Mourinho gözdesi Szymanski’yi ve formda En Nesyri’yi kulübeye çekmiş, İsmail Yüksek ve Dzeko’yu sahaya sürmüştü. AZ Alkmaar genç ve çok koşan bir takım olduğu için Portekizli hoca orta alanı defansif yönü kuvvetli (Amrabat, Fred, İsmail Yüksek) oyunculardan kurmuştu. Ancak Fred ve İsmail Yüksek’in etkisiz oyunları takımı olumsuz etkiledi. İlk 45 dakikada Sarı-Lacivertli futbolcular rakibin yakın markajından pek kurtulamadılar. Sadece Tadiç’in kilit pasları ile fırsatlar yakalayan Fenerbahçe’de Dzeko girdiği net pozisyonlarda son vuruşları cılız yapınca goller kaçtı. Sol kanatta oynayan Maximin de kale önü becerisinden yoksun olunca Fenerbahçe ilk 45 dakikayı golsüz geçti. Rakibin önemli oyuncularının olmayışı ise Fenerbahçe için büyük avantaj idi. Golsüz giden oyunda Fenerbahçe’de hamleler son yarım saatte geldi. İsmail Yüksek ve Maximin yerlerini Szymanski ve En Nesyri’ye bıraktılar. Değişikliklerden sonra golü ev sahibi buldu.

Evlere şenlik defans

Fenerbahçe bocalamadan bir penaltı kazandı. Oyuna henüz ısınmadan penaltıyı En Nesyri kullandı, zayıf vuruşunu kaleci kurtardı. Fenerbahçe çok geçmeden penaltıyı kaçıran En Nesyri’nin golüyle eşitliği yakaladı. Artık roller değişir diyorduk ki, rakip Sarı-Lacivertli defansın evlere şenlik halinden yine golü bulup öne geçti. Sonra Mourinho talimatıyla sahaya kurtarıcı (!) olarak Mert Hakan girdi. Vah ki vah. Sonra tek yıldızı olmayan AZ Alkmaar bir gol daha bulup, çok yıldızı olan Fenerbahçe’ye acı bir ders verdi. Bu ders işe yarar mı, önümüzdeki maçlarda göreceğiz.

Mourinho’nun sahaya sürdüğü 11’lerde hep sürpriz isimler bekleyeceksin. Trabzonspor karşısında herkes solbekte Kostic’i beklerken o Mert Müldür’ü, stoperde de Becao beklenirken Çağlar’ı sahaya sürmüştü. Maça ev sahibi çok hızlı ve baskılı başladı. İlk 15 dakika Uğurcan’a neredeyse top gelmedi. Sol kanat savunucusu Mert Müldür’ün hataları pahalıya patlamadan Fenerbahçe oyuna ortak olmaya başladı. Ev sahibinin oyuna topla çıkarken yaptığı pas hatalarını lehine pozisyonlara çevirdi. Geriden uzun toplarla ani ataklar kovalayıp gol kovaladı. Düşünün ilk 15 dakika korner atmayan Fenerbahçe, devrenin bitimine kadar 8 korner kullandı. Devre biterken , rakibin çıkış hatasını da 3 pasla Fred ile gole çevirdi. İlk yarının Sarı-Lacivertli takım adına en başarılı oyuncusu ise rakip defansın dengesini bozan, golün asistini yapan En Nesyri idi. Mourinho devre arası hamle yapmadı. Fenerbahçe ikinci golü düşünmediğinden stoperlerinin (Djiku ve Çağlar) sebebiyet verdiği 2 penaltıyla yenik duruma düştü. Moralman çöken Fenerbahçe’de Mourinho’nun riskli hamleleri geldi. Osayi, Szymanski, Maximin’i dışarı çıkartıp İrfan Can, Dzeko ve Kostiç’i oyuna aldı. Kostiç sola, Mert Müldür sağa geçti.

Büyük takımlar başarır

İrfan Can girer girmez Fenerbahçe’nin ofansif futbolu sahaya yansımaya başladı. Asist yaptı, adam eksiltti, rakip defansın dengesini bozdu. Sonra goller geldi. Önce Dzeko ve 2 puan gitti derken gelen Amrabat golüyle Fenerbahçe inanılmazı başardı. Trabzonspor galibiyeti ile Fenerbahçe şampiyonluğun en büyük adaylarından biri olduğunun göstergesidir. 2-1 geriden gelip son 15 dakikada maç çevirmeyi ancak büyük takımlar başarır. Hem de rakibiniz Trabzonspor ise. Şimdi bizleri daha zevkli, daha heyecanlı bir zirve yarışı bekliyor.

