Çivisi çıkmış

Antalyaspor için prestijden öte bir anlam ifade etmeyen maç, Galatasaray açısından sezonu erken açma tehlikesinin bertaraf edilmesi bakımından son derece önemliydi. Zira bu karşılaşmada yaşanacak puan kaybı, Sarı-Kırmızılı takımın ligi dördüncü sırada bitirmesine neden olabilecek kadar ciddiydi, ki bu da tıpkı geçen sezon olduğu gibi Haziran’ın ortasında top başı yapmak demekti.

Gelgelelim Galatasaraylı futbolcuların, Rijkaard’ın bu sezon şampiyonluğun kaçmasında en önemli faktörlerden biri olarak işaret ettiği bu tehlikenin farkında olduğunu söylemek mümkün değildi. Sezonu kapamış bir görüntü içerisindeydiler. Ne defansta, ne orta alanda, ne de hücumda organize olabildiler. Sahada ne yaptığını bilen futbolcu hemen hemen yok gibiydi. Arda’daki düşüşün zirve yaptığını, Keita’nın zamanlama ve koordinasyon konusundaki fundemental yetersizliğinin iyice sırıttığını, bazı oyuncuların gün saydığını gözlemlediğimiz karşılaşmada koskoca Galatasaray’ın futbol adına hiçbir değer üretememesi en iç acıtıcı olanıydı. Bir takım düşünün ki, organize hücum edemiyor, kanatları kullanamıyor, uzaktan-yakından etkili şut atamıyor, duran topları amatörce heba ediyor, defansın arkasına sık sık adam kaçırıyor. Başarılı olması mümkün mü? Bu maç da gösterdi ki, Galatasaray’ın kaleciye, stopere, sağ-sol beke, ön liberoya, oyun kurucuya, kanat oyuncusuna ve santrfora ihtiyacı var! Çünkü bu takımın çivisi çıkmış. Sil baştan yapmaktan başka çare yok.