Taraf

Taraf olmanın doğasında var ya hep maç başlamadan önce kazananın “Biz” olacağını düşünüyor insan. Rakip Portekiz, “İçimde bir his var, bugün iyi şeyler olacak”, rakip Almanya, “İyi takım ama kazanabiliriz valla”, rakip o ya da bu “İçimde bir his var ki...”




Ne olursa olsun, arada fark olsun ya da olmasın, içinde o iyi hisler hep vardır taraf olanların.
Ronaldo’nun dünya starı olması da fark etmez, kadrolarındaki diğerleri de...
Ancak, gerçekler ile duygular arasında fark oluyor elbette. Gerçekler, Portekiz’in bizden daha iyi bir takım olduğunu söylüyordu ve sonuçta kazanan da onlar oldu.
Türk milli takımı, gol yemeden geçirdiği süre dahil olmak üzere, oyunun hiçbir bölümünde rakibini rahatsız edemedi ve hiçbir bölümünde rakibinden daha iyi futbol oynayamadı.
Dünkü milli takımda başarı ile görevini yerine getiren ve akıllarda kalan dört etken; Emre, Kazım, Servet ve kale direklerimizdi.
Taraftar yanımız, duygularımız “yine de yapabilir, bu gruptan iki galibiyetle çıkabiliriz” diyor. Bakalım gerçekler neyi gösterecek.
Belki olmayacak duaya “amin” diyoruz ama, biz demeye devam edelim; olumlu düşünce, elektrik her zaman iyidir.