Hatayspor’un sıralamadaki durumunun oyundaki mücadeleleriyle örtüşmediğini haftalardır anlatıyoruz. Bu maçın kolay olmayacağını, dünkü “Maç evveli” yazımda anlatmaya çalışmıştım aslında. İç saha büyüsü de bir yere kadarmış demek ki... Oyun yok, oyuncu da olmayınca sonuç bu oldu. Baştan soralım unutmadan; Zubkov neden çıktı mesela? Taraftarların Hatayspor’un maçlarını takip etmemesi, edemiyor olması son derece anlaşılabilir bir durumdur. Dün akşam sahada olup bitenleri gördüğümde bu kez; teknik ekibin de tamamının Hatayspor’un durumuna sadece “Lig sıralaması” üzerinden baktığı kanaati oluştu. Oyunlarına dair, kurgularına dair hiç bir ön hazırlığın olmadığını düşündürdüler... Şimdi soruyorum, Hatay takımının kaç maçı izlenmiş, teknik analizi yapılmış, sahi siz dün akşam ne oynadığınız? Olmuyor hocam. Sanırım bu “Olmuyor” ifadesini kullandığım üçüncü yazım. Üçüncü yazım, üç farklı hoca için... Trabzonspor’un gerçek efsanesinin bazı kararları başkalarına bırakmaması gerekiyor. Oyun yok, oyuna hamleler daha da fecaat, oyuncuların özgüvenleri sıfır.

Forma bir yere kadar...

Trabzonspor efsanesinin yeri protokol tribünü olmalı şu aşamadan sonra. Trabzonspor kötü başladığı sezonları, teknik adam değişikliği yaşayıp, toparlanıp sürdürmüş bir büyük takımdır. Ama bu değişiklik hiçbir işe yaramadı, iki ileri bir geriden, gerisin geri aşamasına da geçildi. Ligin en mücadele gücü düşük takımı Trabzonspor demiştim. Formanın ağırlığı da bir yere kadar demek ki, bu ligde mücadele etmeyene ekmek yok. Puan da yok!

Düşünebiliyor musunuz, eğer bu maç deplasmanda olsaydı, ‘Trabzonspor kazanır’ demek için iki kere düşünmek gerekecekti; belki de hiç yazamayacaktık. Çünkü ortada net bir gerçek var: Trabzonspor’un iç saha ve dış saha performansları arasında büyük bir uçurum var. Teknik ekibin de bu farkın nedenlerine dair doyurucu bir açıklama getiremediği bir süreçten geçiyoruz. Hatayspor’un durumu malum. Kümede kalma mücadelesinin son anına kadar savaşacakları belli ve bu kararlılıkları takdiri hak ediyor. Açık konuşalım, ligin oyun istikrarı anlamında en problemli takımı Trabzonspor. Oyuncular, hedefin belirsizliğinden midir bilinmez, işleri idare eder bir tavır sergiliyor. Özellikle deplasman performansları, bırakın kazanmayı, mücadele anlamında bile fazlasıyla zayıf kalıyor.

Ukraynalılar’a dikkat

Şimdi yine bir iç saha maçı ve rakip, sonuna kadar savaşan bir Hatayspor. Trabzonspor’un eksikleri fazla. Sezon planlamasını yaşı ilerlemiş oyuncular üzerine kurmanın sancıları artık baş ağrıtıyor. Allah’tan Visca var ama onun enerjisi de bir yere kadar. Yine de Trabzonspor, iç saha istatistiğine sadık kalır ve kazanır diyorum. Sahada farklı bir kadro izleriz ve bu kadro, yalnızca bugünü değil, gelecek sezonun da şekillenmesi adına önemli ipuçları verebilir. Özellikle Ukraynalı oyuncuların maça damga vurmasını bekliyorum.

Pazartesi mesaileri nedeniyle maçı izleyemeyenler için hikayeyi kısaca özetleyeyim... Konyaspor’un acilen puana ihtiyacı var. Karşısında ise ligde daha rahat konumda olan ve kupada havalı bir galibiyet almış Trabzonspor var. Recep Uçar, maça temkinli başlamayı tercih etti. İlk dakikalarda iyi kapanan, ‘geçiş oyunu yakalarsam kazanabilirim’ diyen taraf Konyaspor’du. Ancak kısa süre sonra Recep Uçar ve ekibi şu sonuca vardı: “Bu Trabzonspor, bu temposuzlukla bize gol atamaz. Öyleyse oyunu biz şekillendirelim.” Böylece sıkıcı, kısır, zevksiz bir ilk yarı izledik. Trabzonspor adına bu oyunun teknik analizini yapmak pek mümkün değil.

