Trabzonspor topun kendisinde kalacağından emin olduğu Sivas maçına dizilişte yakın olmasalar bile UmutGomez ikilisi ile başladı. Hamsik'in hemen her topla oynadığında rahatlattığı Trabzonspor'un oyun organizasyonu iyi gibi gözükse de pozisyona girme becerisi ve savunmaya geçişteki hızı eksik kaldı. Yayda yakaladığı pozisyonu gol yapan Hamsik klasını konuştururken, formsuzluğuna dur diyen Uğurcan, N'Jie ve Yatabare pozisyonlarına izin vermedi. Gole yakın oynayan taraf olan Sivas Sabia, Yatabare, N'Jie ve Erdoğan'la finalleri yapamasa da ilk yarıda etkili oldu. Abdullah Avcı 2. yarı ile birlikte topa hakim olmasına rağmen dikine oynama sorununu çözmek için Abdülkadir Ömür hamlesini 56'da yaptı. Sivasspor'un ilk yarıdaki temposu düşünce Rıza Çalımbay da en güçlü hamlesi Gradel ve Keita ile oyuna dokundu. Özellikle bu hamlelerin en dikkat çekici getirisi topun kontrolünün Sivas'a geçmesi oldu. Ancak pozisyon zenginliği 2 takım adına da ilk yarıya nazaran azaldı.

Yorgunluk hissedidi

İki takımın Avrupa yorgunluğu her geçen dakika daha çok hissedildi. Abdullah Avcı Siopis-Bardi hamlesi ile attığı golün kıymetini bilerek, oyunu kontrol ederek son bölüme girdi. Sonuçta da Avrupa oynayan takımlar için bazen oyundan çok tabelanın önemli olduğu maçlardan biri olan Sivasspor maçını rakibi gibi çıkışta olmasına rağmen yenmeyi başardı. Bana göre maç kadar sevindirici bir başka ayrıntı ise Uğurcan Çakır'ın gösterdiği iyi performanstı.

Jorge Jesus bizi rotasyonlu kadrolara, farklı dizilişlere alıştırdı belki ama Fenerbahçe’de maçların zorluk seviyesini düşüren çok önemli detaylar var. Rakiplere, kulvara ya da deplasmana göre seçilmiş her oyuncu grubu soyunma odasından yüksek konsantrasyonlu, oyun disiplinini ön planda tutan ve her şeyden önemlisi yaptığı işe inanan futbolcular olarak geliyorlar. O yüzden ‘rakip zayıftı’ kısmı tamamen boş laf. Maçın zorluk derecesini ayarlayabilmek, kolay skor yapmaktan, oyunu ve topu kontrol etmekten geçiyor.

İbre hep Fener’e dönüyor

“Kulübenin de geniş ve kaliteli olması ile 90 dakika içinde güçlü hamleler ile ibre hep Fenerbahçe’ye dönüyor. Jesus’un riskli gibi gözüken ancak çizgi savunma anlayışına henüz sağlıklı hücum edebilen olmadı. Tüm savunma hattının 4’lü ya da 3’lü fark etmeksizin disiplinli şekilde uyguladığı, hiçbir oyuncunun bu 1 adım önde ya da geride kalmadığı anlayış gerçek anlamda ligin savunma şifresi gibi. Bu anlayışa karşı hücum edebilmek için 2 kriter var.”

Paralel koşu, pas kalitesi

“Birincisi, hücum oyuncusunun stoperler arasında yaptığı paralel koşu, ikincisi ise bu oyuncu dikine koştuğu anda topu onunla buluşturabilecek pas kalitesi ve zamanlama. Fakat şu bir gerçek ki ligimizde bunu yapabilecek kalitede takımlar da dahil şimdiye kadar bu savunmayı bilinçli aşabilen olmadı. Sadece ‘dna’larında çabukluk olan Rennes takımı bunu başarabildi. Belki ligimizde de 1-2 maçta bu savunmanın defoları ortaya çıkabilir ama büyük resme bakınca Jesus, bu savunma anlayışı ile çok başarılı olacak gibi gözüküyor.

Beşiktaş'ın iç saha avantajını kullanabilmek adına yapmaya çalıştığı coşkulu ve saldırgan başlangıç, Trabzonspor'un sahaya iyi yayılıp oyunu dar alana çekmesi ile boşa gitti. Ghezzal ve N'koudou'yu iyi savunan Trabzonspor kornerden Bakasetas ortasıyla Maxi Gomez ile golü bulup bu iyi savunmayı hücum başarısıyla taçlandırdı. Ghezzal-Rosier bağlantısı ile gelen Larsen golüne rağmen oyun disiplini ilk yarı boyunca Trabzonspor'dan yana oldu. Bu savunma disiplini Masuaku'yu hataya zorladı ve Trezequet net bir gol vuruşu ile tabelayı tekrar değiştirdi. Dele Alli'nin pek etliye sütlüye karışmaması ve Ghezzal'ın da sakatlanması ile Beşiktaş soyunma odasına çok sıkıntılı gitti.

