Beşiktaş ile İstanbulspor siyahta buluştu!
Formasını giydiğim sırada futbola sevdalandığın ilk takım Çeliktepe Tunaspor’du. O günlerde mahalle takımıydı ve renkleri sarı siyahtı. Sonra amatör lige girdiğinde ben İstanbulspor’a transfer olmuştum, bilindiği gibi yine sarı siyah…
Haberin Devamı ›
Teknik direktörlük başlangıcımda da boğazın tarihsel takımı Beykoz var. O da sarı siyah. Henüz 25 yaşımda Beykoz’un teknik direktörü olduğum günlerde İngiliz futbol kültüründen bir şey öğrenmiştim:
O zamanki anlayışa göre bir futbol takımının oyuncuları eğer oyun kurallarını iyi biliyorlarsa yüzde 30 oranında maçı kazanma avantajına sahip olurlar. Bu yüzden lig başlamadan önce mutlaka bir hakem hocasını davet eder oyuncularıma oyun kuralı dersi vermesini isterdim. Çok da yararlı olduğunu yakından bilirim
Bugünkü futbolcular oyun kuralı dersi alıyor mu?
O günlerdeki sınırlı olanaklar içinde oyunculara yardım etmek için elimizden geleni yapardık. Bugün teknik direktörlerin aynı ciddiyet ve heves içinde çalıştıklarını sanmıyorum. Baksanıza, Beşiktaş’ın bu sezona iyi başlayan oyuncularından N’koudou endirekt vuruşun bir rakibe çarpmadan gol olmayacağını bilmiyor.
Haberin Devamı ›
İstanbulspor’un Danimarkalı kalecisi de topu çelmeye çalışarak N’koudou’nun oyun kuralı hakkındaki bilgisizliğine ortak oluyor. İki yanlıştan bir doğru çıkar mı? Eğer söz konusu futbol ise çıkar! Türk oyuncu sınırlaması yüzünden sahada sadece üçü bulunan bizim çocuklardan birileri bu hatayı yapsaydı neler olurdu kim bilir?
Siyah da güzel bir renktir ama…
Yazının başlığına dönecek olursak iki takım da renklerindeki siyahta buluştular futbol kalitesi olarak. Normalde siyah da her renk gibi güzeldir. Hatta modacılar “gizem siyahta gizlidir” diyerek siyah giyenleri ödüllendirirler. Ancak siyahın bir de “kara” yanı var ki bazen rengin talihsizliğinin bir göstergesi olarak nitelendirilir.
Beşiktaş’ın sezona çok iyi başladığı tam saha pres oyununu sürdüremeyeceğini biliyor ve anlatmaya çalışıyorduk. Bu oyunun bizim ligimizde tutmamasının temel nedenlerinden biri İstanbul’un herkesi yoldan çıkartabilecek yaşam cazibesidir.
Bu şehir çok dikkat edilmesi gereken profesyonel futbol yaşamının önündeki en önemli engellerden biridir. Sadece yeterince uyku uyumamak bile antrenmanların kalitesini düşürür. Bu da doğal olarak maça yansır. Saat için kurulma neyse, insan için uyku da odur. İnsan için diyorum, bir de profesyonel futbolcuları düşünün…
Weghorst’un bile bacakları dolaşıyorsa…
Weghorst’un bile koşarken neredeyse ayaklarının dolaşacağını kim tahmin edebilirdi? Kasımpaşa da serbest ve rahat oynayan Muleka tam saha pres gibi bir disiplin oyununa ayak uydurabilir mi?
Koşu temposunun olmadığını Valerien İsmail’ın kendi söylediğine göre Salih Uçan ile nasıl pres yapılacak? Saha kenarında kendisine hakim olamayan bir teknik direktör futbolcularına nasıl hakim olacak ve onları daha üst aşama bir futbola nasıl yönlendirebilecek?
N’koudou oyun kuralını bilmiyor da teknik direktörler biliyor mu? Sarı kart gördükten sonra hakemi eleştirel şekilde alkışlamanın kırmızı karta davetiye çıkarmak olduğunu bilmiyor mu İsmael? Biliyorsa neden alkışlıyor? Teknik direktör kendini kaybederse futbolcuya söyleyecek neyi kalır?
Haberin Devamı ›
Alt liglerde futbol başka kurallarla mı oynanıyor?
Türkiye’deki bütün teknik direktörler yedek kulübesi ihlali yapıyor. Hakemin bir kararı yüzünden bütün kulübedekiler ayaklanıyor, havaya zıplıyor hatta el kol hareketleri yapıyorlar. Oysa oyun kurallarına göre kulübede bir kişi ayakta kalabilir. O da teknik direktördür.
Teknik direktör oturursa yardımcılarından biri ayağa kalkabilir. Hakemlerin iyi niyeti ya da cesaretsizliği yüzünden kulübe karmaşası yaşanıyor. Bu kural amatör kümelerde pekala uygulanabiliyor.
Alt kümelerde ikinci kişi ayağa kalktığında en azından saha komiseri gelip uyarır. Amatör kümelerde maçı kulübede tamamlayan çok az hoca vardır. Yukarıdakini görenler aşağıda da aynı davranışı benimsiyor. Ancak ligler arasında oyun kuralları farklı yorumlanıyor ne yazık ki…