Hoca çözüm üretemiyor

Şenol Güneş, Trabzonspor teknik direktörü olmasa ve tribünden bir taraftar olarak izlese ne düşünürdü acaba? En çok bunu merak ediyorum. Çünkü olmuyor, oldurulamıyor, çözüm üretilemiyor, istikrarlı bir oyun kurulamıyor. Üstelik bu sadece iç saha veya deplasman meselesi de değil. Trabzonspor’un oyunu, bireylere bağımlı olmaktan kurtulamıyor. Zubkov’un eksikliği bu kadar etkiler mi? Evet, çünkü Trabzonspor’un en ideal kadrosundan biri eksildiğinde ortaya çıkan tablo bu. Daha önce ‘Nwakaeme’nin yokluğu ne kadar hissediliyor’ diyorduk, şimdi aynı durumu yaşıyoruz. Belki de en kritik bölgede oynayan, konsantrasyonunun mutlak saha içine çekilmesi gereken Cham’ın da istikrarsız performansı eklenince, ortaya bu Trabzonspor çıkmış oluyor. Özetle öyle de olmuyor, böyle de...

Bundan sonra izleyeceğimiz Trabzonspor takımı, ideal kadrosunda radikal değişimler olmadığı sürece maçlarını kazanır diyebiliyoruz. Bunu dedirten de geldiği günden itibaren kazanma odaklı ön alan oyunları oynatmaya gayret gösteren Şenol Güneş. En baştan daha temkinli başlamasını beklerken yapmadığı şeyi bundan sonra hiç yapmaz hoca. ‘Trabzonspor böyle oynar dedi’, dediğini de yaptı. Başta kadrodaki değişimler, hak edilmemiş rotasyonlar, kötü kullanılmış şanslar derken Trabzonspor hatırı sayılır kayıplar yaşadı, ancak sonunda doğru oyuncu eşleşmeleriyle birlikte kupanın favorisi, ligde de alışkın olduğu yere doğru gideceğini gösterdi. Konyaspor’un şiddetle puana ihtiyaç duyduğu günlerde evinde kaybetmeye tahammülü olmadığı açık. Recep Uçar ’la savaşan bir takım var. Mutlak kazanmak isteyecekler.

Banza ve Sikan’a dikkat

Ancak Trabzonspor’un deplasman karnesi her ne kadar kötü olsa da o istatistiği bundan sonra epeyce bozacağını düşünüyorum. Ön alanda baskı ve topun olduğu yerde çok sayıda Trabzonsporlu oyuncu izlemeye devam ederiz. Duran top artık Trabzonspor’un en büyük silahı, onu saymaya bile gerek yok. Akan oyunda da çok koşup, sonuç alıyorlar. Trabzonspor, deplasman fobisini de yenip döner gibi duruyor Konya’dan... Banza zaten atıyor ama Danilo Sikan da maça damga vurabilir diye düşünüyorum.

Trabzonspor eğer bir rotasyon yapacaksa ve mecburiyet hissediyorsa, bunun ligde olması gerektiğini sıklıkla vurgulamıştım. Avrupa’ya gitmenin en kısa yolu burası çünkü. Bir kupa kazanmanın, bir başka kupanın da kapısını açtığı en net kulvar burası. Trabzonspor, geçmişte de kupalarla yükseliş yaşamıştı. Bu gerçeklik ortadayken, durumun göz ardı edilmesi eleştirdiğimiz bir noktaydı. Nitekim İskenderunspor maçı, telafisi mümkün ama anlamsız bir gerilime sebep olmuştu.

Şenol Güneş, en ideal kadrosuyla sahaya çıkıp niyetini baştan ortaya koydu. Trabzonspor, doğrularla başladı ve doğrularla tamamladı maçı. Ön alan baskısı mükemmeldi. Uzun zamandır bu kadar kalabalık bir ön alan oyunu görmemiştik. Kadrajda Uğurcan hariç tüm oyuncuların olması, sahayı adeta bordolaştırdı. Eleştiriyoruz ama unutmamalıyız ki, Şenol Güneş’i yalnızca kendisiyle kıyaslıyoruz. Kendisiyle karşılaştırıyoruz. Duran top uygulamaları ve koşu mesafeleri ortada. Kayıp sezondaki kazanımlar artarak devam ediyor ve herkes bunun farkında!

Oyuncu değişiklikleri konusunda bu kaçıncı kez ikmale kalmak bilmiyorum ama Trabzonspor dün akşam bir kez daha sınıfta kaldı bu konuda.

Kötü başladığı, kötü götürdüğü bir karşılaşmanın ilk yarısını en iyi yaptığı duran top uygulamalarıyla bulduğu mucizevi iki golle kapatarak soyunma odasına gitti Trabzonspor. Üç farklı skoru yakalamasına rağmen oyunda oyun üstünlüğünü yakalamışcasına hoyratça değişikliklere gitti teknik ekip. Olan da ondan sonra oldu zaten. Oyunun tüm momentumu Gaziantep lehine döndü ve bu kez korner çizgisine doğru zaman geçirmeye çabalayan bir Trabzonspor izlemek zorunda kaldı Trabzonsporlular...

