Karadeniz öfkesi!

Trabzonlu tez canlıdır, sabırsızdır, hırçındır, kıvılcım gibidir. Bütün bunlar, yöre insanının karakteristik özellikleridir. Lakin gün, parlama günü değildir. Trabzonspor'un her zamankinden daha fazla sükunete ihtiyacı vardır.

Bu sezon futbola dair tüm değerleri bünyesinde bulunduran yegane kulübümüzün Trabzonspor olduğunu iddia edersek, pek de abartmış sayılmayız. Takımdaşlık, ekip ruhu, ofansif zenginlik, tempo, teknik-taktik varyasyonlar, devamlılık, akıcı futbol gibi sportif zenginliklerdir, Trabzospor'u rakiplerinin önüne geçiren ve bileğinin hakkıyla ligin zirvesine oturtan. Taraflı tarafsız hemen herkesin büyük keyif alarak Trabzonspor'un maçlarını seyretmesi, seyretmek istemesi boşuna değildir. Trabzonspor halen şampiyonluğun bir numaralı favorisidir. Gelgelelim, Ankaragücü maçında alınan beraberlik sonrası bir bardak suda koparılan fırtına, Trabzonspor için endişe verici bir gelişmedir. Sakinliği ve dinginliğiyle tanıdığımız Şenol Güneş'in hiç gereği yokken öfke belagatine başvurması, bazı taraftarların Burak Yılmaz'ı oyundan çıkarken ıslıklamak gibi bir ayıba imza atması, tarihi boyunca hiç olmadığı kadar bu sezon Trabzonspor'a destek veren İstanbul basınının hedef alınması, Karadeniz ekibi için iyi işaretler değildir. En ufak bir tökezlemede sükunet böylesine bozuluyorsa, önümüzdeki haftalarda çıkabilecek daha büyük krizleri Trabzonspor yalpalamadan nasıl atlatacak? Tamam, Karadenizli tez canlıdır, sabırsızdır, hırçındır, kıvılcım gibidir. Yöre insanının karakteristik özellikleridir, bütün bunlar. Lakin gün, parlama günü değildir. Trabzonspor'un her zamankinden daha fazla sükunete ihtiyacı vardır. Öfke patlayıcı güçtür; ancak kontrol altında tutulabildiği müddetçe. Kontrolden çıkarsa yıkıcıdır. Özellikle de öfke sahibi için. Başarıya giden yol sakin ve sabırlı olmaktan geçer. Zor da olsa...