Sapara'dan tur açılımı!

Hatta böylesine berbat geçen bir sezon için kupayı almak, hatta finale çıkmak tam bir piyangoydu. Gelgelelim, gerek kenar yönetimi, gerekse sahaya çıkan futbolcular bunun pek farkında değil gibiydi. Elbette, takımla bir hafta boyunca çalışan, futbolcuları hazırlayan teknik adamların sahaya nasıl bir 11’le çıkacaklarını söylemek bize düşmez. Ancak Tolunay hocanın sahaya sürdüğü kırılgan takıma, oyun kurgusuna bakınca ortada hatalı bir seçim olduğu da bir gerçek. Fizik ve mental açıdan pek hazır olmadıkları gözlenen Soner, Colman, Adrian, Volkan ve Zokora’dan oluşan orta alanın ligin en dirençli takımlarından biri olan Sivasspor’a üstünlük sağlayamayacağı beklenen bir durumdu. Nitekim de öyle oldu. İçlerinde sadece Zokora ayakta kaldı. Kadir Pekmezci, Hakan Arslan ve Erman Kılıç gibi koşan ve basan, ikili mücadelelerde diri oyuncular orta alanda tam bir hakimiyet kurdu. Trabzonspor’un, ileride yalnızları oynayan Henrique ile olan pas bağlantılarını kesmek bu üçlü için pek de zor olmadı. O kadar ki, Bardo-Mavili takım ilk yarı boyunca tek bir pozisyon dahi bulamadı. Kaleyi bulan tek bir şutu bile yoktu. Soner ve Adrian’ın kargaları kovalayan gelişigüzel çektikleri iki şut, o kadar!

Pozisyon zenginliği bakımından Sivasspor için de ilk yarı pek iç açıcı değildi. Ev sahibi ekibin de, 40. dakikaya kadar rakip kalede yarattığı bir tehlike yoktu. Bunun sebebi de Giray ve Mustafa’nın kademeli olarak Eneramo’yu çok iyi marke etmesiydi. Sivaspor’un kenar oyuncuları Aatif ile Grosicki’nin, Nijeryalı forvete pek fazla yaklaşamaması da Trabzonspor stoperlerinin işini kolaylaştıran etkenlerdi. Gelgelelim, böylesine kısır geçen ilk yarının son 5 dakikası nefesleri kesti. Bu bölümde Sivas, Trabzon kalesinde baskı kurdu. Önce Eneramo yokladı. Ardından Aatif rakip yarı alanın ortasından aldığı topla Trabzonsporlu oyuncuların arasından Alberto Tomba gibi slalom yaparak geçti ve harika bir vuruşla tribünlerin gözlerinin pasını sildi. Tolga Zengin, Eneramo’nun kafa vuruşunu son anda önlemeseydi, konuk takımın soyunma odasına iki farklı yenilgiyle gitmesi işten bile değildi.

Sivasspor’un öne geçmesi ikinci yarının daha tempolu geçmesine neden oldu. Trabzonspor beraberlik için oyunu rakip yarı alana yıkarken, kendi sahasında bıraktığı geniş boşluklar Sivasspor için bulunmaz bir nimetti. Nitekim ev sahibi ekip kendisine sunulan bu nimeti tepmedi. Aatif, Eneramo, Erman ve Grosicki gibi çabuk, süratli ve dikine gidebilen oyunculara sahip Sivasspor, tehlikeli kontrataklar geliştirdi. Bunlardan birinde de ikinciyi bularak Trabzonspor’u şoka soktu. Yiğidolar, tam turun kapısını ardına kadar aralamıştı ki, Ümit’in uzatmanın son dakikasındaki gereksiz faulü sonrası Sapara’nın ayağından frikik golünü kalesinde gördü. Bu gol Trabzon için bir hayat iksiriydi. Kötü geçen bir sezonun, kötü giden bir maçın ardından bundan iyisi şamda kayısı artık!