Ali Sami Yen ruhu!

Bu yıl hemen hemen her maçta taraftarına kahır mektubu yazdıran o Galatasaray gitmiş, Ali Sami Yen’i cehenneme çeviren 2000’in Galatasaray’ı geri gelmişti sanki. Bunda hiç kuşkusuz, bu sezon ilk kez ideale yakın bir kadroyla sahaya çıkmanın rolü olduğu gibi, orta alanda görev alan oyuncuların, başta Lucas Neill olmak üzere oyun kurabilmelerinin ve dikine oynamalarının da katkısı vardı. Galatasaray’ın iyi futbolunda bir başka faktör ise, yeni transferler Kazım, Culio ve Stancu’nun etkili oyunlarıydı. Bu arada Ayhan, Barış ve Mustafa Sarp’ın sahada olmayışlarını da unutmamak gerek!
Bu nostaljik durum 75. dakikaya kadar devam etti. Galatasaray taraftarı uzun bir aradan sonra ilk kez bir maçı güle oynaya tamamlayacağını düşünüyordu ki, devreye Hagi girdi! Tatlı-sert futboluyla rakiplerini yıldıran ve orta alanı aklıyla çekip çeviren Neill’ı oyundan çıkartarak özgüvenini kaybettiği her halinden belli olan Mustafa Sarp’ı sahaya sürdü. Her şey birden ters yüz oldu. Orta alanda top kayıpları başladı. Ardından da defans paniklemeye... Arka arkaya yenen iki gol bütün keyifleri kaçırmıştı ki, sahneye Baros çıktı ve düğün gecesinin kabusa dönmesine engel oldu. Bu sezon ilk kez 4 gollü bir galibiyet alınması, Seyrantepe’de ikide iki yapılması, Milan Baros’un golleriyle, sarı kartlarıyla geri dönüşü, Ali Sami Yen ruhunun Aslantepe’de iyiden iyiye kendini hissettirmeye başlaması, geceye anlam katan diğer faktörlerdi.