Mourinho, Slavia Prag maçının 5 iyi oyuncusunu ( Djiku, Mert Müldür, Szymanski, Dzeko, Maximin) herhalde yorgun diye kulübeye koymuştu. Becao, Kostiç,İrfan Can, En Nesyri ve Oğuz ilk 11’e dönmüşlerdi. Fenerbahçe maça önde baskıyla başladı ve hemen oyunun başında da Oğuz’un golüyle öne geçti. 90 dakika artık çok kolay geçer diye düşündük, öyle olmadı. Fenerbahçe tempoyu düşürdü, Gaziantep kıpırdanmaya başladı. Devre biterkende hiç hesapta olmayan bir golle eşitliği sağladı. Mourinho’nun sahaya sürdüğü 11 aksıyordu. Fred, Kostiç oyunda yoktu. Kanat oyuncuları ( Tadiç, İrfan Can, Oğuz) alan paylaşımlarını yapamıyorlardı. En Nesyri’ye hiç top gelmiyordu.

Hamleleri hemen gördü

Devre arası hamle yapmayı sevmeyen Mourinho sahada işlerin iyi gitmediğini hemen gördü. İsmail niye çıktı? İrfan Can’ı dışarı alıp, Maximin rakip defansın dengesini bozdu ve Amrabat’ı sahaya yolladı. Bu değişikliklerden sonra Fenerbahçe müthiş bir baskı kurdu ama, gol gelmiyordu. Portekizli hoca bir hamle daha yaptı. Osayi ile En Nesyri’nin yerlerine Dzeko ve Szymanski’yi aldı. Rakip sadece müdafa yapıyor,hiç hücumu düşünmüyor, baskıdan kurtulamıyordu. Sonuçta hamleler semeresini gösterdi Becao ve Dzeko’nun golleri Fenerbahçe’yi korkulu rüyadan uyandırdı. Kısacası Fenerbahçe biraz geç açıldı. Biz yine de her takımın son 15 dakikası berabere giden bir maçta Gaziantep gibi kolay teslim olmayacağını hatırlatalım.

Formda ve moralli Fenerbahçe evinde yine, “Kapalı gişe” yeni bir 90 dakikaya çıkıyor. Slavia Prag deplasmanından aldığı galibiyetle Avrupa Ligi’nde de iddiasını sürdüren Fenerbahçe, taraftarı önünde şov yapmaya hazırlanıyor. Artık kimse Jose Mourinho’nun yaptığı 11’lere takılmıyor. Oynayanlar dışında kulübede kalanlar da problem yaratmıyor. Gaziantep karşısında stoperde Samet mi oynar, Becao mu? Yoksa geçen haftanın flaş oyuncusu Oğuz Aydın maça ilk 11 mi çıkar ya da kulübeye döner yerine Saint-Maximin mi oynar? İşte bu soruların cevabını taraftar merak etmiyor. Sahaya çıkan 11 için yapılan en kısa ve bilinen yorum, “Vardır hocamızın bir bildiği” şeklinde oluyor.

Tartışmasız en önemlisi

Şüphesiz Mourinho gözdelerine hep ilk 11’de yer açıyor. Bunları başında Tadiç geliyor. Sakat ve cezalı değilse Tadiç’in takımdaki yeri garanti. Son zamanlarda oynadığı futbol ve katkılarından dolayı Sırp futbolcu tartışmasız takımın en önemli lokomotifi. Futbol bilgisine güvenilen teknik direktör Selçuk İnan, bakalım güçlü rakibine karşı sahada nasıl tedbirler alacak? Fenerbahçe’nin önde baskıyla maça başlayacağı ve bir an önce sonuca gitmek isteyeceği oyunda Gaziantep kontratak kovalayacak. Kadıköy’deki 90 dakikanın kesin favorisi olarak Fenerbahçe’yi görüyorum. Sürpriz olur mu? diyenler çıkabilir. Bana göre bu maçta, “Sürprize pek yer yok” diye düşünüyorum.

