Trabzon’da öyle bir ilk yarı oynandı ki soyunma odasına 1-0 yenik gittiğimiz için mutlu olduk! St Gallen Avrupa’nın vasat kadrolarından birine sahip ama bizden daha iyiler. Nedeni bir oyun planları var, koordinasyon olarak hazırlar, birlikte oynama alışkanlıkları yani bir olur ezberleri var ve bunu sahada çok iyi uyguluyorlar. Dün gece ilk yarıdak İsviçre’deki maçın bütününde buldukları pozisyonun iki katını buldular. Sadece attıkları gol bile bizim savunma zaafımızı anlatıyordu. Açıkçası oyunun en azından bir tarafını iyi oynasak iyimser olabilirim. Ne hücumda ne de savunmada olmayınca ister istemez karamsarlık ağır basıyor. İkinci yarıya Avcı Cihan Çanak ve Malherio hamlesiyle başladı. Özellikle orta alanda Cihan’ın farkı hemen etkisini gösterdi genç yıldızın nefis şutunu kaleci kornere çeldi ve akabinde Enis’in nefis kafa golüyle 1-1’i ve de coşkuyu yakaladık. Trabzonspor adına dün gece şunu net gördük iyi bir tandem ve önlerinde Mendy ile Okay ikilisi vazgeçilmez isimler oldu.

Zenginlik yaratılamadı

Gördüğüm zaaf top rakipteyken özellikle kanatlardan rakibe çok geçiş vermemizdi. İkinci yarıdaki pozitif oyuna bakınca ilk yarıdaki negatif futbol bizim için bir kayıptı. Draguş ve Trezeguet ile tur için tüm ofansif hamleleri yapan Abdullah Avcı yine de rakip ceza alanında istediğimiz pozisyon zenginliğini yaratamadı son bölümde. Uzatmalara kalan karşılaşmanın kaderini penaltılar belirledi.

Şampiyonlar Ligi’ne girmek için evinde son kozunu oynayan Galatasaray’ın gerçekten işinin çok kolay olmadığını gördük. Dün gece çok net gördüğümüz bir şey vardı, oyuncu kaliten bu tarz maçlarda yetmiyor. İlk yarıda evimizde ilk ve tek net pozisyonu 35. dakikada Kerem ile bulmamız herhalde bizim adımıza bu yarının özetidir. Sahaya çıkan 11’e bakınca ofansif ama karşılığı yok. Açıkçası ilk 45 dakikanın 0-0 bitmesi bu futbolla bizim adımıza iyi bir sonuçtu. Mücadele eden tecrübeli bir kulüp olarak oyunumuz yakışmadı bize. İkinci yarı Okan Buruk’un hamleleriyle başladık ve iki yeni bek takıma monte edilirken, Barış Alper’i önde gördük. Bu oyun kurgusu tuttu ve istediğimiz baskıyı kurup çok önemli pozisyonlar bulduk. 75’te Okan Buruk, Mertens’i alarak tecrübesinden ve yaratıcı zekasından faydalanıp aradığımız golü bulmayı amaçladı.

Yönetimin eseridir

Bu tür takımlara erken gol atamadığınız zaman yüreklenir, oyundan çalar ve tahrik eder. Rakip, maalesef bunu yapıp oyunu germeyi hedefledi. Zaten bu da bir taktik olarak seçtikleri bir yoldu ve bu sinir bozukluğuyla son bölüme giren sonuca gitmek isterken panikledi ister istemez. Ve Icardi ile gole çok yaklaşmışken dönen topta yenik duruma düştük ve Şampiyonlar Ligi’ne veda ettik. Bu veda tüm eleştirilere kulak tıkayan ve kadro planlamasını yanlış yapan yönetimin eseridir.

