Trabzonsporlular'ın konsantrasyonu Şampiyonlar Ligi'ne kalabilme üzerineyken oyun ve sonuç hayal kırıklığına sebep oldu. Avcı ilk karşılaşmadan aldığı dersleri ikinci karşılaşmaya taşıyarak orta alanda temkinli, ön tarafta yaratıcı oyuncular tercih etti. Kopenhag takımının oyununa sadakati, disiplini, saha içi yardımlaşma, kapanma ve geçişlerde derslik işlere imza attığını not etmemiz gerekiyor. Böylesi bir takıma karşı hızlı olamadık.

Rakibin doğru kapanması, Trabzonspor’un oyun ritmi ile birleşince ortaya da böyle bir sonuç çıktı.Değişiklikler de gecikti. Mutlaka sebepleri vardı bu değişiklilerin ancak özellikle Abdülkadir, oyuna bir türlü katkı veremedi.Cornelius yalnız kaldı. Djaniny bulduğu pozisyonu atsa başka şeyler konuşacağımız karşılaşma olacaktı. Bardhi ön alanda tüm mevkilerin bağlantısı olmaya çalışırken, her yere yetişebilme hırsıyla gücünü de ekonomik kullanamadı.

Puanlar almalıyız

Bakasetas sakatlık nedeniyle geç katıldığı oyunda birçok sağlam arkadaşından daha heyecan vericiydi. Sakatları, eksikleri ile bu takım geçen yıl şampiyon olan takımdan farklı bir takım. Bunu da kabullenmek ve yeniden başlandığını bilmek gerekiyor. Şampiyonu Şampiyonlar Ligi'ne katılamayan bir ülke olarak birbirimizi yenmeye devam edeceğiz. Avrupa’da devam ederken ülkemize puanlar almaya bakmamız gerekiyor. Orayı öncelikli hedef yapabilirsek başarabiliriz belki.

Gerçeklerimizle yüzleşip, bir an evvel akan hayata, akan futbolumuzla adapte olmaya bakalım. Yoksa durağan hayatımıza yaptığımız ortalarla boşa zaman tüketeceğiz.

Bu akşam sahada olacak tüm oyuncular kadar tribünlerde yerini alacak taraftarlar da bu ciddiyeti yüksek karşılaşmanın sorumluğunu bölüşecekler. Maç boyunca takımlarının en büyük ateşleyici gücü olacaklar. Avni Aker ruhunu yine yeniden rakiplerine hissettirecekler. Takımları Kopenhag’a da tıpkı Liverpool, İnter, Barcelona gibi devlerin devrildikleri o günlerin bir benzerini daha yaşatabilsin diye Trabzonspor taraftarına büyük görevler düşecek.

Eksikler bahane değil

Trabzonspor’un eksikleri herkesin malumu... İşte tam da Trabzonspor’un “fazlası” bu kez yine onlar olacaklar. Eksikler üzerinden okunabilecek bu ciddi karşılaşmanın eksik kapatanları 90 dakika ya da uzatma bölümlerinde; o da olmadı penaltılarda farklarını hissettirecekler. Rollerini eksiksiz yaptıkları bir çok maç gibi yine aynı azimle orada olacaklar. Kanatlar onlar, bekler onlar, forvetler onlar, stoperler onlar, Uğurcan onlar olacaklar bazı dakikalarda. Bu kez atanı ile tutanına, “baskı altında tutanı” olarak eklenecekler. Hücumdayken de savunmadayken de. Trabzonspor taraftarları bu gecenin asıl kahramanı olmak zorundalar. En sevdiklerini, en görmek istedikleri yere elleriyle uğurlayabilirler.

Kendi ligine dönüyor...

