaya paslanan Vida'nın titrekliği, pozisyonu doğru okuyamaması yenilen gole sebep oldu. Fabri kadar iyi kaleci de o pozisyonda daha iyisini yapabilirdi.

Beşiktaş 2. yarıya adeta yenilenmiş enerjiyle başladı. Özellikle Gökhan Gönül girdikten sonra Beşiktaş daha da yüklendi. Ancak dakikalar ilerledikçe hız ile telaşı, havadan pas ile şişirme ortaları birbirine karıştırdı. Yeni Malatya eski İBB gibi kapandı. Chebake karşısında yine zorlanan Babel, Beşiktaş formasıyla ilk kez bu kadar kötü oynadı. Lakin Talisca çok ekstra bir oyuncu. 2. forvet ile ofansif merkez ortanın harmanı olarak maça başlayan Brezilyalı, Beşiktaş yüklendikçe gezgin santrfora dönüştü. Devler Ligi'nde attığı gollerin bir benzerini attı. Devler Ligi'nde olmasa da seneye Devler Ligi'ne katılabilmek için dev bir goldü. Talisca varken Quaresma'nın gole çevirdiği frikiği de büyük özgüven eseri.

Gecenin sorusu: Murat'ın Quaresma'ya hareketi Almanya, Arjantin, İtalya, Brezilya, İngiltere başta olmak insanların futbol oynadığı her ülkede kırmızı kart. Bizim Türkiye'de neden değil?

Maçın olayı: Maç kadrosunu, golleri çocukların anons etmesi. Çocukların çizdiği futbol resimlerinin sergilenmesi. Her maç 23 Nisan ruhuyla oynansa ülkemizde futbol daha güzel olmaz mı?

Maçın starı: Talisca, Quaresma, Adriano, Medel, Gökhan Gönül çok iyi oynadılar ama maçın yıldızı anons yapan, resim çizen çocuklardı.

Kısa mesaj: Türk futbolunu geliştirecek en kilit hamle çocukların maça gitmesini sağlayacak ortam ve atmosferleri çoğaltmaktır.

Mariano yine sağ kanatta metro gibi başladı: Durmadan gitti geldi, geldi gitti; sonunda gol olan iki pozisyon da Mariano’yla gelişti. İlk golde ofsayt yok; Gomis’in takipçiliği, dakikliği, sürekli golü koklaması var. Bu sezon Galatasaray’ın gollerinin neredeyse yarısında Gomis’in imzası var. Lakin hücumdaki Gomis kalitesinin yarısı, Galatasaray takım savunmasında yok: Sadece ilk 15’te Muslera biri karşı karşıya olmak bir sürü kurtarış yaptı.

Fernandes’in golünde Muslera’nın bile yapabileceği hiçbir şey yoktu. Fernandes göstere göstere sürdü kimse açısını kapamayı düşünemeyince süper bir gol attı. 52’de Rodrigues, Gomis’in süper derin pasını heba edince Galatasaray’ın başı derde girdi. Alanyaspor’un penaltısından önce Mariano’nun pası riskliydi ancak Serdar’ın müdahalesi riskin krampon giymiş haliydi! Sonlara doğru Fatih hoca, topu tüfeği neyi varsa sahaya sürdü. Sinan bir kez daha süper yedek rolünü Solksjaer edasıyla oynayarak 3 puanı kurtardı.

Gecenin sorusu

Emre Akbaba Galatasaray kadrosunda olsaydı Fatih Terim, Belhanda’yı kaç kez ilk 11’de oynatırdı?

Maçın starı

Taffarel döndükten sonra Muslera da muhteşem döndü. Tıpkı Galatasaray’ın son şampiyon olduğu 2014-15’teki gibi...

Maçın olayı

Muslera’nın bazı kurtarışları, TV’den kolay gözükebilir ancak bazıları başlı başına olay!

Kısa mesaj

Muslera kalan haftalarda da bu performansını sürdürürse Galatasaray şampiyon olur

Gençlerbirliği karşısındaki kötü performanstan sonra Fatih Terim’in kadro değişikliğine gitmesi kaçınılmazdı. Lakin Ankara’da sahanın en kötüsü Belhanda yine 11’de başladı. Başakşehir’de ise Mossoro ve Napoleoni yokken Abdullah Avcı mecburen Arda’yı santrfor arkasında başlattı. Arda hem duygusal hem de fizik kondisyon handikabından dolayı Mossoro’yu mumla arattı. Emre ise yıllardır alıştığı protestolardan fazla etkilenmeyip ilk yarıda Galatasaray’ın baskısını etkisizleştirdi. Galatasaray sadece ilk 10 dakika Terim’in hedeflediği baskıyı kurabildi. Gerisi gelmedi. 2. yarıda iki 10 numaradan bekleneni sağ bek Mariano yaptı: Kat etti, rakip savunma dengesini bozan bir ver-kaçtan sonra soluyla 10 numara bir gol attı! nagatomo ise belki Roberto Carlos değil ama uzun yıllardır Visca’yı Türkiye’de bu kadar etkisizleştiren ilk sol bek oldu.