Sezona iyi başlayan iki takım kozlarını Sivas’ta paylaştı. Maça baktığımızda ilk dikkati çeken iki teknik adamın da oyun planlarını uygulama açısından son derece kararlı olduklarıydı. Sivasspor yenilenmenin sancılarını oyun içinde çekiyor kısaca zamana ihtiyacı var. Eyüpspor ise Süper Lig’in yenisi olsa da oyuncuları bu ligin oyuncuları. Arda Turan göreve geldiğinden beri oyun anlayışından asla taviz vermiyor. Panik yapmayan bir oyun kurgusu ve çalışılmış organizasyonlar izledik konuk ekip adına. Ancak Eyüspor’un attığı tek gol bireysel bir çabanın eseriydi. Ahmet Kutucu’nun füzesi harika bir golle sonuçlandı. Sivasspor adına ilk yarıda sadece mücadele vardı ama 3.bölgede bir türlü etkili olamadılar, özellikle Manaj’ı topla buluşturmada sorun yaşayınca soyunma odasına 1-0 yenik gittiler.

Korumayı başardılar

Bülent Uygun’un sıkıntısı ilk yarıda olduğu gibi 3. bölgeye topu taşıyamamasıydı. Son bölümde Uygun’un hamlesi tuttu ama Berke’yi geçemediler. Eyüpspor risk alan Sivasspor karşısında önemli hızlı hücumlarla skoru yükseltebilecek gollük pozisyonlar bulsa da değerlendiremedi. 90 dakikayı özetlersek sahada mücadele gücü yüksek bir futbol ve oyunun başlarında attığı tek golü koruyup Sivas’tan 3 puanla dönmeyi başaran bir Eyüpspor izledik.

Trabzonspor özelinde değil bu görüşüm. Şöyle Avrupa kupasında oynadığımız maçlara bakıyorum futbolda. 2. sınıf rakiplere karşı doğru dürüst savunma bile yapamıyoruz. Oynattığı futbol, taraftar tarafından çok eleştirilen Abdullah Avcı, İsviçre’de sahaya sürdüğü 11’e bakarsak gerçekçiydi. Orta alanı Okay ve Mendy ile güçlü tutan Avcı, Balkan ağırlıklı isimleri tercih etmişti. İlk yarıya baktığımızda zaman zaman hücumlar yedik ama oyunun kontrolünü tutan ve rakip kalede etkili olduğumuz anlar oldu ancak final toplarında yeterli değildik. İkinci yarısı ilk yarıya oranla baskımızı artırırken öne geçecek gol pozisyonları yakaladık. İkinci yarısı ilk yarıya oranla baskımızı artırırken öne geçecek gol pozisyonları yakaladık.

Gücünü kabul ettirdi

90 dakikayı özetlersek Avrupa kupasında bu sezonki oynadığı maçlara bakarsak dün gece İsviçre’de etkili rakibine gücünü kabul ettiren bir Trabzonspor izledik. Özellikle Saviç-Denswill tandemini oturttuktan sonra Mendy gerçek yerinde performansıyla çok etkili oldu. Eksik olan neydi derseniz takım savunmasında iyi ama takım hücumunda aynı kalitede değildik. Bir talihsizlik olmazsa Trabzonspor, St.Gallen karşısında evinde kazanacağını ve turu geçeceğine inanıyorum.

Geçen sezon son maçında Konya’da şampiyonluğunu ilan eden Galatasaray dün gece karşısında daha diri daha güçlü bir rakip buldu. Ev sahibi ekip yeni transferleriyle lige 3 puanla başladı ve bu defa taraftarının önünde galibiyet aradı. Galatasaray’a gelince... Okan Buruk’un şartlara göre en ideal kadrosunu sahaya sürdüğünü gördük. Özellikle çok tartışılan iki bek bana göre doğru seçimdi. Ancak orta alanda yeni transfer Sara’nın ne yapıp yapmayacağı takım performansı adına önemliydi. Brezilyalı'nın ofansif yapısıyla hücuma katkısı önemliydi ama top rakipteyken nasıldı merak ediyorduk. İlk yarı itibarıyla Sara için olumlu-olumsuz konuşabilecek bir performans göremedik. Açıkçası orta sahada yine bütün yük Toreiara ve Mertens’e kalmıştı. Süper kupa ve Hatay maçlarına bakarsak pozitif anlamda daha diri daha mücadeleci bir Galatasaray vardı sahada. Özellikle Kerem Aktürkoğlu eski günlerini hatırlatan bir iştahla ve istekle oynarken golünü de atmayı başardı. Ancak aynı Kerem, Konyaspor’un beraberlik golünde yaptığı basit bir hatayla hazırlayıcı oldu.

