Maçtan önce takımın başında hoca olmasa bile Fenerbahçe’nin favori olduğunu yazmıştık. Ama ne yalan söyleyeyim, Sarı-Lacivertli takımın hiç zorlanmadan idman havasında maçı kazanacağını düşünmemiştim. Maç başladık gördük ki, Gençlerbirliği henüz Süper Lige gelmemiş, hala bir alt ligde! Hüseyin Eroğlu hocama sormak lazım. Bu takımın hedefi ne? Bir takım düşünün ne defans yapmayı biliyor, ne de hücum.

Üstüne üstlük haddini bilerek de oynamayınca Fenerbahçe kendilerine ağır bir fatura kesti. Mourinho gidince Fenerbahçe’de yerliler sahaya (İrfan Can Kahveci, Oğuz Aydın, Çağlar) gözdeler (Szymanski, Amrabat, Oosterwolde) kulübeye dönmüştü. Yeni transferlerde (Nene, Alvarez) sahne almıştı. Rakibin baskı yapmayan, sürekli pas hatası yapan oyunuyla Fenerbahçe maçı ilk dakikadan itibaren rakip alana yığdı. Futbola susayan İrfan Can Kahveci ve Oğuz Aydın’ın istekli ve iş bitirici oyunları ile ilk yarıda 3 fark yakalandı. İkinci bölümde her zaman olduğu gibi Fenerbahçe skoru yeterli görüp tempoyu düşürdü. Tempo düşmüşken Fenerbahçe’nin nöbetçi teknik adamı Zeki Murat Göle, Fred ve Brown’u oyundan alınca defansif tedbirler rafa kalktı, rakip kıpırdanıp, ataklar yapmaya başladı.

Kimseyi yanıltmasın

Bu yarıda kazandıkları korner sonunda da gol buldular. Gol gelince Fenerbahçe kulübesi panik yaptı, yeni hamleler geldi. Szymanski ve Mert Müldür oyuna girdiler. Değişiklikler sonrasında Fenerbahçe’nin sahadaki oyunu anlaşılmaz bir hale geldi. Rakibin gücü, kalitesi ve inancı olmayınca halı saha mücadelesine benzeyen maçı Fenerbahçe zorlanmadan kazandı. Bu galibiyet kimseyi yanıltmasın. Takımın bir an önce ideal 11’ne kavuşması lazım. Yenilere gelince. Nene fizik olarak çok yeterli değil. Alvarez’i ise ne İsmail’in ne de Amrabat’ın önünde gördüm.

Yazıyı kaleme aldığımda Fenerbahçe’nin hocası belli değildi. Bu durumda takımı sahaya yine meşhur (!) Zeki Murat Göle çıkartacak. Sahaya çıkacak 11’in belirlenmesinde bana göre başkan Ali Koç da istekte bulunacak. Rakip Gençlerbirliği’ni seyrettim. Henüz Süper Lig’e alışamamışlar. Güçlü rakipleri karşısında işleri zor. Beraberlik onlar için çok iyi sonuç olur diyelim ve Fenerbahçe’ye gelelim. Mourinho döneminde şans bulamayanlar sahada olurlar. Bunların başında İrfan Can Kahveci gelir. İsmail Yüksek ve Oğuz Aydın da ilk 11 çıkabilirler. Son maçlarda çok eleştirilen Amrabat ile Szymanski büyük ihtimalle kulübeye dönerler. Aslında bulmaca gibi bir maç bizi bekliyor. Fenerbahçe’nin kadrosu, yukarıdan aşağıya, sağdan sola değişiklikler gösterebilir. Oyun planı da bulmacayı andırabilir.

Zaten kazanamazlarsa...

Ama şunu belirteyim ki, takımın başında teknik direktör olmasa dahi Fenerbahçe’nin rakibini kolay geçeceğini düşünüyorum. Kadro kalitesi, yıldızları ve iş bitirici ayaklar ile maçın favorisi kesinlikle Fenerbahçe. Taraftarlarını ve camiasını sürekli üzen Sarı-Lacivertli futbolcular zaten bu maçı da kazanmayı beceremiyorlarsa çek ipini rahvan gitsin.