Şampiyonluk iddiasını kuvvetlendirmek isteyen Fenerbahçe, prestij maçına çıkacak Trabzonspor’u yenmek zorunda. Aksi takdirde hem moraller bozulacak, hem iddiası zayıflayacak hem de kaos ortamı başlayacak. Fenerbahçe cephesi büyük maçları çözmeye alışık Mourinho’ya güveniyor. Portekizli hoca evinde oynadığı ve kaybettiği Galatasaray maçından sonra “Bizim için normal bir oyundu” demişti! Bakalım Trabzonspor maçına da bu gözle mi bakacak bilemiyorum. Mourinho’nun 11’deki bankoları belli. Merak edilen sol bekte ve sağ kanatta kimlerin oynayacağı. Ben defansif yönü daha kuvvetli olan Mert Müldür’ün sol bekte, Tadiç’in ise sağ kanatta forma giymesini bekliyorum.

İsmail kulübeye döner

Fred ve Szymanski formayı kaparlar, İsmail Yüksek kulübeye döner. Takımın santraforu En Nesyri, sol kanatta da Maximin olur. Fenerbahçe bence önce rakibi bekler, sonra harekete geçer. Trabzonspor galibiyeti Fenerbahçe’ye ilaç gibi gelir. Mourinho ve takım, yeniden havaya girer ve camia kenetlenir. Bir beraberliğin bile sıkıntı yaratacağı 90 dakikayı, “Kırılma maçı” olarak görebiliriz

Bodrumspor’un geçen haftalarda seyrettiğim görüntüsüyle Fenerbahçe’ye kafa tutacağını düşünmemiştim. Kusura bakmasınlar Süper Lige henüz tam ısınamamışlar. Maça bir hevesle başladılar, kalecilerinin En Nesyri’ye yaptığı asist ile golü yediler ve fark olmasın diye kapandılar. Mourinho ise sahaya sürdüğü 11 ile yine şaşırtmaca yaptı. Bankoları Çağlar, Szymanski ve Tadiç’i bu defa yanına oturtmuş, Dzeko ve En Nesyri’yi birlikte sahaya sürmüştü. İlk 15 dakika dolarken kaleci Sousa’nın ikram pasını değerlendiren En Nesyri ile Fenerbahçe öne geçti. Golden sonra sağdan İrfan Can’ın (Haftaya yedek kalabilir) soldan Maximin’in geliştirdiği ataklarla pozisyonlar bulan ev sahibi kale önü cömert olunca fark artmadı. Mourinho devre arası hamle yapmadı. İkinci yarının başında rakip takım kalecisi bu defa Amrabat’a bir asist yaptı, o da Dzeko’ya topu attı, geriye sadece golü yapmak kalmıştı. Fark ikiye çıkınca rakip maçtan koptu.

Merak ettiklerim...

Düşünün bir Süper Lig takımı 90 dakika Livakoviç’i bir defa rahatsız edemedi. Son 20 dakikada Mourinho takımın iyilerini (İrfan Can, Maximin, En Nesyri) bir de İsmail Yüksek’i dışarı alıp gözdeleri Tadiç, Szymanski ile merak edilen Oğuz’u ve nihayet aklına gelen Cenk Tosun’u oyuna aldı. Oyuna girenler futbola ve skora katkı yapamayınca maç keyif vermeyen bir futbol ile bitti. Birkaç notla yazıyı noktalayalım; Osayi iyi oynuyor, son vuruş becerisi yok. Kostiç’in takıma büyük katkısı var mı tartışılır. Amrabat geldikten sonra İsmail Yüksek formdan düştü. Mourinho haftaya Trabzon’da bu 11’le sahaya çıkar mı hiç sanmam. Merak ettiğim ise çift forvet (DzekoEn Nesyri) bir daha hangi maçta yan yana oynar?