Artık sözün bittiği gündeyiz... Trabzonspor takımı ve Trabzon kenti yıllar sonra gelen muhteşem şampiyonluğu bu kez kendi ligine; yani “Şampiyonlar Ligi’ne” taşımanın gayretinde olacak. O yokmuş, bu varmış, şunlar eksik, bunlar formsuzmuş mazeretlerinin artık zaman kaybı olacağı gündeyiz. Trabzonspor, ülkesini Şampiyonlar Ligi’nde temsil edebilmek için büyük bir mücadelenin içinde olacak bu akşam... Uğurcan’a çok iş düşecek, Cornelius’a ondan da çok... Hepsi bir Siopis dinamizminde 11 oyuncu olabilmek Şampiyonlar Ligine kalabilmenin tek anahtarı. Bekleyen rakip, kontrollü bir Trabzonspor izleyeceğiz. Ya tam tersi, bunların önemi yok. İlk golü tribünler attıracak. Diğerleri zaten peşinden gelecek.

Kolay kolay kaybetmeyen, gol dahi yemeyen Trabzonspor bu kez Antalya’da farklı mağlup oldu. Daha maçın başında verdiği kötü sinyallerle rakibinin oyununa boyu eğer Bordo- Mavililer'de orta alan üretkenlik bir yana savunma anlamında da açıklar verdi. Kopenhag maçında yenen golün adeta kopyası bir golle geri düşülmesi düşündürücüydü. Trabzonspor’un en iyi bildiğini iddia ettiğimiz ve alıştırdığı o pas oyununda gözükmemesi Antalyaspor’un orta alan ve kenar oyuncularının işlerini kolaylaştırmış oldu. Hamleler erken gibi gözükse de daha da erken yapılabilirdi. Doğucan belli ki o bölgede zaman içinde yer bulabilecek, oraya adapte olabilecek bir oyuncu. Trabzonspor’da elbette çok şey beklenen isim Doğucan değil deTrezeguet idi. Büyük hayal kırıklıkları yaşatmaya devam ediyor. Ona bağlanan umutları bu denli umutsuzluğa dönüştürmesi karşılaşmanın önüne geçen bir başka konuydu. Evet, Trabzonspor dün gece 5gol yedi. Ancak2-0 sonrası reaksiyoner takım olma özelliğine geri de dönmesini bildiler. Ancak futbolda bu tip durumlar var.

Kendini test etti

Oyunun Trabzonspor lehine dönüştüğünü düşündüğümüz anlarda yenen goller, bireysel hatalar farkında oluşmasının ana sebebi oldu. Abdullah Avcı ilk kurgusuyla, son kurgusuyla ve arada yaptığı bir çok oyun içi değişiklikle farklı mağlubiyete çare bulamamış oldu. Maçtan önce 'Kopenhag’ı eleyip Şampiyonlar Ligi'ne kalabilirseler, ligin telafisiolur' diyen taraftarların gözü kulağı artık çarşamba gecesinde. Öyle bir karşılaşma oldu ki, öğretileri, dersleri, olması ve olmaması gerekenleri ile erken uyarı gibiydi. Kendini gördü, iyi bir rakibe karşı test etti kendini Trabzonspor. Abdullah Avcı da oyuncularda konuya böyle yaklaşacaktır. Sonucu kötü ama iyi bir test oldu.

Trabzonspor önümüzdeki çarşamba günü çok kritik bir maça çıkacak ve bu maçtan önce Süper Lig'de geçtiğimiz sezon ligde mağlup edemediği Antalyaspor ile oynayacak. Nuri Şahin'den sonra taktik disiplin bakımından Antalyaspor belki de bu topraklara ait olmayan bir takım görüntüsünde. Bu anlamda Kopenhag maçının provasını onlardan daha iyi bir takımla yapılması ihtimali zaten söz konusu olmadığı için bu fırsat çok önemli. Zor maç ama getirilerine odaklanmak gerekiyor. Nuri Şahin, Antalyaspor takımına kendi kimliğini yansıttı ve bu anlamda Abdullah Avcı ile çok benzeşiyorlar.