Aleksiç bile itiraz etmedi

İkinci yarıya moralli ve hızlı başlayan Konyaspor net bir gollük pozisyonu kaçırırken ilerleyen dakikalarda oyunda dengeyi sağlayan Galatasaray, Barış Alper ile öne geçen taraftı. Dün Galatasaray adına şunu gördük, iki koşan kanat ve savunmaya yardım eden oyuncular ve iki mevkisinin oyuncusu bekle sahaya çıktığınızda işler daha kolaylaşıyor. Bence devam eden sorun yine orta alandaydı ve savunma zayıflığı rakip hücumların hazırlayıcısı oldu. Eğer Okan Buruk bu bölgedeki sorunu çözer ve oyunun iki tarafını da dengelerse istediği performansı takımından alır. Galatasaray 3. golü de İcardi ile buldu ama VAR’dan iptal oldu. Oysa pozisyonda Aleksiç’in bile itirazı yoktu. Sonuçtan bağımsız, Galatasaray eksikleri gözükmesine rağmen son yükselişte olan bir takım oyunu izledik. Gecenin yıldızı bitmek bilmeyen enerjisiyle yine Torreiara oldu.

Trabzonspor Avrupa macerasında Viyana’da tura veda etti. Artık bundan sonraki hedefi Konferans Ligi’nde ülkemizi en iyi şekilde temsil etmek. İlk maçta evimizde kaybetmenin dezavantajıyla sahaya çıktık Viyana’da. Rakip takım kompakt ve moralli üstelik ateşli bir taraftar gücünü de sahipti. Üstelik havanın çok sıcak olmasında olumsuz etkenlerden biriydi diyebiliriz futbol adına. Maça öncesi tablo bu ve oyuna dönersek ilk söyleyeceğim iyi ki takımdan gitti gözüyle bakılan kalecimiz Uğurcan formda. Skor gol bize lazımdı ama işi şansa bırakmak istemeyen atacağı gol veya gollerle işi erken çözmek isteyen Rapid karşısında sadece mücadele ederek sonuç almak zordu. İnsan ister istemez şunu düşünüyor Trabzonspor’a bakınca; tek tek futbolcu kalitesinin hiçte azımsanmayacak düzeyde olmasına rağmen verimlilik üretkenlik açısından bu kadro niye tatmin edici bir futbol sergileyemiyor.

Başka bir format atmalı

Sanırım bu kadro bu transferler salt süper lig için yapılmadı. Benim gönlümden geçen sanırım herkesin gönlünden de geçen aynıdır bu Trabzonspor takımı kalitesiyle bu Rapid Wien’i elemesi gerekirdi. Ne yazık ki iki maçta gol atamadan ve kalemizde 3 gol görerek evimize üzgün dönüyoruz. Abdullah hoca bu takıma 38 yıl sonra şampiyonluk yaşatmış bir teknik adam ve kredisi çok yüksek. Sanırım bu kadroya başka bir format atmalı çünkü bu formattan iş çıkmıyor ve kimse de ne sonuçtan ne de oyundan memnun değil…

Sahaya çıkan Trabzonspor 11’ine bakınca Abdullah Avcı sanırım Rapid Wien maçını düşünüyor herhalde dedim. Ligin ilk maçı Sivasspor’da geçen sezondan 16 oyuncu gitmiş, 4 oyuncu gelmiş açıkçası ev sahibini böyle yakalamak büyük avantajdı. Ama öyle bir ilk yarı izledik ki futbol adına bir zulümdü. Hadi Sivasspor kadrosuna bakarak bu oyunu kabullenmek mümkün ama Trabzonspor adına çok düşündürücüydü. Tek gol pozisyonuna giremeden soyunma odasına gitmek Trabzonspor’a yakışmadı. Aslında şartlara bakınca maç öncesi favori gözüken konuk ekipti ama ilk yarıda gole daha yakın olan Sivasspor oldu. Trabzonspor’un bu maçta değişen orta alan kurgusu oyunun iki tarafını da yapamadı. Sivasspor Teknik Direktörü Bülent Uygun geçen sezon büyük maçlarda uyguladığı taktiği Trabzonspor’a karşı da tercih etti. Çok adamla savunma yaparken, karşı alan baskısını da iyi yapan Sivasspor zaman zaman etkili oldu ve gol pozisyonları da yakaladı ama final vuruşlarında etkisizdi.

