Turnuva öncesi elimizde büyük bir fırsat olduğunu, Olimpiyat'a gitmeye hiç bu kadar yakın olmadığımızı belirtmiştim. Nitekim belki de tarihin en zayıf Yunanistan Milli Takımı, ardından bir Çekya galibiyeti bizi Tokyo'ya götürecekti. Ama bu fırsatı elimizin tersi ile ittik. Koskoca takım, iki kişiye yenildi. İkinci yarıda çaresiz, ne yaptığını bilmeyen, başta coach Orhun Ene olmak üzere panikleyen bir takım vardı sahada. Calathes-Sloukas ikilisinin basketbol aklı, bizim tüm takımda yoktu. Kazanan da onlar oldu. Oyun kurucu pozisyonunda bizden üstünlerdi ama diğer her bölgede çok ağır basıyorduk. Ama ne Cedi'yi ne Furkan'ı ne Ersan'ı, ne uzunlarımızı devreye sokacak planı uygulayamadık. Basketbolseverler, Yunanistan Milli Takımı'nın yarısının adını belki de ilk kez duyuyordu. İki tane Antetokoumpo, Tyler Dorsey, Papanikolaou, Papapetrou, Printezis ve Spanoulis yoktu. Düşünün bir de onlar olsa, fark kimbilir ne kadar olacaktı. Maça 22-8 başladıktan sonra, devam eden 30 dakika, 32 sayı fark yedik bu Yunanistan'dan. Oysa onlar çok titrek ve ürkek başlamıştı maça. Doğal olarak çekiniyorlardı. Ama o kadar lakayt ve vurdumduymaz oynadık ki yakaladığımız fark bir anda eridi. 5-6 dakika daha aynı ciddiyetle oynasak, belki maçı daha ilk yarıdan bitirecektik.

Ergin Ataman olsaydı...

İyi hazırlanmamışız. Ne taktik, ne de mental olarak. Bir daha da kolay kolay böyle bir fırsat elimize geçmez. Geçen sene yolun yarısında coach değişikliğine giden Basketbol Federasyonu da, bu hezimetten en çok sorumlu olan taraf. Ufuk Sarıca mı, Orhun Ene mi diye tartışıyoruz ama şurası kesin ki takımın başında Ergin Ataman olsaydı, şu an biz güle oynaya Tokyo'ya giden takım olurduk. Genç takım, yeni jenerasyon, şu, bu demenin bir anlamı, bahane üretmenin bir anlamı yok. Bu kadro, rakipleri göz önüne aldığımızda grubun en iyi takımıydı. Olimpiyatlar dışında hiçbir sonuç kabul edilemezdi. Nitekim gidemedik.

A Milli Basketbol Takımımız, 1952 Helsinki Olimpiyatı'ndan sonra ilk kez Olimpiyat'a bu kadar çok yaklaştı. Shane Larkin'in sakatlanmasına rağmen, son anda NBA'den elenen Ersan ve Furkan'ın da katılımı ile kağıt üstünde oldukça iddialı bir takım haline gelen 12 Dev Adam, bu gece Victoria'da Yunanistan ile finale kalma mücadelesi verecek. Yunanistan bu seviyelerde çok daha tecrübeli ve becerikli bir takım ama Kanada'ya çok eksik bir kadro ile geldiler. Rick Pitino'nun çalıştırdığı Yunanistan'da Giannis Antetokoumpo, Taylor Dorsey, Papapetrou, Papanikolaou, Printezis ve basketbolu bırakan Vasilis Spanoulis yok. Biz ise neredeyse tam kadroyuz.

Forvetlerde daha iyiyiz

Komşu, iki tecrübeli oyun kurucusu Nick Calathes ve Kostas Sloukas'ın basketbol aklı ve tecrübesi ile yol almaya çalışacak. Biz ise burada eksik kalıyoruz. Larkin'den sonra Berk Uğurlu da sakatlandı. Doğuş Özdemiroğlu ve Buğrahan bu seviyeler için çok yeterli sayılmaz. Ama başta Cedi-Furkan ikilisi olmak üzere, ilk iki maçı çok iyi oynayan Melih'i de kattığımızda forvetlerde biz ağır basıyoruz. Panathinaikos'un iki yıldızı Papagiannis ve Mitoğlu gibi uzunlara karşı bizde Sertaç, Ersan, Alperen ve Ömer Faruk var.