Geçen hafta Rizespor karşısında Bodrumspor’u, Manchester United karşısında da Fenerbahçe’yi izledim. Futbolda peşin hükümlü olmayı sevmem ama, iki takımı teraziye koyduğumda misafir takımın Kadıköy’de şansının olmadığı düşünüyorum. Ligin yenisi evinde oynadığı son lig maçında ne ofansif ne defansif futbolu beceremedi. Fenerbahçe ise berabere kalmasına rağmen Manchester maçında ortaya koyduğu futbol ile alkış aldı. Merak edilen Kanarya’da teknik direktör Jose Mourinho’nun bu maçta rotasyon yapıp yapmayacağı? Yorgun diye En Nesyri’yi kesip (-ki kesmemeli) Dzeko’ya mı şans verecek, İrfan Can ve İsmail Yüksek sahaya ilk 11 mi çıkacak mı? Osayi, Mert Müldür ve Kostiç’ten kulübeye kim dönecek, stoper ikilisi kimler olacak?

Tam tersi sürpriz olur

Aslında rakibin gücü ve becerisi korkulacak gibi değil. Mourinho’nun 3’lü defans ile takımını sahaya sürmesi için ideal bir 90 dakika. Bakalım Portekizli hocanın sürprizleri var mı göreceğiz. Fred’in olmayacağı 11’de forma kime verilirse verilsin, Fenerbahçe bu maçı rahat kazanır. Bodrumspor bizi yanıltırsa, o da sezonun önemli sürprizleri arasına girer..

Mourinho elde sol bek olmayınca Samuel’i sağa, Mert Müldür’ü de sola yerleştirdi. İrfan Can’a ilk 11’de şans vermemiş, Tadiç’e sağ kanadı, Maximin’e de sol kanadı teslim etmişti. Rakibinin CV’sini ve ismini yabana atmak mümkün değildi. Ne kadar formsuz, ne kadar eksiği olursa olsun, Manchester United, Avrupa arenasında çekinilecek bir rakipti. İlk 45 dakikayı izleyince İngiliz takımının eski görüntüsünden uzak olduğunu gördük.

İlk şutları gol

Geriden oyunu başlatıyorlar, ani atak kovalıyorlardı. İlk 15 dakika Fenerbahçe daha istekli gözükürken, Manchester ilk atağında, kaleyi ilk bulan şutunda golü bulunca keyifler kaçtı. Golden sonra Tadiç kale önünde zoru başarıp, En Nesyri’nin vuruşlarında da rakip kaleci yıldızlaşınca Fenerbahçe devreyi geride kapattı. İkinci yarıya hızlı başlayan Fenebahçe, Maximin’nin soldan ortaladığı topta En Nesyri’nin kafa vuruşuyla beraberliği yakaladı. Beraberlik Sarı- Lacivertli takımın nedense hızını kesti. Samuel, Maximin, En Nesyri Mourinho’nun son dakika hamleleri (Dzeko, İrfan Can, İsmail Yüksek) skora katkı yapmadı ve Fenerbahçe kazanabileceği bir maçı berabere bitirdi. Aslında ‘kazanamıyorsan, kaybetme’ derler. Avrupa Ligi’ne yenilgisiz devam eden Fenerbahçe hedefinden sapmadı. Sahadakiler ile ilgili notumuzla yazıyı noktalayalım. Manchester maçında gördük ki, Samuel, Maximin ve En Nesyri bu takımın ilk 11’nde olmalılar. Fred’in futbolu ise geriye gidiyor, inanılır gibi değil.

Çok değil, 4 ay geriye gidelim... Fenerbahçe’de kongre öncesi hem Ali Koç hem de Aziz Yıldırım, teknik direktörlük için Jose Mourinho’nun ismini telaffuz etmeye başladılar. Dünyanın sayılı teknik adamlarından birinin Fenerbahçe’ye gelme ihtimali, camiada ve taraftarlar arasında büyük heyecan yarattı. Başkan Ali Koç görevde oluşunun avantajını kullanıp Mourinho ile kısa zamanda anlaştı. Başkan o günlerde yaptığı açıklamalarda, “Mourinho’ya sportif direktörümüz 100 sayfalık bir rapor sundu, bundan çok etkilendi ve teklifimizi hemen kabul etti” ifadelerini kullandı. Samsunspor maçından sonra sahaya sürdüğü 11’ler, yaptığı hamleler ve oynattığı beğenilmeyen futbol yüzünden Mourinho fazlaca eleştirilmeye başladı.