Tebrikler Bülent Uygun

Özetle rakibin kapanması karşısında sabırlı olmayı ve hatayı bekleyen Trabzonspor kendi hatalarından kalesinde gol görebilirdi. Kısaca 0-0‘lık ilk yarı skoru oynanan futbolunda karnesiydi. İkinci yarıda ilk yarının kopyası gibiydi. Trabzonspor 54’te Bardhi’nin yan direkten dönen şutunda ilk gol pozisyonunu buldu. Maç öncesi şartlara göre favori gözüken Trabzonspor ama karşılaşmaya bakınca puan veya puanları daha çok hak eden Sivasspor diyebiliriz. Uğurcan Çakır’ın başarılı performansı Trabzonspor’u ayakta tutarken, Karadeniz ekibinin yetersizliği sorgulanması gereken bir durum. Bülent Uygun geçen sezon olduğu gibi takımını kadro zafiyetine rağmen uygun adım lige hazırlamış kutluyorum.

Süper Kupa’da hezimete uğrayan Galatasaray, sezonun ilk maçında Hatayspor karşısına favori çıktı. Ama kazanmak için favori olmak yetmiyordu çünkü baskılı oyunu pozisyon ile süslemezseniz o baskının hiç bir anlamı oymaz. Nitekim Galatasaray ilk yarıda oyunun hakimiydi ama gol pozisyonu bulmakta çok zorlandı Hatayspor savunmasını açmakta. Aslında Okan Buruk’un sahaya sürdüğü 11’e bakarsak oyuncularını gerçek mevkilerine koymuş doğrusunu yapmıştı. Hatayspor’un dün gece böyle bir futbol oynayacağı gün gibi aşikardı ve kadronun gücüne göre böyle bir tercih içinde asla eleştiri getirmem. Böyle oynayacağı bilinen bir rakibi karşı Okan Buruk’un taktik çözüm üretmesi gerekirdi diye düşünüyorum. Ama ilk 45 dakikaya baktığımız da iyi kapanan rakip karşısında kitlenen oyunu açamayan bir Galatasaray izledik. Oysa bu tür oyun oynayan rakipleri atacağınız bir golle çözersiniz. İki kanat ve orta alandan pozisyon üretemeyen Sarı- Kırmızılı ekipte golcü İcardi’de bu yarıda tabiki etkisizdi...

Tersine döndü...

Maçta ikinci yarının başında üst üste gelen pozisyonlarını değerlendiremeyen Galatasaray kontrataktan kalesinde golü gördü. Sonuçtan bağımsız dün gece şunu gördük ki Galatasaray’da ciddi bir stoper zaafı var. Abdülkerim‘in yenilen goldeki savunma zafiyeti kabul edilebilir değildi. Aslında bu tür maçları geçen sezon şampiyon olurken de oynamış ama bireysel kaliteyle sonuca gidiyordu. İşte o bireysel kaliteler bu sezon başı ortalarda olmayınca işler tersine dönmüş gözüküyor. Bir kere görünen o ki mental olarak takım ruhunda bir çöküş var ve bu hal baskıyla birleşince performansı da negatife çevirdiğini gördük. Kötü giden maçı İcardi’nin kendin pişir kendin ye penaltı golü ev sahibi adına bir nebze olsun tribünleri teselli etti. Okan Buruk sanırım atletizmi yüksek Hatayspor gibi takımlar karşısında top rakipteyken çaresizliğe çözüm üretmek