Patron Mourinho olunca, sahaya çıkardığı 11’i kolay kolay eleştiremiyorsun. Portekizli hoca, Göztepe karşısında bu defa uzun zamandır şans vermediği Becao’yu stopere yerleştirmişti. (Her maç ayrı stoper ikilisi) Dzeko mu oynar, En Nesyri (sağ kanadı da kullandı) mi oynar muhabbetlerine son verip 2 golcüsünü çift santrfor sahaya sürmüştü. Futbolda sonucu aldın mı, hataların yanlışların fazlaca gündeme gelmiyor. Kaybettiğin zaman, “Anlat Mourinho” derler. Göztepe karşısında ilk 30 dakika fazlaca terleyen, yediği gol VAR’dan dönen Fenerbahçe devreyi sürpriz bir şekilde 2 farkla önde kapattı. Devre biterken önce En Nesyri’nin asisti ile Osayi ceza sahasında penaltı aldırdı. Dzeko golünü attı. Uzatma dakikaları oynarken, Szymanski’nin mükemmel ortasına yükselen En Nesyri, kendine has kafa vuruşuyla topu ağlara yollayıp, rakibin gardını düşürdü.

İntihar etti!

Fred kulübede iken orta alanda müthiş savaşan bir İsmail Yüksek seyrettik. Fenerbahçe’de Tadiç (85 dakika oyunda kaldı) eski günlerini aratıyor. Belki yerini yadırgıyor ama ayaklarından çok çenesini ve ellerini konuşturuyor. Maximin’in ofansif oyuna katkısı çok fazla. Mourinho’nun devre arası hamle yapma alışkanlığı yok. Maçı kazandım zannediyor ve sahadaki aksaklıklara tedbir almıyor. Oyunun ikinci bölümünde Fenerbahçe topu rakibe verip geriye yaslandı, ani ataklar kovaladı, gol bulamadı. Son 20 dakikada ev sahibi Koray’la golü bulunca maça heyecan geldi. Bitime 15 dakika kala Fenerbahçe’de Osayi ve Maximin çıktı, yerlerine Mert Müldür ve Ferdi girdi. Niye? Ferdi girecekse devrede niye girmedi? İrfan Can Kahveci, dökülen Tadiç’in yerine niye şans bulamadı? Fenerbahçe maçı kazanıyorum derken uzatma dakikalarında yediği golle adeta intihar etti. Bu beraberliğin izahı yok. Varsa da onu Portekizli hoca anlatacak. Anlat bakalım Mourinho...

Fenerbahçe’de ilk 11 açıklandığında Ferdi Kadıoğlu şoku yaşanıyordu. Takımın en formda ayağı sakatlanmıştı. Mourinho onu yerine Oosterwolde’yi monte etmiş, Osayi, İrfan Can Kahveci ve En Nesyri’yi kulübeye atmıştı. Niye? İlk 45 dakika Lille geriden garanti paslarla çıktı, ani ataklar kovaladı. Fenerbahçe’nin öndeki 3’lüsü (Maximin, Dzeko, Tadiç) rakip defansı baskıyla rahatsız edemeyince Fransız ekibi çok sıkıntıya düşmedi. Maçın ilk dakikasında Tadiç’in sağdan ortasını Dzeko kafayla dışarı değil, çerçeveye yollasa, çok farklı bir ilk yarı seyredecektik. İlk 45 dakikada Szymanski ve Mert Hakan’ın kaleyi bulan sert şutlarının rakip kaleci (Chevalier)tarafından kurtarılışı şansızlıktı. Portekizli hoca devre arası hamle yapmayı sevmiyor. İkinci yarı Fenerbahçe en azından önde baskıyı artırdı. Gol gelmeyince hamleler geldi. Önce En Nesyri ve Osayi oyuna girdi. (Takımın hücum gücü arttı) Dzeko sahada kaldı. Çift santrafor ile gol gelmeyince hamleler devam etti. Mourinho önce İrfan Can, (onsuz olmuyor) sonra da Cenk Tosun’u sahaya sürdü.

Yazık oldu...