Potansiyelimiz var

Her yönüyle Yunanistan'dan daha iyi ve güçlü bir takıma sahibiz. Uruguay maçını çok iyi oynamadık belki ama Çekya'ya karşı ne yaptığını bilen, doğru basketbol oynayan ve iyi savunma yapmaya çalışan bir takımımız vardı. Yunanistan'a göre bir gün fazla dinlendik ve hazırlanma fırsatı bulduk. Tabii ki işimiz kolay olmayacak ama Yunanistan'ı yenip finalde yine eksikleri bulunan Kanada'ya karşı Olimpiyat mücadelesi vermemiz gerekiyor. Bunu yapabilecek potansiyele de sahibiz. Başarılar 12 Dev Adam...

12 Dev Adam, Kanada'daki Olimpiyat Elemeleri'nde Uruguay maçının aksine bu kez daha dominant ve ne yaptığını bilen bir takım görüntüsü çizdi Çekya karşısında. 2 yıl önce Çin'de can yakıcı bir yenilgi aldığımız Çekya'ya karşı hem rövanşı almak, hem de grubu lider bitirmek istiyorduk. Baştan sona kararlı bir basketbol oynayan Milliler, bu kez Furkan Korkmaz önderliğinde keyifli bir galibiyete imza attı. Larkin'den sonra Berk Uğurlu da sakatlanmıştı. Ama gerek Doğuş gerekse Buğrahan bu eksikliği hiç hissettirmedi. Takımdaki roller de daha belirginleşmiş göründü 2. maçta. Coach Orhun Ene fazla arayışa girmeden kafasındaki 5'leri oynattı, dakikaları paylaştırdı, sahadaki oyuncular gibi o da çok iyi bir sınav verdi.

İki potada da hakim oldular

İlk maçın yıldızı Cedi Osman, sahneyi Furkan Korkmaz'a bırakırken, bütün oyuncuların sorumluluk alması sevindiriciydi. Melih ikinci yarıda 10 sayı üretirken, son bölümde tam 12 sayı atan Ersan'ın katkısı ve kendine geliyor olması önümüzdeki maçlar öncesi çok önemliydi. Alperen-Sertaç ve Ömer Faruk'tan oluşan uzun rotasyonumuz 20 sayı 19 ribauntluk performans sergilerken her iki pota altında da hakimiyet kurmayı başardı. Top kayıplarının 7'ye inmesi, rakibi 70 sayıda tutmamız sevindirici faktörlerdi. Satoransky ve Vesely her ne kadar 28 sayı atıp Çekya'nın en skorer isimleri olsa da onların efektifliğini minimuma indirdik. Oyunun içine gerektiği kadar giremediler. 2'de 2 yapıp grubumuzu lider bitirdik.

Fırsatı kaçırmamalıyız

Yarı finalde eşleşeceğimiz takımın belli olacağı Çin-Yunanistan maçı baskı saatimizden sonra başladı. Çin ilk maçında Kanada'dan 30 fark yedi. Ev sahibi Kanada'ya 97-91 kaybeden Yunanistan'da Giannis Antetokoumpo, Spanoulis, Printezis, Papapetrou, TylerDorsey ve Papanikolaou gibi çok önemli oyuncular yok. Calathes-Sloukas ikilisinin yönlendirmeleri, onların tecrübeleri ile sonuca gitmeye çalışıyorlar. Tabii ki yarı finalde kolay maç olmayacak ama Yunanistan'ı bu kadar eksik yakalamışken, Çin'in potansiyeli ortadayken kim gelirse gelsin final şansını kaçırmamamız gerekiyor.

