Fenerbahçe Beko, Panathinaikos karşısına müthiş bir ritmle çıkmıştı. Monaco deplasmanı dahil arka arkaya 6 galibiyet alan Kanarya, son iki maçını kaybeden Panathinakios karşısında seriyi sürdürmek istiyordu.
Mauro Icardi bu sezon gol attı mı? Attı. Skora katkı verdi mi? Verdi. Ama Galatasaray’ın Icardi ile ilgili tartışması tam olarak burada başlıyor. Çünkü mesele tabelada yazan sayı değil. Asıl soru şu: Bu Galatasaray, hâlâ Icardi’nin Galatasaray’ı mı? Bu soruyu sormak linç değil. Saygısızlık hiç değil. Aksine, futbolun gerçeğiyle yüzleşme çabası.
Malûmunuz ortalık tozduman... Bir yanda büyük bahis operasyonunda yaşanan gelişmeler, diğer tarafta kulüp yöneticilerinin pervasızca konuşmaları...
Toplumlarda bazen ilişkilerin yönü ve özü şaşar.
Hiç kimse, Fenerbahçe'nin Kadıköy'de Konyaspor'a puan kaybedeceğini düşünmezdi maçtan önce. Kadrolara, oyun gücüne ve futbolun bize sunduğu verilere baktığımızda bu bir realite... Ancak Konyasporlu oyuncuların da böyle düşünüyor olmaları kabul edilemez herhalde!
Fenerbahçe, Konyaspor’a karşı öyle iyi bir ilk yarı oynadı ki bu sezonun zirve performansıydı. Savunmanın önünde Alvarez sırtı dönük aldığı topları Fred ile uyumlu şekilde öne taşıdı. Sağda konumlanan Asensio içeri kat ederek hücumu dizayn eden isim oldu. Asensio muhteşem bir futbolcu, teknik, yüksek bir futbol zekasına sahip. Her pozisyonda en doğru opsiyonu buluyor, şut ile pas arasındaki tercihleri kusursuza yakın yapıyor. Dün ilk yarıda Fenerbahçe’yi bu kadar üst seviyeye çıkaranların başında geliyordu İspanyol yıldız.
Öyle bir maç ki, ‘Daha ilk devrede bitti’ diyeceğim ancak bu bile durumu açıklamaya yetmeyecek. Maç çok önce, belki de daha VAR’dan gelen penaltı golü tabelaya yazılmadan önce, ‘etki’ olarak Fenerbahçe lehine bitmişti bile. Bundan sonra olacaklar en başından belli sonucu teyit etmenin ötesine geçmeyecekti. İlk devre boyunca rakip alana geçemeyen Konya’nın ceza sahası dışından bir şutu ve ‘rakip ceza sahası içinde topla buluşma’ istatistiği sadece ‘iki’si vardı. Ki bu ‘iki’ de hiçbir etkisi olamayan buluşmalardı.
Ozan Ergün için oldukça rahat geçen bir karşılaşmaydı. Ev sahibi takımın skoru erken bulması maçın tansiyonunu düşürürken, hakemin işini de kolaylaştırdı. Ancak rahat bir maçta dahi dikkatli olmak gerekir. Maalesef Ergün, maçın en kritik anında doğru kararı sahada veremedi.
Maçın henüz başında Orkun Kökçü’nün yaptığı sert faule çıkan sarı kart doğruydu. Kırılma anı ise 36. dakikadaydı… El Bilal’in teması hassas bölgeye olsa da müdahalenin şiddeti ve niyet tartışmalıydı. VAR’ın bu pozisyonda devre girmesi gereksizdi!
İki takımın eksikleri varsa, daha belirleyici olan sanırım Paul Onachu'nun yokluğuydu. Trabzonspor lig ikincisi olsa bile, çoğu maçını bıçak sırtında oynuyordu. Onun yokluğunda işler iyice belirsizleşebilirdi. İki takımın da bu maçta işlerinin zor olacağı tahmin edilebilirdi ama tahmin edilemez olan Beşiktaş'ın yaptıkları oldu. İlk beş dakikadaki iki sarı kart, Orkun Kökçü ile Emirhan Topçu! Baskı artabilirdi, ancak öyle olmadı.
Ne maçtı diyeceğimiz bir karşılama izledik. İlk 30 dakikada gelen 4 gol ve Beşiktaş'ın 3-1 öne geçişi. Ardından her şey Beşiktaş lehine giderken Toure’nin gördüğü kırmızı kart ve rüzgarın Trabzonspor lehine dönmesi. Oysa bu kırmızı kart olmasa belki de derbilerde iyi oynayan Beşiktaş bu maçta da iyi oyun ve iyi skorla Trabzon’dan dönebilirdi.
Trabzonspor maça büyük takım refleksiyle başladı. Savunmayı öne kurdu. İlk 15 dakikada bu durumu rakibe de hissettirdi. Ancak bu dakikadan sonra savunma refleksi, hücum refleksinin gerisinde kaldı. O anlar Beşiktaş’ın istediği anlardı. Rakip tamamen geçiş oyununa endeksliydi. Cerny, El Bilal Toure ve Rashica bu oyunu çok iyi oynadı. Beşiktaş savunarak, doğru anı bekleyerek ve topu rakibe bırakarak hücum eden tarafı ekside yakaladı.
Trabzonspor ile Beşiktaş arasındaki maç izleyenler için nefes kesiciydi. Ama yukarıyı hedefleyen iki takım için de bu savunma zaafları, kalite eksiklikleri sezonun kalan bölümü için iki hocanın da en büyük kabusu olacağa benziyor. Cerny müthiş bir ilk yarı çıkardı. Beşiktaş kadrosunda Rafa Silva'nın yerine oynayıp onun kalitesine yaklaşacak bir tane futbolcu varsa o da zaten Cerny idi. Sergen Yalçın'ın 4-1-4-1 formasyonunda Orkun ile yakın oynayan Cerny iki gol birden attı. Rafa'nın fazlası bile vardı, o da iki ceza sahası arasında kat ettiği mesafeydi.
Galatasaray’ın kazanıp farkı 6 puana çıkarması nedeniyle, kayıp yaşama lüksü kalmadı.
Antalya en sevdiğim şehirlerden biridir. Hatta yaşamak istediğim kentlerin başında gelir. Çok sayıda meslektaşım, ahbabım, dostum, ağabeyim, kardeşim vardır Antalya'da yaşayan...
Giriş