Gecenin sorusu

Emre sarı kart gördüğü zaman, “Yazın bunu” el hareketiyle neyi ya da kimi kast etti?

Maçın starı

Mariano muhteşem bir gol attı. Gol dışında da hem hücum hem de savunmada sahanın en iyisiydi. Geçiş oyunlarındaki ekstra oyun kuruculuk katkısı da cabası...

Maçın olayı

Donk’un kusursuz performansı. Bazen büyük maçları, büyük yıldızlarla değil görev adamlarının fedakarlığıyla kazanırsın.

Kısa mesaj

10 haftadır anlatmaya çalıştığım gibi; bu dörtlü şampiyonluk yarışı kolay kolay bitmez.

Sivasspor’un tek hücum planı kontrataktı. Ancak Samet Aybaba kontratakları gole çevirebilecek tek usta son vuruşçusu Robinho’yu yanında oturtunca, Aykut Kocaman’ın yağlı ekmeğine bal sürdü. Kocaman, kontratak yapmayınca sadece kendi yarı alanına gömülen Sivas savunması karşısında hücum sürekliliğini sağlayacak bir karşı pres istiyordu. İlk 45’te Fenerbahçe adeta Sivas ceza alanı içinde cirit attı: Ceza yayı ve çevresinde o kadar rahat paslaştı ki Aatıf ceza alanı içinde demarke vaziyette gördüğü ilk boşlukta golü yazdı. 2. gol ise Soldado ustalığı eseri. Dar alanda top tekniği ve oyun vizyonu gösterisi. Sivas o kadar telaşlı ve bilinçsiz şekilde gömüldü ki golü de kendi kalesine attı! Fenerbahçe 2. yarıda daha çok kontrol oyunu oynadı hâlbuki ilk yarıdaki gibi devam etse çok rahat farkı arttırırdı.

Gecenin sorusu

Fenerbahçe neden 2. yarıda frene bastı? İlk 45’teki oyunu devam ettirip 3’ü hatta 4’ü bulmak varken son dakikalardaki strese ne gerek var?

Maçın starı

Volkan Demirel: Özellikle 42’deki reaksiyonu çok kritikti. Ellerinin yanı sıra ayağını da liberolarınki gibi kullanarak maça damga vurdu.

Maçın olayı

Samet Aybaba’nın Robinho’yu ilk 11’de başlatmaması. Sivas’ın şampiyonluğa oynayan takımında bile bu kadar yetenekli oyuncusu yoktu.

Kısa mesaj

Fenerbahçe’nin şampiyon olma şansı birçok taraftarının zannettiğinden daha fazla.

Vodafone’da berabere biten maçta Akhisar’ın yıldızı sağ bek Lopes’ti. O maçta Babel de yorgunluk nedeniyle ilk 11’de yoktu. Bu kez Akhisar tarihinin en iyi zemininde Lopes yokken Babel maç başlar başlamaz estetik şovuna başladı. Golü getiren şutun harikalığı bir yana, Hollandalı’nın topu kontrol eder etmez rakibini çarşıya gönderen çalımı diğer yana... Aslında Okan Buruk’un yaptırdığı pres, teorik açıdan yanlış değildi. Lakin Medel’in süper savaşçılığının bazen gölgesinde kalan dar alanda seri kısa paslaşma mahareti, pratikte kolay aşılan presi etkili Beşiktaş direkt hücumlarına dönüştürdü.

Hollandalı sağ ayağını bir kez daha mancınık gibi kullanarak farkı arttırdı. Akhisar’ın ender gelişen tehlikelerinde Fabri kalesinde bir kez daha devleşti. Quaresma formda döndü, bıraksalar sabaha kadar iki 90 dakika daha oynardı.

Gecenin sorusu

Babel alındığı zaman “Çöp transfer” diyenler bir zahmet utanıp artık pişpirik üzerine yorum yapabilirler mi?

Maçın starı

Babel’e ya sol çaprazdan şut şansı vermeyeceksin ya da kalecine çelik yelek giydireceksin!

