MENÜ

Mucize

Abone Ol Google News

Arada çok ciddi güç, kalite ve en önemlisi motivasyon farkı olmalı... Ama bu fark sahada görülmüyor...Trabzonspor yükün çoğunu ve futbolun profesyonel kalitelerini orta sahaya yükleyip, aşırı basit ancak işe yarayan bir hücum taktiği ile oynuyordu: Selçuk ve en çok da Colman büyük bir enerji ile hem savunma boşluklarını dolduruyor, topu kesip, kullanışlı hale getirdikten sonra takımı hücuma çıkartıyorlardı... Topla buluşup başını kaldıran her Trabzonlu pası hemen Buca defansının arkasına istekle giden Burak ’a gönderiyordu...

Haberin Devamı

Gerek baskın yaparken gerekse set düzeninde Trabzonluların golü inatla savunma arkasından aradığı ortada iken Bucalılar arka tarafa konsantre olamadılar. Defans arkasına Colman, Selçuk, Brozek, Giray, Egemen, Umut, Burak pas geçirdiler ama bunu yalnızca Jaja yapamadı... Jaja ile bomboş kalan forvet arkasında Colman da, Selçuk da organizatör ve golcü kimliklerini Jaja ’dan daha iyi sergilerlerdi...

İkinci yarıda Trabzonlular tükenmişcesine durgunlaştılar. Hücum bölgesine bile nadiren geçtiler... Oyunun kontrolünü ele geçirip, topu daha iyi paylaşarak hücum eden ve Fenerbahçe’ye üç atan Bucalıların Trabzon’a da gol atması gayet mümkündü: Jebrin ve Abdülkadir birer tane kaçırdıktan sonra birlikte enfes bir sayı yaptılar...Maç boyu ortalarda görünmeyen Umut’un saniyeler içinde tek başına attığı gol, Kamil’in değiştirmediği yanlış kramponun ve metafizik güçlerin bir hediyesi idi...

Haberin Devamı

Şampiyonluğa giden takımlar nadiren mucizelerden yararlanırlar. Trabzon da gayet kötü oynadığı Buca maçından mucize eseri çıktı... Buca ikinci büyük maçı da böyle saçmasapan kaybetmemeli idi...

YORUM YAZ