Olimpiyat elemeleri ilk maçında NBA yıldızının son periyot performansı, Uruguay önünde galibiyeti getirdi... Maçın bitimine 7.5 dakika kala 72-64 geride olan Milliler'de Cedi Osman sahneye çıktı. 9'u üst üste olmak üzere bu bölümde 15 sayı kaydeden Cedi, maçı çevirmemizde başrol oynadı. Ay-Yıldızlılar 8 farktan gelip 9 sayıyla kazandı.

Tarihimizde Olimpiyatlar'a belki de en yakın olduğumuz turnuvayı oynuyoruz. Shane Larkin olmamasına rağmen (ki anamızın karnından Larkin'le doğmadık), 4 NBA oyuncumuzla beraber eksikleri bulunan Yunanistan ve Kanada'yı geçip Tokyo'ya gitme planları yapıyoruz. Elimizde gerçekten büyük fırsat var ama hiç şans tanınmayan Uruguay karşısında oynanan basketbol, bizi umutsuzluğa sevk etti. Kariyerlerinin sonuna yaklaşan Granger-Fitipaldo ve 38 yaşındaki Batista'lı Uruguay bitime 7.5 dakika kala 72-64 öndeydi. Kalan 7.5 dakikada Cedi Osman'dan üst üste 9 sayı olmak üzere takım olarak tam 31 sayı bulduk ve rahat kazanmamız gereken bir maçı kabus görerek tamamladık.

Cedi 4'e geçince alan bulduk

Son 7.5 dakikada Cedi Osman'ın 4 numaraya geçmesi hücumda geniş alanlar bulmamızı sağladı. Orhun Ene, Avrupa Şampiyonası Elemeleri'nden bu yana iki 'saf' 5 numara Alperen ve Sertaç'ı yan yana oynatıyor. Tamam 4 numarada sorunlarımız var belki ama Alperen ve Sertaç aynı anda sahada olunca, hücumda alan açamıyoruz. Bu ikili yüzü dönük uzunları savunamıyor. Ayakları yavaş. Cedi, Furkan gibi kısalarımız her potaya gittiğinde kalabalık içinde kalıyorlar. Sertaç ve Alperen çok değerli uzunlar ama bence dakikaları paylaşmaları gerekiyor.

Ritim yakalayamadık

Son bölümde başta Cedi olmak üzere tamamen birebirler üzerinden sonuca gittik. Ne oynadığımız çok belli değildi. Oyunun başında Alperen'in, ardından 2. çeyrekte Ömer Faruk'un, 3. periyotta da Melih'in 10 sayısı galibiyet adına çok değerliydi. Dönem dönem iyi basketbol oynamaya çalıştık ama Orhun Ene'nin panik oyuncu değiştirmeleri, sürekli değişik beşlerle sahada yer almamız ritm bulmamızı da engelledi. Kaçan fauller ve 15 top kaybı ciddi bir uyarı olmalı. Takıma Kanada'da katılan Ersan ve Furkan henüz uyum sürecinde gibi.

İNG Basketbol Süper Ligi'nde şampiyonluğa, Euroleague'in de zirvesinde yer alan Anadolu Efes ulaştı... Bütün sezonu domine eden, sadece bir yenilgi alan Lacivert-Beyazlılar, başarısını Türkiye Ligi Şampiyonluğu ile taçlandırdı. Aslında geride kalan iki maçtan çok da farklı şeyler yaşanmadı Ülker Arena'da... Fenerbahçe Beko için şampiyonluk zordu belki ama en azından bir galibiyet almak, yarışmacı bir takım gibi davranmak istiyorlardı. Ama olmadı. Dün de ilk periyot hariç, tamamen teslim olmuş bir görüntü çizdiler Anadolu Efes karşısında.

