Şöhretin bedelini kimler ödeyecek?

Her ne kadar şöhreti “en pahalı yalnızlık” şeklinde tanımlayanlar olsa da, şöhretli insanlar sıra dışıdırlar ve ünlü olmanın yolunu sıra dışı başarılar açar. Gölgenin bedeni izlemesi gibi şöhret de başarıyı izler. Aynı gölge gibi şöhret de başarının bazen önünde bazen de arkasında ilerler.

Ne var ki şöhret de paranın paylaşımına benzer, paylaşıldıkça azalır. Bir başka deyişle şöhrete aynı kurum içinde ne kadar çok kişi ulaşırsa o kadar azalır ya da kazanılması zorlaşır. Hiç kuşku yok ki, başarının getirdiği şöhretin bedelini, aynı kurumun içinde yıllardır bulunup, en zor koşullarda taşın altına elini sokanlar öderler.

Yüksek miktarlar nasıl ödenecek?

Çifte şampiyonluk kazanan Beşiktaş’ta yaşananlar sanki böyle bir şeydir. Futbol yoluyla şöhreti artanların talep ettikleri paraların nasıl elde edilip, nasıl dağıtılacağı… Kulağımıza geldiğine göre Sergen Yalçın, geçen yıl kendisine ödenen paranın bu yıl üç kat artırılmasını talep etmiş. Oysa yine bildiğimiz kadarıyla Sergen Yalçın parasal değerlere pek önem vermezmiş!

Başta Ghezzal olmak üzere Aboubakar ve Rosier’de şöhretlerini katladığına göre onların fiyatı da birkaç misli artacaktır. Peki, bu yüksek miktarlar nasıl ödenecek?

Bilindiği gibi artık futbol takımlarının her biri ticari bir işletme. Dolayısıyla bu işletmelerde günümüz kapitalizminin kuralları geçerli. Bir yere yatırım yapmak için başka yerlerden kısıtlama yapmak gerekir. Konuyu futbol düzlemine çektiğimizde karşımıza çıkan görüntü şudur:

Bazıları şöhreti hak eder!

Sergen Yalçın’ın yeniden kazandığı şöhretinin, Aboubakar, Gehezzal ve Rosier’in geliştirdiği ününün bedelini Beşiktaş Kulübü’nde birileri ödeyecektir. Bunlar en başta Necip Uysal, de Souza, Atiba gibi emekçilerdir.

Sergen Yalçın takımı şampiyon yaptığına göre en çok payı o alacak! Necip, Souza ve Atiba’nın hocayı kurtardığı, futbol deyimiyle ipten aldığı maçların kritik anları da şöhrete kurban edilip, unutulup gidecektir. Şöhretlilerin kazanımlarını yerli yerine oturtmak için de gerekçe hazır olacaktır: “Eh, ne yapalım? Bazı insanlar şöhretlidir, bazıları ise şöhreti hak ederler. Diğerleri ise onların şöhretinden yararlanırlar!”