Maçın olayı

Fabri’nin çalımı görsel heyecan açısından olay. Lakin Şenol Güneş’in o hareketten hiç hoşlandığını sanmıyorum.

Kısa mesaj

Futbolda yeteri kadar iyi oynarsan her gün kazanabilirsin. 13. Cuma futbolla ilgisiz bir Hollywood saçmalığıdır.

Teoride 3-6-1, pratikte 3-3-3-1 dizilişiyle başladı Gençlerbirliği. Geometrik açıdan diziliş hangisi olursa olsun merkez orta sahasında sadece iki isim vardı: Birisi yüzde 100 defansif Issah diğeri yüzde 100 ofansif Sessegnon. Galatasaray seri paslarla ortadan tempo yapacağına ilk yarıda kendi sağ kanadına sıkışıp kaldı, merkezden hücum inisiyatifini alması gereken Belhanda hayalet Casper gibiydi. İlk yarının en etkilisi, top her ayağına geldiğinde uçurtma gibi giden kontra dripling ustası Manu’ydu. 2. yarıda Fatih Terim, Belhanda’ya 15 dakika daha tahammül edebildi. Kadroda başka ofansif orta saha olmadığı için Eren’le 4-4-2’ye döndü. Ancak 2. yarıda kenarlar da işlemediği için bu değişiklik de işe yaramadı. 4-2-3-1’de de 4-4-2’de de Gomis çok az topla buluşabildi çünkü Galatasaray hızlı 4-4-2 oynamak ile telaşlı oynamayı fena halde karıştırdı. Çok telaşlı bir doldur boşalt sonucu herkes yerini ve temposunu kaybedip Manu’yu yakalayamayınca şok bir yenilgi aldı.

Gecenin sorusu

Belhanda bu kadar kötüyken aklıma geldi: Valbuena, Galatasaray’da olsaydı Fatih Terim’in vazgeçilmez 10 numarası olmaz mıydı?

Maçın starı

İlk yarıda mükemmel oynayan Manu 2. yarıda bir ara kayboldu ama son dakikada tekrar sahneye çıkıp yaptığı dripling resitaliyle maçın yıldızı oldu.

Maçın olayı

Belhanda bu kadar kötüyken bile kadroda başka ofansif merkez orta saha olmadığı için Galatasaray’ın 60 dakika ona mecbur kalması.

Kısa mesaj

Galatasaray, kolay gözüken maçı önce zora soktu sonra rakibe hediye etti.

Fenerbahçe, tam saha hücum presle başladı ama pres 5 dakikadan fazla sürmedi. İlk 20 dakikada Fenerbahçe’nin taraftarı ayağa kaldıran tek gol girişimi Josef’in uzaktan attığı bir şuttu. İlk 45’in kalanı hep ezbere doldur boşalt! Halbuki Osmanlıspor ortadan seri pasla hücum eden takımları savunmakta çok zorlandığı için bu kadar az puana sahip. Yerden kısa pasta iş yapabilecek Soldado varken bu doldur boşalt duble gereksizdi. Bu ilk 45’teki doldur boşaltta Soldado da kayboldu gitti. Fenerbahçe de kocaman ilk yarıyı tek isabetli şut atmadan bitirdi. Fenerbahçe, 2. yarıda Valbuena’nın oyuna girmesiyle daha dinamik başladı. İlk gol duran toptan geldi. 2. gol ise Giuliano’nun ustalığının eseri. Tabii ki Valbuena’nın bu yedek kalmaktan paslanmış hali bile en azından Giuliano’nın ayağını güçlendirecek ekstra bir pas istasyonu olarak maça tesir etti.

Gecenin sorusu

Valbuena ilk 11’de başlasaydı oyun kalitesi ilk yarıdan daha yüksek ve onun doğal sonucu olarak skor ilk yarıdan Fenerbahçe lehine olmaz mıydı?

Maçın starı

Giuliano sadece skor katkısı ile değil hücumda kalite ve yüksek oyun aklı katkısıyla da Fenerbahçe’nin bu sezonki en etkili ve istikrarlı oyuncusu.

Maçın olayı

Skrtel’in golünde bence top çizgiyi geçti ama bunun ‘bence’si ‘sence’si olmamalı, en azından birkaç dakika sonra pozisyonun tekrarı gol çizgisi teknolojisiyle yeniden verilmeli, herkes net görmeli.

Kısa mesaj

Fenerbahçe 2. yarıda yarışta tutunacak oyun ve skoru yakaladı. Bunu 90 dakikalara yayarsa sonuna kadar gidebilir.