MVP Beaubois sahnedeydi

Efes'te Larkin çok erken sakatlanıp soyunma odasına gittikten sonra final serisinin MVP'si Beaubois sahneye çıktı. 11/13 isabet oranı ile tam 30 sayı atan Fransız yıldız, takımı sırtlayan isim oldu. Kendi düzenini, karşısında çok da zorlayıcı bir güç olmadan sergiledi Ergin Ataman'ın takımı. Akıcı basketbol sonunda gelen 27 sayılık farkla sonuna kadar hak ettikleri şampiyonluğa imza attı Anadolu Efes'li basketbolcular. Harika bir sezon, Türkiye Kupası iptal edilmese belki de üç kupalı bir yıl olacaktı onlar için. Emeği geçen herkese tebrikler.

Fenerbahçe rotasyona girince

Fenerbahçe cephesine gelince. Gidişatı değiştirmek için bir şeyler yapmalıydı Kokoskov. Ama o hiç verim alamadığı isimlerde ısrar etti. Özellikle Barthel yerine Quinn denenebilirdi bence. İlk maçta da işler iyi giderken rotasyona girmesi, kötü gidişatın nedeniydi. Bu tip maçlarda bir galibiyet almak istiyorsan, De Colo gibi isimleri işler iyi giderken çıkarmaman, gerekirse 40 dakika oynatman gerekiyordu. Nitekim Fenerbahçe ikinci periyotta rotasyona girince kenardan gelen isimlerden katkı alamadı, sadece 7 sayı üretip fişi erken çekmek zorunda kaldı...

Bitime3dakika kala, Melih-Singleton gerginliği, final maçının önüne geçti!.. Karşılaşmada 8 diskalifiye yaşandı, öncesinde de iki oyuncu 5 faul ve çiftkenki faulle oyun dışında kalmıştı.. Maçın sonucumu!. Efes, Fenerbahçe'yi 95-73yendi, seride2-0üstünlük sağladı, şampiyonluğun kapısını araladı.

Maçtan çok olayların damga vurduğu bir final serisi izledik Anadolu Efes ile Fenerbahçe Beko arasında... Fenerbahçe Beko, 40 sayı farklık ilk maç sonrası biraz daha dirençli ve motive çıkmıştı 2. randevuya. Nitekim maç Efes'in üstünlüğünde geçse de, Fenerbahçe hep skorun içindeydi. İkinci yarının başında Singleton'un sayılarıyla skor 57-49 olduktan sonra Perez ve Melih'in üçlükleri ile Sarı-Lacivertliler rakibine çok yaklaştı: 64-62.

Takımı sorumsuzca yalnız bıraktı

Maçtaki krizin fitilini ateşleyen hareket bu dakikalarda oldu. 3 faulü bulunan Vesely kendisine çalınan savunma faulü sonrası, ilk yarıdan da bir teknik faulü olmasına rağmen uzun süre alkışlarla hakemi protesto etti. Doğal olarak da ikinci teknik faulden atıldı. Bu kadar kritik bir anda takımını bir kez sorumsuzca yalnız bırakan Vesely, takım arkadaşlarını da gerdi. Ardından Singleton ve Melih arasında yaşanan kavga sonrası, Fenerbahçe benchinin neredeyse tamamı olayları ayırmak için de olsa sahaya girince, onlar da diskalifiye edildi. Melih'in yanı sıra, Perez, Ahmet, Yiğit, menacer Cenk Renda, yardımcı antrenör Trifunoviç başta olmak üzere kulüp doktoru ve kondisyoner de oyun dışı kaldı.

FIBA kuralının kurbanı oldular

Kurallar açık ve net. Kavga sırasından kenardan bir oyuncu ya da teknik adam sahaya adımını atarsa, diskalifiye ediliyor. Sarı-Lacivertliler'in bu bilinçle hareket etmesi gerekiyordu. Zaten maç Vesely'nin kendini attırması sonrası bitmişti, gerginlik gereksiz büyüdü... Hakemler sezon boyunca felaket maçlar yönetiyorlar. Dün de çok iyi oldukları söylenemez ama bana göre uygulamak zorunda oldukları çok saçma olan FIBA kuralının kurbanı oldular.

