Santra öncesi 19 Mayıs koreografisi harikaydı. Zaten santra öncesi her şey santra sonrasına göre harikaydı: Hava güzel, semt güzel, zemin güzel; forma Siyah-Beyaz olmayan Beşiktaş formaları standardında hiç fena değildi. Santradan sonra golü yiyene kadar Beşiktaş’ın oyunu adeta güneşli bir mayıs günü aniden gökyüzünü kaplayan parçalı bulutlar gibiydi. Sonra hayatımda gördüğüm en kötü Beşiktaş kadrosunun nasıl takım olmamalı dersinden bir numune daha izledik: Bu sezon bu oyuncu grubu her maç mutlaka, ‘Beşiktaş tarihinde yenilmiş en saçma gol’ dedirten cinsten bir gol yemeyi başarırken bir dahaki maç daha da saçma bir gol yemeyi başarıyor! Hatayspor ilk golünü atarken sadece kornerde arka direğe orta yaptı. O esnada Beşiktaş formasını giyen oyuncular, ortanın yapıldığı yere gitmek yerine anlamsızca durdukları alanda kaldılar. Eğer bunun duran topta alan savunması olduğunu zannediyorlarsa fena halde yanılıyorlar: Alan savunmasında o alanda gol atabilme ihtimali olan oyuncular da savunulur, o alanda gol atabilecek kimse kalmadıysa yani top gol atabilecek alandaki bir rakibe geldiyse öyle samıt gibi durulmaz aksine kolektif senkronizasyonla o alana doğru kayılır ve o gol yenmez ama nerede o takım refleksi? Kaf Dağı’nın ardında!

Eğer kupayı alamazsa...

İkinci yarıda oyuna giren Gedson ondan yıllardır beklediğimiz golü attı, süper bir şuttu. Gedson geçen sezonun son bölümünde de rakip kaleye yakın yerlerde skor katkısı yapmaya başlamıştı ama bu sezon bu iç sahadaki son maça kadar devamı gelmedi. Devamı gelseydi yedeğe düşmezdi, tüm sezon böyle olsaydı halen Türkiye’de oynuyor olmazdı! Son bölümde Beşiktaş büyük baskı kurdu, Serdar Topraktepe tüm ofansif oyuncuları oyuna soktu. Tribünlerin de desteği ile artan baskı sonucu oluşan karambollerden birinde penaltı oldu. Aboubakar sezonun ikinci yarısında ligdeki ilk golünü attı. Halbuki sezona süper başlamıştı, şimdi kalmasını isteyen Beşiktaşlı yok denecek kadar az. Zaten kupada Trabzonspor’u yenip şampiyon olunmazsa bu sezon benim için yok hükmünde. Hasan Arat yönetimi bu sezondan gerekli dersi çıkartamazsa bir dahaki sezon da yok olur!

Serdar Topraktepe bu sezon Beşiktaş’ta görev yapan dört teknik direktörler arasında performansı beklentiler açısından en yüksek olanı. Büyük beklentileri karşılayamayan Güneş ve Santos gibi teknik direktörlükte tecrübe abidelerinin bile çözüm bulamadığı oyuncu malzemesi kalitesizliği sorununa karşı beklenmedik bir bakış açısıyla çözüm arıyor: Bu sezon Beşiktaş, takımı defansif açıdan güçlendirebileceği düşünen oyuncuyu bir arada sahaya sürse yine de basit, saçmasapan goller yeme sorunu çözülmedi. Topraktepe’nin bakış açısında Semih-Ghezzal-Muçi-Rashica, Muleka gibi gol atma ihtimalini arttıran oyunculardan en az dördü sahada olmalı ve Beşiktaş mümkün olduğu kadar önde oynamaya çalışmalı çünkü zaten kalesini savunamıyor. Son maçlarda Salih de bu bakış açısıyla orta sahada tercih ediliyor. İlk yarıda Salih’in yanında Musrati vardı, yine hiç etkili değildi ve Serdar hoca ikinci yarıya Musrati yerine Gedson ile başladı.

Muci’nin yeteneği...

Semih yerine de Muleka girdi. Uzun süre merkezde 10 numarada ofansif orta saha oynayan Ghezzal sakatlanıp yerine Chamberlain girince bu kez solda oynayan Muçi asıl yerine merkeze geçti. Ancak gol set oyunundan ve bu sürekli oyuncuların yerinin değiştiği 4-2-3-1 formasyonu sayesinde değil de Beşiktaş rakibini önde karşılarken Ankaragücü’nün top çıkartırken yaptığı hata sonucu Muçi’nin şut yeteneği sayesinde geldi. Kalan sürede ezbere kapanıp kontra kovalamak yerine önde rakip kaleye yakın yerleşip çok adamla gitmek de skoru korumak adına çok daha doğru bir hamle oldu. O zaman bir kez daha teşekkürler Serdar Topraktepe!