Neler yazıldı?

Benim kafama takılan ise Branco’nun, vatandaşına verdiği 100 sayfalık rapor. Mourinho’nun çok etkilendiği bu raporda neler yazıldı? Fenerbahçe’nin büyüklüğü, taraftarının heyecanı, gözü karalığı, duygusallığı, fedakârlığı, şampiyonluk özlemi nasıl anlatıldı? İsmail Kartal yönetiminde rekor puan toplayan ve şampiyonluğu kıl payı kaçıran takım 1-2 takviye ile mutlu sona ulaşabilir dendi mi? Bunlar dendiyse, Mourinho takımın yapısıyla neden bu kadar oynadı? İlk 11’i belli ve başarılı olmuş bir takımı kısa sürede nasıl keyif vermeyen bir takıma çevirdi? İşte bu yüzden bu 100 sayfalık raporu inanılmaz merak ediyorum. Çok gizli değilse Mario Branco bu raporu bizlerle paylaşıp, merakımızı giderebilir mi?

Dün yok bugün var

Yoksa vatandaşına, “Çok varlıklı bir başkanımız var. Para problem değil. Kral gibi yaşarsın. Hayatında ilk defa böyle bir yapıda çalışacaksın” mı dedi? Mourinho 100 sayfalık rapordan etkilenerek Fenerbahçe’ye gelmiş. Bizler onun buraya dersini çalışarak geldiğini düşünmüştük. Ama bu Fenerbahçe’yi izlemek için Mourinho’ya hatta teknik direktöre ihtiyaç yok! Portekizli, medyayı pek sallamıyor ama böyle giderse yakında onu da kimse sallamaz. Çünkü futbolda ‘dün yok bugün var! gerçeğini bir daha hatırlatalım.

Samsunspor ilk 8 haftanın flaş takımı ve lig ikincisi olunca maça ilgi daha da artmıştı. Mourinho herkesin oynar dediği Osayi’yi kadroya almamış, İrfan Can Kahveci’yi de yine yanına oturtmuştu.

25 milyon Euroluk En Nesyri, Maximin kulübede, Dzeko ve Kostiç ( yedek olur) sahadaydı. Twente maçından sonra Becao ve Djiku’da bir lig maçında ilk defa yan yana maça başladılar. İlk 45 dakikada Fenerbahçe’nin önde baskısını ev sahibi aşamadı ve oyuna çıkarken sürekli pas hatası yaptı. Zaten golü de taç atışından gelen topta iki defans oyuncusunun hatasından Tadiç’ten yediler. Ev sahibi topa daha çok sahip olmasına rağmen rakibin baskısını kıramıyor, pozisyon üretemiyordu. Devre tek fakla bitince Mourinho’dan alıştığımız gibi hamle beklemedik. İkinci yarının başında Samsunspor ilk atağında golü bulunca işin peşini kolay bırakmayacak dedik. Sahadaki 3 sarı kartlı SarıLacivertli oyuncunun dışarı alınışı Fenerbahçe’ye ilaç gibi geliyordu. Fred, Becao, Kostiç çıkıyor yerlerine İrfan Can, Çağlar ve Maximin giriyordu.

Israrla 3’ü aramadılar

Oyunu dikine oynayan, adam eksilten İrfan Can ve Maximin ortaklığı sonucu Fenerbahçe golü de çabuk buldu. Golü bulan Fenerbahçe anlamsız şekilde geriye yaslandı ve rakip ataklara davetiye çıkardı. Israrla 3’ncü golü kovalamadı. Sahada yürüyen Dzeko’yu dışarı almak için Mourinho 80 dakika bekledi. Müthiş hoca kenardan oyuna hiç müdahale edemediği gibi aylar sonra defansa Samet Akaydın’ı aldı. Sonunda da Soner Aydoğdu’nun köşeye giden topunu Livakoviç seyredince, hayati 2 puan uçtu gitti. Mourinho’nun artık mazeret üretmeye hakkı yok. Şimdi söz yönetimde ve Mourinho hayranlarında. Papatya falı açarak Fenerbahçe 11’i yapılmaz!