Kendi liginin lideri, Slavia Prag, “Taş gibi” bir takım. Çok koşuyorlar, çok iyi mücadele ediyorlar, fizikman güçlüler ve her an hücum oyununu düşünüyorlar. Fenerbahçe çok eksikle yakalandığı maçın hemen başında golü de yiyince ister istemez” eyvah” dedik. Ev sahibi çok adamla hücum yaparken geride ise geniş alanlar bırakıyordu. Slavia Prag’ın öne geçtikten sonra yaptığı gol girişimlerinin sonuçsuz kalışı Fenerbahçe adına şanstı. Sarı-Lacivertliler golü ise ani ataklarda aradılar. Maximin’nin, Fred’in Szymanski’nin, Osayi’nin, Tadiç’in rakip alana süratle taşıdığı toplarla pozisyon yakaladılar. Devre sonuna doğru yine bir ani atakta topla buluşan Dzeko topu önce kontrol edip sonrada kalecinin uzanamadığı köşeye yollayıp eşitliği sağladı. Gol Fenerbahçe’yi ister istemez cesaretlendirdi ve ümitlendirdi. Mourinho’nun kulübesinde hamle yapacak fazla oyuncusu yoktu. Oyunun ikinci yarısında ev sahibi yüklendi, Fenerbahçe yine ani ataklarla gol kovaladı. Son 15 dakikada Dzeko ve Maximin (İnanılmaz efor sarfetti) yerlerine En Nesyri ile İrfan Can oyuna girdiler.

Hedefe götürür

Fiziğine güvenen havalı Slavia Prag ile tekniğine güvenen Fenerbahçe mücadelesinde, son sözü kaliteli ayaklar söyledi. İrfan Can, Tadiç organizasyonu sonrasında kale önünde topla buluşan En Nesyri’nin golü Fenerbahçe’yi müthiş bir galibiyet ile tanıştırıyordu. Bu galibiyet Fenerbahçe’yi Avrupa’da ilk hedefine götürür. Alkışlar ve tebrikler 90 dakika ter akıtan her Sarı-Lacivertli futbolcuya gitsin..

Maçtan önce ev sahibi takımın teknik direktörü öyle iddialı açıklamalar yapmıştı ki, sahadaki oyuna ilgimiz bir kat daha artmıştı. Mourinho’nun sürpriz 11’ne şaşıranlar ise çoktu.

Mert Hakan, Samet ve Oğuz sahadaydılar. Fenerbahçe maça önde müthiş bir baskı ile başladı. Rakip sürekli pas hatası yapıyor, atak dönüşlerinde de geride geniş alanlar bırakıyordu. Demek ki Sinan Kaloğlu hocam dersini iyi çalışmamıştı. Hazırlık maçı bile olsa Fenerbahçe’ye karşı böyle oynanmazdı. Sarı-Lacivertli takımın beceri dolu ayaklarının sahneye çıkmasıyla sonuç almak kolaylaştı. İlk yarım saat dolmadan Fenerbahçe 3 farkı yakaladı. Mert Hakan takımın en başarılı ismi olurken, ilk defa ilk 11 çıkan Oğuz hareketli oyununun yanı sıra attığı 2 gol ve son gol asisti ile büyük beğeni topladı. Devre biterken Djiku’nun kendi kalesine attığı gol ev sahibine küçük bir ümit oldu.

Mourinho merakı!

İkinci yarıda Fenerbahçe önde baskıyı bıraktı, rakip atağa geçti. Rakibin kazandığı kornerde boşa çıkan ve 2’nci gole davetiye çıkaran Livakoviç oyuna heyecan getirdi. Kayserispor’un ümidi fazla sürmedi. Gol ararken, defansif tedbirleri rafa kaldırdıklarından hemen En Nesyri’nin ayağından bir idman golü yediler. Mourinho 2 farktan sonra Mert Hakan ve En Nesyri’yi dışarı alıp Szymanski ve Dzeko’yu oyuna aldı. Son bölümde skor olarak rahatlayan Fenerbahçe gollerine devam edip maçı “güle oynaya” idman niyetine bitirdi. Unutmadan Kayseri’de tribünler kapalı gişeydi. Bana göre bu kalabalık maçtan çok Mourinho merakından idi..

