Türkiye Kupası maçları Okan Buruk için kadrodaki tüm seçenekleri görme seanslarına dönüyor doğal olarak. Merakla beklenen yeni transfer Vinicius’un performansıydı. Icardi standartlarına alışmış bir takımın santrforu olmak elbette kolay değil ama Vinicius’un atletizmi, oyun bilgisi, pozitif enerjisi ve ilk maçında golle tanışması gecenin Okan Buruk adına kazanımlarından biriydi. Barış Alper sağ bek, Kazımcan sol bekte başlarken Berkan bu kez sol stoperde oynadı. Anladığım kadarıyla Buruk, pozisyonunu esnettiği oyuncu sayısını artırmanın peşinde. Barış’ın 6 farklı pozisyonda oynama kabiliyetinin keşfi hocayı cesaretlendirmiş olabilir. Berkan’la ilgili de planının bu olduğu dün gece net şekilde görüldü. Ama bunun iyi bir fikir olup olmadığı çok su götürür. Berkan topu kullanmada avantajlı olsa da yenen 2. golde olduğu gibi pozisyon alma konusunda hayli zayıf.

Ndombele sorunu var

Galatasaray’ın Ndombele diye bir yıldızı yok, bir sorunu var. Depar atmadan maç bitiriyor, ikili mücadeleden kaçıyor, hızlı hücumlarda zaten yok, oynadıkça daha da kötüleşiyor. Fransız orta sahanın senaryoyu bir yerde pozitife çevirmesini bekleyen Galatasaray taraftarları onu izledikçe daha da umutsuzluğa kapılıyordur. Ndombele’nin oynadığı her dakika Galatasaray’ın gençlerinin geleceğinden çalıyor gibi görünüyor. Bandırmaspor’un 40’ta 3-0 geri düşmesine rağmen reaksiyonu maçın kalitesini yükselten detaylardan biriydi. Hüseyin Eroğlu 65’te oyunun merkezine Mulumba’yı aldıktan sonra Galatasaray’ın değişikliklerle sahada gençleşmesini avantaja çevirmeyi başardı.

Dünya liglerinden sayısız futbol takımının bu mevsimde gelip kamp yaptığı Antalya’da stat zemininin bu kadar kötü olması insanı hayrete düşürüyor doğrusu. Zeminin elverişsizliğine rağmen iki takımın yarım saatlik başlangıç tempoları tatmin ediciydi. Ocak ayının başında göreve başlayan ve hiç maç kaybetmeyen Sergen Yalçın, Fenerbahçe’ye karşı Kaluzinski’yi merkeze oturtup öndeki 4 yetenekli, 1 koşucu (Bytyqi) forvet hattıyla baskılı bir yarım saat oynadı. 30’dan sonra Dzeko’nun derindeki oyun kuruculuğu, Tadiç’in solda inisiyatif alması, Djiku’nun Buksa’yla bire bir oynama menzilini uzatması ve Cengiz’in yetenekleri Fenerbahçe’nin oyuna dengeyi getirmesini sağladı. Dzeko’yu anlamak gerekiyor çünkü statik bir santrfor değil, sahanın her yerinde derine kadar inip oyunu kuran, Cengiz’in attığı golde iki kez hücumun merkezinde topu yönlendiren oyuncuydu. Fenerbahçe’nin Dzeko diye bir sorunu yok Dzeko diye bir yıldızı var. Asıl sorgulanması gereken, Szymanski’nin formsuzluğu.

Yeteneğini konuşturdu

Cengiz, 2024 yılıyla birlikte yetenek modunu açmış görünüyor. İstanbulspor’a attığı 4 gol, geçen hafta Ankaragücü’ne karşı takımının 2 golünü birden kaydetmesi ve dün gece Antalyaspor’un kilidini açan olağanüstü golü Cengiz’in nasıl bir yetenek olduğunun göstergesiydi. Tam bir çilingir doğrusu, rakibin direncini kıran golleri atıyor. Şimdi çocukluk arkadaşı Çağlar da geldi ve artık sahada daha mutlu görünüyor. Bu arada Çağlar’ı sol stoperde yer açmak için Djiku’yu sağ stopere çeken İsmail Kartal, oyunun son bölümünde Bonucci’yi de alarak arkada 3 stoperle maçı bitirdi.