Açık konuşalım. Daha önce de yazdık ve de söyledik. Trabzonspor çok kötü bir sezon yaşıyor ve yaşatıyorken çok dikkatli olmak zorunda. İskenderunspor maçını hatırlar mısınız? Şöyle demiştik; senin maç, rakip, skor seçecek sezonun değil. Sen her karşılaşmayı garanti oyunla, garanti sonuçlarla son düdüğe kadar götürmek zorundasın. İskenderun’u hafife alacak durumda olmayan Trabzonspor, bu kez 3-0 öne geçtiği Gaziantep’e aynı muameleyi yaptı. Cezası çok ağır olabilirdi. Bence müthiş bir uyarı oldu. Kazandılar ama kaybettiler de...

Nwakaeme’siz Trabzonspor’un gerçekleriyle yüzleşmesi adına önemli bir karşılaşmaydı. Top tutan, akıl koyan, atak başlatan, sonuçlandıran, pozisyon oluşturan, kısacası takımını rahatlatan büyük bir liderin eksikliği, Trabzonspor’un en kritik anlarını sonuçsuz bıraktı. Onsuz olmuyor. Trabzonspor, en fazla dün geceki gibi olabiliyor. Devre arasında yapılan büyük transfer operasyonunda ‘gidenler iyi ki gitmiş, gelenler de iyi ki gelmiş’ dedirtiyorsa, bu durum iyi analiz edilmeli. Trabzonspor’un yaz döneminde de büyük bir operasyonla, tabiri caizse, ağırlıklardan kurtulması gerekiyor. Her iki yarıya da kötü başlayan Trabzonspor’un oyuna ortak olma süresi hayli uzadı. İlk yarıda Uğurcan’ın kurtarışları takımı ayakta tutarken, Banza ile kazanılan gol tüm dengeleri Trabzonspor lehine çevirdi. Fark artırılabilseydi başka şeyler konuşulabilirdi ama olmadı.

Ozan ve Cham olmuyor

İkinci yarıya Beşiktaş, istekli ve arzulu başladı ve istediği golleri birer birer buldu. İlk 11 tercihi teknik adamların kararıdır ancak haftalardır işaretler, bu maçta aynı anda sahada olmaması gereken iki ismi (Ozan ve Cham) gösterirken, bu oyuncuların oyunda kaldıkları süre boyunca etkisiz olmaları kabul edilebilir değildi. İlk 11 tercihi neyse de, bu kadar uzun süre sahada tutulmaları büyük bir hataydı. Kendisi gibi kayıp bir sezon geçiren ezeli rakibine karşı zaman zaman iyi sinyaller veren Trabzonspor için, önümüzdeki sezonun planlaması yapıldığı göz önüne alındığında, bu mağlubiyetler doğru adımların vesilesi olabilir. Trabzonspor, kötü başladığı sezonu böyle, iki ileri bir geri tamamlayacak. Bunu herkes kabul etmeli. Dün gece iyi olan, istekli olan, taraftarıyla bütünleşen taraf kazanırken, Trabzonspor bir deplasmandan daha galibiyetsiz dönmüş oldu.

Trabzonspor, deplasman performansı kötü olsa da oyununu sürekli geliştiriyor. Büyük maçlar, istatistiklerden sıyrılıp yeni hikayeler yazmak anlamına gelir. Bu yüzden Beşiktaş karşısında farklı bir Trabzonspor izleyebiliriz. Şenol Güneş yönetiminde takımın izlenilirlik düzeyi yükseldi. Eksikleri var, ancak kayıp sezonda pozitif yönleri daha fazla ön plana çıkıyor. Taraftar için Avrupa bileti almak, mümkünse kupayla taçlandırmak ve büyük maçları kazanırken altyapıdan oyuncu kazandırmak yeterli bir beklenti. Trabzonspor, kendisi gibi kötü bir sezon geçiren ezeli rakibine karşı yine kazanma odaklı olacak, ancak önceliği kaybetmemek. Beşiktaş’ın saha ve seyirci avantajını ilk dakikalardan itibaren presle kırmaya çalışacaklar. Defans hattı oturdu, bu büyük bir artı. Mendy’nin dönüşü de önemli. Yeni transferler Batagov ve diğer Ukraynalılar, iyi izlenim verdi. Banza büyük maçlarda etkili ve Beşiktaş’a karşı sezonun en iyi oyununu oynamıştı. Aslında asıl konu Nwakaeme! Onun varlığıyla yokluğu arasındaki fark çok belirgin. Trabzonspor, bu açığı nasıl kapatacağını iyi planlamalı. Beşiktaş’ın yeni hocasıyla en iyi maçı Bilbao karşısındaydı. Trabzonspor, o oyunu analiz edip sahaya ona göre çıkarsa kazanma ihtimali yükselir. Orta sahada direnç göstermek, kanatları verimli kullanmak ve savunmada az hata yapmak bu maçın kilit noktaları olacak.