Önemli oyuncuları olmayınca Montella eldeki malzemeden en ideal 11’i sahaya sürmüştü. Kendi takımlarında eleştirilen 2 bek (Mert Müldür ve Eren Elmalı) formayı kapmışlardı.

Maç final havasında geçti. Kazanan işi bitirecekti. Galler’in ilk 10 dakikadaki ön alan baskısını çabuk kıran millilerimiz bu yarının mutlak hakimiydi. Arda Güler’in orta alandaki etkili oyunu ile sağdan Yunus soldan Kerem ve Barış ile girdiğimiz pozisyonlarda kale önü cömertiydik. Rakibin çok adamla kapandığı ve ani ataklar kovaladığı ilk yarıda, kale direğimizden dönen topları bizim için şans sayılırdı. Sakatlanan Hakan Çalhanoğlu’nun (İsmail Yüksek girdi) çıkması 2 yarıda orta saha etkinliğimizi azalttı.

Karadağ’ı yeneriz

Bu bölümde dakikalar geçtikçe fizik olarak üstün rakibimizi çözemedik. Son 25 dakikada Barış Alper yerini Enes Ünal’a bıraktı. Ancak kale önü cömertliğimiz devam etti. Kazanamıyorsan kaybetme mantığındaki rakibin hedefi ise en azından şansını son maça kadar devam ettirmekti. Maç bitmeye yakın takımın en iyilerinden Yunus Akgün bu defa bir penaltı kazandırdı. Top ağlara gitse, A Ligi’ne çıkacaktık. Kerem Aktürkoğlu topu ve kaleciyi ayrı köşelere göndermesine rağmen direk bizi engelledi. Şimdi iş son maça kaldı. Bu Milli Takım Karadağ’ı yener ve hak ettiği lige çıkar. Sadece biraz rötar yaptık hepsi bu.

Fenerbahçe milli arayı ciddi bir rakiple oynayarak iyi değerlendirdi. Bizler de Zenit karşısında merakla beklediğimiz kulübe mahkumlarını izleme şansını bulduk. Taraftarın maça ilgisi fazlaydı. Mourinho, ligde şans veremediklerini sahaya sürmüş, 3’lü defans (Becao, Yusuf Akçiçek, Levent Mercan) oynamayı planlamış, Oğuz Aydın ve Kostiç’e kanatları emanet etmişti. Gençlerden Bartuğ Elmaz ile Zeki Dursun’u tecrübeli Fred ve Tadiç’in yanlarına koymuştu. Dzeko ve En Nesyri’yi aşamayan Cenk Tosun ise tek santrafordu. Formayı kapma peşinde olanların, hırslı istekli oluşları, ön alan baskısı, Zenit’e pek göz açtırmadı. İlk yarıda asist ustası Tadiç’in ara pasında Cenk Tosun topu klas bir vuruşla köşeden ağlara yollarken, hocasına ‘Beni unutma’ der gibiydi. Golden sonra Rus takımı daha ofansa yöneldi ve devre bitmeden eşitliği bir kanat organizasyonu sonucu yakaladı.

İkinci yarıda Mourinho ciddi bir takım karşısında göreyim diye kaleye Ertuğrul Çetin’i (Hatasız oynadı) aldı. Bu yarıda da Fenerbahçe’nin önde baskılı oyunu devam etti. Rakibin teknik adamı sürekli oyuncu değişikliğine gitti. Gitti ama golü yine Fenerbahçe buldu. Asist yine usta Tadiç’ten bu defa Levent Mercan’a gitti. Başarılı oyuncu düzgün bir vuruşla Sarı-Lacivertli forma altında ilk golüne imza attı. Kendi liginde şampiyonluğa oynayan bir takım karşısında Fenerbahçe’nin oynadığı futbol gerçekten alkışlanacak cinstendi.

