Bilmem ki ne yazsam?

Kümede kalmak için puan ya da puanlara ihtiyacı olan Kayserispor’un sahaya tek forvetle çıkarak geride kalabalıklaştığını ve kalesini kahramanca savunduğunu mu?!. Futbolcuların saha içinde birbirlerine karşı olan hoşgörüsünü mü? Kayserisporlu futbolcuların sanki kümede kalmayı garantilemiş gibi rahat oluşlarını mı? 50. dakikadan itibaren orta alanda al gülüm-ver gülüm futbolu oynandığını mı? Beraberlik Kayseri’nin işine gelmesine rağmen seyircinin bile bu futbola tahammül edemeyip, ıslıkladığını mı? Hakem Mustafa Çulcu’nun adeta orta sahaya çulu serip öylesine rahat bir maç yönettiğini mi? Bilmem ki hangisini yazsam! Futbolsuz bir maça ne yazılır ki? Sonucu baştan belli bir karşılaşma için nasıl bir yorum yapılır ki? Futbol, hepimizin bildiği gibi 3 ihtimalli bir oyun, değil mi? Değil! Türkiye’de bazen üçüncü ihtimal ortadan kalkar. Duruma göre iki ya da bir ihtimal kalır. Dün Kayseri’ye beraberlik yetiyordu, onu aldı. Galibiyet gerekseydi, emin olun o da olurdu. Ankaraspor normal şartlarda Kayseri’yi yener mi? Yener, ama yenemez! Ligin sonuysa yenemez! Çıkarlar sahaya, ne suya dokunurlar, ne sabuna! Bütün bunları yazarken anlaşmalı maç yaptıklarını iddia ederek iki takımı töhmet altında bıraktığımı sanmayın. Türkiye’de futbol bu. Sistem böyle. Aslında son 10 haftada 1 yenilgi alarak kümede kalmayı hakeden Kayserispor da, Ankaraspor da oyunu kuralına göre oynuyorlar. İngiltere’de hiçbir iddiası olmayan takımlar çatır çatır futbol oynayarak rakiplerini küme düşürür ama burada böyle şeyler olmaz. Zaten Malatya’nın farklı galip olduğu haberinden sonra Kayseri’deki maçın da, futbolsuzluğun da bir önemi kalmadı. İki takım futbolcuları da, ‘Bitse de gitsek’ havasında maçı tamamladı. Onlar erdi muradına, biz çıkalım kerevetine!..