Fenerbahçe’yi yıllardır takip ederim, sezon başında kulübün kaosa sürüklendiğine ilk defa şahit oluyorum. Bu işin tartışmasız sorumlusu Başkan Ali Koç. Neden mi? Saymaya başlarsak sayfa yetmez. En önemlilerini hatırlatalım. Yaptığı kesin ve sert açıklamaları kısa sürede tekzip eder hale geldi. Mesela, “Biz gideriz, Mourinho gitmez” dedi, kendi kaldı hoca gitti. Geçmişte Fenerbahçe yönetimlerine bir göz atsa, ekibini daha güçlü kurardı. Genel Sekreter (Burak Kızılhan) sadece Divan toplantılarında ya da maç sonlarında eline verilen metni okuyor. Ben bu genç arkadaşın geçmişte Fenerbahçe’de hiç izine rastlamadım. Fenerbahçe’yi tanımayanlardan yönetim olur mu?

Fıkra gibi

FB TV başka bir alem. Ne zaman açsanız ya basket takımının maçı var ya da Ali Koç borazancıları. İletişimin başına gelen arkadaş (Kulübü, üyeleri ne kadar tanıyordu?) Dzeko ve Tadiç’in tencere tava fotolarından sonra istifa (!) ediyor. Kulüpten maaş alan bu arkadaş, hemen 1 hafta sonra TRT’de yorumculuğa başlayıp Fenerbahçe yönetimine sallıyor. Fıkra gibi.

Sus payı verildi mi?

Şimdi kongre zamanı. Bakalım Başkan Koç, takımın başına kimi getirecek? Benim adayım Zeki Murat Göle! Şaka bir yana, yeni gelecek hoca ile olası yönetim değişikliğinde gelecek başkan çalışır mı? Çalışmazsa ona da mı tazminat ödenecek? Takım kongreye kadar hocasız mı kalacak? Bütün bunların dışında bir de Mourinho var. Tazminatını alırken ‘sus payı’ da verildi mi? Çünkü Portekizli konuşursa ortalık daha da karışır. Görüldüğü gibi Fenerbahçe olmuş ‘Kaos’bahçe. Bu zor günler için birlik beraberlik şart. O da mümkün olmadığına göre ‘yandı gülüm, keten helva’. NOT: Yazıyı kaleme alırken, yeni hoca belli değildi

Mourinho yine sürprizini yapmış, haftalardır yüzüne bakmadığı Livakoviç’i (Sakat değilse birinci kalecidir) kaleye koymuştu. Hırvat kaleci maçın başında kale önünden Barreıro’nun şutunu kurtarmasa Fenerbahçe rövanşa yenik başlayacaktı. Benfica fiziksel açıdan güçlü bir takım. Ayağa pas oyununu mükemmel oynuyorlar. İlk 30 dakika Fenerbahçe şanslı sayılırdı. Net fırsatları harcayan ev sahibinin bir golü VAR’dan diğeri de Vıncıc’den döndü. Bu goller bizde iptal olur muydu tartışılır. Semedo’nun erken sakatlanması ve yerine Çağlar’ın girmesi defans kurgusunu bozdu. Yenilen golün başlangıcında Çağlar önce ofsaytı bozdu, sonra önündeki topa vuramayınca Kerem Aktürkoğlu nefis bir gol attı ama, sevinmedi. Golden sonra Fenerbahçe biraz daha hareketlendi. Talisca ve En Nesyri rakip kaleye gitmekte hevesli gözükselerde ne kanatlar çalıştı, ne de orta alanda destek geldi. (Fred güzel sakız çiğniyor!) İlk yarı tek golle kapanınca Mourinho devre arası sarı kartlı Amrabat’ın yerine İsmail Yüksek’i aldı. Bu yarıda ev sahibi işi rölantiye alıp kontrollü oynamaya başladı.