Fişi çekemedi

2. yarıya baskılı başlayan taraf sıkıntılara rağmen Beşiktaş'tı ancak hücumda final paslarının başarısızlığı, kamikaze gibi çıkışların dönüşünde Trabzonspor'un yakaladığı boş alanlar dikkat çekti. 60 dakikada Josef hatasında Bardhi golü atsa maçın fişini çekebilirdi. Beşiktaş için kısır döngü Valerien İsmael'in inadından vazgeçip Cenk ve Gedson'u erken oyuna aşması ile son buldu. Weghorst'un direkten dönen kafasını gol yapan Cenk Tosun skoru dengeledi. Beşiktaş hamlelerin karşılığını 1 puan olarak aldı belki ama büyük resme bakınca kendi sahasında yine bir derbide 2 puan kaybetmiş oldu. Trabzonspor ise Monaco zaferinden sonra İstanbul deplasmanından aldığı puanla sahadan mutlu ayrılan taraftı.

Galatasaray için geriden oyun kurarken Midtsjö, hücumu şekillendirirken Mata ve Mertens ise ilk 15 dakikalık bölümde etkili işler yaparak İcardi'ye 3 fırsat hazırladı. Ancak bu pozisyonlarda ağır kalan İcardi skor yapamadı. Galatasaray için kağıt üzerinde iyi gözüken isimler 10-15 dakikalık bölümden sonra özellikle de top Kayserispor'dayken lüks olmaya başladılar. Kemen ve Mensah'ın rahatça şekillendirdikleri hücumlar, Galatasaray ceza sahası üzerinde cirit atmaları 2 gol ve birçok pozisyon getirdi. Gavranoviç ve Onur'un enfes golünde Galatasaraylı oyuncuların Kayserisporlu oyuncuların koşularına tepki veremeyişleri dikkat çekiciydi. Bu kötü futbola Okan Buruk devre arası 3 oyunculuk bir hamle ile müdahale etti. Ama enteresan olan oyuna Kerem ya da Gomis'in değil Barış Alper ve Rashica'nın tercih edilmesiydi. Oliviera ile birlikte bu oyuncular Galatasaray'ın temposunu yükseltti belki ama oyun yine eksik kaldı.

Muslera olmasa maç kopardı

Kenar ortası konusunda birçok deneme Kayserispor stoperleri tarafından eritildi. Muslera olmasa Kayserispor maçı ikinci yarının başında çok rahat koparabilirdi belki ama savunmada kusursuz oynamayı sürdürdü. Galatasaray Barış Alper ile bulduğu gole rağmen dağınık görüntüsü ile tam anlamıyla umutsuz bir maç oynadı. Abdülkerim ile bu haline rağmen beraberlik şansını buldu ama değerlendiremedi. Kayserispor'da Mensah, Onur, Bilal, Hosseini ve Kolovetsios standartların üzerine çıkıp alınan galibiyetin mimarları oldular.

Fenerbahçe 5. dakikada Altay'ın kurtardığı şuttan sonra tabir-i caizse sazı eline aldı. Topu Larnaka'ya göstermeyen, sahanın her alanında yardımlaşmayı başaran ve her şeyden önemlisi oyun disiplinine sadık kalan Fenerbahçe, işin hücum kısmında da gole yakın bir ilk yarı oynadı. Rossi'nin başlattığı, Alioski'nin gözü kapalı asist yaptığı ve Pedro'nun bitirdiği pozisyonda da golü yapıp ilk yarıda oynadığı iyi oyunu taçlandırdı. Larnaka'nın direnç gösterebilmesi için aradığı ışığı ise son maçların formsuz ama alternatifsiz ismi Altay, 2. yarının başında yakıverdi. Hatalı çıkışı ve yaptığı penaltı ile çok rahat geçmeye aday maçı bir anda yediği golle zorlaştırdı. Larnaka oyun olarak da maça ortak oldu. Jesus hemen Valencia, Osai-Samuel veBatshuayi ile müdahaleyi yaptı.

Alkışlar Arda'ya

Yangın tüpünün ateşe tutulması misali Osai-Samuel penaltıyı yaptırdı. Batshuayi golü atarak işi bitirdi. Fenerbahçe, Altay'ın heyecan kattığı aslında kolay maçı yine de kazanmayı başardı. Maçın benim için en önemli ayrıntılarından biri Arda Güler'in maça 11 başlamasıydı. Altay hatayı yapmasa bana göre maçı da tamamlayabilirdi. Oyunda kaldığı süre içinde topu kolay kaybetmeyen, pas trafiğinde ve bire birde klas hareketler yapan Arda Güler gelişimi için önemli olan top kazanma konusunda da iyi bir akşam geçirdi. Ancak en önemli detay Fenerbahçe'nin bu galibiyetle gruptan çıkmayı başarmış olmasıydı.

