Tartışmanın zamanıdır

Vestel Manisa’nın oynadığı futbol hiç de çok özel değil, ama ligimiz açısından yarattığı durum çok özel. Artık çağdaş futbol ölçeğinde vasat bir standart sergileyen Vestel Manisaspor’un kaba yağcılığını ve Yanal fetişizmini bırakıp, futbolumuzun hal-i pürmelalini tartışmak gerekiyor.Manisa 5 dakika baskı yapıp golü atta ama, Çaykur Rizespor Altan ve Cire’yi 7-8 Vestelli’nin arasında yanlız bırakıp geri kalan oyuncularıyla sahte bir alan savunması yaparak geride beklemekten vaz geçmedi.Sahte alan savunması temel olarak ikili mücadeleleri sürekli erteleyip geride beklemekten ibaret bir savunmadır ki, çok çirkin bir durumdur. Bu maçta alacağı topun üzerinden atlayıp geriye, savunma bölgesine koşan oyuncu bile vardı.Rizespor orta sahada hiç ikili mücadeleye girmeyince, bütün topları Vestelliler’in ceza sahasına soktuğu toplarla kazandı. Bu durumda Manisaspor oyunu hep kaleye bir vuruş mesafesinde oynadı ki, istediğini almısı için tek isabetli vuruş bile yeterliydi.Rizeliler kaptıkları toplarda hücum düzenine geçmek yerine topa sahip olan oyuncunun Vestel orta sahasına driplinglerle dalmaya çalışması yüzünden, rakip kaleye tehditkar şekilde bakamadı bile. Vestel kalesindeki en tehlikeli vuruş Burak’ın ilk yarıda yaptığı geri pasıydı. Hücumun anahtarlarından Emrah, ilk ortasını 34’te, ikinci ve üçüncüsünü ise 82’de yaptı.Vestel’de oyunun önemli bölümünü yürüyerek oynamasına rağmen, yanlızca yaklaşım farkıyla haklı ve bariz bir üstünlük sağlayıp az farklı bir galibiyet aldı: Dökülen rakiplerle oynamak çok sıkıcı ve motivasyon bozucu olmalı!.