Büyük maç bize ne anlattı?

Trabzonspor ile İstanbul’un üç büyükleri arasında oynanan karşılaşmalar “derbi” değildir. Bilindiği gibi aynı kentin uzun yıllara dayanan, gelenek haline gelmiş karşılamaları derbi olarak nitelendiriliyor.

1920’li yıllardan bu yana karşılaştıkları ve aynı şehrin takımları oldukları halde Kasımpaşa ile üç büyüklerin oyunları da derbi değildir. Çünkü uzun yıllara dayandığı halde kitleleri peşinden sürükleyen bir gelenek halini almamıştır bu karşılaşmalar.

Galatasaray ile Trabzonspor’un maçı bir derbi değil “büyük maç” tır. İki takım arasındaki rekabetin gelenekselliği vardır ve büyük insan topluluklarını peşlerinden sürüklerler.

Ne var ki, bu büyük maçları izlerken her zaman “büyük futbol” görmek mümkün olmuyor. Özellikle ülkemizin son dönemlerindeki lig kalitesi bu takımların oyunlarını da aşağı çekmiştir.

Trabzonspor iyi Galatasaray kötü müydü?

Bu büyük maçın özetine bakıldığı zaman söz konusu olan Galatasaray’ın kötülüğü ya da Trabzonspor’un iyiliği değildir. Bana sorarsanız Galatasaray futbol açısından Trabzonspor’dan bir adım öndeydi.

Genelde futbolun içindeki tüm unsurların emek ve çabasına sonsuz saygım olduğu halde özelde Trabzonspor’un kalecisiyle şampiyonluğa koştuğunu rahatlıkla söyleyebilirim. Düşünebiliyor musunuz bir kaleci bir takımın bütün kimyasını, psikolojisini değiştirebiliyor yeri geldiğinde.

Ve yine düşünebiliyor musunuz, bir kaleci ya da birkaç iyi futbolcunun performansına bağlı olan bir lig, ülkenin tüm sorunlarını arkada bırakarak memleketin insanlarını futbol ile yatırıp kaldırabiliyor.

Sonra da Edirne’nin dışından boynu bükük döndüğümüzde “ne oldu” diye düşüncelere dalıyoruz. Trabzonspor’u şampiyonluğa taşıyan kaleci Uğurcan Avrupa şampiyonasında neredeyse top tutamadı.

Ligimizdeki oyuncuların tekniği ortalamanın da altındadır

Çünkü onların vuruşları ile bizim ligin futbolcularınınki yer ile gök kadar farklı. Yerli ya da yabancı olsun bizim ligimizdeki oyuncuların top ve vuruş teknikleri inanılmaz kötü.

Hiçbir altyapısı olmayan sadece biyo motorik özellikleri ile varlığını sürdürmeye çalışan ama top kontrolünden yanındaki arkadaşlarına pas vermeye kadar sayısız sorunu olan Kerem Aktürkoğlu neredeyse Ulusal takım ve Galatasaray’ın as oyuncularından artık.

Trabzonspor kalecisiyle şampiyonluğa giderken Galatasaray savunmasıyla sürekli puan yitiriyor. “O öyle olsa bu da böyle” diyenlerden değilim ancak Galatasaray’ın savunma sorunlarına karşın kalesinde Uğurcan olsaydı, sarı kırmızılı takımın Trabzonspor’un en azından yanı başında olabileceğini söyleyebilirim.

Marcao’ya biçilen değer ne kadar gerçekçi?

İşin en ilginç yanı Galatasaray’daki oyunu bile sorgulanması gereken Marcao’nun gelecekte 20-30 milyon dolarlık bir ederle satılabileceğinin hesaplarının yapılmasıdır. Galatasaray’ın kaybetmesi konusundaki değerlendirmem Marcao’nun ilk golde topu uzaklaştırmakta kusurlu olması değil. Olur, top seker, vuramazsınız…

Ancak asıl büyük hatayı Ömer Bayram yaptı. Ömer’in yaptığı hata ilkesel bir hatadır. Marcao’nun ki ise kişiseldir. Eskiden bek oyuncularına “kanat oyuncusunu çizgiye sıkıştırın” derlerdi. Son yıllarda bu değişti. Artık deniliyor ki “çizgiye değil içe doğru yönlendirin.”

Asıl büyük hatayı Ömer Bayram yaptı

Çünkü rakip oyuncu içe yönlendirildiğinde daha fazla rakiple karşılaşacaktır. Kanattan gidip orta ya da pas yapacağı zaman daha büyük tehlike oluşur. Savunmaların hata yapma olasılığı yükselir. Bu bağlamda Ömer Bayram rahatlıkla taca atabileceği bir topu kayarak müdahale ile kazanmaya çalıştı. Beceremeyince de yerde kaldı, olanlar oldu…

Futbolda hatalar hep olacaktır. Ancak takım oyununun ilkelerine ilişkin hatalar büyük hasarlar oluşturmaktadır. Dikkat ve konsantrasyon antrenmanları bugünün futbolunda önemli bir yer tutmaktadır. Ömer’in yaptığı gereksiz, hatta işgüzarca bir hareket Trabzonspor’a şampiyonluk kapısını araladı belki de…

Hiçbir takım bir maç kazanıp ya da kaybetmekle şampiyon olmaz, küme de düşmez ancak futbolda tek bir hareketin büyük sonuçlarla bağlantısı vardır. Aynı bir mıhın bir nal ve bir atla olan ilişkisi gibi…