Maç gitti gidiyor derken, uzatma dakikalarında gelen golle hem sahadakiler hem de tribündekiler çoştu. Uzatma dakikalarına moralli başladık. Osayi ve İrfan Can’ın kanat atakları ile pozisyonlar bulan Fenerbahçe gerçekten şansız bir uzatma devresi yaşadı. Rakip 10 kişi kalmasına rağmen Oosterwolde’nin eline çarpan top VAR’a takılınca İspanyol hakem penaltıyı verdi ve rakip turu yakaladı. Osayi’nin ve son dakikada Cenk Tosun’un direkten dönen topları Fenerbahçe adına inanılmaz şansızlıktı. Lille elenmiyecek bir takım değildi. Fenerbahçe için direkten döndü diyebiliriz. Maçı izleyenler gördü ki Fenerbahçe’ye gerçekten yazık oldu.

Mourinho, bu defa Djiku, Osayi ve İrfan Can’ı ilk 11’e yazmış, Mert Müldür, Çağlar ve Kruniç’i yanına oturtmuştu. Sağda İrfan Can, solda Maximin olunca Tadic de forvet arkası olmuştu. Geçen sezon hep solda oynayan Tadic hem yeni mevkilerini yadırgıyor hem de etkili futbolunu oynayamıyordu. Szymanski’nin futbolu geriye gidince, orta alanda yük İsmail Yüksek’in sırtına biniyordu. Fred’in mumla arandığı kesin. İlk yarıda gelen tek golde Maximin’in (bu sezon çok maç çözer) asisti ve Dzeko’nun topu ağlara yollayan vuruşu mükemmeldi. Adana Demirspor’un ilk maçtaki görüntüsü iç açıcı değildi. Futbolu sadece defansif (ilk yarı tek ciddi atakları yoktu) olarak düşünen Güney ekibi, sahada geçmiş sezonları aratır görüntü çizdi. Hele Kadıköy’de 15 yaşında kaleci (Deniz) ile maça çıkmak cesaret işiydi.

Devre arası Mourinho yine hamle yapmadı. Bu bölümde misafir takımın cılız atakları ve attığı 3 korner vardı. Topla daha çok oynayan, Maximin ile pozisyonlar yaratan Fenerbahçe kale önü becerisine sahip olmayınca, fark artmadı. Skor tek golde takılı kalınca, son 15 dakika En-Nesyri, Mert Müldür ve Bartuğ oyuna girdi. Maximin çıkınca, Tadic sola geçti. Son bölümde rakibin beraberlik çabaları sıkıntı yaratsa da Fenerbahçe tek golle kazanmayı bildi. Taraftar ilk maçtaki futboldan ve cılız skordan memnun olmasa da lige galibiyetle başlamak güzeldir.

Mourinho ve Fenerbahçe’nin şampiyonluk yolculuğu Kadıköy’de başlıyor. Uzun yıllardır şampiyonluk özlemi çeken camia, bu sezon her zamankinden daha umutlu. Patron Mourinho’ya ve yıldız oyuncuların ağırlıkta olduğu alternatifli kadroya güveniyorlar. Rakip Adana Demirspor ‘kapalı kutu’. Geçtiğimiz sezonlarda içeride dışarıda ofansif futbolu tercih eden güney ekibi, yeni teknik adamıyla sahada neler planlayacak göreceğiz.

Kadro değişir

Son maçlarında gördük ki, Fenerbahçe’nin temposu düşük. Bu biraz da hocanın oyun anlayışından kaynaklanıyor. Genelde topu rakibe veren Fenerbahçe’nin oynadığı futbol henüz beğeni kazanmadı. Adana Demirspor maçında bakalım Portekizli hoca, kadro ve mevkiler ile nasıl oynayacak? Bu defa Kadıköy’de, Lille maçında sahada olanlardan Kruniç, Dzeko ve Mert Müldür kulübeye, Samuel, Djiku, ve En-Nesyri ise ilk 11’e dönebilir. Bu arada formsuz Szymanski’nin şansı, orta alanda alternatif oyuncu olmayışı.

Demir’in direnmesi zor

Maçın mutlak favorisi Fenerbahçe. Kadıköy her zaman olduğu gibi kapalı gişe olacak. Sarı-Lacivertli taraftarların yeni transferler Maximin ve En Nesyri’ye büyük ilgi gösterecekleri kesin. Maç önü en büyük alkışı da şüphesiz İrfan Can Kahveci (yedek kalmamalı) alacak. Fenerbahçe hem lige iyi bir başlangıç yapmak hem de Lille rövanşı öncesinde moral depolamak adına kazanmak zorunda. Misafir takım, güçlü rakibine direnebilir mi? Bu soruya ‘evet’ demek zor. Kadıköy’de Fenerbahçe puan kaybederse ilk haftanın en büyük sürprizlerinden biri olur. Futbol bu, izleyelim ve görelim.