Taze Euroleague şampiyonu Anadolu Efes, lokal ligin finaline de şampiyon gibi başladı. İlk maçta Fenerbahçe Beko'nun daha direnç koyacağını ve saha avantajını eline geçirebilmek için daha çok çaba sarf edeceğini düşünmüştüm. Çünkü iki gün önce şampiyonluk kutlaması yapan Lacivert Beyazlılar'ın mental ve fizik olarak finalin ilk maçına Fenerbahçe kadar dinç çıkabileceği beklenmiyordu. Ama tam tersi oldu.

İnanılmaz bir 3. çeyrek

İlk yarıda Efes'te yorgunluk ve durgunluk gözlenirken, Fenerbahçe Beko oyuncuları sanki daha yorgundu. Sahaya hiç enerji koyamadılar. Nitekim maçın başında 7 sayı öne geçmelerine rağmen Anadolu Efes yavaş yavaş geri döndü. Devre 43-40 bittikten sonra, inanılmaz bir üçüncü çeyrek izledik. Fenerbahçe, başta Guduriç olmak üzere üst üste 3 top kaybıyla başladı oyuna. Bu kayıplar arttıkça artı. Efes, top alıp turnike atıyordu sürekli. Hal böyle olunca Sarı-Lacivertliler oyundan iyice düştü, savunma dirençleri de kalmadı. Buğrahan, Larkin, Miçiç, Beaubois hatta Doğuş, Fenerbahçe potasını üçlük bombardumanına tuttu. 37-11'lik periyot skoru ile fark 39'a çıktı: 80-51.

Hazırlanmışlar ama inanmamışlar

Antrenman havasında geçen final, 40 sayıyla bitti. Anadolu Efes, bıraktığı yerden devam etti, şampiyon gibi oynadı. Fenerbahçe ise bıkkın ve yorgun bir haldeydi... Mental olarak bu finale hiç hazırlanmamışlar ve inanmamışlar. Serinin ikinci maçında bambaşka şeyler denemeleri gerekiyor. Yoksa Efes için şampiyonluk beklediklerinden bile kolay olacak gibi görünüyor.

İki Eurolague şampiyonu, BSL final serisinin ilk maçına çıkıyor. 2017'de Euroleague kupasını müzesine götüren Fenerbahçe Beko, son Euroleague Şampiyonu Anadolu Efes'e konuk oluyor. Anadolu Efes, bu yıl gerek Euroleague'i, gerekse Türkiye Basketbol Süper Ligi'ni domine etti. Fenerbahçe Beko ise yenilenmiş kadrosuyla sezona kötü başladı ama Euroleague Play-Off'u yapıp, ligde de finale kalarak nispeten başarılı bir dönem geçirdi.

Tek idmanla maça çıkacaklar

Kağıt üzerinde baktığımızda Anadolu Efes, şampiyonluğun favorisi görünüyor. Ama Fenerbahçe Beko için de bir fırsat var. O da taze Euroleague şampiyonu Lacivert-Beyazlılar'ın döner dönmez bu seriye nasıl ve ne kadar konsantre olabileceği. Özellikle ilk maç servis kırmak için Fenerbahçe Beko için büyük önem taşıyor. Pazartesi akşamı yurda dönen, salı akşamı şampiyonluk kutlaması yapan Anadolu Efesli oyuncular, tek idmanla bu maça hazırlanacak. Duygusal olarak büyük bir coşku yaşayan Efes, yıllardır beklediği hedefe ulaştı ve yeni bir hedefiçin yeterli motivasyonu bulabilecekler mi? Burası soru işareti.

Final için hazırlanıyorlardı

Fenerbahçe Beko ise Pınar Karşıyaka karşısında her ne kadar çok iyi basketbol oynamadan turu geçse de, uzun süredirfinali bekliyor ve hazırlanıyor. Son iki maçta oynamayan Pierre'in sakatlığı sürerken, Nando De Colo ile Jan Vesely’in final serisinde oynaması bekleniyor. Özellikle ilk maç serinin geleceği açısından fazlasıyla belirleyici olacak. Her ne kadar seyircisiz de olsa, keyifli bir seri bizi bekliyor olacak...