Beşiktaş’ın maçın başında duran toptan yediği golün benzerini 13 Nisan günü oynanan Boğaziçi 1863 – Esenler maçında gördüm, 2. Amatör maçıydı! Yani Beşiktaş’ın bu sezonki futbolcu sözleşmeleri profesyonel ama bir takım olgusu halen oluşmadığı için amatör seviyede kolektif savunma hataları yapmaya devam ediyorlar. Serdar Topraktepe en azından takım hücumuna ağırlık verip Gedson ve Musrati yokken orta sahaya bir stoper devşirmek yerine ofansif özelliği ağır basan Salih-Muçi orta ikilisinin önünde Rashica-Ghezzal-Muleka-Semih hücum hattını sahaya sürmüştü. Maçı 1-1’e getiren golden önce Rashica orta yaptığında “Yağmur rüzgar vs top göndermek istediğim yere gitmedi” dercesine arkasını döndü gitti ama Salih arka direkte kale çizgisine kadar o topu takip etti ve adeta golü taştan çıkarmayı başardı. VAR’dan iptal edilen golde de Salih’in inatçı takipçiliği vardı. Salih keşke Beşiktaş’ta her maç böyle oynasaydı! Salih Beşiktaş’a ilk geldiğinde hem Jozef vardı hem de Pjaniç geldi, en iyi oynadığı yerde şans bulamadı. Bu yaz bir zahmet gidecek gelecekler kadro kimyası bilimine göre net olsun da hem iyi oyuncular hem de verimli olabilecek oyuncular alınsın! 38’de Ghezzal ceza alanı dışından mükemmel bir plase şut çekti, direğe takıldı. Hemen ardından Rashica ceza alanı içine sızıp vurdu, uzun süre sonra Beşiktaş’ın bir ilk yarıda bir dakika içinde iki kez gole çok yaklaştığına şahit olduk. Bu Serdar hocanın ofansif plan tercihinin sonucuydu.

Harika bir asist...

İkinci yarıda da Ghezzal bu ofansif oyunda “form geçici klas kalıcı” formülündeki mevcut kadro ortalamasının üstündeki klasıyla harika bir asistle Beşiktaş’ı öne geçirdi. Lakin işte mevcut kadro kalite ortalaması malum: Beşiktaş öne geçer geçmez duran toptan bir amatör takım savunma hatası daha yaparak hemen golü yedi. Yani Worrall rakibin formasını çekmek yerine kafa topuna yükselsen olmaz mıydı? Bu mudur Premier Lig stoperliği? Worrall da biliyor ki son saniyede diğer kalede telafi etmek için yırtındı!

Beşiktaş ile Fenerbahçe arasında bu sezon büyük puan farkı olarak da görülebilen kadro kalitesi farkı nedeniyle Kadıköy’deki derbide ev sahibi maçın favorisiydi. Beşiktaş’ın tek kozu ise Fenerbahçe teknik direktörü İsmail Kartal’ın büyük formsuzluğuydu: Maçın 11’e 11 oynandığı kısa sürede sakatlanan İsmail yerine Kruniç’i alırken yabancı kontenjanını aşmak için stoperini de değiştirerek ilk hatasını yaptı. Ancak hemen sonrasında Musrati ikinci derbisinde ikinci saçmalığını yapınca Beşiktaş 10 kişi kaldı ve Fenerbahçe’nin oyuncu malzemesi üstünlüğü iyice ağır bastı.

Süre yetmedi

İlk golde Fred’in şandel pası ve Tadiç’in göğsüyle asisti Fenerbahçe oyuncularının yetenek üstünlüğünü net gösteren cinstendi. Bilakis İrfan Can Kahveci’nin ikinci goldeki plasesi de klas dolu bir plase dersi niteliğindeydi. Maçın en güzel golü ise Cenk Tosun’dan geldi. İsmail Kartal’ın eksik rakibe karşı dominant oynatmaya çalışması yerine frene bastırması Beşiktaş’ı 10 kişiyken maça döndürdü. Süre ve malzeme yetmedi.