Galatasaray, 11. dakika dolduğunda tabelayı 2-0’a getirdikten sonra el frenini çekerek oyunun temposunu ayarlama yoluna gitti. Samsunspor 1 gol bulsa maçın ritim kazanacağı çok açıktı ama Gisdol ve futbolcularının her hamlesini Muslera, eldivenleriyle sönümlendirdi. Uruguaylı kaleci yine çok iyi bir maç çıkardı. Galatasaray’ın son 12 sezondaki şampiyonluklarında Muslera’nın iyi olduğunu herkes hatırlar. Dün gece de Samsun deplasmanında Muslera iyiler arasındaydı.

Icardi’deki değişim

Icardi sahada topla en az buluşan Galatasaraylı futbolcuydu. Arjantinli santrfor uzun zamandır benzer istatistiklerde geziyor. Fiziksel açıdan güçsüz, ikili mücadelelerde artık kazanan taraf değil, bitirmesi için önüne nadiren fırsat geliyor ve onları da çok basit harcıyor. Icardi kendi standartlarının çok altında oynuyorken böylesi sert deplasmanlardan kazanarak dönüyor oluşu Galatasaray için büyük nimet. Icardi’nin bu kadar etkisiz kaldığı gecede Barış Alper Yılmaz’ın dayanıklılığı, Nelsson’un formanın kıymetini biliyor oluşu, Kerem Demirbay’ın merkezdeki dengeli oyunu Galatasaray’ın artılarıydı. Ocak ayında oynadığı 7 resmi maçın 6’sını kazanıp sadece Sivas deplasmanında 2 puan kaybeden Galatasaray şubat ayında oynayacağı 7 resmi maçtan ilkini kötü sayılabilecek bir oyunla kazandı. Kadrosundan önemli oyuncuları eksilmiş ve yerlerine henüz yenileri forma giymeye başlamamışken ocakta 7/6 yapmak, şubata Samsun deplasmanında galibiyetle başlamak büyük kazanım doğrusu.

Sumudica’nın 5’li savunmanın önüne çektiği iki orta sahayla 7’li bir blok savunması Galatasaray’ın alanlarını kapatmaya yönelikti. Ama Mertens’in blok arasına yaptığı koşularla ceza sahasına sızma planı çoğunlukla çalışsa da bitiricilik sorunu Galatasaray’ın önünde bir duvar gibi duruyordu. Rakip ceza sahasında yeterli sayıda topla buluşma gerçekleştirmesine rağmen Galatasaray’ın sürekli direkleri dövmesi, gol beklentisi yaratsalar da golü Icardi ve arkadaşlarına getirmedi.

Zaha öyle oynadı ki...

Boey’nin gidişiyle Kaan Ayhan’ı sağ, Berkan’ı sol bek başlatan Okan Buruk, ana planı duran toplar olan Gaziantep’ten Kerem Demirbay’ın yapamadığı savunma sebebiyle bir duran top organizasyonu golü yedi. İlk yarıda dominant oynayıp istatistik yoğunluğu oluşturan Galatasaray ikinci yarıda Demirbay - Zaha değişikliğiyle baskıyı doruk noktaya çıkardı. Zaha’yı sola, Kerem’i Icardi’nin yanına çekerek topu Gaziantep ceza sahasından çıkarmayan Galatasaray’da Mertens bambaşka bir seviyede oynadı. Belçikalı yıldız, Torreira’nın önünde hücumun yönünü belirlemekle kalmadı, oyunda kaldığı her saniye rakip kaleyi aradı. Trabzon deplasmanında alev alan Zaha Gaziantep maçında öyle bir 45 dakika oynadı ki Galatasaray’ı ipten alanların başındaydı.

Hiç vazgeçmediler

Barış Alper, Galatasaray’ın en esnek futbolcusu. Sağ forvet başladığı maçın ikinci yarısını sol bekte geçirdi, Galatasaray’ın hücum balansını sola taşıdığı yetmezmiş gibi bir de olağanüstü gol atarak takımını galibiyete taşıdı. Galatasaray, Gaziantepspor’a karşı bu sezonun en baskılı oyunlarından birini oynadı, 5 şutu direkten döndü, tüm istatistikleri alt üst etti. Bir an olsun vazgeçmediler, hep atak sürekliliğini sağladılar. Adeta, “Taşı delen suyun gücü değil sürekliliğidir” sözünü hayata geçirdiler.