Fatura yönetime

Fenerbahçe’ye gol gerekti. Son 25 dakikada Mourinho bekler Mert Müldür ve Brown’u oyundan alıp Duran ile Oğuz’u sahaya sürdü. Son bölümde rakip kaleye gitmeye başlayan Fenerbahçe şansızdı. Önce En Nesyri’nin kafa vuruşu direkten döndü, sonra Talisca çift sarıdan 5 dakika içinde atıldı. Bundan sonra Benfica top dolaştırdı ve 180 dakikada attığı tek gol ile hedefi yakaladı. Fenerbahçe 1-2 futbolcuyu saymazsak geçen seneki takımla sahadaydı. Halbuki bu Benfica geçilirdi. Neyse Avrupa Ligi’ni isteyen Mourinho’nun gözü aydın(!) Fatura da yönetime

Mourinho, Benfica maçının yorgunları Amrabat ve Szymanski’yi kulübeye çekmiş, Talisca’yı da ilk defa 11 soyundurmuştu.

İsmail Yüksek uzun bir aradan sonra formayı kapmış, cezalı Oosterwolde’nin yerine de stopere Çağlar (Hatasız oynadı) geçmişti. Ligin yenisi Kocaelispor’u merak etmiyor değildik. Fenerbahçe ilk 5 dakika dolmadan Skriniar’ın kafa golüyle öne geçince maç çabuk kopar diye düşündük. Ancak Fenerbahçe’de sıkıntılar fazla. Orta alan yaratıcı değil. Fred kopuk kopuk oynuyor. Semedo ve Oğuz sağ kanatta birbirlerini frenliyorlar. En Nesyri’ye hiç top gelmiyor. Duran çok gerilere gelip top almaya çalışıyor. Talisca kaleyi gördüğü yerden şut atıyor. Fenerbahçe farkı 2’ye çıkartamayınca rakip ilk atağında kazandığı serbest atışta Petkoviç’le eşitliği sağlarken İrfan Can Eğribayat da (Kapattığı köşe) topu bizim gibi seyretti. Golden sonra klasik Fenerbahçe doldur boşaltı başladı ama skor değişmedi. 

İşi ciddiye aldı

Fenerbahçe ikinci yarıda işi biraz daha ciddiye aldı. Brown’nun soldan, Oğuz’un sağdan bindirmeleri, dengesiz Kocaeli defansını iyice bunalttı. Beklenen gollerde çabuk geldi. Mourinho ilk hamlelerini son 25 dakikada yaptı. Semedo ve Duran’ı oyundan alıp Mert Müldür ve Szymanski’yi oyuna aldı. Duran çıkınca En Nesyri kendini daha fazla göstermeye başladı. Özetle ligin yenisinin gücü ve kapasitesi Fenerbahçe’ye kafa tutacak gibi değildi. Maçtan önce söylediğimiz gibi Fenerbahçe zorlanmadan kolay bir galibiyet aldı. Bu moralle darısı Benfica rövanşına diyelim.

Fenerbahçe evinde mutlaka kazanmak zorunda olduğu, mazeret üretemeyeceği bir lig maçına çıkıyor. Rakip, ligin yenisi Kocaelispor.

Oynadıkları ilk 2 maçı da seyrettim. Özellikle Trabzon deplasmanında başarılı gözüktüler. Yine de Kadıköy’de Fenerbahçe’ye direneceklerine ihtimal vermiyorum. Fenerbahçe evinde oynayacağı ilk lig maçında taraftarlarına iyi futbolun yanı sıra gollü bir galibiyet sunmak zorunda. Mourinho bakalım Benfica maçı yorgunlarından kimleri dinlendirecek?

Yine oynamazlarsa...

Kocaelispor karşısında cezalı Oosterwolde’nin yerine Yusuf Akçiçek oynar. Talisca, İrfan Can ve İsmail Yüksek’in maça ilk 11 başlamaları gerek. Kalede ise Livakovic’e şans vermesi sürpriz olmaz. Mourinho bu maçta da bu oyuncuları kulübede bekletirse, kafasındaki tilkileri (!) sorgulamak gerekir. Önde baskıyla maça başlayacak Fenerbahçe’nin zorlanmadan kazanmasını bekliyorum. Alınacak rahat bir galibiyet, Benfica rövanşı öncesi küçük de olsa takıma moral verecektir. Benfica maçından sonra, ‘Ben rövanşı değil, Kocaelispor maçını düşünüyorum’ diyen Mourinho’nun bakalım bu 90 dakika için bizlere sürprizleri olacak mı?

