Arda'nın dönüşü

Galatasaray, Dr. Jekyll-Mr. Hyde gibi. Bir yanı aydınlık, bir yanı karanlık! Ancak hangi karakterinin ne zaman baskın çıkacağı belli olmuyor! İlk yarıda Dr. Jekyll’dı Galatasaray. Işıl ışıldı. Arda başroldeydi. Takım halinde kusursuzdular. Koşan, yardımlaşan, savaşan, pas yüzdesi yüksek bir takım vardı sahada. Gerek hücumda, gerek savunmada çok iyi organize oldular. Bunun yanı sıra son iki sezondur alışık olmadığımız bir görüntü sergilediler, ki bu da duran topları etkili kullanmalarıydı. Nitekim atılan iki gol de duran top organizasyonlarından geldi.
Gelgelelim, ikinci yarıda Mr. Hyde oluverdiler! Bu sezon taraftarına kâbus yaşatan o karanlık yönü ortaya çıktı. Manisa’nın agresif futboluna boyun eğdi. Oyunu kendi yarı alanında kabul etti. Pas yüzdesi düştü. Dalga dalga gelen Manisa ataklarında defans alarm zilleri çalmaya başladı. Ev sahibinin kullandığı bütün duran toplarda kalesi gol tehlikesi yaşadı. Bunda yanlış adam paylaşımı ile savunmanın zamanlama hatalarının payı vardı. Nitekim, iki duran toptan iki gol yediler. Manisaspor’un risk aldığı bölümlerde ise bırakılan boş alanları etkili kullanamadılar. Buldukları pozisyonlarda da gerek final paslarındaki başarısızlık, gerekse Stancu’nun yetersiz kalması nedeniyle farkı açacak golleri bulamadılar. Oyunun son bölümlerini ise rölantide geçirmeyi başararak, uzun zamandır arzu edilen deplasman galibiyetini elde ettiler.
Bunda hiç kuşkusuz Arda Turan’ın rolü çok büyüktü. Kaptan oynadı, oynattı. Uğradığı bütün saha dışı saldırılara rağmen, taraftarın sahip çıkması nedeniyle ayakta kalmayı başardı. Darısı yeni sezona!