Denizlispor ikinci yarıda

4-1-4-1 oynayan Akçaabat ortasahasında Ekrem, Bayram, Alişen ve Selahattin oldukça çalışkan bir oyun oynarlarken, Denizlispor kendi standartlarının çok altında bir oyun disiplini ve tempo ile karşılık verince, ilk 45 dakikada kimin neden lig 5.si olduğunun, kimin ise ligin sonunda yer alıp küme düştüğünün anlaşılamadığı bir maç izledik. Ersen’in de ilk yarım saatin ardından sakatlanmasından sonra Timuçin ve Ömer ile iyice kısalıp hava toplarından da ümidi kesen Horozlar’ın maçı kazanmak için iyi bir takım oyunu oynamak veya rakibin hatasını beklemekten başka pek alternatifi kalmamıştı. İkinci yarı Akçaabat hatalarıyla başladı. Ali Eren’in kendi kalesine attığı gol ile geri düştükten sonra, defansı ileride kurmaya başladılar. Ancak orta sahada topu iyi kullanamadıkları ve özellikle ön libero Hakan Bayraktar ayağında çok top tuttuğu için Denizli presinde sıkışıp, kaptırdıkları her topta baskın tehditi altında kaldılar. Defansın arkasında geniş alan bulan ve tek topla dikine hücumun ustası Denizlispor, bu fırsatı geri çevirmedi ve 70. dakikada skoru 4-1’e getirip maçı bitirdi. Hakem Bülent Yıldırım, haftanın en rahat, krema gibi maçında bile sakin sakin kulübede oturan Giray Bulak’ı isyan ettirebiliyorsa oturup düşünmesi gerekir. Özellikle maçın ilk 2 golünde kararların yanlış olduğunu sanıyorum. Takımlar, lig hedeflerini bitirmiş olsalar bile iyi hakemler her maçı aynı ciddiyet ve konsantrasyon içinde yönetmelidir, değil mi?