Beşiktaş silik, uyduruk bir ilk yarı oynadı. İlk devrede Ali Sowe’un iptal edilen golü doğru bir karardı ama kararın verilmesi aşırı uzun sürdü ve VAR protokolü bu TFF ve uyduruk hakemlerine yakışacak cinsten bir savsaklıkla uygulandı. Yıllardır Fenerbahçe ve Galatasaray maçlarına verilmeye layık görülmeyen Ümit Öztürk bey zaten kuralları ezberlediği kadar futbolu bilse top oynandığında ileriden geriye koşan oyuncunun ofsayt olduğunu da bilirdi. Futbolu bilip bilmeme kriteri açısından ilk 45’te sahanın en zayıf halkası ise Beşiktaş forması giydiği maçların %99’unda olduğu gibi sözde sol bek Umut beydi! Kendisini 10 dakika izleyen bir insan futbolun nasıl oynanmaması gerektiğinin özetini izlemiş olur. Beşiktaş’ın ilk yarıda tek bir isabetli şutu yoktu. Musrati savunmadayken feci Cuma akşamı trafiğini açmaya çalışırken herkese yol veren memur gibiydi. Muçi ile bağlantı kurup Beşiktaş’ın oyununu akıcı hale getirmek göreviyle sahaya sürülen oyuncu, Ankaragücü’nün ilk devrenin son çeyreğinde kurduğu oyun üstünlüğünün mimarıydı.

Asla kabul edilemeyecek...

Serdar Topraktepe devre arasında birisi %101 doğru olan iki oyuncu değişikliği ile müdahale etti. Beşiktaş ikinci yarıda ilk devreye oranla daha derli toplu ve pozitif oynadı. Ancak sadece göreceli olarak böyleydi mesela üst üste şampiyon olunan sezonlarda bu ikinci yarıdaki seviye de asla kabul edilmeyecek cinsten. O dönemin sol beki Adriano, Masuaku’nun yanında yaşayan bir futbol efsanesidir ama bu sezon Beşiktaş kadrosu o kadar kötü ki Meraş yerine Masuaku girince sanki Real Madrid dönemi Roberto Carlos gibi gözüküyor. Teknik direktörün dayanmadığı bu kadro ile kupa kazanmak çok zor iş, Serdar Topraktepe hocaya sonsuz sabırlar ve iyi şanslar diliyorum.

Beşiktaş en son yine Serdar Topraktepe yönetiminde Süper Lig’de bu kadar iyi ve dolu dolu bir maç oynamıştı. Üstelik sol bekte sakatlığı olmasına rağmen 11’de başlatmak zorunda kaldığı Emrecan çıkmak zorunda kalınca sağ ayaklı stoper Tayyip’in sol beke geçmesine rağmen. Beşiktaş’ın uzun süredir en önemli eksiği ise bir oyuncu ve mevkideki arızanın ötesinde kolektif strateji ve organizasyondu. Serdar hoca, takımı adeta yeniden organize ederken takımın merkezini öne çekip doğrusunu yaptı. Beşiktaş sadece dün gece ligde değil, kupada final hedefi için yakın zamanda tekrar oynayacağı Ankaragücü’ne üstünlük kurmak zorundaydı. Ankaragücü’nün iki zayıf noktası var, birisi istatistikler sayesinde herkesin malumu olan topları savunamamaları. İkincisi de iki hamle stoperi bir arada oynarken Mujakiç ve Radakoviç’in orta sahaları onlara yaklaşmadan hiçbir şekilde Belözoğlu’nun istediği şekilde oyun kuramamaları. Beşiktaş ikinci golünü zaten kornerden Muleka ile bulurken Ankaragücü’nün birinci zaafından faydalandı.

Santos sonrasında aradığını buldu

Asıl Beşiktaş’ın akan oyunda üstünlük kurmasını sağlayan ise Ankaragücü stoperleri topla buluşunca orta sahalarını beklerken Topraktepe’nin onlara yaptırdığı baskı oldu. Bu doğru planda Gedson pres gücünü sergilerken Santos dönemi beklediğimiz performans düzelmesini sergileme fırsatını Santos sonrasında buldu. Gedson’un Muçi’ye asisti bir yana Muçi’nin harika şut golü diğer yana: Genç Arnavut pür yetenek ve bir dahaki sezon Semih ile beraber daha iyileştirilmiş bir Beşiktaş kadrosunda çok daha fazlasını hayal ettiriyor.

