Kocaman sessizlik!

Aykut Kocaman özü sözü bir insandır. Bildiği doğruları sakınmadan dile getirir. Trabzonspor'un penaltıları için konuştuğunda da böyleydi, şimdi de. Peki o halde bugünkü suskunluk niye! Ya o zaman da susacaktı, ya da...

İnandığım bir doğru var; dünya durdukça bu ülkede rekabet, kendi özgün koşulları içinde gerçekleşmeyecek. Hakça, adilce, dürüstçe; hileye, hurdaya, kolpaya kaçmadan rakiple baş etmenin yollarını bir türlü öğrenemeyeceğiz. Öğrensek bile genlerimize kazınmış olan şark kurnazlığı baskın çıkacak ve yine arkadan dolanacağız! Elbette rekabetin olduğu her alanda geçerlidir, bu kural/kuralsızlık. Ancak diğerleri bizim konumuzun dışında. Bizi ilgilendiren futboldaki ölümcül yarış. Sezonun ilk yarısında Fenerbahçe 9 puan geriye düştüğünde Trabzonspor lehine verilen penaltılara ilk tepki, beklenmedik birinden geldi: Aykut Kocaman. Genelde sakin ve ilkeli duruşuyla tanıdığımız Aykut Hoca, Trabzonspor'un hakemler tarafından kayırıldığını ima eden sözler sarf etti. Ardından Şenol Güneş'in malum çıkışı geldi. Sonrasında da bir bardak suda koparılan fırtınalarla havanda su dövdük. Gün oldu, devran döndü. Rüzgarın yönü değişti. Hakemler bu kez Fenerbahçe lehine, Trabzonspor aleyhine düdükler çalıyor. Haliyle puan farkı kapandı, koltuk da el değiştirdi. Ama bakıyorsunuz, o zaman bülbül kesilen Aykut Hoca bu kez sus pus! Oysa biliriz ki, Aykut Kocaman özü sözü bir insandır. Öyle kafasında kuyruğu birbirine değmeyen tilkiler dolaşmaz. Doğru bildiklerini sakınmadan dile getirir. Bu Trabzonspor'un penaltıları için konuştuğu zaman da böyleydi, şimdi de. O halde bugünkü suskunluk niye! Ya o zaman da susacaktı, ya da bugün de çıkıp konuşacak. Tabii yine doğru bildiklerini! Aksi takdirde, doğruların Aykut hoca için Konya'da ayrı, İstanbul'da ayrı tecelli ettiğine inanacağız. İnanmak istemesek bile...