Düşse de kurtulsak!

Futbolun içinde olan tüm unsurlar sanki çok temizmiş gibi sadece İstanbulspor’un adı şike ve teşvik primi söylentilerinde ön plana çıkarılıyor. Bariz hakem hatalarıyla puanları gaspediliyor, bir sfenks kadar sessiz ve sakin hocası çileden çıkarılıyor, ardından tribüne yollanıyor. Federasyon tarafından kendisine verilen saha bakıma alınıyor, koca istanbul’da başka saha yokmuş gibi amatör maçların oynandığı Vefa Stadı’na yollanıyor. Rakip Üç Büyükler’den biri olsaydı, acaba federasyon Vefa’da Süper Lig maçı oynattırabilir miydi? Hatta İstanbul o kadar gözden çıkarılmış ki, maç esame listesine bile futbolcuların ismi elle yazılmış. Basacak matbaa bulamamışlar anlaşılan! Belli ki, İstanbulspor’un her yıl küme düşmesini bekleyenler bu sezon muradına erecek! Hep beraber kurtulacağız, asırlık çınardan! Dün, bu ahval ve şerait içinde Yılmaz Vural takviyeli Ankaragücü’nün karşısına çıkan İstanbulspor, içinde bulunduğu namüsait şartlara rağmen, sahada iyi mücadele verdi. Cezalı Yalçın’ın yerine stoper oynatılan Saffet Akyüz’ün yeğeni Serhat Akyüz, gelişen Ankaragücü atakları karşısında adeta dalgakıran gibiydi. Ancak ne var ki, diğer arkadaşları kendisine ayak uyduramayınca takımı iki gol yemekten kurtulamadı. İleride ise Alex Yordanov klasını konuşturdu. Bir gol attı, bir şutu da direkten döndü. Arkadaşlarına iyi servisler yaptı, ancak onu anlayan çıkmadı! Ankaragücü’nde ise, Yılmaz Vural etkisini hemen hissettirmiş. Sahaya üç forvetle çıkan Yılmaz Hoca, oyuncu değişikliklerinde de tercihini forvet oyuncularından yana kullandı ve bunun semeresini de fazlasıyla aldı. Başkent ekibinde, geride İsmet, orta alanda Evren oyuna ağırlığını koyan futbolculardı. Genellikle orta alan mücadelesi şeklinde geçen ve beraberlik kokan karşılaşmada fırsatları daha iyi değerlendiren Ankaragücü, kendisi için çok önemli bir üç puan alırken, rakibine kümede kalma yolunda ağır bir darbe vurdu. Bize de, ligin en az gol atan iki takımının maçında üç gol görmenin şaşkınlığını yaşamak düştü!