İlk 45 dakika bittiğinde Fenerbahçe’nin güçlü rakibiyle kafa kafaya oynadığına şahit olduk. Mourinho’nun artık ideal bir 11’i var. Bu 11 maçın ilk bölümünde, tek top oynayan, ani atağa kalkmayı beceren Benfica’ya önde yaptığı baskı ile çok pozisyon vermedi. Rakibin maça Kerem Aktüroğlu ile başlaması 90 dakikanın sürprizi idi. Kanat bekler Brown ve Semedo rakibin ani çıkışlarını kontrol ettiklerinden hücuma fazlaca katılamadılar. Benfica’nın kalemizi bulan 2 şut dışında etkili olamadığını gördük. İkinci bölümde ilk 45 dakikadan daha iyi bir Fenerbahçe seyrettik. Benfica yediği baskıdan kurtulup pozisyon üretmekte zorlanıyordu. Mourinho ilk hamlesini Talisca ile yaptı. Sarı kartlı Duran’ı dışarı aldı.

Benfica tecrübesi...

Talisca ilk etkili atağında rakip Florentino’ya kırmızı kartı gördürünce, önümüz biraz daha açıldı. Sonrasında Oğuz Aydın ile hücum gücünü arttırdık. Ancak rakip Benfica tecrübesi ile oyunu soğutup, iyi defans yapıp, gole izin vermedi. Fenerbahçe’de kötü oynayan, mücadele etmeyen oyuncu yoktu. Bir şanssızlık olduğu kesin. Bu takım Lizbon’a yine de tur ümidiyle gidecek. Onun için Fenerbahçe’ye laf yok diyelim ve rövanşı bekleyelim.

Mourinho bu sezona gerçekten farklı (!) başladı. Başarılı 11’ler ile oynamıyor. Feyenoord maçının alkışlanan takımını tek mecburi değişiklik ile (Mert yok, Yusuf var) sahaya sürmüştü.

Halbuki yorgunları dinlendirebilirdi. Neyse, maça dönelim. Kenar beklerin (Semedo ve Brown) ofansif ve defansif görevlerini iyi uyguluyorsa 3’lü defans sırıtmıyor. Göztepe bu ligin çekinilecek takımlarından biri. Hele kendi evinde oynuyorsa. Sarı-Lacivertli ekibin golcüleri (En Nesyri ve Duran) rakibin taktıkları kelepçeyi ilk yarıda çözemeyince skora katkı yapamadılar. Mourinho her zaman olduğu gibi devre arası hamle yapmadı. İkinci bölümde oyun kıran kırana geçerken maça sarı ve kırmızı kartlar damga vurdu. Oyun golsüz giderken Juan amatörce bir faul sonrası ikinci sarıdan kendini dışarıda buldu.

Dünyası karardı

Geride 30 dakika vardı ve Fenerbahçe’ye” piyango” vurmuştu. Mourinho hamlelerini son 20 dakikaya sakladı. Önce Fred’i sonrasında Semedo ve Duran’ı oyundan aldı. Yerlerine giren İrfan Can Kahveci, Oğuz Aydın ve Talisca ile doldur boşalta başladı. 10 kişilik Göztepe ani bir atağında bu defa Oosterwolde çift sarıdan kırmızı gördü. İş bitti derken Mourinho bitime 4 dakika kala En Nesyri’nin yerine oyuna Cenk Tosun’u aldı. Bu nerden çıktı derken Cenk takımına penaltı kazandırdı, Mourinho’yu kurtardı. Talisca topun başına geldi, vuruşunu kaleci Lis çıkartınca Fenerbahçe’nin dünyası karardı. Böyle fırsat tepilmez, böyle puan kaybedilmez. Kısacası “Eski tas eski hamam...” Yazık bu takıma gönül verenlere...