Trabzonspor’un Monaco maçından kalan yorgunluktan çok özgüven eksikliğinin hissedildiği bir ilk yarı oldu. Topla orta sahaya girdiği andan itibaren Kasımpaşa’nın yakın savunmasıyla karşılaşan Trabzonspor hem hücuma geçişte hem de hücumda üretkenlikte çok sıkıntılıydı. Yusuf Yazıcı’nın sağ önde yerini yadırgadığı, forvet hattında yardımlaşmanın ve uyumun olmadığı ilk yarıda, Bakasetas’ın kafası haricinde pozisyon çıkmadı. Kasımpaşa için dengede tabela, Trabzonspor’da saha içi liderlerinin devreye giremeyişiyle sokağa atılan golsüz bir kapanışı getirdi.

Kadro yeterli değil

Bu kısır oyuna Abdullah Avcı müdahale etti. Siopis-Djaniny hamlesi ile biraz riskli de olsa hücum hamlesini yaptı. Bu hamle ile ikinci yarının 10 dakikası yüksek tempo, dikine paslarla 2 takım da kaleye kolay gitti. Ancak hücumda final pası sürekli eksik kaldı. Duran toplar iyi kullanılamadı. Trabzonspor’un zaman zaman çok oyuncu ile kaleye gitme çabasına rağmen pozisyon üretme becerisi, giren çıkan hiçbir oyuncuda olmayınca denge de bozulmadı. Trabzonspor kadrosunun lig ve Avrupa kulvarlarını beraber götürebilecek bir kadro olmadığı bir kez daha oyun ve oyuncu kalitesi üzerinden ispatlanmış oldu. Trabzonspor’un yaptığı baskı gök gürlemesine rağmen yağmurun yağmadığı, kapalı havalardaki gibi sıkıntılı şekilde geldi geçti.

Beşiktaş tek kelime ile 'Güçlü' bir oyun oynadı maçın ilk yarısında. Saiss'in sakatlığına rağmen işin savunma kısmını Emrecan girdikten sonra da hem defans hem de orta saha hattında çok iyi yaptı. Hücumda ise her çeşit pozisyona girdi. Duran toplar özelinde frikik ve kornerlerden etkili oldu. Tayyip Talha'nın ilk golü iptal edildikten sonra kaçan penaltıya rağmen yine genç oyuncu ile de golü bularak iyi oyununu tabelaya da yansıttı. Eğer Redmond ve Dele Alli biraz işin üretkenlik kısmında etkili olsalar farklı bir skor da ortaya çıkabilirdi.

2. yarı modern futbola tepki olarak oynanan bir 15 dakika ile başladı. Redmond ve Dele Alli temposuzluğuna tüm oyuncular eşlik etmeye başlayınca da Valerien Ismael'in N'Koudou ve Ghezzal hamleleri geldi. Ancak oyun kalitesi ya da Beşiktaş'ın hücum iştahında bir farklılık olmadı.

Maç kısır hale geldi

Giresunspor'un da oyuncu kalitesinin düşüklüğü ile üretkenlikten uzak görüntüsü maçı kısır hale getirdi. Sonuçta alınan galibiyet daha çok ilk yarıda oynanan futbolun karşılığı oldu. Önemli ayrıntılardan biri de Saiss sakatlığından sonra hatasız oynayan Beşiktaş savunmasının göbeğinde Tayyip Talha ve Emrecan gibi 2 genç isimden oluşmasıydı. Sonuç olarak gecenin sloganı şu oldu, Beşiktaş'ta moda Tayyip Talha.

Trabzonspor maça çok kötü başladı. Ne Monaco’nun orta sahadan hücuma geçişlerindeki ne de hücumda yapılan çabuk paslaşmalara defansif olarak tepki veremedi. Maxi Gomez’in sorumsuzca gördüğü erken kart da adeta maçın ilk yarısında havlu atmamıza yetti. Ben Yedder’in 2 golü ile maç ilk yarıdan eziyete döndü. Ama asıl üzücü olan ilk yarıda oynanan oyuna bakınca 2-0’lık skorun iyi olmasıydı. 2. yarıda değişen bir şey olmadı.

Zorla getirilmiş gibi!

Monaco tarihinde oynadığı en rahat Avrupa kupası maçında, Disasi ile bir gol daha buldu. Uzun süre Trabzonspor’da futbol adına iş yapan oyuncu göremeyince, Abdullah Avcı Bakasetas ve Umut Bozok’u sahaya attı, karşılığını da Bakasetas golü ile aldı. Sanırım bu maç özelinde Trabzonspor adına bu maçta yazabileceğim tek olumlu ayrıntı da bu.

Olumsuz anlamda ise saymakla bitmeyecek çok ayrıntı vardı. Oyuncuların sanki maça zorla getirilmiş gibi gözüken vücut dilleri, ligin en iyi kalecisi olarak gördüğümüz Uğurcan’ın topu rakiplerine attığı sayısız pas ve daha maçın başından itibaren mutsuz görüntüsü, düşük konsantrasyonlu ve anlamsızca kendini daha 10 dakikada attıran Maxi Gomez, ilk göze çarpanlar. Sonuçta bir maç diyenler olabilir ama bana göre durum çok daha sıkıntılı. Bir takımın oyuncu ya da teknik ekip ayırt etmeksizin Avrupa gibi önemli bir kulvarı kendisine hedef olarak almayışı Trabzonspor’a hiç yakışmıyor.