Uzun zaman sonra ilk kez bir Beşiktaş maç performansı uyku hapı etkisi yaratmadı. Daha önceki Santos dönemi puan kayıplarındaki gibi ezbere topun arkasında bekleyen 4-2-3-1 yerine Gedson’un tek çapa olarak görev aldığı 4-1-4-1 formasyonuyla Beşiktaş daha baskılı ve proaktif oynadı. Özellikle Ghezzal uzun süre sonra yorulana kadar etkiliydi: Bir zamanlar yani Beşiktaş’ın son şampiyon olduğu sezon Süper Lig’in yıldızı olan teknik harikası Ghezzal’ı hatırlatan numuneler izledik. Topu çok iyi yönlendirdi, yarım alanlarda verimli işler yaptı, Gedson ile Muçi arasında mekik dokurken onları forvet hattına yaklaştıran oyuncu oldu. Beşiktaş maçın ilk golünü zaten Gedson’un Samsunspor ceza alanına ikinci kez topla dalışı sonucu oluşan karambolde buldu. Semih fırsatçılığını konuşturdu ama maçın kalanında yeteri kadar topla buluşamadı. Beşiktaş’ın oyunu ilk 40 dakikada daha önceki ilk 40 dakikalara göre daha iyiydi ama maçın kalanında bunu sürdüremedi. Belki Santos hoca en azından A planını göreceli olarak düzeltmiş olabilir ama oyuncu değişiklikleri ve müdahaleleri takımın oyununu geliştiremedi, aksine Rashica-Chamberlain değişikliğinden itibaren Beşiktaş oyun üstünlüğünü kaybederken Samsunspor teknik direktörü Gisdol, kadrosundaki kısıtlı oyuncu malzemesine rağmen çok daha olumlu ve etkili oyuncu değişiklikleri yaptı.

Bu kadar kırılgan olunmaz

Oyuna doğru zamanda doğru şekilde müdahale etmeyi başardı. Beşiktaş’ın yediği gol tabii ki Gisdol’un başarısı kadar Beşiktaş savunmasının başarısızlığı sonucu geldi: Bakhtiyor kayınca tüm denge bir anda bozuldu ve başta Colley olmak diğer takım arkadaşları da bocaladılar, bu kadar kırılgan bir savunma olmaz, olmamalı!

Beşiktaş bir önceki maça göre ilk yarıda neyi daha iyi yaptı? Duran topları tavlada zar atar gibi boş beleş kullanmadı, en azından bunu çalışmışlar çok şükür! Paslaşarak organize kullanılan bir duran top sonrası Beşiktaş’ın, Semih’ten sonraki en golcü ismi Colley iyi bir vuruşla ilk 45’in tek golüne imza attı. Durmayan toplarda ise sadece top Muçi’nin ayağına geldiğinde Beşiktaş biraz etkili oldu, o kadar. İlk yarı boyunca rakibinin yarısı kadar bile topa sahip olamayan Beşiktaş 11’inin rakip yarı sahadaki pasları da sadece yüzde 63 oranında isabetliydi. Yani Muçi de aslında çok az topla buluşabildi. 11’i her hafta değişen kalitesiz bir kadronun bile hücum setleri olmalı maalesef, Beşiktaş’ın yok gibi. Sürekli olarak önde ya tutarsa cinsinden gölde maya tutma hesabı tamamen oyuncuların bireysel yeteneklerine bırakılmış akınımsılar... Bolca geriden uzun şişirilen toplarla başlatılmaya çalışılan hücumumsular, Aboubakar’ın hiç kilo fazlası ve maç eksiği yokmuş da yıl 2016’ymış gibi önüne, koşu yoluna atılan ama adeta Ümraniye’ye kadar giden toplar... Hep kötü yazdın biraz da iyi yaz diyenler için: Svensson, son 3 aydaki Onur Bulut’a nazaran kötünün iyisi ehveni şer bir sağ bek performansı sergiledi. En azından defansif açıdan daha iyi bir oyuncu. Gedson da daha defansif orta saha oynarken üçüncü alanda topla buluşup kötü tercihler yapmadı.

Şampiyonluğa oynasa farklı...

68’de direkten dönen frikiğinde Ghezzal’ın fizik kondisyonu halen eksik olsa da top tekniğinin, vuruş yeteneğinin halen takım ortalamasının üstünde olduğunu gördük. Necip zaten bir süredir gayet iyi oynuyor, en azından armanın değerini savunuyor. Lakin kolektif oyuna bakınca oyuncular arası pas frekansı düşük; hücumda pozisyon alma, pas ve koşuyla alanı genişletme konusunda ise eksikler çok büyük. Şampiyonluğa oynasan ve bu deplasmanda kazanmak zorunda kalsan durum daha tahammül edilebilir olur ancak bu puan tablosunda bulunduğun yerde ne yapıp yapıp oyununu da geliştirmen gerekir.