Rotasyondan kaçınabilir

Trabzonspor'un Kopenhag mücadelesinin provası niteliğinde olacak bu maçta, Abdullah Avcı’nın büyük rotasyonlardan kaçınacağını düşünüyorum. Sezon başından itibaren izlediğimiz Trabzonspor için değişmeyen şeyler yine pas oyunu ve sabır faktörüydü. Kopanhag maçında reaksiyoner takım olma özelliklerinin de yerli yerinde olduğunu gözlemledik. Bu yıl beklerinin de kalitesi artınca bu durum hücum çeşitliliğine ekstra işler katıyor olacak. Visca’nın yerine yine Kouassi’yi izlersek şaşırmam çünkü teknik adam oyuncusuna inancını kaybetmiş değil henüz. Barthi’yi sola atıp, sağda bir Trezeguet tercihi de gelebilir ve Abdülkadir bu kez hamle için kenarda saklanabilir.

Enerjisini ekonomik kullanırsa...

Trabzonspor ligimizin gerçeklerine en uygun santrforlarından Cornelius’un rakip stoperleriyle mücadelesi sonucu oluşacak koridorları etkili kullanabilir. Bu durum Bakasetas ve Trezeguet’in gol bulmaları anlamı taşıyor. Enerjisini ekonomik kullanır, topa daha fazla sahip olur ve sonuç olarak da Trabzonspor Antalya’dan moralli döner.

Maçtan önce şöyle bir durum söz konusuydu... Kopenhag 40.50 UEFA katsayı puanına sahipken; Trabzonspor’un sadece 5.50 katsayı puanı vardı... Kuraya seri başı takım olarak giren Kopenhag’tı. Trabzonspor ise kuranın en düşük puanlı takımıydı.

Bunların önemi var mı bilmiyorum ama kendimizi nerede nasıl görmemiz gerektiği konusunda bu hatırlatmaları aramızda yapmamız gerekiyor diye düşünüyorum.

Avrupa’nın gediklisi gibi

Her maç elbette yeni bir hikaye taşıyor ancak geleneksel bir “sürekli oralarda olma” haline saygı göstermek gerekiyor. Avrupa’da olmak sürekli hale getirmek çok önemli bu nedenle. Çok uzun zamandır Avrupa Arenası’nda olmayan Trabzonspor 2. yarıdaki güçlü oyunuyla sanki yıllardır oranın gediklisiymiş gibi oynadı. Abdullah Avcı karşılaşmanın ikinci yarısını adeta kendisine “bir şans daha verilse ne yapardın?” diye sorarak çıkmış gibiydi. Kaliteli transferlerini de sahaya sürerek hiç de öyle beklemeye niyeti olmadığını da göstermiş oldu.

Son 11’le olur!

Bir bireysel hatayla geri düşüldü, topla yüksek yüzdeyle oynandı. Ama ikinci yarıda değişikliklerle oyunu Trabzon’a taşımasını bildiler. Bakasetas bizim ligin ötesinde ne denli enternasyonel bir oyuncu olduğunu hem oyunuyla hem de “umut” olan golüyle göstermiş oldu. Dün gece Abdullah Avcı’nın ilk on birinde sorunlar vardı. Lakin; son on birinde de turu Trabzon’da geçeriz diyen oyuncular vardı.

Kabul edelim ki Trabzonspor’un karşısında ligde ilk maçına çıkacak kapalı kutu Hatayspor varken, aklında da Şampiyonlar Ligi olacaktı... Son şampiyonun evinde vitrine çıkıyor olması da heyecanı ve sorumlukları artıran bir başka unsur olacaktı. Devler Ligi'ne katılabilmek için enerji ve kadro anlamında Kopenhag’a da bir şeyler taşımaları gerekiyordu. O nedenle tasarruflu işler gerekiyordu. Son anda Dorukhan'ın kadrodan çıkartılması da orta alanda radikal değişimi beraberinde getirdi. Doğucan tercihi fiziksel katkıyı getirse de pas trafiğinde benzer karşılığı bulmadı. Trabzonspor geçen sezondan itibaren oynadığı pas oyununa bu kez izin vermeyen bir Hatay takımı buldu karşısında. Maçın ilk bölümlerinde pas bağlantıları kesik, topla oynama oranları düşük kalsa da oyunun sonuca yönelik rakamlarında yine de üstün olan bir Trabzonspor izledik.