Şimdi gelelim bu maçtan sonraki karneye. Fenerbahçe yeni bir stoper kazanıyor: Yusuf Akçiçek. Sahadaki başarılı futbolları ile bugüne kadar niye şans bulamadık diyenler (Levent Mercan, Oğuz Aydın, Cenk Tosun) ilk 11’e göz kırpıyorlar. Bakalım Mourinho onların bu performansını dikkate alacak mı?

Sivasspor karşısına çıkan 11’i Mourinho yaptı diye “çıt” çıkmadı. Doğru 11 miydi derseniz, çok tartışılır. Becao, Djiku (Çağlar sakatlanınca oyuna girdi) kulübede, Samet Akaydin sahada. Fred, İsmail Yüksek yedeğe düşmüşler, Mert Hakan Yandaş formayı kapmış.

Şaşırmamak mümkün değil. Kostiç bu defa geri dörtlünün soluna geçmiş ama etkili değil. Torpilli Szymanski‘nin (90 dakika oyunda kalıyor) ise sahada ne yapmak istediğini anlamak zordu. En Nesyri gol atmak için çırpınıyor, ancak şansı da yaver gitmiyor. Fenerbahçe sağdan Osayi, Tadiç, soldan Maximin’in adam eksilten dikine oyunları ile pozisyonlar yarattı, rakip bu kanatlara hiç tedbir almayıp seyretti. Sivasspor eski günlerini mumla aratan bir takım olmuş.

Sahanın en iyisi...

Ne hücum yapmayı, ne defans yapmayı beceremediler. Bir Süper Lig takımı kendi sahasından çıkarken, ayağındaki topları hep rakibe verir mi? Futbol ilginç bir oyun. Kadrolar açıklandığında en çok eleştirilecek diye beklenenler ilk 45 dakikaya imza attılar. İstekli Mert Hakan’ın asistini gole çeviren Samet Akaydin olunca herkes suspus oldu. İkinci yarıda da misafir takımın hali, pek Fenerbahçe’ye kafa tutacak gibi görünmedi. Maça noktayı Amrabat’ın (Sahanın en iyisiydi) geceyi renklendiren alkış alan ve Maximin’in golleri koydu. Zirve yarışında şimdilik Galatasaray’ın en büyük rakibi olan Fenerbahçe farklı galibiyete ve sahaya çıkan 11’e çok takılmasın. Neden mi? Çünkü her rakip Sivasspor gibi kolay teslim alınmaz.

Fenerbahçe, hem yaralarını sarma hem de kendini taraftarlarına affettirme maçına çıkıyor. Sivasspor’un güçlü rakibine çoğu zaman ters geldiği bir gerçek. Ancak konuk takım eski gücünde değil. Teknik direktörleri Bülent Uygun’nun eski takımını çok iyi tanıması, onlar için büyük avantaj. Geldiği günden beri yaptığı açıklamalar ile dikkat çeken Mourinho’nun maçta tribünde oluşu Fenerbahçe için yine dezavantaj. Portekizli hoca takımına bu yönden zarar veriyor. Fenerbahçe’nin sakatları yüzünden ilk 11’nde sürprizler olmaz. Formsuz Maximin yerine sol önde Kostiç oynayabilir. Szymanski, Fred ve İsmail Yüksek’ten biri kulübeye dönebilir. Sol bekte istenileni veremeyen Mert Müldür’ün yerinde Levent Mercan bakalım bu defa şans bulur mu?

Her maç değişiyor

Forvette papatya falına devam. Dzeko mu, En Nesyri mi? Görüldüğü gibi haftalar geçiyor ama Fenerbahçe takımının ilk 11’i her maç değişiyor. Böyle olunca da skor ve sonuç yıldız oyuncuların becerilerine kalıyor. Bütün bunlara rağmen Kadıköy’de maçın favorisi ev sahibi. Konuk takımın direncinin, 90 dakika sürmesi zor gözüküyor. Zirve hesapları için fazla kredisi olmayan Sarı-Lacivertli takım kazanır ve şimdilik yaralarını sarar