Lille karşısına çıkan ilk 11’i İsmail Kartal yapsa yanmıştı. Şampiyolar Ligi kapısını aralayacak maça çıkıyorsun, Kruniç var, Mert Müldür var, Osayi ,Djiku, İrfan Can kulübede. Çağlar ve Oosterwolde çift stoper oynuyorlar. (Djiku ve Becao aranıyor) Patron Mourinho olunca “Çıt” çıkmıyor. Herkes hocaya inandığı için bir bildiği vardır diyor. Rakip Lille eski gücünde değil. Her an hata yapacak görüntü veriyorlar. Fenerbahçe topu rakibine verdiği için ilk 45 dakika daha hareketli gözüktüler. Fenerbahçe önde baskıyı fazlaca yapamadı. Orta alanda ilk müdahaleleri yine İsmail Yüksek yaptı. Tadic sağ kanatta çok etkili olamıyor. Yeni transfer Maxımın’nin kumaşı iyi ama tam hazır değil. Szymanski (Kulübe gözüküyor) bir var bir yok, Kruniç ağzıyla kuş tutsa yaranamıyor. Livakoviç, çıkardığı 3 kritik topla takımını oyunda tutuyordu. Dzeko maça kötü başladı, kritik pozisyonları harcadı. Devre geride bitmesine rağmen Mourinho hamle yapmadı. İkinci yarıda Fenerbahçe’nin önde baskısı arttı. Mourinho ilk hamleleri son 20 dakikada yaptı. İki kanat oyuncusu Tadiç (Solda devam etmeliydi) ve Maximın’i çıkartıp, İrfan Can ve Oğuz Aydın’ı (Girer mi tartışılır) aldı.

Fazla kurcalamaması gerekiyor

İrfan Can, Fenerbahçe’de kulübeye mahkum olacak bir oyuncu değil. Oyuna girer girmez, sonuca etki etmeye başladı. Kendi becerisiyle kazandığı serbest atışı, kendine özgü vuruşuyla topu çatala yollayıp, takımını psikolojik olarak rahatlattı. Golden sonra moralli Fenerbahçe’den galibiyet gelir diye düşündük, uzatma dakikalarında yediğimiz şansız golle maçı kolay yoldan kaybettik. Lille korkulacak bir takım değil. Fenerbahçe Kadıköy’de bu takımı rahat geçer. Yalnız Mourinho’nun ilk 11’i fazla kurcalamaması gerekiyor.

Maça gelenler Fenerbahçe’nin turu ilk maçta garantilediğini, sahada şov yapacağına inanmışlardı. Mourinho’nun 11’inde bu defa Kent yok ama Krunic (bu ısrar niye?) vardı. Ferdi sol önde oynuyordu. İlk 10 dakika dolmadan hesapta olmayan Lugano golü gelince, Fenerbahçe biraz bocalamaya başladı.

Krunic, Szymanski etkili olmayınca, tempo düşüyordu. Fred’in sakatlanıp çıkmasıyla, oyuna giren İsmail Yüksek’in (neden ilk 11 başlamaz) enerjisi takıma olumlu yansımaya başladı. Devre geride kapanınca, Mourinho tribünlerin de tepkisini çeken Krunic’i dışarı alıp, Mert Hakan’ı sahaya sürdü.

İkinci bölümde de Fenerbahçe’nin çok etkili olamadığını gördük. Kanatlar çalışmıyor, sonuç becerili ayakların icraatlarına kalıyordu. Beraberlik golü bir duran top sonrasında geliyordu. Mert Hakan’ın ortasına mükemmel yükselen Dzeko, kafa ile topu ağlara yolladı. Golden sonra da Fenerbahçe’nin temposu artmadı.