Bardhi esintisi

Rakibini tam da etüt etti dediğimiz anlarda Visca’nın can sıkan sakatlığı tüm moralleri, oyun gibi bozdu. İkinci bölümde Trabzonspor’un Abdülkadir Ömür hamlesi karşılaşmanın da kilidini açan unsur oldu. Abdülkadir adeta yeni transfer Enis Bardhi’nin İspanya istatistiklerini görmüş gibi ceza sahası dışından mükemmel bir gole imza attı. Trabzonspor son şampiyon hüviyeti sorumluluğuyla kazanmaya, her hafta daha da iyisi denemeye gayret ederek yoluna devam edeceğini göstermiş oldu. Ayrıca ikinci yarıdaki oyunuyla 'passız yapamam' da dedi.

Güzel bir sezon bizi bekliyor. Hayırlı olmasını dileyerek başlayalım... Son şampiyon Trabzonspor sezonun açılış maçında İstanbulspor karşısında istediği oyunu üretemediyse de istediği sonucu almasını bildi. Sezon açılışları zordur. Nitekim her iki takım için de zor bir oyun oldu diyebiliriz. Bir tarafta Şampiyonlar Ligi kapısında Trabzonspor diğer tarafta mütevazı kadrosuyla İstanbulspor olunca oyun ve skor anlamında kamuoyunun beklediği şeyler olmadı. Trabzonspor, karşısında güçlü kurgusuyla bekleyen, bozan, pas yapan, iyi çıkan ama finalleyemeyen bir İstanbulspor takımı buldu. İstanbulspor rakibini karşılarken 5’li bir savunma bloğu tercih etti. Osman Zeki Korkmaz’ın oyuncularına ezberletmeye çalıştığı oyun, Abdullah Avcı oyunları için ilk dakikalardan itibaren çözülmeyi bekleyen ciddi bir problem olacak gibiydi ki dakikalar 16’yı gösterdiğinde Cornelius devreye girdi ve oyunu da büyük oranda çözmüş oldu.

Siopis'in enerjisi...

Trabzonspor geçen yıl kaldığı yerden tempo sorununu da ilk maç olmasına rağmen çözerek sezona galibiyetle başlamış oldu. Siopis karşılaşmada hem enerjisiyle, hem de oyun başlatma meziyetleriyle ön plana çıkan oyuncu oldu. Şampiyon kaldığı yerden devam derken bir kaç mevkiye de transfer ister görüntüde sezona başlamış oldu.

Son Şampiyon Trabzonspor, İstanbul’da evi gibi kullandığı Olimpiyat Stadı'nda bir büyük kupayı daha kaldırmasını bildi. Geçen yıl şampiyon olan takım, adeta bu yıl da bıraktığı yerden devam edeceğini ilan etti. Gözden kaçmasın... Bazılarınca hazırlık maçlarındaki oyunu eleştirilen Trabzonspor ve Abdullah Avcı dün gece dışarıya verdiği mesaj kadar içeriye de güçlü mesaj verdi. Dün gece özelikle ilk dakikaları hazırlık maçı gibi geçiren Trabzonspor, kalan bölümü de 'Hazırın' maçı bir görüntüye büründü. Her mevkisinde ne yaptığını bilen, Abdullah Avcı prensiplerine harfiyen uyan oyuncu grubu izledik. Özellikle yeni transferlerin bu kadar kısa sürede takımın önemli parçaları haline gelmesi lig maratonunda fark yaratacak. Muhteşem taraftarı önünde Hamsik, ilerleyen futbol yaşına rağmen, 'Daima genç' bir liderdi.

Bıraktığı yerden!

Sol arka tarafı sürekli sıkıntılı olmasına rağmen şampiyonluk ipini göğüsleyen Trabzonspor’un artık çok iyi bir sol beki var. Sağda bir o kadar iyi beki de... Sağ stoperi de olsa kimbilir hangi seviye olur dedirttiler. Dün gece Trabzonspor sezona geçmiş yılın ödülü finalin Süper Kupası ile başladı. Bu başlangıç tam bir gövde gösterisiydi. Bıraktığı yerden, Olimpiyat’tan, yeniden olimpiyat ateşini yakar gibiydi.