İlk yarı tempolu ve güzel bir futbol maçı izledik. Oyunun az durakladığı, iyi niyetli mücadelenin olduğu, topun hep canlı kaldığı pozisyonlu bir maç izlemeyi özlemişiz doğrusu. Fenerbahçe’de Djiku’nun dönüşü oyun konforunu yükselten detayların başında geliyordu. Ankaragücü, savunma arkasına indirilen topları Ali Sowe ile buluşturmayı planladı. Nitekim Livakovic’in acemice yaptırdığı penaltı da bu planın ürünüydü. Cengiz Ünder ritmini bulduğunda olmaz denen golleri olduruyor. Marsilya’daki ritminin bir benzerini yakaladı. Jorge Sampaoli’yle yakaladığı ritmin bir benzerini İsmail Kartal ile yakalamış görünüyor.

Dzeko’nun farkı nedir?

Batshuayi-Dzeko değişikliği yapıldıktan sonra Fenerbahçe santrforda tazelenmiş olmuyor. İnsanların yanılgısı da burada başlıyor. Belki ilginç gelecek ama bir santrfor hiç gol atmadığı bir yarının, nasıl yıldızı olur diye. Dzeko’yu farklı kılan da bu yönü zaten. Fred’in yokluğunda oyunun tam merkezine pergel gibi kurulan Boşnak yıldız, Fenerbahçe’nin neredeyse tüm ataklarının yönünü belirleyen oyun yapıcı göreviyle ilk 45 dakikada fark yarattı. Fakat sorun ikinci yarılarda başlıyor. İlk yarı Fred’in işini de gören Dzeko’nun temposu düştüğünde merkeze kadar inemiyor, indiğinde dönemiyor. Onu taze tutmak için Fred’e hep ihtiyaç oluyor. Cengiz, İrfan Can, Tadiç ya da Szymanski bitirdiği zaman sorun yaşanmıyor ama herkes Dzeko’ya bakınca, ortaya düşük tempolu ikinci yarılar çıkabiliyor.

Osman Zeki Korkmaz realist bir teknik direktör ve göreve geldikten sonra pragmatik bir oyun tarzı geliştirerek geçişler üzerine plan yaptı. Korkmaz’ın takımı Kayserispor deplasmanında bu planla kazandıktan sonra Ali Sami Yen’de Galatasaray’a karşı topa sahip olmadan pozisyonlar üretip öne geçmeyi başardı. Bu yüzden sezonun en etkisiz ilk yarılarından birini oynadı Galatasaray. Barış’ın sağ bek kademesinde kaybettiği toplar, Kaan Ayhan’ın sol bek savunmasında yer tutamadığı pozisyonlar Muslera’ya zor anlar yaşattı. Savunmadaki değişkenler Galatasaray’ı sezon içinde en zorlayan detay doğrusu. Kaan’ın, Sambissa’ya karşı pozisyon alamaması tabelaya yansırken Davinson ile Nelsson’un uyum sorunu dikkat çekti. Galatasaray oyun başlangıçlarında stoperleriyle orta sahası arasında bağ kurmakta zorlanınca maç bir anlamda git-gel’e döndü. Galatasaray, telaşlıydı panik halinde topu güç bela rakip kaleye götürdüğünde Zaha, Tete ve Kerem’in bitiremediği atakların dönüşü Torreira ile Kerem Demirbay’ın üstünden Muslera’ya ulaştı.

Kerem’e verilen kredi artmalı

Bir ara iki takım da o kadar geri koşu yapmak zorunda kaldılar ki, tenis maçı mı izliyoruz futbol maçı mı anlamak güç oldu. İkinci yarıyla birlikte Okan Buruk savunmasını ters yüz etti. Barış sol, Kaan sağ beke, Davinson sağ, Nelsson sol stopere geçti. Yetmedi Icardi girince Kerem Aktürkoğlu sağda, Zaha solda oynamaya başladı. Bu tercihlerin ardından Buruk, müsabakayı tenis maçından futbola dönüştürmeyi başardı. Kerem Aktürkoğlu, Galatasaray taraftarının en hırpaladığı futbolculardan biri. Kerem önce penaltıdan peşinden frikikten attığı gollerle yine takımını sırtladı. Sanırım Galatasaraylılar artık Kerem’e tanınan krediyi bir kaç kat artırmanın vaktinin geldiğini düşünüyorlardır.