Rakibin üzerine gelmesine rağmen Sarı-Lacivertli takımın fazlaca pozisyon bulamayışı düşündürücü idi. Son 10 dakika oyuna giren İrfan Can’ın, Tadiç ile birlikte kaliteli ayaklarını konuşturmaya başlaması galibiyeti de getirdi. Kadıköy’de şov yoktu ama tur vardı. Hedef turu geçmek olduğuna göre alkışlar Fenerbahçe’ye. Şimdi sırada daha güçlü bir takım var. Lugano karşısında oynanan futbol çok keyif vermedi. Bu futbol ile Lille’i geçmek kolay değil. Ancak Fenerbahçeliler hocaları Mourinho ve kaliteli kadrolarına güveniyorlar. Haksız da sayılmazlar...

Fenerbahçe evinde ilk resmi maçına çıkıyor. Bu sezon kendi liginde olduğu kadar, Avrupa arenası da Fenerbahçe için önemli. Yıllar sonra Şampiyonlar Ligi’ne katılmak isteyen Fenerbahçe’nin rövanş oyununun rahat geçeceğini bekliyoruz. Lugano’nun güçlü rakibine fazlaca direneceğini düşünmüyoruz. Tahmin ediyorum ki, Mourinho’nun da aklı bundan sonraki Lille maçındadır. Portekizli hocanın sahaya süreceği 11’lere eleştiri gelmez. Sonuçta firma büyük, vardır bir bildiği diyeceğiz. Ancak yine de ilk 11 merak konusu. Kadıköy’de büyük izdiham yaşanacağı kesin. Fenerbahçe’nin kapalı gişe oyunlarına alışmak lazım.

Tribünlerde başlar, sahada devam eder

Sarı-Lacivertli taraftarların bu sezon için en büyük sıkıntıları takımlarını canlı izleyememek olur. Kadıköy’de şov başlıyor. Kimler oynar, nasıl oynar kesin bilmiyoruz. Onlara maç sonrası kalem oynatırız. Merakla beklediğimiz Kadıköy’deki şov. Şov tribünlerde başlar, kulübede ve sahada devam eder.

İşin içinde Mourinho olunca maça ilgi ve dikkat artmıştı. Sahaya çıkan 11’de Kent ve Krunic’i görenler şaşırmadı desek yalan olur. Ancak hoca İsmail Kartal yerine Mourinho olunca bu defa ”vardır bir bildiği” dendi. Onlar sahada İrfan Can, Ferdi ve İsmail Yüksek kulübedeydi. Ancak ilk 45 dakika ortaya konan futbola bakınca Kent ve Krunic’e bu takımın fazlaca ihtiyacı olmadığını düşündük. Maç başladı, 5 dakika dolmadan Lugano’nun golü geldi. Golden sonra Fenerbahçe bocalamaya başladı. Pas trafiği kötü, tempo düşüktü. 45 dakikanın öne çıkan isimleri ise Osayi , Oosterwolde,Tadiç ( hem de sağ kanatta oynadı) ve Dzeko oluyordu. İlk yarının son bölümünde maça ağırlığı koyan Fenerbahçe, Dzeko’nun penaltısıyla kendine geliyordu.

Devamı gelir

Mourinho devre arası hamle yapmadı. Fenerbahçe ikinci yarıda Tadiç’in mükemmel asistini gole çeviren Dzeko ile öne geçti. Maçın kontrolünü eline alan Fenerbahçe rakibinin ilk atağında golü yemesine rağmen, oyundan kopmadı. Rakibin defanstan çıkarken yaptığı hatayı affetmeyen Szymanski’nin asistinde Dzeko topu ağlara yollayıp hattrick yapınca, kenarda da Mourinho şovu başladı. Portekizli hoca son bölümde İrfan Can, Ferdi ve Mert Müldür’ü sahaya sürdü. Ferdi oyuna girer girmez golünü atınca Fenerbahçe’nin saha içi ve kulübe şovu devam etti. Lugano maçı Fenerbahçe için mini bir sınav sayılırdı. Bu takım geniş ve kaliteli kadrosuyla bu sene büyük işlere imza atar. Mourinho’nun sahaya süreceği 11’lere itiraz eden de çıkmaz. Portekizli hoca takım içi rekabeti ile işini daha da kolaylaştıracak gibi. Fenerbahçe ve Mourinho Avrupa macerasına fırtına gibi başladı. Devamı gelir mi? Gelmezse sürpriz olur, diyelim ve gelecek turları bekliyelim.