Galatasaray santrfora göre oynamıyor…

Türk futboluna gelmiş geçmiş en büyük iki santrfor kim diye sorulacak olursa, aklıma ilk gelen Gündüz Kılıç ve Metin Oktay’dır ki ikisi de Galatasaraylıdır. Arkasına Tanju Çolak ve başkaları da sıralanabilir. Bu bağlamda Galatasaray’ın geleneğinde santrfora göre oyun vardır. Metin Oktay salt Galatasaray’ın değil, futbol dünyasının en büyük santrforlarından biridir. Değerli Fenerbahçeli büyüğüm Hamdi Erişici’nın “Metin Oktay futbolumuzun Atatürk’üdür” demesi bir abartı olarak algılanmamalıdır.

Ancak bugünkü Galatasaray bir santrfor takımı değildir. Bu bağlamda devre arasında çok büyük bir paraya transfer edilen Diagne Galatasaray’ın santrforudur ama atılan altı golün sadece birinin sahibi olması düşündürücüdür. Galatasaray’ın beş farkla kazandığı bir karşılaşmaya santrfor katkısının sadece bir gol olması tarihte pek görülmemiştir. Ndiaye’nin attığı üçüncü gol sırasında rakip kale çizgisine bir metre varken Galatasaray’ın santrforu ceza yayının üzerindeydi.

Ayrıca Galatasaray’ın devre arasında transfer ettiği stoperleri de ciddi şekilde sorun yaratmaktadır. Yüz yüze rakiplerini etkisiz hale getirebiliyorlar ancak yan toplarda ve köşe vuruşlarında Antalyasporlular ciddi gol durumları yarattılar. Bunların tamamını kaleci Muslera kurtardı. Beş farkla kazanılan bir karşılaşmada, kazanan takımın kalecisi maçın adamı oluyorsa biraz düşünmek gerekiyor…

Kazanmak zorunda olan bir takımın maçın devamında savunma sorunları yaşaması doğaldır. Ancak köşe vuruşlarında rakiplerinin kafa vuruşları direklerden dönüp tehlike yaratıyorsa beş farkla kazanılan bir maçın içerisinde geleceğe ilişkin kuşkular vardır. Bu kuşkunun dayandığı nokta ise köşe vuruşlarında gerekli organizasyonun sağlanamamasıdır. Beş farklı galibiyet bütün Galatasaraylıları mutlu edebilir ancak Muslera’nın kurtarışlarına da dikkat çekmemiz gerekiyor… Ayrıca ısrarla altını çiziyorum: Emre Akbaba ile Galatasaray’ın beklentileri uyuşmamaktadır.