Fenerbahçe öylesine baskılı bir ilk yarı oynadı ki, Başakşehir’in tabelayı ilk yarı 0-0’da tutması büyük bir mucizeydi. Fenerbahçe tam 30 rakip ceza sahası topla buluşması gerçekleştirdi, 5’i isabetli 14 şut attı, net pozisyonlar kaçırdı. İsmail Kartal ve futbolcularının sevdiği tarzda bir oyun başlangıcı yapan Çağdaş Atan’ın öğrencileri ısrarla kalesinden pasla oyun başlatmayı tercih edince Fenerbahçe en iyi yaptığı şeyi, yani ön alan baskısını öldürücü boyutlarda yaptı. Bu baskı ikinci yarıyla birlikte devam etti çünkü Başakşehir baskıdan çıkmak için santrforunu neredeyse hiç kullanamadı. İsmail Kartal 58’de Cengiz ile Batshuayi’yi oyuna alıp İrfan Can ile İsmail’i çıkararak Szymanski’yi merkeze çekti. Önde de Dzeko-Batshuayi ile kalarak baskıyı iyice artırdı.

Baskıya razı oldu 

Başakşehir, Figuereido’nun atılmasının ardından eksildiğinde aslında bir değil iki kişi eksilmişti. Zira santrfor Piatek takımını baskıdan çıkaracak istasyon olamadı, çok fazla top kaybı yaptı. Başakşehir, oyuncu envanterine Bandırmaspor’dan Keny’yi tamamen bu senaryolar için katmışken Çağdaş Atan devre dönüşü yapması gereken değişikliği 59’da yaparak baskıya razı oldu. Fenerbahçe tüm istatistikleri alt üst etmesine rağmen bir türlü bitirişleri yapamayınca oyun son iki dakikaya kadar iyice sıkıştı. Batshuayi’nin penaltısı ise belki de sezonun en kritik üç puanını Fenerbahçe’ye getirdi.

Kadıköy’de iki farklı maç izledik sanki. İlk yarıda Fenerbahçe öyle bir maç başlangıcı yaptı ki, tribünlerdeki coşku sahaya inmiş gibiydi. Fred’in derine attığı kusursuz pas, Szymanski ve Tadiç üzerinden İrfan Can’a asist olduğunda Fenerbahçe bu sezonun en güzel organizasyonlarından birini gerçekleştirmişti. İrfan Can’daki gelişim her maç biraz daha Fenerbahçe’ye katkı sağlıyor. Sezonu ıslıklarla bitiren bir futbolcunun bu kadar kısa sürede kat ettiği mesafe inanılmaz boyutlarda. Yetenekli futbolcu, santrfor içerdeyken ön direk koşularına çok alıştırmıştı, bu kez savunma arkasına inerken sezgileri ve bitiriciliğinin geldiği noktayı izletti. İlk yarı Fenerbahçe 1 attı ama çok daha fazlasını atmayı vadediyordu. Samsunspor Teknik Direktörü Gisdol, ilk yarı etkisiz kalan santforu Mouandilmadji’yi kenara alıp ikinci yarıya Ercan Kara ile başlayınca takımının havasını değiştirmiş oldu. İlk yarı isabetli şut atamayan Samsunspor, oyunda sağladığı dengeyi 62’de bir frikikle tabelaya yansıtabildi. Emre Kılınç’ın dar açıdan attığı frikik golünü çözmek için herkes tekrar gösterimi bekledi. VAR kararıyla gol kararı geldi. Gerçekten akıl dolu ve hayal gücü gerektiren bir goldü.

El freni çekildi!

Fenerbahçe ikinci yarı adeta el frenini çekmiş gibiydi. Dzeko devreye vasat başlayınca herkes kötü başlamış gibi göründü. Dzeko derine gelip bağlantıları yapmakta zorlanınca Fred dahil tüm takımın temposu düştü. İsmail Kartal da öndeki 3 oyuncuyu aynı anda çıkarıp King, Batshuayi ve Cengiz’i oyuna alarak hücum tarzını değiştirmek istedi. Evet oyuncu tarzı değişti ama hücum ediş tarzı değişmeyince Batshuayi’ye hedefsiz boş ortalar gitmeye başladı. Fenerbahçe, Kadıköy’de bu sezon 3. kez puan kaybettiyse bunda İsmail hocanın oyuna müdahalesi ve sonrasında tercih ettiği oyun modelinin rolü büyük.