Tehlikeli işaretler

Ancak maçın ilk yarısında daha iyi ya da daha rasyonel oynayan taraf Beyaz Rusya idi. Başka bir deyişle Beyaz Rusya’nın oyunu gelişmeye, üzerine koymaya “Zevk alıp, zevk vermeye” daha müsait idi. Kalemizde daha çok sayıda top buldular. Üçüncü bölgede daha çok top kapıp, daha kaliteli pas yaptılar. Sahanın her yerinden atak deneyip, daha fazla alternatif ürettiler.Milli takımımız ise, oyuncu seçiminden önce, oyun yapısından kaynaklanan belirgin rahatsızlıklardan ötürü, kendi kendine tökezleyip durdu. Yerleşmiş savunmanın üzerine ve markajdaki uç adamlarına manasız uzun toplar atıp, sayısız atak fırsatı kaybettiğimiz gibi, kendi orta sahamızı oyundan düşürdük, Tuncay ve Serhat’ı da boşuna koşturduk.Bu kadar abartılı şekilde ekonomik oyun ancak potansiyeli düşük takımlara yakışır. Ve korkarım, her takıma da potansiyali düyük bir görünüm kazandırır. Bu arada Hakan Şükür’ün de maç boyu sırtına bir siper alıp, boğuşmaktan zevk alacağı dönemi artık geçirdiği vurgulanmalı. Nihat’ın forvet arkasında oynatılması ne kadar akılcıysa, birlikte oynayıp sinerji üretebileceği Emre’nin çok gerilerde prangalanması da o kadar yanlıştı. Kaldı ki, Emre ve onun sağında-solunda oluşan boşluklara dublaja giden Serkan’ın defansif işlevlerinde endişe verici yetersizlik de Gleb’in ortadan yaptığı driblinglerle hemen görüldü. Emre ve Nihat’ın ancak Serkan hücuma gidince defansta yan yana gelmesi çelişki oluşturdu. İkinci yarıdaki oyuncu değişikliklerinden sonra da verim düzeyi yükselmediğine göre öncelikle sistem prensipleri ele alınmalı. Beraberlik Beyaz Rusya’nın hakkı, galibiyet ise Gençlerbirliği yaklaşımının geçikmiş cezasıydı. Son hazırlık maçımızı oynadık. Yanal’ın sakatlar hariç elinde 25 kişilik kadro ve arızalı bir sistem var. Gelecek belirsizliklerle dolu. Umarım ki, bütün hazırlık denge stratejileriyle boşuna harcanmaz. Bir takım yenilebilir ama Yanal hiç değilse ilham vericiliğini korumalıdır.